نان» قوت غالبِ مردمان فرودست است؛ از قدیم‌الایام نیز چنین بوده است؛ در تاریخ معاصر هر زمان عرصه بر مردم تنگ شده یا بحرانی اقتصادی یا سیاسی بروز کرده، نشانه‌های آن را در «نانوایی‌ها» می‌توانستیم سراغ بگیریم.

«نان» آن‌چنان با زندگی روزمره‌ی مردم ایران در طول تاریخ گره خورده که غمِ ناداری را به اصطلاح «غم نان» می‌گویند و حتی برخی معتقدند در جنبش مشروطه، یکی از عواملِ پیشرانِ اصلی، «بلوای نان» در تهران بوده است.

به گزارش ایلنا، نان همیشه مهم بوده اما بعد از شوک‌درمانی‌های ارزی که از سال ۹۷ به عنوان یک راهبرد اساسی و کلان در اقتصاد در پیش گرفته شده، اهمیت نان در سفره‌های طبقات فرودست و گرو‌های کم درآمد به شدت بیشتر هم شده است؛

وقتی یک کیلو برنج داخلی به ۵۰ هزار تومان رسیده و هر کیلو برنج وارداتی نیز به دنبال گرانی سرسام‌آور نرخ ارز و سقوط غم‌انگیز ارزش پول ملی به بیش از ۳۰ هزار تومان رسیده، واضح و بدیهی است که مردمِ کم‌توان به سمت غذاهای نانی و افزایش مصرف نان در سبد خوراکی‌ها روی بیاورند.

یک زن سرپرست خانوار که از کرج تماس می‌گیرد و در یک خیاطخانه کار می‌کند، از افزایش قیمت نان در نانوایی‌های کرج و دونرخه شدن عرضه‌ی آن در برخی نانوایی‌های این شهر خبر می‌دهد و می‌گوید: دیگر برای خرید نان هم باید اضطراب داشته باشیم؛ لااقل کاری نمی‌کنند که یارانه و سوبسید به میزان کافی به نانواها بدهند و یک نظارت درست و حسابی داشته باشند تا بتوانیم «نان خالی» را با قیمت مناسب خریداری کنیم!

سهم نان در سبد معیشت دهک‌های پایین (دهک ششم متعلق به کارگران)، سهم بالایی است؛ با گرانی برنج، این نسبت بازهم بالاتر رفته است؛ وقتی سهم نان در سبد، نزدیک ده درصد است، افزایش ۴۰ درصدی نرخ آن، به تنهایی حداقل ۴ درصد سبد معیشت کارگران را گران خواهد کرد؛

به گفته‌ی همان زن سرپرست خانوار که با اشتغال روزمزدی در یک خیاطخانه‌ی کرج، برای سه فرزندش قوت لایموت فراهم می‌کند «دور نیست زمانی که به نانوایی‌ها مراجعه کنیم و شوکه شویم چون می‌بینیم پول چند قرص نان از حقوق یک روزمان بیشتر شده است!»

یک کارشناس مسائل بین الملل در تهران گفت: باید آقای امیرعبدالهیان (وزیر خارجه رئیسی) بداند که بدون مذاکره امکان آزادسازی پول‌های ایران وجود ندارد.

به گزارش ایسنا، علی بیگدلی گفت: اخیرا برخی نمایندگان مجلس به این نتیجه رسیدند که بدون حل مسئله برجام، امکان اجرای سیاست‌های اقتصادی وجود ندارد. من در همه مصاحبه های خود، همواره گفتم بدون حل مسئله برجام به هیچ عناون ما امکان رهایی از فشارهای اقتصادی را نداریم. تنها راه رهایی ما از فشارهای اقتصادی پذیرش برجام و حل اختلافات‌مان با ۱+۵ است.

این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه صحبت های خود اظهار کرد: آمریکا گفته اگر ایران برای مذاکره آماده نشود خرید نفت چین را هم محدود و این کشور را از لحاظ اقتصادی تحریم خواهیم کرد. ما از لحاظ سیاسی و اقتصادی و از همه طرف، اهرم‌های فشار را تحمل می‌کنیم، از یک طرف اسرائیل در شمال و جنوب ما کریدورهای جدیدی را به وجود آورده و از لحاظ اقتصادی هم آمریکا و اروپا مدام به ما پیام می‌دهند که فشارهای اقتصادی و تحریم ها را زیادتر می کنیم بنابراین هر چه که ما جلوتر می‌رویم، فشارها و اهرم‌های اقتصادی و سیاسی بر ما بیشتر تحمیل خواهد شد.

