اطلاعیه شماره ۱۰۵۷  نمایندگی اسکاندیناوی در خصوص فضای خفقان آور زندان های ایران

فضای خفقان آور زندان های ایران، آینه تمام نمای نابرابری و بیعدالتی در خارج از آنست. 

ایران از معدود کشورهایی است که شمار زندانیان آن بسیار زیاد است زیرا عوامل و دلایلی مانند فشار های گسترده، خفقان حاکم برجامعه، فقر، بیکاری  و در مقابل از یکسو دسترسی و تهیه انواع مواد مخدر اعم از مشروبات الکلی تا تریاک، حشیش، شیشه وحتی کوکائین بسیار آسان و از سوئی دیگر دسترسی به امکانات ورزشی، تفریحی و هنری بسیار گران  و خارج از توان عموم مردم است.

حضور در میهمانی و جشن ها جرم و حتی شرکت در مراسم های خانوادگی بصورت مختلط، نیز پیوسته به یورش ماموران و دستگیری و بازداشت آنان می انجامد، کوچکترین انتقاد از سیستم و دولت نیز در صورت مغایرت با منافع آنان و خارج ازخطوط قرمزشان، جرمی است نابخشودنی که به نسبت آن جرم، مجازاتی سخت اما متفاوت را در پی خواهد داشت که کمترین آن بازداشت و زندانی کردن است، بدون رعایت دادرسی و اصول محاکمات عادلانه، همراه با ضرب و شتم ، توهین و تحقیر آنان، در حالیکه : 

ماده۱۶۹آئین‌نامه اجرایی سازمان زندان‌هامی گوید: تندخویی، دشنام، ادای الفاظ رکیک یا تنبیه بدنی متهمان و محکومان، اعمال تنبیه‌های خشن، مشقت‌بار و موهن در موسسه‌ها و زندان‌ها به کلی ممنوع است.

 برغم آنکه دولتمردان ایران پیوسته به رعایت حقوق بشر ادعا میکنند، در سالهای اخیر نه تنها  بازداشت فعالین مدنی، سیاسی، روزنامه نگاران و بویژه فعالین حقوق بشر بسیار افزایش یافته و اینک اکثر آنان در اعتصاب غذا هستند بلکه  آمار زندانیان نسبت به دهه‌های گذشته رشد ۱۷برابری داشته است. 

کارشناسان علت افزایش زندانیان را مواد مخدر، فقر و چالشهای قانونی می دانند که موجب ازدحام بیش از حد زندانی در بندهای مختلف گردیده است، علاوه بر آن کاستی های فراوان در دادرسی و محاکمات، استفاده ازانواع شکنجه بمنظور اعتراف یا مصاحبه های تلویزیونی، فشار ضدانسانی بر خانواده‌های زندانیان، ممنوعیت ملاقات یا سختی ملاقات حضوری با خانواده‌ها، رفتارغیر انسانی با زندانیان معتاد، سرقتی‌ها، افغان‌ها، غیر اصولی بودن زندان و یا فرسایش زندانها با قدمت چندین ساله، وضعیت نابسامان بهداری زندان نسبت به دارو و درمان همراه با شیوع بیماری های سل، ایدز و بیماری‌های مختلف عفونی به دلیل وضعیت اسفناک بهداشت زندانیان، کمبود فاحش نیروهای خدماتی، وضعیت غیرقابل تحمل غذا، تجاوز جنسی به زندانیان و.. .از دیگر موارد است. 

بهمن۵۷ نرخ جمعیت زندانی۲۵ درهر۱۰۰۰۰۰نفر بود و درحال حاضر طبق آمار سازمان زندانهای ایران این رقم به ۲۸۴نفر رسیده است، یعنی بسیار بالاتراز حد متوسط جهانی که بین ۱۴۴و۱۵۵ است.

سخنگوی قوه قضائیه می گوید: برخی زندانیان در سوئیت‌هایی با امکانات کافی به سر می‌برند و رئیس سازمان زندان‌ها و مشاور رئیس قوه قضائیه می گوید: پول کافی برای غذای زندانیان نداریم، در برخی زندان‌ها دو برابر ظرفیت زندانی نگهداری می‌شود.، در ۱۸ ماه گذشته، دولت یک ریال بودجه عمرانی به ما نداده است زندان ها بسیار فرسوده اند و در صورت بروز زلزله خطراتی جدی متوجه زندانیان خواهد بود و اینگونه است که :

پول در زندان های ایران نقشی اساسی دارد ونداشتن آن نیز در محرومیت زندانی از تمامی امکانات بهمان میزان مهم است، یعنی محرومیت از آب،خوراک، پوشاک، سیگار و… لذا زندانیان محروم مجبور به کارگری در زندانند، اما کار به ازای دستمزی کمتر ازنیم مبلغ آنچه که کارگران مشابه اما آزاد دریافت می کنند و این یعنی صنعت پر سود زندان داری! 

مصوبه  دولت برای هر زندانی ۱۳ متر مربع است اما این فضا در حال حاضر به کمتر از ۸ متر رسیده است

ما با استناد به ماده ۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر ( رعایت حقوق انسانی توسط قانون) و اصل ۳۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (هتک حرمت و حیثیت فردی که بحکم قانون دستگیر، بازداشت، زندانی یا تبعید است، به هر صورت که باشد ممنوع و موجب مجازات است)، همچنین ماده ۹ قانون مدنی (برتری مقررات بین المللی بر قوانین عادی که به تصویب دولت ایران رسیده است)، توجه به شرایط زیست «تمامی زندانیان » ایران را یک ضرورت عاجل، آنی و فوری دانسته و از آنجا که این زندانیان تحت شرایط ضد بشری قرار دارند، خواستار استاندارد سازی فضای زیست آنها، اصلاح قوانین و حفظ کرامت انسانی آنان  مطابق با مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشیم.

۱۰۵۷

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

 نمایندگی اسکاندیناوی