سرکوب مردم به بهانه دین
محمد هادی پوردلیر
علت باقى ماندن حكومتى چنين چه بوده؟
علت آن در شكل گيرى اين اعجوبه نهفته است.
تغذيه اى مداوم ميان سه سنگ بنايش:
فلسفه، هدف و وسيله اش. يعنى ميان دين مدارانى كه عصارة مبارزه را بر دين نهادند، بازيگرانى كه با تقية توجيه وسيله توسط هدف زير عباى اسلام عزيز خزيدند و هدفى كه با كوته نظرى گروه اول و وسوسة گروه دوم به نابودى ايران و ايرانى نشانه رفته است.
دشمن ما ابدا خارجى نيست؛ دشمن ما جهل و متكلم وحده شدن جماعتى است كه زبان مردم را در حلقوم خفه مى كنند و ملت را نادان تصور مى كنند براى خودشان مى برند و مى دوزند و قبايى چهل تكه را در بهت و نا باورى بر تن مردم مى كنند و اينگونه ايام مى گذرانند.
ايامى كه با تولد و سپرى شدن سالهاى جوانان ايران زمين در گير است. جوانانى كه نه حكومت و نه زبانداران نگاهبان چنين اعجوبه اى را در سطح بر آورده كنندگان نيازشان نمى دانند، و گام را به درستى بلندتر از اين جماعت برداشته اند.
روزى كه احزاب قديم به تغذيه از قدرت جديد پرداختند ماهيت خويش را آشكارا به نمايش ما مردم نهادند. تغذية اى كه به پا داشت چنين اعجوبه اى جنايتكار انجاميد. جامة ريا را كسى جز ايشان بر قامت قيام خمينى نيانداخت. نهضت آزادى و توده ايهاى هر هرى مذهب نقش خود را بجا بازى نموده و با تبليغ توجيه وسيله براى هدف و گور پدر مردم گويان صداها را خفه كردند.آخر مگر تعدادى آخوند امكان علم كردن چنين دستگاه عريض و طويل سانسور و شكنجه و بدتر از همه لوت هر واقعيتى چون روز روشن را داشتند؟
آنها كار خودشان را ساليان سال به انجام رسانيده بودند محيطى مقلد پرور كه با پيشرفت روزگار به سلاح عقيده نيز مزين گردد و در صحنة جهانى حاكمى گردد ولى امر مسلمين. تب ايجاد حكومت اسلامى به تنهايى امكان پذير نمى بود اگر چماقداران و نظرية بسيج بيست ميليونى به كمك نمى شتافتند. نه اين افراد معدود نه عقل اين كار را داشتند و نه در مقابل جماعت همراهشان تاب ايستادگى چه در تفتيش عقايد از يك قماش اند اما ظاهر متفاوت.
وقتى علم آموخته اى چون بازرگان در اثبات خدايش به فرمول رياضى استناد مى كند و رفقاى اسب درشگه وار نيرو قوايشان را در دستگاه هاى امنيتى و جرايد اين نوچة تازه تزريق كرده مى نمايند است كه عجيب الخلقه اى با نام حكومت جمهورى اسلامى ظهور مى نمايد. چماقدارانى كه با فرمان امام عزيز و بى فرمان اين عروسك! خيمه شب بازيشان به آتش زدن دفاتر جرايد، غصب خانه ها، شكنجه و اعدامها پرداختند و سرانجام با بالا رفتن از ديوار سفارت آمريكا و تسخير لانة جاسوسى اشان محيط جاسوس زده راه انداختند و مهر تاييد حضور انور جن شناسشان را بر انقلابيون و انقلاب خواهان كوباندند اين بيست و هفت سال برنامه و هدفى نداشته اند جز با جريانات هماهنگ كردن خودشان و بقا به منظور هدف والاى كينه اشان با مردم ايران.
محيط آلودة وجودشان را چنان رنگ تقلبى پاشيدند كه ديگر تنابنده اى مقاوم يافت مى نشود مگر از نوع توليدى خودشان و اين شد وضع ما كه مى بينيم.
امروز پس از سالها ريشه دوانيدن اين زالو صفتان مرگ جوانان را مى بينى. اصلا اين قار قار كلاغان براى نابودى همين جوانان بلند گشت و ضحاك زمان روزى در لباس اسلام نابش روزى با تبليغ شربت شهادتش و نهى از منكرش شلاق مرگ را كوبيد و كوبيد.
