فوریه 19
گزارش تکمیلی | ادامه تجمعات سراسری فرهنگیان در شهرهای مختلف ایران
فوریه 19
اعلام آمادگی مشروط رئيسی و امیرعبداللهیان برای توافق در وین
آنها گفتهاند که توافق با قدرتهای جهانی در وین و گفتگوی مستقیم با آمریکا، مشروط به لغو تحریمها و ارائه تضمین معتبر است.
به گزارش خبرگزاری ایرنا، رؤسای جمهور ایران و فرانسه روز شنبه٣٠ بهمن (١٩ فوریه) در گفتوگویی تلفنی آخرین وضعیت مذاکرات هستهای وین را مورد بحث و بررسی قرار دادند.
ابراهیم رئیسی در این گفتوگو تاکید کرده است: «هرگونه توافقی در وین باید شامل لغو تحریمها، ارائه تضمین معتبر و بسته شدن مسائل و ادعاهای سیاسی شود.»
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
همچنین حسین امیرعبداللهیان نیز که برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ به آلمان رفته است، در اظهاراتی مشابه گفته کە مذاکره مستقیم با آمریکا نیازمند “لغو تحریمها و آزادسازی منابع مالی ایران است.”
مقامهای اروپایی از جمله صدراعظم آلمان و وزیر خارجه فرانسه با تاکید بر این که برای رسیدن به توافق چند روز بیشتر وقت نمانده، گفتهاند که اکنون وقت تصمیمگیری از سوی تهران است. با وجود این مقامهای ایرانی طرفهای غربی را مسئول وضعیت فعلی و به نتیجه نرسیدن مذاکرات میدانند.
وزیر خارجه ایران در سخنرانی امروز خود در مونیخ گفت کە کشورهای غربی در حال “بازیهای دوگانه” هستند و برای رسیدن به توافق خوب باید “طرف دیگر آماده اتخاذ تصمیمات سیاسی مورد نیاز باشد”.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
دور هشتم مذاکرات با هدف احیای برجام با شرکت نمایندگان ایران، روسیه، چین، فرانسه، بریتانیا، آلمان، اتحادیه اروپا و آمریکا در وین ادامه دارد. نمایندگان آمریکا به صورت غیرمستقیم در این مذاکرات حضور دارند و مقامهای ایران میگویند حاضر به مذاکره مستقیم با آنها نیستند.
برخی از دیپلماتها گفتهاند که لغو برخی تحریمهای حساس میتواند مستلزم دیدار مستقیم مقامات ایرانی و آمریکایی باشد.
از مسائلی که باقی مانده از جمله درخواست ایران است مبنی بر این که ایالات متحده باید تضمین کند که دیگر از توافق خارج نخواهد شد. مقامات آمریکا میگویند که با توجه به دشواری الزام دولتهای آینده، نمیتوان چنین تضمینی داد.
فوریه 19
چطور میتوان پیشداوری ناخودآگاه را کاهش داد؟
واقعیت این است که در بریتانیا اگر نام شما به جای مثلاً طارق یا آدئولا، جیمز یا امیلی باشد، آسانتر میتوانید شغل پیدا کنید. در بازهی زمانی نوامبر 2016 تا دسامبر 2017، پژوهشگران سوابق شغلیِ جعلی و تقاضای استخدام برای 3200 شغل را به کارفرمایان گوناگون ارسال کردند. هرچند مشخصات ذکر شده در همهی سوابق شغلی کاملاً یکسان بود اما «متقاضیانِ» دارای اسامیِ رایج پاکستانی یا نیجریهای باید 60 درصد بیشتر تقاضانامه میفرستادند تا کارفرماها به اندازهی «متقاضیانی» با نامهای متعارف بریتانیایی با آنها تماس بگیرند.
بعضی از کسانی که تقاضای استخدام طارق یا آدئولا را به صورتی نامنصفانه رد کردند، آشکارا نژادپرست هستند زیرا عامدانه و آگاهانه افراد را بر اساس قومیتشان ارزیابی کردند. با وجود این، تحقیقات گستردهی روانشناختی نشان میدهد که واکنش بسیاری از افراد ناشی از سوگیریِ «ضمنی» است و در هنگام تصمیمگیری حتی از مفروضات خود آگاه نیستند.
این یافتهها سبب شده است که دورههای آموزشی فراوانی دربارهی «سوگیری ناخودآگاه و تنوعپذیری» راهاندازی شود که هدف همهی آنها کاهش گرایشهای نژادپرستانه، همجنسگراهراسانه و مبتنی بر تبعیض جنسیتی است. اگر در یک سازمان یا نهاد بزرگ کار میکنید، شاید نمونههایی از این رفتارها را تجربه کرده باشید. سال گذشته، رهبر حزب کارگر، کیر استارمر، ابتدا اهمیت جنبش «زندگی سیاهپوست مهم است» را نادیده گرفت اما بعد داوطلب شد که در یکی از این دورههای آموزشی شرکت کند. به گفتهی او «همیشه خطر سوگیری ناخودآگاه وجود دارد، و اینکه بگوییم “خب، شاید دیگران اینطور باشند اما من اینطور نیستم” کار درستی نیست.» حتی شاهزاده هری هم در مورد سوگیریِ ضمنیِ بالقوهی خود آموزش دیده و به دیگران هم توصیه کرده است که همین کار را انجام دهند.
