| اطلاعیه و پیامها | لینک ها | مقالات | شماره جدید |
|
بایگانی |
|
اصحاب علم و اصلاحات در منطقه خاورميانه باشد؟ اين پديده ها چگونه تحليل و تفسير و توجیه مي‌شوند؟ آقاي رئيس‌جمهور حتما مي‌دانيد جمهوری اسلامی با چه شعارها، اهداف، هزينه‌ها و پيامدهايي تاسيس شد و دست آخر به دست چه کسانی افتاد: - با كشته شدن هزاران نفر - با پناه بردن چند ميليون نفر از ایرانیان به کشورهای دیگر جهان - با تخريب شخصیتی هزاران نفر انسانی که قربانی اشتباهات خود و شما می شدند اين تراژدي منحصر به زمان تاسيس نيست، متاسفانه 27 سال است كه ادامه دارد. رژيمي‌تاسيس شده است كه به روزنامه نگار و نویسنده و شاعر و اهل قلم رحم نمي‌كند، مردم معترض را حبس می کند، برنامه ترور شخصيتهاي فرهنگی را پیگیری نمي‌كند و هزاران آزاده را در زندانها نگهداري مي‌كند و در پس پرده با القاعده و سازمان های تروریستی همکاری نزدیک دارد. چنين پديده‌اي در قرون اخير در ایران كم نظير يا بي نظير است. سئوال بزرگ ديگر بسياري از مردم اين است كه چرا چنين سرکوب گرانی مورد حمايت هستند؟ آيا حمايت از چنين افراد سرکوبگری حمايت از تعليمات حضرت محمد (ع) يا حضرت علی (ع) و يا منطبق بر ارزشهاي انسانی است؟ و آيا واگذار نمودن حق تعيين سرنوشت تمام سرزمين ایران به صاحبان اصلي آن كه در داخل و خارج ایران هستند، اعم از دیندارو غیردیندار، با اصول اسلام و حقوق انسان و تعليمات انبياء منافات دارد؟ اگر منافات ندارد چرا با همه پرسي و رفراندوم برای حکومت مورد خواست مردم ایران مخالفت مي‌شود؟ دولت شما اخيراً با انتخاب اقلیت و کارشکنی ها وتقلب روی كار آمد. همه ناظران بيطرف تاييد مي‌كنند اين دولت منتخب تمامی مردم نیست. با ناباوري دولتمردان باسابقه را تحت فشار قرار دادند و به آن ها گفته شد بايد شما را به رسميت بشناسند و برنامه‌هاي دولت قبل را تعقيب ننمايند. اگر دولت فعلي شما چنين سياستهايي را در قبال اهل فرهنگ از قبل اعلام كرده بود آيا مردم آن را انتخاب مي‌كردند؟ آيا اين نوع موضعگيري در مقابل اهل فرهنگ و قلم و حتی خرد کردن سنگ قبرهای آن ها قابل تطبيق با ارزشهاي پيش گفته است؟ همچنين مردم مي‌پرسند چرا هر نشریه و روزنامه ای که مثل کیهان فکر نمی کند، باید محاکمه یا توقیف شود و یا مورد حمله قرار گیرد و آتش بگیرد؟ آیا وقت آن نرسیده است که قلاده این سگ های شکاری را به دست بگیرید؟ آقاي رئيس‌جمهور مي‌دانيد با مردم زندگي مي‌كنم و دائم با آنان در تماس هستم، بسياري از مردم روشن اندیش ایران به نحوي با هم تماس مي‌گيرند. آنان اينگونه سياستهاي چندگانه را با هيچ منطقي سازگار نمي‌دانند. شواهد نشان مي‌دهد عموم مردم ایران، هر روز نسبت به سياستهاي اعمال شده ی شما نگران تر و عصباني تر مي‌شوند و شاهد آن فرار سرمایه های ایران به کشور های دیگر است. قصد من طرح سوالات فراوان نيست اما مي‌خواهم به چند نكته ديگر هم اشاره كنم. چرا در ایران هر فکر نامطابق با ولایت فقیه شکت خورده تلقی می شود و هر تفاوت فکری یا هر کشوری که ارزش های آن متفاوت و متعلق به سنت لیبرالی و دموکراتیک است، تهديدي عليه نظام حکومتی ایران تعبير و تبليغ مي‌شود؟ آيا تلاش و تفاوت فکری و فعالیت تحقيقاتي از حقوق اوليه مردم ایران نيست؟ شما احتمالا با تاريخ آشنايي داريد. غير از قرون وسطي در چه مقطع تاريخي و در كجاي عالم تفکر و دگراندیشی جرم تلقي شده است؟ در قضيه عراق دروغي گفته شد. نتيجه آن چه بود؟ آیا شما نیز به مردم خود در حمایت از گروهک های تروریستی در این کشور دروغ نگفتید و سرمایه های آن ها را بدون اطلاع آن ها در جهت ناامنی عراق به کار نگرفتید؟ من ترديدي ندارم كه در تمام جوامع بشري دروغ امر ناپسندي است و جنابعالي هم دوست نداريد كسي به شما دروغ بگويد. آیا اگر کشتی کارین اِی به دست مبارزان علیه اسرائیل می رسید وضعیتی مشابه سقوط هواپیمای ایرباس ایران در شهرهای اسرائیل اتفاق نمی افتاد؟ این کشتی از آب های کارون پهلو گرفته بود و هزینه های صرف شده از جیب ملت ایران تامین شده بود. آیا در این صورت شما به مردم ایران راست گفته بودید و آن ها از حقیقت های مشابه در مورد کمک های نظامی و مالی ایران به کشورهای بی ربط خبر دارند؟ آقاي رئيس‌جمهور آيا اقلیت ها و شهروندان مختلف ایران حق دارند بپرسند چرا با نخبگان و نویسندگان آن ها مخالفت و در مقابل از خشک اندیشان حمايت مي‌شود و حتی به کتاب های نویسندگان بزرگ هم رحم نمی شود؟ چرا سايه تهديد دائمي‌بالاي سر آنان است؟ مردم ایران مردمي خلاق و با استعداد هستند. آنان مي‌توانند نقش مهم و ارزنده‌اي در تامين نيازها و پيشرفت مادي و معنوي جامعه بشري ايفا كنند. اعتیاد و توزیع ناعادلانه ثروت و مشاغل به نفع افراد حکومتی در بخش بزرگي از ایران مانع چنين نقشي است. آيا آنان حق دارند بپرسند چرا ثروت عظيم و پول نفت و گاز آن ها در قالب مهمات به کشورهای دیگر ارسال می شود در حاليكه خود آنان بيش از ديگران نيازمند آن هستند. آيا چنين اقداماتي با حقوق انسانی مردم ایران منطبق است؟ مردم ایران سوالات دیگری نیز دارند. از جمله حبس رامین جهانبگلو توسط وزیر اطلاعاتی که اهل مطبوعات را گاز می گیرد، اجازه ی تشکیل کانون نویسندگان را نمی دهد و برای مبارزه با آزادی کمر رجز می خواند. در ایران افرادی به توقيف اموال شهروندان دگراندیش، کتاب های عرضه شده در نمایشگاه بین المللی می پردازند و ملت ايران، تهديدات روز افزون و ابراز ناراحتي و عصبانيت از فقر حاصل از صرف هزینه برای ساخت بمب هسته ای را محکوم می کنند و موارد متعددي از اين دست كه از شرح آن در اين نامه مي‌گذرم. آقاي رئيس‌جمهور واقعه قتل های زنجیره ای واقعه هولناكي بود. كشتن بيگناهان در همه جاي دنيا تاسف بار و دردناك است. دولت پیش از شما همان موقع با اعلام تنفر از مسببين چنين وقايعي به بازماندگان حادثه تسليت گفت و اظهار همدردي كرد. همه دولتها موظفند از جان و مال و آبروي شهروندان خود محافظت كنند. آن طور كه گفته مي‌شود دولت شما برخوردار از سيستمهاي امنيتي و حفاظتي و اطلاعاتي گسترده‌اي است. حتی مخالفين خود را در خارج از مرزها شكار مي‌كند. قتلهای زنجیره ای و حمله به مطبوعات عمليات ساده‌اي نبوده و نیستند. آيا طراحي و اجراي عمليات بدون هماهنگي با سيستمهاي اطلاعاتي و امنيتي و يا نفوذ گسترده در آن مي‌توانست امكان پذير باشد؟ البته اين يك احتمال عقلايي است. چرا ابعاد اين موضوع ها تا كنون مخفي مانده است؟ چرا توضيح داده نمي‌شود چه كساني در اين حادثه كوتاهي كرده اند و چرا مسببين و مقصرين معرفي و محاكمه نمي‌شوند؟ آیا فرزندان و همسران کشته شدگان در این قتل ها از همان امکاناتی که فرزندان شهیدان و جانبازان برخوردارند، بهره می برند؟ آیا رهبر شما هر سال به آن ها تسلیت می گوید یا حتا سعی کرده است که از آنها دلجویی کند؟ آیا روانه کردن اتوبوس حامل نویسندگان و ... بخشی از تعالیم حضرت محمد است و با انسانیت سازگاری دارد؟ آیا ادب (سعید) اسلامی شما و همقطارانتان اقتضا می کرد که زنی سالخورده را با 27 ضربه خنجر از پای درآورند؟ کدام قسمت از کتاب آسمانی شما به عاملان و آمران کثیف تر از حیوانات درنده این جنایات و به چنین وحشیان حرامزاده ای اجازه ورود به پست های حکومتی و محاکمه وکیلان مدافع کشته شدگان را داده است؟ خاموشی شما در قبال این سوال ها شما را همدست جنایتکاران خواهد کرد و تاریخ و خدایی که شما به آن معتقدید شما را نخواهند بخشید.اگر قصد دارید جهان را اصلاح کنید باید بدانید که کشور شما هم بخشی از همین جهان و شایسته تر برای اصلاح و گندزدایی است. آیا حادثه 18 تیر ماه کوی دانشگاه را به یاد دارید؟ آیا جنایتی که در حق دانشجویان و جوانان ایرانی شد قابل بخشش است؟ نظام حکومتی ایران چنین برگ هایی را در پرونده خود دارد. آیا جامعه جهانی با این وجود باید به این نظام که فکر تولید سلاح هسته ای را در سر دارد، اعتماد کند؟ |