Politisch, Kulturell, Sozial

März 2010 Nr. 182  

کهنه قالی میخرم...

یاد دارم در غروبی سردِ سرد                       

میگذشت از کوچه ما دوره گرد

داد میزد : کهنه قالی   میخرم

دست دوم، جنس عالی    میخرم

کاسه   و   ظرف سفالی   میخرم

گر نداری، کوزه خالی میخرم

اشک در چشمان بابا حلقه بست 

عاقبت آهی زد و بغضش شکست

اول ماه است و نان در سفره نیست

ای خدا شکرت ولی این زندگیست؟

بوی نان تازه   هوشش برده بود   

اتفاقاً      مادرم   هم    روزه بود

خواهرم بی روسری    بیرون  دوید          

گفت : آقا سفره خالی میخرید ؟

صدیقه جعفری