ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

بایگانی

دانشجو

حقوق بشر

حزب الله لبنان

امیرفرشاد ابراهیمی

• ...در همین هتل بود که مقدمات بزرگترین حادثه لبنان رقم خورد، نیروهای ایرانی عازم لبنان پس از آنکه با غالب مبارزان اسلامی و ملی لبنانی دچار اختلافات ایدئولوژیکی و سازمانی شدند تصمیم به ایجاد یک نیروی مقیم عربی و البته شیعی در لبنان گرفتند و اینچنین بود که «حزب الله لبنان» متولد شد ...

با شدت گرفتن درگیریها، پس از آرامشی که قریب به یکسال جسته و گریخته در فلسطین اشغالی حاکم بود آتش به لبنان نیز کشیده شد و ناگهان خبر اسارت دو سرباز اسرائیلی توسط حزب الله لبنان، در صدر اخبار جای گرفت، حزب الله این گروگانگیری را پیروزی بزرگی برای خویش خواند و حملات موشکی خود را نیز برای اجبار اسرائیل به عقب نشینی و آتش بس آغاز نمود، بعد از آن بود که نیروهای نظامی اسرائیل به تلافی این اقدام در کوتاهترین زمان ممکن با گشودن بزرگترین حمله زمینی، هوایی و دریایی در سه روز متوالی در صدو چهارده حمله به شهرهای این کشور و ادامه آن تا امروز، بسیاری از منابع زیر ساختی، تجهییزات و تأسیسات نفتی و مراکز عمده خدماتی، درمانی و ارتباطی مانند شبکه برق رسانی، راهها، پلها، فرودگاه، بندرگاه، و مدارس و دانشگاهها را درهم کوبیده‌اند.

مجددا حزب الله در پی پاسخ این حملات برآمده واین تبادل آتش تا به امروز ادامه دارد، انسانهای نظامی و غیرنظامی بسیاری از هر دو طرف درگیر این تخاصم جان خود را باخته و یا اعضای خانواده و خانه و کاشانه خویش را از دست داده‌اند. و خسارات بی شماری از این تخاصم  تا به امروز برجای مانده است. آنچه که بیش از هر چیز در این نبرد غافلگیر کننده بود آن بود که حزب الله از تجهیزات بسیار پیشرفته و موشک های با برد بالا استفاده کرده و شهرهای نهریا، حیفا و حتی عکا را نیز توانست موشک باران کند.

به طوری که در طول یک هفته   بیش از ۱۵۰۰ گلوله به سمت اسرائیل شلیک کرد و این در تاریخ تشکیل دولت اسرائیل بی سابقه بوده است! از همان هنگام   همگان انگشت اتهام را متوجه ایران میکردند که در بالا بردن توان نظامی حزب الله سهیم بوده و موشکهای شلیک شده اهدایی تهران به حزب الله بوده است، این در حالی بود که تهران سیاست سکوت را در پیش گرفته بود اما با شدت گرفتن درگیریها و تهدید و ضرب الاجل ۷۲ ساعته اسرائیل برای حمله به سوریه   (که با گذشت این ضرب الاجل هنوز هم اسرائیل آنرا عملی نکرده است) تهران اعلام کرد که با کشیده شدن جنگ به سوریه بر علیه اسرائیل   وارد معرکه خواهد شد و از لبنان و سوریه دفاع خواهد نمود اینجا بود که سران اروپایی و   شخصیت‌ها و نهاد‌های بین‌المللی جهت خاتمه و یا حداقل محدود نگاه داشتن دامنه بحران در اجلاس رم وارد عمل شدند . آگاهان سیاسی این درگیری را با مسئله بحران اتمی ایران و - نفعی که ایران از جنگ جدید میان لبنان و اسرائیل به دنبال آن است -   مربوط دانستند. و ایران را به خویشتنداری و حزب الله را به آتش بس دعوت نموده.

اما آنکسی که امروز در خط مقدم است و به زعم بسیاری فرصتها را می سوزاند و به باور دیگرانی فرصت پدید می آورد حزب الله لبنان است! جنبشی سیاسی، نظامی ای که در پناه دره کوههای جبل عامل برنشسته و در حال رقم زدن شاید بزرگترین تحولات منطقه است. حزب الله لبنان امروز در کمال تعجب حتی برای خود دولتمردان لبنانی که صریحاً خود را از این منازعه کنار کشیده اند و همانند ناظری مستقل و   معترض و مظلوم به نبرد «حزب الله - اسرائیل» می نگرند. گویی جنوب لبنان به رهبری حزب الله دولتی مستقل از دولت بیروت به حساب می آید چنان که اسرائیل نیز در حمله به پایتخت لبنان بیشتر مناطق شیعه نشین بیروت را در معرض بمب و موشک قرار می دهد و در اعلامیه هایی که بر سر مردم لبنان می ریزد از آنها می خواهد حساب خود را از حزب الله جدا کنند.