چنین کاری معقول به نظر میرسد؛ اینطور نیست؟ به دیگران یادآوری میکنید که ممکن است تعصب داشته باشند، تا بتوانند طرز فکر و رفتارشان را تغییر دهند. اما اکنون واکنش منفی شدیدی نسبت به خود ایدهی سوگیریِ ناخودآگاه و تنوعپذیری وجود دارد، و تعداد روزافزونی از مقالات منتشرشده در رسانهها از این «دورههای آموزشی حساسیت به تبعیض اجتماعی» شکایت میکنند و آنها را «بیفایده» و نوعی پول دورریختن میدانند. به نظر شکاکان، شواهدی وجود ندارد که نشان دهد آموزشهای مربوط به سوگیری ناخودآگاه ثمربخش است؛ در نتیجه، بعضی از سازمانها، از جمله ادارههای دولتی بریتانیا، این برنامهها را لغو کردهاند.
واقعیت چیست؟ آیا سرانجام میتوان سوگیریهای خود را اصلاح کرد؟ اگر پاسخ مثبت است، پس چرا این همه طرحهای گوناگون هنوز نتوانستهاند تغییر محسوسی ایجاد کنند؟
محتوای دورههای آموزشی مربوط به سوگیری ناخودآگاه و تنوعپذیری بسیار گوناگون است، اما در اکثرشان چند عنصر مشترک وجود دارد. برای مثال، در اکثر آنها از شرکتکنندگان میخواهند که به پرسشهای «آزمون نگرش ضمنی» پاسخ دهند. از افراد میخواهند که کلمات مشخصی را طبقهبندی کنند و زمان این کار را اندازه میگیرند. سپس به کمک یک الگوریتم میتوانند بفهمند که نگرش این افراد نسبت به اعضای یک گروه خاص ــ نظیر یک قوم یا جنسیت یا گرایش جنسی متفاوت ــ بیشتر مثبت است یا منفی. (میتوانید از طریق وبسایت دانشگاه هاروارد در این آزمون شرکت کنید)
سپس شرکتکنندگان را از نتایج آزمون باخبر میکنند. به این ترتیب، آنها به طور کلی، از ماهیت سوگیری ناخودآگاه و کلیشههای ذهنیِ خود، و پیامدهای آن در محیط کار آگاه میشوند، و پیشنهادهایی در مورد کاهش تأثیر این سوگیریها به آنها ارائه میشود.
همهی این کارها از لحاظ نظری مفید به نظر میرسد؛ اما برای تأیید فواید آنها باید نگرشها و رفتارهای کسانی را که دورههای آموزشی سوگیری ناخودآگاه و تنوعپذیری را گذراندهاند، با نگرشها و رفتارهای کسانی که این دورهها را ندیدهاند مقایسه کرد ــ درست همانطور که تأثیرات داروهای واقعی را با دارونماها مقایسه میکنند.
ادوارد چانگ، استاد دانشکدهی تجارت دانشگاه هاروارد، سرپرستی یکی از دقیقترین آزمایشها را بر عهده داشته است. او دورهی آموزشی آنلاین یک ساعتهای را به هزاران نفر از کارکنان یک شرکت خدماتی تخصصی بینالمللی ارائه کرده است. هدف این دوره این بود که با استفاده از ابزارهایی مثل «آزمون نگرش ضمنی»، آموزشهایی دربارهی کلیشههای جنسیتی و پیامدهای آنها به افراد ارائه دهند. بررسیها نشان میدهد که این دورهی آموزشی بعضی نگرشها را تغییر داد. گزارشهای کسانی که این دوره را به پایان بردند، نشان میدهد که آنها، نسبت به کسانی که دورههای عمومیتری را دربارهی «امنیت روانشناختی» و «گوشسپاری فعال» گذرانده بودند، درک وسیعتری از سوگیریهای خود به دست آوردهاند و بیش از پیش از زنان در محیط کار حمایت میکنند.
متأسفانه، این امر به تغییرات رفتاری عمیق مورد انتظار نینجامید. برای مثال، سه هفته بعد از گذراندن دوره، این فرصت برای کارکنان مهیا شد که در یک طرح کارآموزی غیررسمی شرکت کنند. در مجموع، کسانی که دورهی تنوعپذیری را گذرانده بودند، بیش از دیگران مایل به پذیرفتن کارآموز زن نبودند. شش هفته بعد از دوره نیز به شرکتکنندگان فرصت دادند که همکارانی را بهعنوان «کارمند نمونه» معرفی کنند تا از آنها تقدیر شود. این میتوانست فرصت گرانبهایی برای تشویق زنانی باشد که در محیط کار نادیده گرفته میشوند. اما این بار هم افرادی که دوره را گذرانده بودند، بیش از دیگران نامی از زنان همکار خود به میان نیاوردند.