راه یافته مدعی شده که عدد هفت از اعداد خدا است و این مجلس هم مجلس هفتم است!!!؟
اسماعیل عنایت اصل
همان سلام ها و درودها كه معمولاً هر نماينده اى در ابتداى نطق پيش از دستورش نثار مى كند من همچنان مى كنم و اميدوارم كه تنها به سلام ها و درودها اكتفا نكنيم، بلكه راه آن بزرگواران را در عمل طى كنيم. اما بعد!عزيزان و سروران! آيا هيچ توجه كرده ايد كه طواف به دور خانه خدا هفت بار است؟
آيا توجه كرده ايد كه سعى بين صفا و مروه هفت بار است؟
آيا عنايت داريد كه هفت باردر هر مرحله اى بايد شيطان را رجم كرد؟
آيا عنايت داريد هنگامى كه در نمازمان سر بر سجده مى گذاريم هفت موضعمان بايد بر زمين باشد؟
آيا هفت آسمان و زمين را شنيده ايد؟
آيا مى دانيد كه مومنين بر هفت درجه اند و مجموعاً داراى هفت خصلت عمده اند؟
آيا عنايت داريد كه تعداد گناهان كبيره هفت است؟
آيا مى دانيد كه هفت دسته از دانشمندان در آتشند؟
يا شنيده ايد كه رسول خدا هفت كس را لعن كرده است؟
يا عنايت داريد كه عذاب هفت كس در قيامت از همه سخت تر است؟ آيا توجه داريد كه جهنم داراى هفت در است؟
يا مى دانيد كه قرآن داراى هفت قرائت و هفت بطن است و هر بطن داراى هفتاد بطن است؟
آرى ما در آيات و روايات زياد عدد هفت يا مضربى از آن نظير هفتاد، هفتصد و غيره را مشاهده مى كنيم كه به بخشى از آنها اشاره گرديد. راستى چه خاصيتى در اين عدد نهفته است؟
مولاى رومى در يكى از ابياتش اين راز را آشكار كرده است. آنجا كه مى گويد: سعد اعداد است هفت اى خوش نفس / زآنكه آن تكميل اعداد است و پس. آرى در اين عدد رازى و حكمتى نهفته است. گويا همه خوشبختى ها و بدبختى ها با اين عدد ارتباط دارد.
گويا اين هفت هم انسان را به تباهى و بدبختى و آتش مى كشاند و هم او را به رشد و كمال و بهشت و خدا نايل مى سازد. اما آنچه خدا مى خواهد و محبت و رحمت او اقتضا دارد اين است كه انسان دومين هفت و دومين راه را كه نيل به رشد و كمال است انتخاب و طى كند. در اين صورت است كه هفت سعد اعداد است و سعيد و در اين صورت است كه تكميل اعداد است و كمال و اين براى بشريت بس است و كافى. پس ازاين حرفها و مقدمات آيا هيچ توجه كرديد كه ماهم مجلس هفتم هستيم؟
آيا حكمتى را در اين مشاهده نمى كنيم؟
آيا بى حساب و كتاب است؟ آيا لااقل براى ما پيامى بيدارگرانه ندارد؟
آيا همين كه گفتيم و علاقه مند شديم كه ما مجلس هفتمى ها اكثراً نيروهاى ولايى هستيم و ديگر چيزى كم نداريم كافى است؟
آيا تنها اينكه ما نيتمان خدمت به اسلام و مسلمين بوده كفايت مى كند؟
آيا اينكه خواسته مان اين بوده است كه چون برخى از پست هاى اركان نظام به دست نامحرمان افتاده است، از چنگ آنان در آيد و به اهلان سپرده شود. ديگر كافى است؟
آيا اگر به همين اكتفا كنيم و خوشحال باشيم كه ديگر همه چيز روبه راه شده است و اكثريت مجلس هفتم به دست افرادى ارزشى افتاده است، كافى است؟
اگر چنين خيال كنيم به راه خطا رفته ايم خوبى ما و ولايى بودن ما در اين است كه به شارهايمان براى رضاى خدا جامه عمل بپوشانيم. به قول و قرار هايى كه با مردم بسته ايم پايبند باشيم و در راه تحقق آن شعارها و گفته ها تلاش كنيم. فرصت ها همچون برق مى گذرد و امكان بازگشت آن وجود ندارد. اكنون ماه ها از عمر اين مجلس گذشت و ماه هاى باقى مانده نيز با همين سرعت بسان برق مى گذرد. مردم به ويژه مومنان و محرمان پس از سال ها و سال ها صبر چشم انتظارشان به ماست، مگر نه اين بود كه پس از اين سال هاى سخت و محروميت و دل هاى نااميد و جسم ها و روح هاى خسته و از همه جا بريده و به كنارى خزيده، خداى بزرگ دل هايشان را به اميد آغشته كرد و آنها را به حركت واداشت و صندوق هاى راى را با حضور گرمشان، حرارت بخشيد؟