بیگدلی ر خصوص سناریوی پیش روی جمهوری اسلامی در صورت تعلل در مذاکرات، اظهار کرد: قرار است هفته آینده آقای گروسی به ایران بیایند ولی هنوز به صورت قطعی و رسمی این خبر تائید نشده است. اگر ایران بخواهد روی همان خواسته‌های گذشته خود پافشاری کند این مرتبه برخلاف دوره گذشته من تصور می‌کنم شورای حکام، قطعنامه علیه ایران صادر کند. به خاطر اینکه مسئله آژانس و اختلافاتش با ایران به مرحله حساسی رسیده و چون ایران اجازه نمی‌دهد بر اساس مصوبات سال گذشته مجلس که کارشناس‌ها، فیلم‌ها را بررسی کنند این یک مشکل عمده‌ای شده و هم اینکه ایران سطح غنی سازی خود را به ۶۰ درصد افزایش داده است.

وی افزود: اگر قطعنامه شورای حکام علیه ایران صادر شود، پرونده به شورای امنیت می‌رود و کار مشکل خواهد شد و بار دیگر تحریم‌های سال ۲۰۱۵ وضع خواهد شد در ادامه هم چین و روسیه به قطعنامه شورای امنیت رای مثبت خواهند داد و آن وقت خدای ناکرده، اگر ذیل فصل هفتم برویم وضعیت خیلی پیچیده خواهد شد. بنابراین ما باید نوع نگاه‌مان را به داخل، منطقه و فضای بین‌المللی تغییر بدهیم.

این کارشناس مسائل بین‌المللی در پاسخ به این سوال که آیا راهی به جز مذاکره برای رفع تحریم‌ها وجود دارد، گفت: هیچ راه دیگری وجود ندارد و تا کی می‌خواهیم تحریم‌ها را دور بزنیم؟ ما از زمان احمدی‌نژاد تحریم‌ها را دور زدیم به همین دلیل اقتصادمان به این شکل درآمده است. هیچ راهی جز سیاست تنش زدایی وجود ندارد و برای رهایی از این مشکلاتی که در آذربایجان و منطقه جنوب با آن مواجه هستیم، تنش زدایی مهمترین راه است که امیدوارم عملیاتی شود.

خبرگزاری هرانا – به دنبال تغییرات مدیریتی در روزنامه همشهری، تمدید قرارداد روزنامه نگاران این موسسه مشروط به قبولی در گزینشی است که در آن سوالاتی درباره جزییات و سبک زندگی، عقاید و مواضع آنها از جمله “چرا ازدواج نکرده‌ای؟”، “چرا بچه نداری؟” و یا سوالاتی درباره احکام و نماز و عقاید دینی و سیاسی، مثلا “چرا در انتخابات رای ندادی؟”، “چرا نماز جمعه نمی‌روی؟” و …. پرسیده می‌شود.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از فرارو، با تغییر مدیریت شهری تهران در روزنامه همشهری نیز تغییرات مدیریتی صورت گرفته است. مدیرعامل این موسسه تغییرکرده و حالا سازوکار جدیدی برای بستن قرارداد با روزنامه نگاران تدوین شده است. اخیرا خبرهای غیررسمی درباره گزینش سختگیرانه روزنامه نگاران همشهری شنیده می‌شود.

براساس گزارش‌ها برای گزینش روزنامه‌نگاران و تمدید قرارداد آنها سوال‌هایی درباره جزییات و سبک زندگی، عقاید و مواضع آنها از جمله “چرا ازدواج نکرده‌ای؟”، “چرا بچه نداری؟” و یا سوالاتی درباره احکام و نماز و عقاید دینی و سیاسی، مثلا “چرا در انتخابات رای ندادی؟”، “چرا نماز جمعه نمی‌روی؟” و …. پرسیده می‌شود.

گفته می‌شود این گزینش برای خبرنگارانی که حتی ۲۰ سال سابقه کار دارند نیز انجام می‌شود.