پروفسور چانگ به من گفت: «ما نهایت سعی خود را کردیم که دورهی آموزشی مؤثری را طراحی کنیم؛ اما نتایج نشان میدهد که برگزاری تنها یک دورهی آموزشی، آنطور که در سازمانها معمول است، تأثیر چندانی در ایجاد تغییرات رفتاری پایدار ندارد.»
یافتههای چانگ با یافتههای گستردهتر اخیرِ «کمیسیون برابری و حقوق بشر بریتانیا» (EHRC) ــ که ثمرهی بررسی 18 مقاله دربارهی برنامههای آموزشی مربوط به سوگیری ناخودآگاه است ــ همخوانی دارد. در مجموع، به عقیدهی نویسندگان گزارش این کمیسیون، این دورهها در افزایش آگاهی از سوگیری مؤثرند اما شواهد حاکی از تغییرات رفتاریِ ماندگار «ناچیز» است.
حتی ارزشمندیِ «آزمون نگرش ضمنی» ــ رکن اصلی بسیاری از این دورههای آموزشی ــ هم زیر ذرهبین قرار گرفته است. این دورهها معمولاً نسخهی کوتاهشدهی این آزمایش را به کار میبرند، و نتایج یک شخص معین میتواند از یک هفته تا هفتهی دیگر تغییر کند. بنابراین، هرچند این آزمون میتواند ابزار کمکآموزشیِ مفیدی برای توضیح دادن مفهوم سوگیری ناخودآگاه باشد، نباید آن را وسیلهی مطمئنی برای تشخیص تعصب نهفته دانست.
بیتردید، شواهد قانعکننده به نظر میرسد؛ بنابراین، عجیب نیست که برخی از نشریات اینقدر علاقه دارند که این دورهها را نوعی اتلاف وقت و پول بشمرند. اما روانشناسانی که دربارهی ارزش این دورهها تحقیق میکنند، نظر دقیقتری دارند، و نگراناند که در مورد یافتههایشان اغراق شده باشد. درست است که بسیاری از طرحها و برنامهها مأیوسکننده بودهاند اما بعضی مؤثرتر بودهاند، و پژوهشگران عقیده دارند که برای طراحی برنامههای بهتر در آینده باید نقاط قوت و ضعف طرحهای فعلی را در نظر گرفت ــ نه اینکه کل طرحها را نادیده گرفت.
«آزمونهای نگرش ضمنی» یکی از ارکان اصلی آموزش دربارهی سوگیری هستند. این آزمونها واکنشهای شرکتکنندگان نسبت به گروههای خاص را ارزیابی میکنند. عکس: هایونگ جیون/ایپیاِی
بسیاری از طرحهای آموزشی جاری، مختصرتر از آن هستند که تأثیر مطلوبی بر جای بگذارند. دکتر دویین آتوولوگون (Doyin Atewologun) که در تهیهی گزارش «کمیسیون برابری و حقوق بشر» مشارکت داشته و در زمرهی بانیان و از اعضای بنیانگذار گروه «تنوع و شمولپذیری در کار» انجمن روانشناسی بریتانیاست، میگوید: «این معمولاً بخشی از برنامهی معرفی کارکنان است و بین 30 دقیقه تا یک ساعت طول میکشد.» بنابراین، نباید از اینکه این درسها خیلی زود فراموش میشوند تعجب کنیم. به طور کلی، بررسیها نشان داده است که اگر دورهی آموزش تنوعپذیری طولانیتر شود، تأثیر عمیقتری خواهد داشت. برای یک آدم بدبین، برنامههای کوتاهمدت جاری ممکن است فقط بخشی از روال مرسوم به نظر برسند، اما به باور آتوولوگون، این برنامهها مبتنی بر نیتهای خیر است ــ مشکل فقط این است که سازمانها دربارهی سطح تعهد لازم برای ایجاد تغییر یا حتی نحوهی سنجش نتایج مطلوب تفکر انتقادی نداشتهاند.
به علت فقدان همین ژرفاندیشی، بسیاری از دورههای موجود، بیش از حد ایستا و تئوریک به نظر میرسند. آلکس لیندسی (Alex Lindsey)، استاد دانشگاه ممفیس، میگوید: «به نظر من، اگر فقط برای مردم سخنرانی کنید و شرح دهید که تعصّب چقدر مخرب است، اما ابزار لازم برای تغییر را در اختیار آنها قرار ندهید، رفتهرفته به این فکر میافتند که تعصّب امری عادی است و لازم نیست که روی آن کار کنند.» بنابراین، مبارزه با تعصّب باید بیش از روشهای نظری، بر تمرینهای تجربی و واقعی متمرکز شود تا هم تأمل و تفکر شرکتکنندگان را افزایش دهد و هم اقدامات اصلاحیِ آنها را تقویت و هدایت کند.
