منصور امان
پول کثیف و “رافت اسلامی”
بازخورد جنایت تکان دهنده رژیم ولایت فقیه از سوی جامعه چندان سهمگین و قطعی است که “نظام” را وادار به دو ریله کردن ماشین سرکوب کرده است. به مُوازات آنکه دستگیری، شکنجه و قتل مُعترضان بازداشت شده ادامه دارد، آقای خامنه ای و همدستان وی با پول کثیف و “رافت اسلامی” بر صحنه خونین پدیدار شده اند تا از فشار اجتماعی بکاهند و از واکُنشهای آینده پیشگیری کنند.
این واقعیت که زدن ماسک “دلجویی” و پرداخت غرامت به چهره تا چه اندازه برای رهبر کینه توز و بیرحم ج.ا سخت بوده را می توان از صحنه سازی ریشخندآمیز برای اعلام این ترفند برگرفت. آقای خامنه ای با وارد کردن شورای امنیت ملی مُلاها به بازی، وانمود کرده که گام مزبور را در پاسُخ به درخواست نوکران گوش به فرمان و بی اختیارش برداشته و وی خود مُبتکر آن نبوده است.
علت اکراه سرکرده قاتلان روشن است؛ او هر اقدام و سیاستی که به گونه ای عقب نشینی در برابر جامعه را تداعی کند، موجب شکاف در نظم امنیتی – نظامی حاکم ارزیابی می کند. آقای خامنه ای داوطلبانه حاضر به دادن حتی یک میلیمتر فضای تحرُک به جامعه نیست؛ رویکردی که نه فقط از نبود اعتماد به نفس نزد این مُستبد بُزدل حکایت دارد، بلکه همچنین سُست بودن پایه های قُدرت وی را نیز مُستند می کند.
متُد شناخته شده آقای خامنه ای آنگاه که خود را ناچار به عقب نشینی می بیند، فرار از مسوولیت، به جهالت زدن خود، جلو انداختن ابواب جمعی اش، وارونه سازی موضوع و دُروغگویی در باره آن است. برجسته ترین نمونه این رویکرد در عقب نشینی هسته ای دیده شد و تازه ترین، در تصمیم گران کردن بنزین و افکندن طوق مسوولیت آن به گردن “سران سه قوه” و “شورای امنیت ملی”.
“رافت اسلامی” آقای خامنه ای به همین گونه یک تاکتیک برای فرار از پیامدها و مسوولیت تصمیمها و دستورات خود است. او اکنون پس از جاری ساختن خون در کوچه و خیابان و نیزار، با لبخند فریب بر لب و اسکناس چرکین در دست، در پی شُستن آثار جُرم و پاک کردن جنایت از صفحه ذهن جامعه برآمده. آمر کُشتار آبان ناچار به توجیه شده که همه کسانی که به قتل رسانده، برخلاف ادعای قبلی اش “اشرار” نبوده اند و بدین وسیله به قتل عمد دستکم عده ای “بیگناه” اقرار می کند.
اعلام جُرم سرکرده قاتلان علیه خود و ژست دلجویی او مصداق خوردن توامان چوب و پیاز است. رهبر ج.ا با این اعتراف، تبهکارانه بودن رویکرد رژیم اش در برابر اعتراضات مردُم را تایید کرده و پرونده تازه ای برای خود نزد داوری جامعه گشوده است. همزمان، ژست او نه پیش خانواده شُهدای خیزش آبان خریداری یافته و نه توانسته دیدگاه جامعه را نسبت به “نظام” نرم کند. ترفند وهن آمیز و سوداگرانه آقای خامنه ای فقط خشم و التهاب موجود در توده را به موج می اندازد و آن را در وعده مُکافات مُصمم تر می سازد.
********************************
پدر داغدیده پویا: قاتلان فرزندم ایرانی نیستند
فیلم زیر: سخنان پدر پویا بختیاری : ممکن است تیرانداز را ببخشم، ولی کسی که دستور داده را نمی‌بخشم
پویا بختیاری یکی از جوانان معترض طی اعتراضات سراسری آبان ماه بود که توسط شلیک مستقیم ماموران جنایتکار، جان باخت. منوچهر بختیاری پدر این جوان، خواستار محاکمه و مجازات مسبب اصلی کشته شدن پسرش شده است.
