با شکست اصلاحات تغییری
در جامعه ایجاد نشد
فرزانه مهدی بیگی
اکنون با حذف نیروهای اصلاح طلب از بدنه حکومت ( که در انتخابات ریاست
جمهوری آینده کامل می شود)، منابع کشور می رود که یکسره به انحصار در آید.
مانعی که حرکت اصلاح طلبی دوم خرداد، در راه تداوم قدرت انحصاری ایجاد کرده
بود در حال بر طرف شدن است و آقای خاتمی به دست خود، زمام دولت رابنا به
مصالح ناگفتنی (شخصی/صنفی/عقیدتی) به آقای خامنه ای می دهند تا دوباره
همراه با گروه آقای رفسنجانی و گروهای مؤتلف دیگر، حاکم مطلق بر سرنوشت
کشور ایران و منابع مادی و انسانی آن شوند.
.
دولت
طنزتراژیدی است ، به مسئولیت دولت اصلاح طلب آقای محمد خاتمی، توسط وزارت
کشور تحت مسئولیت آقای موسوی لاری، در شرایط زور و اختناق، انجام می شود و
دولت از مواضع خود عقب می نشیند تا مسئولیت انجام انتخابات کاملاً غیر
عادلانه و در شرایطی حساس و تعیین کننده بر عهده کنار گیری وگروه انتخاباتی
نمایشی و تشکیل مجلس فرمایشی در یک کشوربا شند، از نظر انسانی، اخلاق
اجتماعی و حتی از نظر قانون اساسی ایران، مسئولیت سنگینی است وعامرین و
عاملین اجرای این عمل غیرقانونی، در برابر وجدان فردی و اجتماعی و در برابر
مردم ایران پاسخگو هستند.
مجلس
در چنین
شرایطی است که نمایندگان انتسابی مردم ، به عنوان اقدام خود، بودجه سال
هشتاد و چهار کشور را تصویب می کنند. سؤالی که از این نمایندگان پیش می آید
این است که چرا بعد از انتقاد از خود در مورد فرصت سوزیهای گذشته، همچنان
در، آخرین فرصتها را هم می سوزانید و بحث مهم بودجه را که از جدی ترین
بحثهای همه پارلمانهای جهان است به یک مخالفت پارلمانی و قانونی جدی تبدیل
می کنید؟
آیا
نمایندگان محترم مجلس نمی توانند در مورد تصویب بودجه از اختیارات قانونی
خود استفاده کنندو به مردم ایران نشان دهند که به ظاهر نمایندگان آنها
هستند.
آیانمایندگان
نمی توانستند فقط با قسمتهایی از بودجه که به مصارف جاری و لازم کشور می
رسد موافقت کرده و با تصویب هر نوع بودجه برای نهادهایی چون مجمع تشخیص
مصلحت، شورای نگهبان، رادیو و تلویزیون و دیگر نهادهاو بنیادهای غیرپاسخگو
مخالفت کنند؟
آیا پس
از رویدادهای اخیر، جا نداشت مجلس مهر تایید بر بودجه نا بجای این نهادها
نزند و به آقایان بگوید لطف کرده و بروند بودجه نهادهای خودشان را با همان
حکم حکومتی خودشان تصویب کنند؟
از اصلاحات تا مصالح
نمایندگان منتخب مردم، طبق تعهد
نمایندگی، خود را موظف کرده اند تا زمانی که در مجلس هستند، عملاً از حقوق
مردم ایران دفاع کنند و ضرورتاً باید به موکلان خود توضیح بدهند که بر طبق
کدام تحلیل، از تصویب بودجه نهادهای ضد دموکراسی و قانون شکن جلوگیری نمی
کنند؟
آیادولت اصلاح طلب، همانطور که بنا
به مصالحی مجبور شد انتخابات غیرقانونی برگزار کند، مجبورند بنا به مصالحی
بودجه نهادهای خود سر و مستبد حکومت را قبول داشته باشند و به سوء مصرف
منابع جامعه ایران اعتراض نکنند؟ ،
در این روزهای آخر، دیگر جنبه
عملی و جدی پارلمانی ندارد و فقط به صورت نمادین و کلامی اعمال می شود؟
آیا واقعاً عجیب نیست نمایندگان
مجلس ایران به دست خود، بودجه همان نهادهایی را تصویب کنندکه ضد آزادی مردم
هستند ؟ .
|