اخیراً گروه پژوهشی لیندسی به بررسی فواید نوعی تمرین موسوم به «منظریابی» پرداختهاند. در این تمرین، از شرکتکنندگان میخواهند که دربارهی چالشهای فراروی عضوی فرضی از یک گروه اقلیت مطلبی بنویسند. این محققان دریافتند که این کار به ایجاد تغییرات پایداری در نگرشها و رفتارهای شرکتکنندگان میانجامد که ماهها پس از آموزش باقی میماند. به قول لیندسی، «لازم نیست که دقیقاً بدانیم شخصی از نژاد، جنس، دین و گرایش جنسی متفاوت چه فرقی با ما دارد؛ اما هر کسی میتواند تا اندازهای بفهمد که منزویشدن در یک موقعیت اجتماعی چه حسی دارد. به نظر من، وقتی متربیان میفهمند که بعضی از افراد به علت ویژگیهای آشکارشان پیوسته با نوعی طردشدگی مواجهاند، متنبه میشوند و از آن پس، همدلانهتر رفتار میکنند.»
لیندسی همچنین دریافته است که باید در جریان آموزش، شرکتکنندگان را تشویق کرد تا به رفتارهای تعصّبآمیز خود در گذشته فکر کنند، و نیز باید آنها را برانگیخت تا برای آیندهی خود اهدافی را در نظر بگیرند. برای مثال، اگر افراد مصمم شوند که هر گونه قضاوت ناپسند دربارهی گروههای اقلیت را به چالش بکشند، احتمال این که از آن پس، پذیرندهتر رفتار کنند بیشتر خواهد بود. به گفتهی او، این نحوهی عمل حتی بسیار مؤثرتر خواهد بود، اگر برای سنجش میزان پیشرفت شرکتکنندگان نوعی فرایند ارزیابی هم به کار برده شود، فرایندی که روش توضیحی یا نظری صرف از آن بیبهره است، این امر بیش از پیش مؤثر خواهد بود. (جالب این که او دریافته است که این فنون تأملی، بهویژه برای کسانی مؤثر است که در آغاز مخالف آموزش تنوعپذیری بودهاند.)
اما در کل، شاید حتی چنین دورههایی هم نتواند به تغییر رفتاری عمدهای بینجامد؛ زیرا مردم همیشه نسبت به متعصّب انگاشته شدن موضعی تدافعی دارند. این نحوهی آموزش نشان میدهد که رفتارهای کلیشهای چقدر راحت میتواند بروز کند؛ حتی از جانب کسانی که نیتی خیرخواهانه دارند و بر مسئولیت فردی نسبت به اقدام درست تأکید میکنند. و سرانجام، این دورهها به ما میآموزد که ممکن است خود را بهاشتباه دارای «جواز اخلاقی» بدانیم، یعنی در پی انجام یک کار خوب، از قبیل شرکت در دورهی تنوعپذیری یا اعطای ترفیع شغلی به یکی از اعضای گروههای اقلیت، رفتارهای سوگیرانهی بعدی خود را نادیده بگیریم چون پیش از آن «ثابت کردهایم» که آدمی آزاداندیش و دلسوز هستیم، و در نهایت، روانشناسانی که تاکنون طرف صحبت من بودهاند، همه بر این باورند که مسئولان و مدیران سازمانها و نهادها دیگر نباید آموزش سوگیری ناخودآگاه و تنوعپذیری را اقدامی سطحی و بیثمر بدانند بلکه باید آن را پایه و اساس دگرگونیهای گسترده در سازمان خود قرار دهند.
به نظر روانشناسان، آموزش دربارهی سوگیری باید بخشی از تغییر سازمانیِ گستردهتری، نظیر فرایندهای استخدامیِ شمولگرا، باشد. عکس: لیندون استرتفورد/ المی
کالوین لای، استاد دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس که به پژوهش دربارهی سوگیریِ ضمنی مشغول است، میگوید: «هر کسی که در یک نظام آموزشی بوده، میداند که حتی بهترین کلاس دو یا سهساعته هم به تغییری پایدار در دنیای ما نخواهد انجامید. از معجزه خبری نیست». اما او اضافه میکند که این کار میتواند مثل یخشکن باشد، و به مردم کمک کند که از نوآوریهایی مثل ابتکارات معطوف به شمولپذیرتر کردن فرایند استخدام استقبال کنند.
چانگ با این نظر موافق است: «بعید است که آموزش تنوعپذیری بتواند به تنهایی راهحل کامل و مستقلی باشد؛ اما این، به این معنا نیست که نمیتواند جزئی مؤثر از رویکردی چندجانبه برای بهبود تنوعپذیری، عدالت و پذیرندگی در سازمانها باشد.»