به هر روی حزب الله هر چند که این روزها در موضع ضعف قرار گرفته اما توانست در هفته های اول   تقریبا بیش از یک میلیون نفر از مردم و دولت اسرائیل را در رعب و وحشت فرو ببرد و شهرهای عکا و نهریا و حیفا را در حالت کاملا نظامی قرار داده و شهروندانش را مجبور کند تا در پناهگاه ها زندگی کنند، اکنون سیل جمعیتها برای مهاجرت به سمت نقاط جنوبی اسرائیل افزایش یافته و دور از تصور نیست که اگر دولت اسرائیل همچنان سیاست ضربه و آتش را ادامه دهد تل آویو هم مورد اصابت موشک قرار بگیرد .

اگرچه از نظر خسارات و تلفات و تخریب و حجم آتش حملات حزب الله با اسرائیل قابل مقایسه نبوده چرا که به هر ترتیب اسرائیل از توان بسیار بالای نظامی برخوردار است، اما   چیزی که در این میان مهم است و یک اتفاق استراتژیک و سیاسی نادر می باشد، این است که حزب الله برای اولین بار توانست وضعیت فوق العاده ای را در کشور اسرائیل به وجود آورد، لازم به ذکر است که اکنون نه یک دولت عربی و یا یک حکومت مستقل در لبنان که یک گروه مردمی - چریکی با ارتش منظم و مقتدر اسرائیل وارد جنگ شده و این کشور را نیمه فلج کرده، امری که هیچ یک  از دولت های عربی تا به حال توان انجام آنرا نداشته اند.

اسرائیل که با مانور بالای نظامی و تبلیغات بسیار فراگیر و حتی شاید آرزوی فتح جنوب لبنان آتش را گشود و با توجه به نوع بمباران ها و عملیات منظم ارتش کاملا مشهود بود که از قبل برای حمله به لبنان برنامه ریزی کرده بوده و گروگانگیری دو سرباز اسرائیلی بهترین بهانه ممکن برای آغاز جنگ به لبنان بود. اما همچون تمامی صاحب نظران و تئوریسینهای منطقه در ارزیابی توان نظامی حزب الله لبنان دچار یک اشتباه استراتژیک شد. یعنی اسرائیل بر این تصور استوار بود که به بهانه اسارت دو سرباز اسرائیلی وارد لبنان شود و بعد از آن با فشار سنگین و بالابردن هزینه امنیتی – سیاسی در لبنان مردم این کشور را علیه مقاومت حزب الله وارد عمل نماید همچنانکه می بینیم اعلامیه های منتشره برای مردم لبنان از سوی اسرائیل نیز حاوی همین پیام است. و در جبهه دیگری نیز سعی داشته تا دامنه آتش را به سوریه بکشانند و با حرکتی غافلگیر کننده سوریه را از پشتیبانی لجستیک و روانی نسبت به حزب الله برحذر دارد.

در واقع اسرائیل بر آن بودتا با یک حرکت سهمگین کاری کند که   نه در غزه و رام الله و نه در لبنان هیچ گروهی دیگر جسارت نبرد با اسرائیل را نداشته باشد اما وقتی در همان ابتدای ی ترین روزهای جنگ، آتش حزب الله به حیفا و بعد هم به عکا و نهریا رسید، اسرائیل دچار سردرگمی شد. بعد از آن بود که اعلام نمود نه با حزب الله که با حامیان تروریست جهانی (که تلویحا منظور آن کشور ایران بود) روبروست، استفاده لفظ تروریست جهانی در کلام وزیر دفاع اسرائیل حاوی سیگنال دقیقی بود که به آمریکا و اروپا پیام میداد تا اسرائیل را یاری نمایند تا از این جنگ غافلگیر کننده نجات پیدا نماید آنچنان که می بینیم اسرائیل آتش جنگ را به سمت سوریه در حالیکه   اعلام کرده بود ظرف ۷۲ ساعت به سوریه حمله خواهد کرد نکشانید و   از آن زمان بیش از ضرب الاجل یاد شده هم گذشت.

در نگاهی متفاوت نه کلام وزیر دفاع اسرائیل درست است که امروز اسرائیل با تروریست جهانی طرف است و نه کلام کشورهای عربی همچون قاهره که معتقدند حزب الله با شیطنت و لجاجت   خود موجب این وقایع شده، به گمان من دقیق ترین تفسیر از جنگ اخیر را ولید جنبلاط رهبر دروزی های لبنان اظهار داشته است که این جنگ اصلا جنگ اعراب نیست.