ارتباط با ما

اطلاعیه و پیامها

لینک ها

درباره آزادگی

مقالات

شماره جدید

 بایگانی

مسئله ملی  و فدرالیسم

شماره جدید

حقوق بشر

دانشجو

تمام وجود تصدیق کرد. که برای خارج شدن از بن بست اولین قدم نفی ولایت فقیه، اصلی که 30 سال است مانند مارغاشیه به دور ملت ایران پیچیده و مانع حرکت مردم به سوی آزادی، مردمسالاری،حقوقمداری و رشد و تعالی شده است.

یاددا شت و نمایه:

1- حکمت و حکومت، دکتر مهدی حائری تزدی،چاپ اول 1995،چاپ شادی، ص193.

2- حکومت اسلامی، آیت الله خمینی،1391 0هجری برابر 1971 میلادی، صص27،

3- همان سند،ص52 و53.

4- همان سند،ص 60 همان سند.

5- همان سند،ص 65،

6- همان سند،ص 87،

7- همان سند،ص 122و 127

8- كيهان، شنبه 12 ديماه 1366، شماره 1408 ص 18

9- ، صحيفهنور، ج 20، ص 170، نامه آقاى خمينى، مورخ 16/10/66.

10- همان سند، نامه آقاى خمينى به خامنه ای، مورخ 21/10/66.

11-صحیفه نور، ج 18، ص 178.

12- همان سند، ج 16 ص 211 ـ 212.

13- همان سند، ج20،ص 51.

14- اصل ۱۱۲ - مجمع تشخیص مصلحت نظام

« مجمع تشخیص مصلحت نظام برای تشخیص مصحلت در مواردی که مصوبه مجلس شورای اسلامی را شورای نگهبان خلاف موازین شرع و یا قانون اساسی بداند و مجلس با در نظر گرفتن مصلحت نظام نظر شورای نگهبان را تأمین نکند و مشاوره در اموری که رهبری به آنان ارجاع میدهد و سایر وظایفی که در این قانون ذکر شده است به دستور رهبری تشکیل میشود. اعضاء ثابت و متغیر این مجمع را مقام رهبری تعیین مینماید. مقررات مربوط به مجمع توسط خود اعضاء تهیه و تصویب و به تأیید مقام رهبری خواهد رسید.»

15- حکومت اسلامی، آیت الله خمینی،1391 ،ص 52و53

اينجا تهران است...

هنوز صداي كودكان كار از پشت چراغ‌هاي قرمز به گوش  میرسد

میترا ورسائی

اينجا تهران است... هنوز صداي كودكان كار از پشت چراغ‌هاي قرمز به گوش مي‌رسد

حالا ديگر سال‌هاست كه كودكان كار و خيابان همچون گوشواره‌هاي دودي و خسته به ترافيك تهران وصل‌ هستند و صداي خش‌دار و خسته‌ آنها در ميان بوق و هياهوي روزمرگي پايتخت گم مي‌شود و نه تنها اين معضل اجتماعي از دايره نگاه مسئولان خارج شده بلكه به بخشي از رفتار اجتماعي تهراني‌ها تبديل شده و اگر هم كمكي ‌به آنها مي‌كنند يا صدقه آن روزشان است و يا براي رد كردن اصرار آنها از سرشان بوده و كمتر كسي پيدا مي‌شود كه كودك كار و خيابان را يك كودك با همه نيازها و خواسته‌هايش ببيند.

شهروندان پرمشغله تهراني عادت كرده‌اند كه در ميان روزمرگي خود دختران و پسران كم سن‌سال و يا نوزاداني را در ساعت‌هاي اوليه صبح و يا تا پاسي از شب با چشم‌هاي نيمه‌باز در اتوبوس و پشت چراغ‌هاي خواب‌(قرمز) ببينند و خوداين كودكان هم تجربه دريافته‌اند كه اگر ماموري هم از جايي سر برسد و آنها را با خود ببرد، اين بدشانسي چند ساعت و يا نهايتا يك روز بيشتر طول نخواهد كشيد و آغوش خيابان كماكان به روي آنها باز است.

به هر روي اينجا تهران است و همه ما هر روز بيشتر از ديروز به نديدن مشكلات بزرگ و دردهاي عميق عادت كرده‌ايم و چشم اين شهر ديگر كودكان كار و خيابان را نمي‌بيند