اتوولوگون این آموزش را به کارزارهای بهداشت عمومی برای مقابله با اضافهوزن و افزایش تناسباندام تشبیه میکند. او میگوید: «شما میتوانید فهرستی از کالریهای موجود در هر نوع غذا و نیز فواید ورزش را در اختیار مردم بگذارید؛ اما این اطلاعات به تنهایی و بدون راهنمایی مستمر دربارهی چگونگی استفاده از آنها، به کاهش وزن و تناسب اندام نمیانجامد. به همین صورت، آموزش دربارهی سوگیریهای ضمنی میتواند نقطهی شروع باشد؛ اما نابخردانه است که انتظار داشته باشیم که عادتهای نهادینهشده فقط با یک جلسه آموزش از بین بروند.»
دکتر آتوولوگون میافزاید: «ما میتوانستیم از همان آغاز کاملاً روشن کنیم که این، قدم اول است. بله، ما به سطوحی از اقدام چندجانبه نیاز داریم؛ پروژهای که هم اکنون در جریان است.»
برگردان: افشین احسانی
دیوید رابسون نویسندهی حوزههای روانشناسی، عصبشناسی و پزشکی است. آنچه خواندید برگردان این نوشته با عنوان اصلیِ زیر است:
David Robson, ‘What unconscious bias training gets wrong…and how to fix it’, The Guardian, 25 April 2021.
فوریه 19
امیرعبداللهیان: آماده تبادل فوری زندانیان با آمریکا هستیم
به گزارش خبرگزاری رویترز، امیرعبداللهیان روز شنبه ۱۹ فوریه (۳۰ بهمن) در مونیخ ادعا کرد تبادل زندانیان یک مسئله انساندوستانه است و ارتباطی با مذاکرات احیای برجام در وین ندارد.
رویترز روز پنجشنبه در یک گزارش اختصاصی به نقل از دیپلماتهای اروپایی از آماده شدن پیشنویس توافق مذاکرات وین خبر داد که یکی از مسائل مهم در آن آزادی تمام زندانیان غربی از زندانهای ایران است. اغلب این زندانیان شهروندان دوتابعیتی هستند.
تاکید آمریکا بر آزادی زندانیان دوتابعیتی
رابرت مالی، نماینده ویژه آمریکا در امور ایران و سرپرست هیئت اعزامی ایالات متحده به وین پیش از این آزادی زندانیان دو تابعیتی را یکی از الزامات به نتیجه رسیدن مذاکرات احیای برجام عنوان کرده است.
مذاکرات احیای برجام از میانه فروردین ماه با هماهنگی انریکه مورا، معاون مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و حضور هیئتهایی از کشورهای باقیمانده در توافق هستهای در وین آغاز شد.
آمریکا در این مذاکرات که مرحله جدید دور هشتم آن هفته گذشته آغاز شده به صورت غیرمستقیم مشارکت دارد. کشورهای غربی بارها هشدار دادهاند که فرصت برای به نتیجه رسیدن این مذاکرات نامحدود نیست.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
در روزهای گذشته شماری از دیپلماتهای اروپایی ابراز خوشبینی کردند که توافق برای احیای برجام به زودی حاصل میشود. شماری از مسئولان ایرانی نیز این احتمال را دستکم به طور تلویحی تائید کردهاند.
تائید تلویحی نزدیک بودن توافق
امیرعبداللهیان روز شنبه از تائید صریح نزدیک بودن توافق در وین خودداری کرد اما نزدیک شدن طرفهای مذاکرات به چنین توافقی را به طور تلویحی تائید کرد.
او روز دوشنبه درباره چشمانداز مذاکرات احیای برجام گفته بود: «برای ایران اگر توافق امروز در وین حاصل شود بهتر از این است که فردا این اتفاق بیفتد. برای رسیدن به توافق خوب عجله داریم، ولی در چارچوب مذاکرات منطقی و در چارچوب دستیابی به حقوق و منافع ملتمان.»
سعید خطیبزاده، سخنگوی وزارت خارجه نیز همانروز تاکید کرد با وجود باقی ماندن مسائل حساس و کلیدی “بنبستی در مذاکرات وین نیست” و اگر “منطقی که ایران روی میز گذاشته” از سوی طرفهای اروپایی و آمریکایی رعایت شود همین فردا هم میشود توافق را اعلام کرد.
تا کنون نشانهای از پذیرش و رعایت “منطق ایران” از سوی کشورهای غربی قابل تشخیص نبوده و شواهد نشان میدهد که جمهوری اسلامی ظاهرا از اغلب خواستههای حداکثری خود، از جمله برداشته شدن تمام تحریمها عقبنشینی کرده است.