مسئله مهم این است که قرارداد این خبرنگاران تا پایان سال معتبر است. تبدیل وضعیت آنها برای سال آینده در دوره مدیریت قبلی صورت گرفته بود اما با تغییر شهردار تهران و استقرار مدیریت جدید تمدید قرارداد مشروط به قبولی در گزینش شده است.

این وضعیت روزنامه‌نگاران همشهری را نگران کرده است، چرا که احتمالا در صورت رد در گزینش شغل خود را از دست می‌دهند.

در همین راستا پژمان موسوی عضو هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران در صفحه شخصی خود نوشت: “مدیریت‌جدید روزنامه‌ی همشهری، برای تبدیل وضعیتِ تعدادی از خبرنگاران حرفه‌ای و با سابقه‌ی خود، گزینشی ترتیب داده با بی‌ربط‌ترین پرسش‌های ممکن. پرسش‌هایی که معنایی جز تجسس در زندگیِ شخصیِ آنها ندارد و فرسنگ‌ها از کارِ رسانه‌ای دور است. امیدوارم یکی پیدا شود و در این باره توضیح دهد.”

محسن ظهوری روزنامه‌نگار نیز در این رابطه نوشته است: “این خبر انگار خیلی جدیه. گزینش ترتیب دادن و از خبرنگارهای همشهری پرسیدن چرا نماز جمعه نرفتی، فلان تاریخ رأی ندادی، چند تا سوره قرآن حفظی و چرا مثلا طلاق گرفتی یا ازدواج نکردی؟”

این منبع نوشت: یک خبر خوب: سازمان @IsraAID با همکاری وزارت خارجه اسرائیل و سفارت🇮🇱در تاشکند و موفق به نجات ۵۰ دختر از تیم دوچرخه‌سواری و روباتیک افغانستان شدند که جانشان در خطر بود. این دختران پیشتاز و بستگان آن‌ها به سلامت از افغانستان خارج شدند. سپاس از همه افرادی که در این اقدام شریک بودند.

عبداللهیان وزیر امور خارجه رئیسی امروز برای دیدار و رایزنی با برخی مقام های لبنانی وارد بیروت شد. وی همچنین پنج شنبه شب با سرکردگان گروه های ترور فلسطینی در محل سفارت جمهوری اسلامی در بیروت نشستی خواهد داشت.

ایرنا گزارش داده که عبداللهیان در بدو ورود در فرودگاه بیروت گفته است: تهران هرگز از کمک به بیروت درصورت درخواست، دریغ نمی‌کند.

این در حالیست که شماری از مقام‌های سیاسی و مردم لبنان مخالف دخالت جمهوری اسلامی از طریق یار دیرینه‌اش حزب‌الله در امور این کشور هستند.

در همین حال به گزارش خبرگزاری آناتولی، گروهی از مردم لبنان در اعتراض به سفر وزیر خارجه رئیسی به بیروت با حمل پلاکاردهایی در این شهر دست به تظاهرات ز.دند.

بنا براین گزارش، شهروندان لبنانی در میدان ساسین در منطقه اشرفیه، شرق بیروت، به دعوت گروهی از فعالان که خود را گروه‌های مستقل می‌نامند، تظاهرات کردند تا سفر وزیر امور خارجه رژیم ایران به لبنان را رد کنند.

تظاهر کنندگان با در دست داشتن پرچم لبنان و بنرهایی با شعار مانند: ایران، از لبنان خارج شو و ما خواستار آزادی لبنان از اشغال ایران هستیم، راهپیمايی کردند.

دسترسی ایران به کریدور شمال به جنوب که یکی از مسیرهای طلایی راه ابریشم به حساب می‌آید، محدود شده است و حالا پس از آنکه جمهوری آذربایجان و ترکیه تلاش می‌کنند بدون حضور ایران حداکثر بهره‌برداری را از این کریدور داشته باشند، اخباری از همکاری‌ ارمنستان و جمهوری آذربایجان در زمینه حمل و نقل هوایی به گوش می‌رسد و از آن سمت اخبار ضد و نقیضی از رفتار گرجستان با کامیون‌های ایرانی وجود دارد.