آقای بختیاری در رابطه با شهادت فرزندش می‌گوید: «من امکان دارد آن کسی که تیراندازی کرده به طرف پسر من و جمجمه پسرم را متلاشی کرده، ببخشم؛ ولی آن کسی که این دستور را داده است، نمی‌بخشم.»
وی افزود: «باید به مجازات برسد چون بچه من بیگناه کشته شده است و امثال بچه من؛ بیگناه کشته شده است؛ چه گناهی داشت؟ غیر از این بوده است که پسر من یک فیلمی گرفته است و دستش را بلند کرده است به خاطر احقاق حق مردم که آقا بنزین گران شده است.
چرا گرانش کردید؟ مردم ندارند بی‌چاره هستند. فقریند، زندگی‌شان را نمی‌توانند اداره کنند. تو باید دستور بدهی جمجمه بچه من را متلاشی کنند؟
آن کس که می‌گوید ضد انقلاب زده است یا فلان مسئولی که می‌گوید ما اسلحه به ماموران نداده‌ایم، پس این مامور رفته چکار کنه؟ این مامور چرا ضد انقلاب را که اسلحه دستش بوده است، نزده است؟ چرا آن ضد انقلاب که می‌گویید اسلحه داشته است، مامور را نزده است و فقط مردم را زده است؟ همه این حرفها که می‌زنند، دروغ می‌گویند، به مردم دروغ می‌گویند.
همه این‌کارها را خودشان کرده‌اند، به خاطر این که اینها مردمی نیستند. اینها از جای دیگری آمده‌اند خون ایرانی ندارند؛ اینها ایرانی نیستند.
دیدار خانواده ها با خانواده داغدار پویا پویا بختیاری
خبرگزاری هرانا – روز جمعه ۱۵ آذرماه، تعدادی از فعالان مدنی و سیاسی، خانواده‌های زندانیان سیاسی، خانواده‌های جانباختگان اعتراضات سال ۸۸ ازجمله “شهناز اکملی مادر مصطفی کریم بیگی و شهین مهین فر مادر امیرارشد تاجمیر” همراه با اعضای کانون صنفی معلمان، اعضای کانون بازنشستگان، تعدادی از اساتید دانشگاه علم و صنعت و راحله احمدی، فعال مدنی و مادر صبا کردافشاری، زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین، برای ابراز همدردی به دیدار خانواده پویا بختیاری یکی از کشته شدگان اعتراضات سراسری آبان ماه رفتند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز جمعه ۱۵ آذرماه ۱۳۹۸، تعدادی از از فعالان مدنی و خانواده‌های زندانیان سیاسی و جان باختگان همراه با اعضای کانون صنفی معلمان، اعضای کانون بازنشستگان، تعدادی از اساتید دانشگاه علم و صنعت برای ابراز همدردی به دیدار خانواده پویا بختیاری از کشته شدگان اعتراضات سراسری آبان‌ماه امسال در کرج رفتند.
در این دیدار، تعدادی از فعالان مدنی و سیاسی، خانواده‌های زندانیان سیاسی، همراه با شماری از خانواده‌های جان باختگان اعتراضات پس از انتخابات ۱۳۸۸ از جمله “شهناز اکملی مادر مصطفی کریم بیگی و شهین مهین فر مادر امیرارشد تاجمیر” حضور داشتند.
راحله احمدی (فعال مدنی و مادر صباکردافشاری، زندانی سیاسی در بند زنان زندان اوین) نیز ازجمله کسانی بود که امروز برای ابراز همدردی به دیدار خانواده پویا بختیاری رفته بودند.
روز چهارشنبه ۱۳ آذرماه نیز هاجر رستمی مطلق، مادر ندا آقا سلطان، از جانباختگان اعتراضات سال ۱۳۸۸ و قاسم شعله سعدی وکیل دادگستری به دیدار خانواده پویا بختیاری رفته بودند. قاسم شعله سعدی، در این دیدار ضمن ابراز همدردی با خانواده بختیاری جهت پیگیری های احتمالی حقوقی و قضایی پرونده پویا بختیاری اعلام آمادگی کرده بود.
پویا بختیاری، ۲۷ ساله، دارای مدرک مهندسی برق، روز شنبه ۲۵ آبان ماه ۱۳۹۸ در حالی که همراه با مادرش (ناهید شیرپیشه) در جریان اعتراضات سراسری آبان ۹۸ به خیابان رفته بودند، در مهرشهر کرج از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جان خود را از دست داد.