مطابق پیشنویسی که رویترز منتشر کرده و ایران آن را تحریف شده خوانده و کاملا رد نکرده، آمریکا در مقابل کاهش درصد غنیسازی اورانیوم به میزان پنج درصد، در گام نخست با آزاد شدن هفت میلیارد دلار درآمدهای ایران در کره جنوبی موافقت میکند و به جای رفع تحریمها، برای فروش نفت ایران معافیتهای مدتدار ارائه میدهد.
فوریه 19
استرالیا چین را به حمله لیزری به هواپیمای نظامی خود متهم کرد
به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، این وزارتخانه در بیانیهای که شنبه ۱۹ فوریه منتشر شد اعلام کرد هواپیمای استرالیایی در آسمان شمال این کشور در حال انجام ماموریت بود که هدف اشعه لیزر کشتی چینی قرار گرفت.
در این بیانیه گفته میشود که حادثه روز پنجشنبه رخ داده و در جریان آن یک هواپیمای شناسایی مدل P-8A Poseidon با اشعه لیزر روشن شده و این کار جان سرنشینان آن را به طور بالقوه به خطر انداخته است.
آمریکا و متحدانش پیش از این نیز بارها چین را متهم کردهاند که برای نمایش قدرت و به چالش کشیدن کشورهای غربی در مناطقی، از جمله غرب اقیانوس آرام دست به چنین اقدامهایی میزند.
وزارت دفاع استرالیا میگوید شناوری که اشعه لیزر از آن پرتاب شده همراه یک کشتی دیگر نیروی دریایی چین در حال عبور از تنگه تورس بوده و هر دو کشتی اکنون در دریای مرجان در شرق این کشور قرار دارند.
این وزارتخانه در بیانیه خود هدف گرفتن هواپیمای استرالیایی با اشعه لیزر را یک “اقدام امنیتی جدی” خوانده و آن را به عنوان اقدامی “غیرحرفهای و ناایمن نظامی” به شدت محکوم کرده است.
در این بیانیه تاکید شده که هدف قرار دادن هواپیما با اشعه لیزر میتواند به مصدوم شدن خلبان یا اختلال موقت در بینایی او منجر شود و جان سرنشینان را به خطر اندازد.
اقدام سابقهدار استفاده از لیزر
دو سال پیش نیز ایالات متحده، نیروی دریایی چین را متهم کرد که یک هواپیمای شناسایی آمریکایی را که در حال انجام ماموریت در آسمان اقیانوس آرام بوده با اشعه لیزر هدف قرار داده است.
پکن این ادعا را رد کرده و گفته هواپیمای آمریکایی با وجود هشدارهای مکرر در ارتفاع بسیار کمی بر فراز کشتیهای نیروی دریایی چین در حال گشتزنی بوده است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
در سال ۲۰۱۹ نیز خلبانان بالگردهای نیروی دریایی استرالیا اعلام کردند در جریان تمرینهای معمول در دریای چین جنوبی هدف حمله لیزری قرار گرفته و مجبور به فرود اضطراری شدهاند.
ایالات متحده سال ۲۰۱۸ یک شکایت رسمی به دولت چین ارائه داد که مربوط به استفاده کشتیهای چینی از لیزرهای پرقدرت علیه هواپیماهای نظامی آمریکا در نزدیکی پایگاهی در جیبوتی میشد. در شکایت گفته شد که دو خلبان آمریکایی در این حمله دچار جراحتهای جزئی شدهاند.
در سالهای اخیر تنشها به خصوص در دریای چین جنوبی بسیار شدت گرفته؛ چین مدعی مالکیت بلامنازع بر این منطقه است در حالی که آمریکا و متحادنش معتقدند این دریا جزو آبهای بینالمللی است و آزادی کشتیرانی و پرواز بر فراز آن باید به رسمیت شناخته شود.
فوریه 19
نرگس محمدی بار دیگر به زندان منتقل شد
فوریه 19
یک کشتی باری حامل هزاران خودروی لوکس در اقیانوس اطلس سوخت
به گفته رسانههای پرتغالی، نیروی دریایی و هوایی این کشور ٢٢ خدمه این کشتی را نجات دادەاند. اما کشتی بدون سرنشین رها شده و در دریا در حال حرکت است.
کاپیتان کشتی به رسانههای پرتغال گفته است آتش گرفتن باتریهای “لیتیومی” خودروهای الکتریکی عملیات اطفای حریق را دشوار کرده است. او همچنین گفته است کە از اول تا انتهای کشتی در حال سوختن است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
گفته میشود کە مخازن سوخت کشتی در زیر خط آب قرار دارد و توسط خدمه پلمپ شده است.
به گزارش خبرگزاری پرتغالی لوزا، یک شرکت نجات هلندی امکان یدککشی کشتی به بندری در جبلالطارق یا پرتغال را بررسی خواهد کرد.
شعبه آمریکای شمالی فولکس واگن در بیانیەای گفته است که کشتی حامل ۳هزار و ۹۶۵ خودرو از برندهای فولکس واگن، پورشه، آئودی و لامبورگینی است.