به گزارش اقتصاد آنلاین، از منطقه قفقاز جنوبی و مرزهای شمال غرب ایران این روزها اخبار زیادی به گوش می‌رسد. ماجرا از بسته شدن مرز ایران و ارمنستان به روی کامیون‌های ایرانی شروع شد.

پس از جنگ جمهوری آذربایجان و ارمنستان، در نوامبر ۲۰۲۰ آتش‌بسی بین این دو کشور برقرار شده و بنا شد جمهوری آذربایجان از باریکه نوار مرزی ایران و ارمنستان استفاده کند و ارتباط زمینی باکو و ایالت جدا افتاده این کشور یعنی نخجوان از طریق این باریکه مرزی برقرار شود.

در واقع این توافق باعث می‌شد که کنترل مرز ایران و ارمنستان عملاً به دست جمهوری آذربایجان بیفتد. اتفاقی که پیش‌بینی می‌شد بعداً برای ایران مساله‌ساز شود.

اواخر شهریور امسال، در همین باریکه مرزی نظامیان باکو مرز را روی کامیون‌های ایرانی بستند و دو راننده را با اتهام تجاوز به خاک جمهوری آذربایجان دستگیر کردند.

اندکی پس از این ماجرا جمهوری آذربایجان، ترکیه و پاکستان رزمایش مشترکی در نزدیکی مرز شمال غربی ایران برگزار کردند. این رزمایش با واکنش مقامات جمهوری اسلامی مواجه شد و ایران با یادآوری مقررات کنوانسیون خزر به همسایه‌های شمال غربی خود یادآوری کرد که حضور کشور سومی مانند پاکستان در رزمایش این منطقه غیرقانونی بوده است و سپس ارتش ایران در پاسخ، رزمایشی در منطقه شمال غرب ایران و در مرز نخجوان برگزار کرد.

پس از رزمایش ایران، دوباره جمهوری آذربایجان و ترکیه در بیانیه‌ای اعلام کردند که از ۱۳ تا ۱۶ مهر رزمایشی با عنوان برادری جدانشدنی، در این منطقه برگزار می‌کنند.

در همین زمان و بر اساس آنچه که ایرنا به نقل از شرکت هواپیمایی جمهوری آذربایجان «آذال» آورده است، ارمنستان حریم هوایی خود را روی جمهوری آذربایجان باز کرده است. آذال توضیح داده است که تغییر مسیر هواپیماهای مسیر باکو به نخجوان و بالعکس موجب کاهش مدت پرواز در این مسیر و مصرف سوخت در حین پرواز خواهد شد.

در واقع باید گفت که با این رویداد، از این پس این جمهوری آذربایجان ناچار نیست فقط از حریم هوایی ایران استفاده کند.

ماجرای بسته شدن مرز گرجستان چیست؟
به جز این، از دو روز گذشته اخبار ضد و نقیض از بسته شدن مرزهای گرجستان روی کامیون‌های ایرانی به گوش می‌رسد. دو روز پیش اسپوتنیک نوشت که صدها کامیون و تریلی ایرانی که به منظور ترانزیت بار به روسیه از ارمنستان عبور کرده بودند، در مرزهای گرجستان متوقف هستند اما روح‌الله لطیفی، سخنگوی گمرک ایران این خبر را تکذیب کرد و به ایلنا توضیح داد: به رغم انتشار اخباری در فضای مجازی مبنی بر اعمال ممنوعیت و محدودیت‌هایی برای اجازه ورود کامیون‌های ایرانی به خاک گرجستان، هیچ گزارشی دراین‌باره دریافت نشده و شرایط عادی است.

او ادامه داد: هیچ ممنوعیتی برای ورود کامیون‌های ایرانی از مرز ارمنستان و آذربایجان به گرجستان وجود ندارد و طبق آخرین گزارش‌ها از مرز نوردوز و بیله‌سوار تردد کامیون‌های ایرانی به گرجستان از مسیر ارمنستان و آذربایجان مانند روال سابق در حال انجام است.

سخنگوی گمرک ایران گفت: طبق گفته مسئولان مرزی منطقه، نکته حائز اهمیت این است از آنجا که گرجستان خط تولید دو محصول آهنی میلگرد و مفتول آهنی را راه‌اندازی کرده، دیگر هیچ محموله مشابه خارجی را پذیرش نمی‌کند و نه تنها به ایران بلکه به هیچ کشور دیگری اجازه واردات این دو محصول آهنی را نمی‌دهد.

