ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

بایگانی

حقوق بشر

دانشجو

دستمزد كه توسط  « شوراى عالى كار» سرمایه  تصويب شد. آنان که این مبلغ 122 هزار تومانى دستمزد ها را برای سال 1384 رقم زده اند . کمترین توجه ای به سفره خالی کارگران و زحمتکشان ندارند .

چرا که اعلام همین مبلغ ، نشانه  بي‌‏توجهى و بي‌‏تفاوتى « شوراى عالى كار» را نسبت به وضعيت تاسف‌‏ بار معيشت  و فلاکت روزمره سطح زندگی ، جامعه كارگرى ایران را نشان مي‌‏دهد.

با تعیین اين  مبلغ دستمزد ، نظام جمهوری اسلامی رسميت داد كه قصد دارد كارگران را در سال آينده از گرسنگى هلاك كند، زيرا به گفته مسئولان رژیم جمهوری اسلامی ،  خط فقر درایران حدود 300 هزارتومان درماه ثبت شده است. مسئولین خانه کارگراعلام کرده اند : « که امسال حداقل دستمزد را برمبنای توافق سال قبل بایستی به 146 هزارتومان درماه رساند.»  یعنی 154هزارتومان زیرخط فقراعلام شده دولتی، که این به معنای خطر مرگ تدریجی برای کارگران و تمامی مزد و حقوق بگیران است.

علاوه براین ، برپایه آمارهاى رسمى مركز آمار ايران كه در آذرماه گذشته انتشار يافت: « در ایران مبلغ 120 هزار تومان مرز فقر مطلق است و خط فقر نسبى حدود 240 هزار تومان است. » اين به معناى آن است كه با تعیین حقوق 122 هزار تومانى برای يك خانواده 5 نفری كارگرى ، او قادر نيست حتى ابتدايى ترين و ضرورى ترين نيازهاى مادى روزمره خود را تامين كند. به گزارش خبرنگار گروه كارگرى ايلنا،‌‏ على دهقانكيا، عضو هيات مديره كانون هماهنگى شوراهاى اسلامى استان تهران با بيان اين مطلب خواستار لغو مصوبه دستمزد سال 84 شوراى عالى كار شد. وى با اشاره به جلسه ويژه اين كانون كه دوشنبه گذشته برگزار شد، اعلام داشت :  « با وجود آن كه در جلسه مذكور كارگران با تاكيد بر اجراى مصوبه سال گذشته شوراى عالى كار هرگونه تعلل و تاخير در اجراى اين مصوبه را خيانت به جامعه كارگرى ناميدند؛ ولى شاهد آن هستيم كه نمايندگان كارفرما بر خلاف نمايندگان كارگرى از امضاء اين مصوبه سرباز زدند. »  دهقانكيا افزود: « جامعه كارگرى از نمايندگان خود در شوراى عالى كار انتظار داشت كه مانند نمايندگان كارفرمايى ازامضاء مصوبه خوددارى كنند.»

 عضو هيات مديره كانون استان تهران با انتقاد از سياست‌‏هاى پوشالى دولتمردان و نمايندگان مجلس گفت: «  طرح تثبيت قيمت‌‏ها در آستانه شب سال نو با افزايش چشمگير قيمت اجناس همراه است، از اين رو به مشكلات كارگران اضافه مي‌‏شود. » دهقانكيا در خاتمه خاطرنشان كرد: « جامعه كارگرى در قبال چنين مصوبه‌‏اى سكوت نخواهد كرد و براى احقاق حق خود پاسخ خواهد داد.  » ( خبر گزاری کار ایران ، ایلنا ، اسفند ماه 83 )

در این زمینه مرتضی ریحانیان دبیراجرایی  خانه کارگر زنجان اعلام می دارد : «  با دستمزد تعیین شده از سوی شورای عالی کار برای سال 84 ، یک خانواده متوسط کارگری ماهیانه تنها می تواند یک حلب روغن ، ده کیلو سیب زمینی و ده کیلو پیاز مصرف کند » او در ادامه گفت : « می توان با این مبلغ روزانه چهارعدد نان ، یک گرم پنیر و یک گرم سبزی خرید » و خاطر نشان کرد : « چنانچه طرح تثبیت قیمت ها به خوبی اجراء گردد و قیمت ها ثا بت بمانند ، کارگران می توانند ماهیانه چهاربار استحمام کنند » ( گزارش خبر گزاری کار – ایلنا ، فروردین 84 ) 