یکی از سخنگویان پورشه تایید کرد که نزدیک به ۱۱۰۰ خودروی پورشه در این کشتی هستند. خودروسازی آئودی هم تایید کرده کە تعدادی از خودروهای این گروه در کشتی هست، اما به تعداد آنها اشاره نکرده است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
سخنگوی فولکس واگن، غول خودروسازی آلمانی تایید کرده کە کشتی فلیسیتی ایس با پرچم پاناما از آلمان به سمت ایالات متحده حرکت میکرد.
کاپیتان کشتی به رسانههای پرتغال گفته است آتش گرفتن باتریهای “لیتیومی” خودروهای الکتریکی عملیات اطفای حریق را دشوار کرده است.
فوریه 19
شلیک هوایی پلیس اماکن در شهریار؛ رئیس پلیس غرب تهران: ویدیوها «تقطیع» شده است
فوریه 19
آتشسوزی در کشتی ایتالیایی؛ جستوجوی مفقودان ادامه دارد
گارد ساحلی یونان میگوید تاکنون اطلاعی درباره ۱۲ راننده کامیون که شهروندان بلغارستان، یونان، ترکیه و لیتوانی و مسافر کشتی ایتالیایی بودهاند به دست نیامده است.
بنابر گزارشها از سالها پیش درباره عدم ایمنی و اشکالات فنی کشتی ایتالیایی Euroferry Olympia که در دریای مدیترانه تردد میکرده شکایتهایی وجود داشته است.
با این حال تا کنون درباره علت وقوع آتشسوزی در این شناور به طور رسمی گزارشی منتشر نشده و بررسیها درباره علت احتمالی این حادثه تازه آغاز شده است.
گفته میشود در ساعتهای اولیه آتشسوزی شدت حریق به حدی بوده که نیروهای امدادگر امکان ورود به کشتی را نداشتند و فقط قایقهای آتشنشان از اطراف برای خاموش کردن آتش تلاش میکردند.
این حادثه شامگاه جمعه رخ داد و خبرگزاری یونانی ANA میگوید تیم امداد مستقر در کشتی به دلیل حرارت شدید که دمای آن به ۵۰۰ درجه سانتیگراد میرسید و دود غلیظ و تاریکی شب مجبور به متوقف کردن عملیات خود شدند.
شرکت کشتیرانی گریمالدی ایتالیا که مالک کشتی حادثه دیده است اعلام کرده تعداد سرنشینان آن ۲۹۰ نفر ثبت شده که شامل ۲۳۹ مسافر و ۵۱ خدمه بودهاند.
بستری شدن ده سرنشین نجات یافته
گفته میشود در ساعتهای نخست پس از آتشسوزی ۲۷۸ سرنشین کشتی به خشکی منتقل شدند که ده نفر آنها به بیمارستان اعزام شدهاند.
شرکت ایتالیایی شامگاه جمعه اعلام کرد دو سرنشین بلغار و افغان شناور حادثهدیده نیز به بیمارستان منتقل شدند. خبرگزاری فرانسه روز شنبه به نقل از مسئولان محلی تعداد نجاتیافتگانی که همچنان در بیمارستان بستری هستند را ۹ نفر اعلام کرد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
گارد ساحلی یونان میگوید در میان نجاتیافتگان دو پناهجوی افغان وجود دارند که نامشان در فهرست سرنشینان کشتی ثبت نشده بود.
چند پناهجو در میان سرنشینان
وجود این دو سرنشین ثبتنشده این نگرانی را به وجود آورده که احتمالا تعداد دیگری از این گونه سرنشینان در کشتی وجود داشته و از سرنوشت آنها اطلاعی در دست نیست.
پیش از این نیز بارها پناهجویان کوشیدهاند با کشتیهایی که در دریای مدیترانه تردد میکنند خود را به طور غیرقانونی به ایتالیا برسانند.
مسئولان یونان روز شنبه اعلام کردند که بررسی علت وقوع آتشسوزی در کشتی ایتالیایی آغاز شده است. مطابق گزارشهای تائیدنشده رسانههای محلی گمان میرود منشاء آتشسوزی یکی از کامیونهای داخل شناور بوده است.
بنا بر اعلام شرکت کشتیرانی گریبالدی، کشتی حادثهدیده سال ۱۹۹۵ ساخته شده و تازهترین معاینه فنی و بررسی ایمنی آن سه روز پیش از آتشسوزی انجام شده است. با این حال مقامهای قضائی یونان تحقیق از ناخدا و دو تکنیسین کشتی ایتالیایی را آغاز کردهاند.
اتحادیه رانندگان کامیون یونان سال ۲۰۱۷ در نامهای به وزارت کشتیرانی این کشور از وضعیت ایمنی نامطلوب کشتی آسیب دیده و یک کشتی دیگر شرکت گریبالدی که در دریای مدیترانه فعالیت میکند شکایت کرده بودند.
