طبق چه اصولی و با استناد به چه منابعی، چه گزارشی را با چه ساختاری و در چه زمانی باید ارائه کنند. کار سوم در گفتگوی همه مدافعان حقوق بشر با یکدیگر می باشد که تا حد ممکن سعی کنند به توافق هایی در مورد چگونگی ارائه گزارش برسند تا از توان خود بهترین بهره را ببرند و دوباره کاری نکنند. چهارمین اقدام، نه البته از نظر مرتبه زمانی، این است که هر چقدر افراد و سازمان ها امکان دارند با دولت در ارائه گزارش واقع بینانه کشوری همکاری کنند. این شیوه همکاری اگر در مراحل آغازین شروع شود، به ادامه مذاکرات در بررسی نهایی در ژنو بسیار کمک خواهد کرد. و آخرین کار هم حضور در بررسی نهایی در ژنو است که سازمانها و افرادی که تمایل دارند و امکانش را دارند خوب است که در این مذاکرات شرکت کنند و تاثیر نهایی را در خروجی حاصل از این بررسی داشته باشند. البته کار به اینجا ختم نمی شود. نتیجه این بررسی بعنوان توصیه ها برای هر کشوری ارائه خواهد شد. افراد و سازمان های حقوق بشری می توانند در پیگیری اجرای این توصیه ها و ارائه گزارش در باره آنها فعالانه مشارکت کنند.”
زمان بررسی دوره ای وضعیت حقوق بشر کشور ایران سال ۲۰۱۰ است ، اما طبق اصول، گزارش سازمان های غیر دولتی و افراد باید ۶ ماه قبل از شروع بررسی در اختیار شورای حقوق بشر و اداره جامعه مدنی آن قرار گیرد. آخرین مهلت ارائه گزارش ساعت ۱۲ ظهر روز اول ماه سپتامبر ۲۰۰۹ به وقت اروپاست. این گزارش باید به یکی از زبان های رسمی سازمان ملل متحد ارائه شود.
کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران برای آگاه سازی فعالان و سازمان های مدافع حقوق بشر ایران از اصول و ساختار یو پی آر، منابع ذیل را به فارسی ترجمه کرده است:
اطلاعات و راهنمایی برای گروههای ذینفع در مرجع بررسی عمومی دوره ای مورخ ژولای سال ۲۰۰۸ میلادی که راهنمای عمل اختصاصی برای فعالان و سازمان های مدافع حقوق بشراست:
http://persian.iranhumanrights.org/1388/02/inforguidelines
قطعنامه ۲۵۱/۶۰ مجمع عمومی سازمان ملل متحد مورخ ۱۵ ماه مارس ۲۰۰۶٫ اهمیت این قطعنامه در شناختن جایگاه سازمانی یو پی آر در شورای حقوق بشر است:
http://persian.iranhumanrights.org/1388/02/ohchr251
قطعنامه ۵/۱ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد مورخ ۱۸ ماه ژوئن سال ۲۰۰۷ که کلیه اصول، منابع و ساختار یو پی آر در آن تشریح شده است:
http://persian.iranhumanrights.org/1388/02/hrcres51
از انجا که اسناد مبنا برای بررسی دوره ای عمومی، منشور سازمان ملل متحد، اعلامیه جهانی (بیانیه عمومی) حقوق بشر، اسناد حقوق بشر که دولت مورد بررسی عضو آن است، پیمان ها و تعهدات داوطلبانه و قوانین بشردوستانه قابل اجرا برای کشور مورد بررسی است، فهرست و نسخه هایی از این اسناد نیز در اینجا در دسترس است.
خلاصه ای از توصیه های مراجع مختلف سازمان ملل در ۴ سال گذشته در مورد ایران تهیه شده که آن هم به فارسی در اختیار خواهد بود. همانگونه که در قطعنامه ها خواهید خواند، کار سازمان های غیر دولتی و فعالان حقوق بشر این نیست که این توصیه ها را فهرست کنند. اداره کمیسیونر عالی حقوق بشر نحوه اجرای همه این توصیه ها را در گزارش خود خواهد آورد. اهمیت این توصیه ها برای افراد و سازمان های مدافع حقوق بشر صرفا اطلاع است و در صورت لزوم ارجاع در گزارش خود.
به مرور گزیده ای از تجربیات کشورهای مختلف نیز به فارسی در دسترس خواهد بود.
برای اطلاع بیشتر از بررسی عمومی دوره ای، به سایت کمپین بین المللی حقوق بشر در این پیوست مراجعه کنید:
http://persian.iranhumanrights.org/1388/02/upr
ما سوسول ها
وبلاک هیس / علی توفیق
در جوابیه به خدمت کامی (نجف زاده) جون و همه همراهان او از جانب بچه سوسول ها
ما بچه سوسول ها،
وقتی مامی مون حامله بود و یا بعضی هامون خردسال بودیم ما را خِر کش می‌کرند می‌بردم
تظاهرات ٫۵۷ چشم باز کرده انفلابیم. نه مثل بعضی‌ها مادرمان پی دادن غریبون.
ما در پی ارزش های اول انقلابیم ٫٫٫٫ واسه همین پیگیر این دزدی در انتخابیم
ما بچه سوسول ها،
وقتی بل سپاستین می‌دیدیم پدرانمان یا تو جبهه بودند یا تو ماموریت اصلاً معنی
پدر داشتن نفهمیدی. خوشا به سعادت که طعم چهار تا چهارتاش چشیدی.
ما بچه سوسول ها،
· اولین موزیکی که کردن تو گوشمان بوی گل سوسن سنبل درآمد بود
· اولین شعاری که یادمون دادند: از جلو نظام خبردار، الله اکبر خمینی رهبر بود
· اولین اصل زندگی، که به ما یاد دادند جنگ جنگ تا پیروزی، نه شرقی نه غربی
جمهوری اسلامی بود
ما بچه سوسول ها،
وقتی داشت پشت لب مون سبز می‌شد تا وقتی یاد بگیریم چطور اصلاح کنیم یا آرایش
کنیم می‌دانی کجا ها به خاطر این قانون شکنیها:
هم صحبتی با جنس مخالف
هم قدمی با جنس مخالف
هم راهی با جنس مخالف
هم نشینی با تعدادی جوان در چهار دیواری اختیاری!
گوش کردن به موزیک، رقصیدن
همراه داشتن کاست و نوار ویدیو
پوشیدن تی شرت طرح دار،
داشتن موی بلند، شلوار جین، مانتوی کوتاه، روسری رنگی و آرایش و ……رشد و تعلیم
یافتیم؟
مکانیهای که ۱۰ تا ۱۵ سال قبل زمانی بخاطرش خِر کشمون می کردن تو تظاهرات ۵۷ برای رهای از دست ساواک، شد مکانی برای تعلیم و تربیت روحی و جسمانی ما بچه سوسول ها برای شرایط فعلی!