درهمین رابطه ، على اكبررحيمى دبير اجرايى خانه كارگر استان گلستان( مازندران ) درگفت وگو با خبرنگار گروه كارگرى ايلنا، افزود: « تصويب مبلغ 122 هزارتومانى دستمزد از سوى شوراى عالى كار نشان دهنده آن است كه مسوولان شوراى عالى كار نسبت به مشكلات موجود معيشتى برسر راه كارگران بي‌‏توجه هستند و به توافقات و وعده‌‏هاى خود عمل نمي‌‏كنند.»  اکبر رحیمی افرود : « جامعه كارگرى كشور نبايد بيش ازاين سكوت كند و بايد اعتراضات به حق خود را به مسوولان منعكس نمايد تا مسوولان مربوطه بدانند كه كارگران آگاه و آماده براى احقاق حق وافزايش مسلم دستمزدشان درسال 84 هستند وبه هيچ وجه كوتاه نمي‌‏آيند.»  رحيمي، در پايان گفت: « كارگران استان گلستان در اولين فرصت با برگزارى تجمعات گسترده نسبت به تصميم غلط و نا به حق اتخاذ شده ازسوى گروه‌‏هاى دولت، كارگر، كارفرما اعتراض خود را به مسوولان مربوطه خواهند رساند.»  ( خبر گزاری کار ایران ، ایلنا ، اسفند ماه 83 )

در گرما گرم همین فضا است که دبیر کل خانه کارگرعلیرضا محجوب ، به صحنه می آید ودرتجمع خانه کارگر اعلام می کند: « کارگران کارخانجات ایران ترمه، تهران پتو، بهمن پلاستیک وبسیاری ازکارخانجات درسطح کشوردچاربحران شده وکارگران محروم واحدها درابتدای سال نو باسفره های خالی شرمنده خانوادهایشان هستند.» اوادامه می دهد:« بهتراست بودجه های تشکلات کارگری دراختیارواحد هایی قرارگیرد که تعطیل شده وجیب کارگران خالی و چهره شان شرمنده زن و فرزند است.» و بعدازاین افاضات عالمانه،ایشان کیسه گدایی ، انتخابات ورشکسته را بلند کردند واعلام داشتند:« کارگران نباید به عرصه انتخابات بی تفاوت باشند به همین دلیل باید حضور کارگران درعرصه های انتخابات بسیارپررنگ باشد»(خبرگزاری:کارایران،ایلنا،21اسفند 83)

اینکه کارگران و تمامی مزد و حقوق بگیران در انتخابات نمایشی و فرمایشی ریاست جمهوری شرکت می کنند یا نه ، جای بحث اش اینجا نیست ، ولی باید ازمحجوب پرسید : چرا باید ، در کشوری که بر میلیارد ها دلار ذخایر ارزی نفت و گازخوابیده ، مزد بگیرش شرمنده زن و فرزندش باشد وقابلمه غذایش خالی و چشمان فرزندانش منتظردستهای خالی پدر به درب دوخته شود ؟؟؟!!! سفره مزد و حقوق بگیران خالی و دستان پینه بسته و مجروحشان ، نشاندهنده بی چیزی وبی نانی ، شیرینی ، میوه نخریدن برای سفره نو روزی شان باشد ؟؟؟؟ آیا، تعطیلی کارخانجات ( ایران ترمه ، تهران پتو ، بهمن پلاستیک و....) بقول شما بسیاری دیگراز کارخانجات ، بخاطر کسب سود بیشتر بخش خصوصی ، دلالی و واسطه گی حاجی بازاریها، مافیای آقازاده ها و تردستی خانه کارگر شما ساخته تان نیست که بیکاری کارگران از یکطرف، جلوگیری ازهرگونه حرکت آنها جهت ایجاد تشکلات مستقل مورد نطرشان را از سوی دیگر مانع می شوید؟؟؟ وبحران پشت بحران را می آفرینید؟؟ در سر بزنگاهها ، از رهبر تان برای سرکوبی تمامیت همین قابلمه بدستان ، فتوا می خواهید؟؟

          این شما و خانه کارگر تان و شوراهای اسلامی کارتان است که باید شرمنده باشند. این شرمندگی بایستی برای رژیم سرمایه داری اسلامی و تمامی اعوان و انصارش باشد که از فردای انقلاب بهمن به این سو یعنی طی 26 سال تشکیلات اطلاعاتی ، امنیتی ، ضد کارگری و مافیایی خانه کارگر، شوراها و انجمن های اسلامی را با زور چماق ، سرکوب ، فشار، برگرده کارگران فرو نشاندید و در مجامع جهانی به دروغ خود را نماینده کارگران جا زدید ، و هرگونه خواست و حرکت واقعی کارگران را مثله کردید !! و دراین آشفته بازارداخل کشور ، که سودای سازش و بده و بستان با آمریکا در شرایط رجز خوانی های بوش ، گوش فلک را کر کرده است ، ازهمین کارگران برای تثبیت همین نظام ضد کارگری رای گدایی می نمایید . یک جو شرم هم چیز خوبیست که آدمی با خود داشته باشد !!!!