این اتحادیه در نامه اعتراضی خود نوشته بود که در طبقه مخصوص کامیونها در این دو کشتی هواکشها کار نمیکنند و تهویه هوا به درستی انجام نمیشود.
برخی رانندگان کامیون که به طور مرتب از این شناورها برای تردد بین یونان و ایتالیا استفاده میکنند گفتهاند تعداد کابینها با شمار سرنشینان تناسب ندارد و آنها ترجیح میدهند شب را در کامیونهای خود به سر برند.
فوریه 19
صدراعظم آلمان: لحظه تصمیمگیری برای ایران فرارسید
او تصریح کرد، این قابل قبول نیست که ایران به غنیسازی اورانیوم ادامه دهد و در عین حال، نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی را نیز به حالت تعلیق درآورد.
صدراعظم آلمان تاکید کرد: «ایران هستهای برای ما قابل قبول نیست چرا که امنیت اسرائیل برای ما غیرقابل مذاکره است».
شولتس با بیان اینکه ”اکنون شانس رسیدن به توافقی را داریم که میتواند برداشتن تحریمها را هموار کند” در عین حال هشدار داد که ”اگر خیلی سریع موفق نشویم، خطر ناکامی مذاکرات، وجود دارد”.
صدراعظم آلمان خطاب به مقامهای جمهوری اسلامی گفت: «رهبری ایران اکنون یک انتخاب دارد: اکنون لحظه حقیقت است».
هشدارهای پیشین درباره ضرورت تصمیمگیری ایران
پیشتر و طی روزهای اخیر، شمار دیگری از مقامهای غربی نیز به جمهوری اسلامی هشدار دادند که ایران هرچه زودتر باید درباره مذاکرات احیای برجام در وین با هدف دستیابی به توافق هستهای، تصمیمگیری کند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
از جمله سخنگوی کاخ سفید، روز جمعه ۲۹ بهمن (۱۸ فوریه) گفت: «اگر ایران جدیت نشان دهد میتوانیم ظرف چند روز برای بازگشت مشترک به اجرای کامل برجام به توافق برسیم اما هر چیزی غیر از آن، امکان بازگشت به توافق را با خطر شدیدی مواجه میکند».
جن ساکی تصریح کرد که اگرچه در جریان مذاکرات هفته گذشته در وین، پیشرفت قابل توجهی به دست آمده اما ”تا زمانی که در مورد همهچیز توافق نشود، درباره هیچچیز توافق نشده است”.
ژان ایو لودریان، وزیر امور خارجه فرانسه هم روز چهارشنبه ۱۶ فوریه (۲۷ بهمن) گفته بود که مذاکرات وین به مرحله سرنوشتسازی رسیده و ایران در چند روز آینده یا به یک بحران جدی دامن میزند یا توافقی را میپذیرد که منافع همه طرفها به خصوص ایران را تامین میکند.
این در حالی است که در سوی دیگر این مذاکرات، ایران خواستار آن است تا خواستههای این کشور مورد توجه کشورهای غربی قرار گیرد.
وزیر امور خارجه ایران روز جمعه در دیدار با همتای آلمانی خود گفته که ”اگر همین امروز به خواستههای مشروع تهران توجه شود میتوان در وین به توافق دست یافت”.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
حسین امیرعبداللهیان همچنین در دیدار با آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل نیز در سخنانی مشابه گفت: «طرف مقابل باید در برخی موضوعهای مهم در تامین حقوق و منافع مشروع ایران، تصمیمات جدی سیاسی بگیرد و اراده عملی خود را نشان بدهد».
وزیر امور خارجه ایران برای شرکت در کنفرانس امنیتی مونیخ، به آلمان سفر کرده است.
بالا گرفتن گمانهزنیها
شماری از مقامهای مسئول از ایران و کشورهای غربی، طی روزهای اخیر اعلام کردند که مذاکرات وین برای احیای برجام به ”مراحل نهایی” خود رسیده است.
در پی این گونه اظهارات، گمانهزنیها در خصوص متن احتمالی این توافق بالا گرفته است.
از جمله آنها، خبرگزاری رویترز روز پنجشنبه نکاتی از پیشنویس توافق هستهای را منتشر کرد که مرحله نخست آن، توقف غنیسازی اورانیوم بالای ۵ درصد از سوی ایران است. سپس داراییهای مسدود شده ایران آزاد میشوند و ایران زندانیان را آزاد میکند. مرحله اصلی رفع تحریمهای ایران، از جمله تحریمهای نفتی آخرین مرحله خواهد بود.
این گزارش رویترز از سوی مقامهای جمهوری اسلامی، تکذیب شد.
خبرگزاری تسنیم، نزیک به سپاه پاسداران نیز به نقل از منابع آگاه نوشت که ”مطلب رویترز صرفاً در راستای عملیات روانی است و نسبتی با واقعیت اصلی مذاکرات ندارد”.