تغییر مسیر کامیون‌های ایرانی از مرز گرجستان
این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که چندی پیش روزنامه شرق از ممنوعیت ورود اتباع ایرانی به خاک گرجستان نوشته بود و حالا خبرهایی از تغییر مسیر کامیون‌هایی ایرانی به گوش می‌رسد.

مصطفی آیتی، مدیرکل سابق ترانزیت گمرک ایران و عضو شورای اجرایی کنوانسیون حمل و نقلی کارنه‌تیر در سازمان ملل به اقتصاد آنلاین می‌گوید که خبرهایی حاکی از تغییر مسیر کامیون‌های ایرانی از مرز گرجستان وجود دارد.

وی ادامه می‌دهد: ارمنستان دو راه دسترسی به روسیه دارد که یکی از طریق مرز گرجستان و دیگری از طریق مرز جمهوری آذربایجان است و بر اساس اطلاعاتی که من شنیدم، مرز گرجستان در حال بازسازی است و قبلاً هم در این زمینه اطلاعیه داده بودند اما گویا برخی کامیون داران بدون توجه به این اطلاعیه به مرز گرجستان مراجعه کرده‌اند.

مریم سلطانی، نایب رئیس اول اتاق مشترک ایران و گرجستان تغییر مسیر برخی کامیون‌های ایرانی از مرز گرجستان را تأیید می‌کند و به اقتصاد آنلاین می‌گوید: بر اساس گزارشی که شخصاً از سفارت گرجستان گرفتم، گرجستان مرز خود را روی کامیون‌های ایرانی نبسته است اما حمل کالا از ارمنستان به گرجستان پرهزینه‌تر و دشوارتر است و مسیرهای صعب‌العبور کوهستانی دارد اما حمل کالا از طریق مرز جمهوری آذربایجان ارزان‌تر است و در نتیجه برخی رانندگان آن مسیر را به صرفه تشخیص داده‌اند و به سمت آن مرز تغییر مسیر داده‌اند!

این مسائل در شرایطی رخ می‌دهد که مصطفی آیتی، مدیرکل سابق ترانزیت گمرک ایران تاکید می‌کند که ایران به هیچ عنوان نباید مسیر ورود به اروپا را به راه زمینی جمهوری آذربایجان، ترکیه و حتی ارمنستان محدود کند و باید زیرساخت‌های حمل کالا از طریق دریای کاسپین به اروپا را جدی بگیرد.

ویدئویی از محمد ریگستانی فرمانده مقاومت پنجشیر و دیگر مبارزان در کنار یک الاغ منتشر شده که ریگستانی با اشاره به این حیوان می گوید: یک خر خوب هم داریم، معتقدیم بعضی خرها به بعضی انسان‌ها خیلی شرف دارند. انسان‌هایی که خون بی گناهان را به نام خدا می ریزند. خر شرف دارد که بار می برد، نه خون کسی را می ریزد و نه تحقیر می کند، نه به خانه های مردم تجاوز می کند. به نظر من این خر خیلی بهتر از آنهاست.

جایزه سالانه آزادی بیان و مطبوعات آلمان، موسوم به جایزه ام۱۰۰ چهارشنبه شب به الکسی ناوالنی و بنیاد مبارزه با فساد او اهدا شد.

با توجه به اینکه آقای ناوالنی در زندانی در حومه مسکو دوران حبس خود را می‌گذراند، این جایزه در مراسمی در شهر پوستدام (نزدیکی برلین) به لئونید ویلکوف، یکی از نزدیکان وی داده شد.

الکسی ناوالنی، منتقد سرشناس ولادیمیر پوتین سال گذشته و پس از بازگشت از آلمان در فرودگاه مسکو بازداشت شد. او هم‌اکنون در حال سپری کردن دوره محکومیت در یک پرونده فساد مربوط به سال ۲۰۱۴ است. آقای ناوالنی می‌گوید این محکومیت انگیزه سیاسی داشته است.

