ارتباط با ما

اطلاعیه و پیامها

لینک ها

درباره آزادگی

مقالات

شماره جدید

 بایگانی


مسئله ملی  و فدرالیسم

ملا حسنی

شماره جدید

حقوق بشر

دانشجو

مُثله اندام جنسی دختران و زنان تحت عنوان ختنه

میترا ورسائی

بر اساس برخی باورهای فرهنگی و مذهبی، قسمتی یا همه ی اندام خارجی جنسی دختران و زنان (نه به منظور درمان)، قطع می شود. افرادی که باور به قطع عضو جنسی دختران و زنان دارند معتقدند با این عمل نه تنها به دخترانشان صدمه نمی زنند، بلکه خوشبختی او را در آینده تضمین و نام نیک خانواده را حفظ می کنند. در مورد به کار بردن واژه ای که مفهوم واقعی این عمل خشونت بار را نشان دهد (تحت عنوان ختنه، بریدن اندام جنسی زنان Female genital cutting) قطع اندام جنسی زنان (Female genital mutilation) اختلاف نظر وجود دارد. در گذشته برخی واژه ختنه را به کار می بردند که به نحوی با ختنه در مردان ارتباط پیدا می کرد. کلمه ختنه می تواند مفهوم واقعی تاثیرات مخرب فیزیکی و روانی ناشی از بریدن عضو جنسی زنان را پنهان کند. بر این اساس سازمان بهداشت جهانی و یونیسف “قطع عضو” (FGC/M) را برای این عمل در نظر گرفتند که نه تنها چگونگی عمل بلکه خشونتی که نسبت به حقوق انسانی دختران و زنان صورت می گیرد را نیز در بر می گیرد. عمل خشونت بار قطع عضو جنسی زنان در سراسر جهان و خصوصاً به میزان زیادی در آفریقا و آسیا اتفاق می افتد. سازمان عفو بین الملل تعداد زنانی را که در سطح جهان قطع عضو جنسی شده اند بین 100 تا 140 میلیون اعلام کرده است و روزانه بیش از 3 میلیون دختر در معرض خطر قطع عضو جنسی قرار دارند. این عمل بیشتر در 28 کشور آفریقائی صورت می گیرد که از سنگال در جنوب آفریقا تا اتیوپی در مشرق و از مصر در شمال تا به تانزانیا در جنوب گسترش می یابد. این عمل در برخی شبه جزیره های عربی نیز دیده می شود، ولی بیشتر در مصر، سودان، اتیوپی و مالی متداول است.

این عمل به طور پنهانی در برخی از نواحی خاورمیانه نیز صورت می گیرد بخصوص در نواحی شمال عربستان سعودی، جنوب اردن و شمال عراق (کردستان). مطالعات اخیر نشان داده است که در دهکده ای در عراق به نام حصیرا بیشتر از 60 درصد زنان و دختران قطع عضو جنسی شده اند. عمل FGM به مقیاس کمتری در اندونزی، مالزی، پاکستان و هند نیز اتفاق می افتد. یونیسف در سال 2003 اعلام کرد که بیش از 97 درصد زنان متأهل مصر قطع عضو جنسی شده اند. در استرالیا، کانادا، نیوزلند، آمریکا و اروپا نیز مهاجران به صورت های مختلف دست به این عمل می زنند.

