روایت تلخ از وضعیت دختران ایرانی در دوبی

وی می‌گوید: اخلاق را باختیم و در همه چیز در حال عقب‌گرد هستیم. امروز هر شبکه صداوسیما که روشن می‌کنی در حال تعریف و تمجید از وضعیت کنونی است. آیا واقعا وضعیت به همین شکل بوده است؟ چرا موارد منفی را مقایسه نمی‌کنید؟ چرا فساد امروز را با فساد دیروز مقایسه نمی‌کنید که چندین برابر شده است؟ وضعیت اعتیاد امروز جوانان جامعه را مقایسه کنید که به چه میزان افزایش پیدا کرده است. کسانی که ما مدعی هستیم دین و ایمان نداشتند اجازه نمی‌دادند دختران زیر هجده سال در محله‌های ناجور شهر رفت و آمد کنند. این در حالی است که این وضعیت امروز شکل دیگری به خود گرفته است. بنده به خاطر می‌آورم در یکی از سفرهای خارجی که به مقصد سوئیس داشتم مجبور بودم یک شب را در یکی از هتل‌های دوبی در امارات سر کنم. شب و در هنگام صرف شام در کنار میز ما چند دختر ایرانی نشسته بودند که مدام با خود زمزمه می‌کردند آیا فرد میز بغلی آقای دادکان است یا خیر. در این وضعیت بود که یکی از آنها جلو آمد و از من پرسید شما آقای دادکان هستید. من جواب دادم بله. وی گفت اجازه می‌دهید ما با شما هم صحبت بشویم. گفتم اشکال ندارد. صحبت ما به جایی رسید که من از این دختران سوال کردم شما چند نفر در اینجا چه کار می‌کنید که در پاسخ گفتند ما در اینگونه هتل‌ها زندگی خود را می‌چرخانیم. این وضعیت در ترکیه نیز وجود دارد. آیا این وضعیت شرم‌آور نیست؟