لئونید لکوف در زمان اهدای جایزه گفت: «فعالیت بنیاد ما با وجود سرکوب و فشار از سوی کرملین ادامه دارد. ما ثابت کردیم که فساد یک چالش برای حقوق بشر است.»

فعالیت بنیاد مبارزه با فساد الکسی ناوالنی، موسوم به اف‌بی‌کی، در روسیه مطلقا ممنوع است. این نهاد غیر دولتی و اعضای آن نه حق انتشار مطلبی در اینترنت و نه حق سازماندهی تظاهرات و یا نامزدی در انتخابات را ندارند.

دادگستری روسیه ماه گذشته اعلام کرد به اتهامات این بنیاد و ۸ نهاد وابسته به آن به ظن افراطگرایی رسیدگی می‌کند.

الکسی ناوالنی در اواخر تابستان سال ۲۰۲۰ با گاز اعضاب نویچوویک مسموم شد. کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی دولت روسیه را مسئول این حادثه می‌دانند. در پی این مسمومیت، آقای ناوالنی برای درمان به آلمان منتقل شد. روابط نه‌چندان گرم میان مسکو و اتحادیه اروپا پس از این رویداد به شدت بحرانی شده است.

به گزارش یورونیوز، جایزه ام‌۱۰۰ آلمان از سال ۲۰۰۵ و از سوی یک هیات داوران متشکل از خبرنگارانی از سراسر جهان همه ساله به شخص یا اشخاصی اهدا می‌شود که برای آزادی بیان و آزادی مطبوعات مبارزه می‌کنند.

روزنامه آفتاب یزد نوشت: امیرعبداللهیان، وزیر خارجه با اشاره به بدعهدی کره جنوبی در طول سه سال گذشته در پرداخت مطالبات و عدم تحقق وعده‌هایش گفت: «به وزیر خارجه کره جنوبی گفتم بچه‌های ما در خانه سریال کره‌ای می‌بینند و از ما می‌پرسند کره‌های مهربان در این سریال‌ها همان کسانی هستند که پول‌های ما را نمی‌دهند؟»

همه چیز از سریال‌های کره‌ای شروع شد؛ سریال‌هایی که فرهنگ، نوع پوشش و حتی سبک زندگی مردمان کره جنوبی را به نمایش می‌گذاشت و داستان‌های عاشقانه آن به قدری رمانتیک بود که جوانان کشورمان را به سمت سبک زندگی کره‌ای علاقه‌مند کرد و بعد از مدتی ما با نوجوانانی رو به رو شدیم که علاقه زیادی به زندگی در کره داشتند، لباس هایشان را با مد روز کره هماهنگ می‌کردند و کلاس زبان کره‌ای می‌رفتند تا بتوانند بیشتر خودشان را با سبک زندگی آ نها آشنا کنند.

پیش از این هیچ کشور دیگری نتوانسته بود اینطور محصولات تولیدی‌اش را در فیلم و سریال در تلویزیون ایران ببیند. اما این فقط کشور ما نیست که درگیر محصولات کره‌ای شده است. موج سریال‌ها ومحصولات کره‌ای حالا چندسالی‌ست که نه تنها در کشور ما بلکه در دنیا شناخته شده است. موجی که این روز‌ها ۲۰ سالگی‌اش را جشن می‌گیرد. موجی که حالا مثل یک ویروس ویدئوکلیپ‌هایش، موسیقی‌های پرسروصدایش و رقص و آوازهایش بین نوجوان‌های ایرانی دست به دست می‌چرخد. روز به روز به تعداد کانال‌های هواداری‌اش اضافه می‌شود و هواداران کم سن و سال‌هایش برای پربازدید شدن ویدئوهایش در یوتیوپ سرودست می‌شکنند و در کلوپ‌های هواداری برای سلبریتی‌های چشم‌بادامی‌محبوب‌شان جیغ و هورا می‌کشند.