FGM معمولاً بین سنین چهار تا هشت سالگی انجام می شود و در زمان نوزادی یا بلوغ نیز اقدام به این عمل می شود. بر اساس آمار سال 2007 سازمان بهداشت جهانی، تا آن سال 91 درصد قربانیان FGM دختران 4 تا 10 ساله بوده اند. غیر قانونی بودن این عمل سبب شده است که این عمل پنهانی انجام شود و به شیوه سنتی با استفاده از قیچی، تیغ و چاقو توسط افرادی که هیچگونه آموزش پزشکی ندیده اند، صورت گیرد. این افراد سنتی عمل قطع عضو را بدون بیهوشی و ضد عفونی کردن ابزار مورد استفاده انجام می دهند که این شیوه کار می تواند سبب شوک ناشی از خونریزی زیاد شده و به مرگ منتهی شود و استفاده از ابزار آلوده نیز احتمال انتقال بیماریهای جنسی از قبیل هپاتیت و ایدز گردد. قطع عضو جنسی در درازمدت خطرات جدی گوناگونی را به وجود می آورد. با مسدود شدن میزان زیادی از راه عبور ادرار و خون عادات ماهانه، مجاری اداری و دستگاه تناسلی به طور مکرر دچار عفونت می شوند و نازائی و کیست و سایر مشکلات دیگر را موجب می شود. این عمل در واژن زخمهائی باقی می گذارد که عمل جنسی را دردناک می کند و متخصص زنان را در انجام تستهای گوناگون با مشکل مواجه می کند و در هنگام زایمان نیز خطراتی برای مادر و کودک به وجود می آورد. در سال 2007 بدر شاکر دختر 12 ساله مصری که اندام جنسی او قطع گردید به دلیل استفاده بیش از اندازه از مواد بیهوش کننده درگذشت. زینب عبدل غنی مادر این دختر مبلغی معادل 9 دلار آمریکا (60/4 پوند، 82/6 یورو) به خانم دکتری برای انجام این عمل در کلینیکی غیرقانونی پرداخت کرده بود. مادر ابراز کرد که دکتر تلاش کرد به او 3000 دلار بدهد تا او مبادرت به اقدامات قانونی نکند، اما او نپذیرفته است. در سال 2007 ، مصر پس از مرگ بدر شاکر قانون ممنوعیت قطع عضو جنسی زنان را به تصویب رساند.

قطع عضو جنسی سبب آسیبهای روحی در دختران و زنان نیز می شود. در سال2010 آماری در روز جهانی مبارزه با قطع عضو جنسی زنان در هلند در مورد پناهندگان و بهداشت آنها نشان می دهد که بسیاری از زنان تحت FGM دارای مشکلات روحی هستند. تحقیق از66 زن آفریقائی هلندی در این مورد نشان داد که آنها تحت فشار روحی هستند و مضطرب و پرخاشگرند و در ارتباط گیری دچار مشکل هستند و از تثبیت رابطه دچار وحشت می شوند. آمار تخمینی نشان می دهد که سالانه50 دختر و زن در هلند قطع عضو جنسی می شوند. تعداد زنانی که در آمریکاFGM می شوند معلوم نیست. کشورهای غربی هنوز در این مورد با مشکلات مواجه هستند،

 زیرا برخی مهاجران دخترانشان را به کشور زادگاهشان می برند و قبل از برگشتن عمل قطع عضو جنسی را در مورد آنان انجام می دهند. برخلاف وجود قانون ممنوعیت FGM این سنت در بسیاری از جوامع و فرهنگها هنوز پابرجاست و در خفا صورت می گیرد و در بسیاری از موارد اجرای قانون ممنوعیت FGM جزء اولویت های اولیه دولتها نیست. برخی کشورها نیز آموزش افرادی که مبادرت به این کار می کنند را بر غیرقانونی کردن آن ترجیح می دهند. تحت فشار سازمان بهداشت جهانی و جمعیت های متعدد، در بسیاری از کشورها قانون منع قطع عضو جنسی زنان به تصویب رسیده است. سازمان بهداشت جهانی و مدافعان حقوق زنان می گویند تغییر این فرهنگ در هر کشوری بستگی به دولت و سازمان های فعال داخلی آن کشور دارد و موفقیت در پیشگیری از این عمل، بدون آموزش و حمایت قانونی داخلی، توسط فشارهای خارجی اندک است. در برخی کشورها که بریدن عضو جنسی زنان متداول است، مسئولان برای کاهش آسیب فیزیکی به دختران و زنان از بیمارستان ها و دکترها خواسته اند که عمل FGM را با آسیب های کمتری انجام دهند. در واقع این عمل نوعی تخلف نسبت به جامعه بین المللی پزشکی است و افراد با این باور فرهنگی، FGMرا حمایت می کنند که به راهشان ادامه دهند. مخالفان قطع عضو جنسی زنان توسط پزشکان می گویند حرفه پزشکی ایجاب می کند که پزشکان حتی برخلاف باورها و اعمال فرهنگی جامعه به بیمارانشان صدمه نزنند. در زمینه مخالفت با قطع عضو جنسی زنان از دو منظر بدان توجه می شود: بهداشتی (که از سلامت جسمی و روحی زنان دفاع می شود) این دیدگاه مخالف فراهم کردن تجهیزات

صفحه قبل

برگشت

صفحه بعدی