سوالی که در این بین مطرح می‌شود این است که چه چیزی سبب شده تا جوانان تا این حد علاقه‌مند به کره و فرهنگ آن بشوند؟ شادان کریمی جامعه شناس و آسیب شناس اجتماعی در این خصوص به ما گفت: «سریال‌های کره‌ای یک عامل تاثیرگذار در شکل‌گیری این فرآیند هستند. البته این مسئله و تحت تاثیر‌بودن مختص ایران نیست. زمانی برخی جوانان از چینی‌ها پیروی می‌کردند و مدل ابروی خود را به شکل آن‌ها درمی‌آوردند.این مسئله می‌تواند نوعی اعتراض به وضع موجود هم باشد. البته نوع خانواده، پایبندی به ارزش‌ها و هنجار‌های ملی و میهنی و نحوه تربیت نیز در این مسئله بسیار موثر است. وقتی جامعه ما خالی از فرهنگ ایرانی شده و جوانان و نوجوانان کمترین آشنایی با اسفندیار و رستم و تهمینه را دارند معلوم است که به فرهنگ دیگری رو می‌آورند که بتواند خلا‌های فرهنگی آن‌ها را پرکند.

نمی‌توانیم این موضوع را انکار کنیم که سواد بصری و تاثیری که یک فیلم وسریال بر جوانان می‌گذارد غیر قابل تصور است. همان طور که جوانان ما با دیدن سریال‌های ترکیه‌ای به نوعی از سبک زندگی روی می‌آورند که هیچ ربطی به کشور ما ندارد مسلما با دیدن سریال‌هایی کره‌ای هم سبک دیگری از زندگی را انتخاب می‌کنند که شباهتی به زندگی ما ندارد و از آن جایی که صنعت سینمای ما خوراکی برای جوانان و نوجوانان ندارد خیلی واضح است که آن‌ها به فیلم‌ها و سریال‌های کشور‌های دیگر علاقه مند می‌شوند.

کنفرانس شکایات مادی یهودیان علیه آلمان (معروف به کنفرانس شکایات) که مسئولیت مذاکره با دولت فدرال برای پرداخت خسارات به بازماندگان سیاست یهودزدایی از اروپا در دوره حکومت هیتلر را بر عهده دارد، روز چهارشنبه اعلام کرد به بازماندگان واجد شرایط مادام العمر ماهی ۳۷۵ یورو (۴۴۳ دلار) پرداخت خواهد شد.

به گفته این نهاد، تنها قربانیانی می‌توانند مشمول دریافت غرامت شوند که دست‌کم ۳ ماه در زمان محاصره لنینگراد، اشغال رمانی از سوی ارتش رایش سوم (اول آوریل ۱۹۴۱ تا ۳۱ اوت ۱۹۴۴) و یا مخفیانه در فرانسه اشغالی زندگی کرده باشند.براساس بیانیه کنفرانس شکایات افرادی که در بازه‌های زمانی یاد شده کودک بوده‌اند (متولدان ۱۹۲۸ به بعد) تنها مشمول یک فقره پرداخت ۲۹۳۰ دلاری خواهند بود.

گیدئون تیلور، رئیس این نهاد می‌گوید پرداخت غرامت با توجه به اینکه بازماندگان پیر می‌شوند و هزینه‌های آن‌ها افزایش می‌یابد، بسیار مهم است. بیشتر بازماندگان هولوکاست هم‌اکنون ساکن اسرائیل هستند.

تیلور می‌گوید پرداخت این غرامت سمبلیک، ۷۵ سال پس از نسل‌کشی یهودیان دست‌کم بخشی از حرمت و کرامت ربوده شده بازماندگان در جوانی را به آن‌ها باز می‌گرداند.براساس یک پژوهش که در ماه‌های نخستین سال ۲۰۲۱ انجام شد، بیش از نیمی از بازماندگان هولوکاست که در اسرائیل زندگی می‌کنند به کمک‌های غذایی نیاز دارند.

در جریان سال‌های حکمرانی حزب نازی در آلمان و جنگ جهانی دوم، سیاست اخراج یهودیان از اروپا اجرایی شد. در ابتدا یهودیان از جوامع کشورهای میزبان به حاشیه رانده و در گتوها اسکان داده می‌شدند. هیتلر از سال ۱۹۴۲ سیاست «راه حل نهایی» را با انتقال یهودیان به اردوگاه‌های کار اجباری و قتل عام این اقلیت مذهبی-نژادی در حمام‌های گاز آغاز کرد. براساس برآوردها ۶ میلیون یهودی ساکن اروپا در جریان اجرای این سیاست کشته شدند.