ارتباط با ما

درباره آزادگی

شماره جدید

مسئله ملی  و فدرالیسم

شماره جدید   

دانشجو

حقوق بشر

وضعیت صادرات گاز ایران از طریق خط لوله و سلطه سپاه بر آن

ژاله وفا

در نوشتار قبلی با ذکر نقل قولی از قلعه بانی مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران مبنی بر اینکه :"ایران در سیاست‌های تولید ال.ان.جی( گاز مایع ) خود با توجه به مزیت‌های نسبی ایران در انتقال گاز، بازنگری میکند و با توجه به هزینه‌هایی که قرار است برای سرمایه‌گذاری در تولید و صادرات ال.ان.جی انجام شود، صادرات گاز با خط لوله مناسب‌تر خواهد بود ." ضمن بیان آماری از ظرفیتهای تولید گاز و صادرات و واردرت گاز ایران و نیز مصرف بسیار بالای داخلی گاز در مورد مضرات این باز نگری با  خروج فازهای 13 و 14 پارس جنوبی از برنامه تولید ال.ان.جی  در بردارد خصوصا به  هدر رفتن سرمایه گذاریهای که تا  کنون در تولید گا ز طبیعی مایع انجام شده است پرداختیم.

در این نوشتار قصد دارم وضعیت صادرات گاز ایران را در سایه تحربمها  ،از طریق خط لوله مورد بررسی قرار دهم.

اما قبل از آن یاد آور میشوم که در پی انتشار دو مقاله قبلی در باره اثرات تحریمها بر صنعت نفت و گاز کشور ایمیلهای بسیاری را دریافت کردم که حاوی مطالب و نیز سوالات جالبی بودند که چندی را از طریق ایمیل پاسخ دادم  ولی نامه سه نفر از کارکنان صنعت نفت و گاز را در ذیل میاورم و سعی می کنم پاسخ برخی سوالات را در این نوشتاربدهم .

"سرکار خانم وفا .... دومقاله شما درباره اثرات تحریمها بر صنعت نفت و گاز کشور توسط  یکی از کارمندان بخش من بدستم رسید.من بعنوان یک مدیر در شرکت گاز بایستی اذعان دارم که اطلاعاتی جامعی که شما در دو مقاله خصوصا در مقاله اخیرتان ارائه داده بودید در اختیار نداشتم .این امر نه بدلیل عدم علاقه اینجانب است بلکه سیستم کاری به نحوی است که حتی مدیر یک بخش بزرگ اطلاعاتش محدود به حوزه کاری خود میشود و اشرافی به کل جریان ندارد. والبته این دید مشرف به آنچه در مجموعه وزارت نفت  و در حوزه تصمیم گیریهای استراتژیک رخ میدهد کار  افراد سیاستی همچون شما است که حوزه تخصص خود را با سیاست ممزوج کرده و نگاه مشرف خود را  به مسائل نفت و گاز از طریق تحقیق به بقیه انتقال دهند. دو مقاله شما در اینکار بسیار موفق بوده است و بخوبی نشان دادند که ما هنوز که هنوز است  در دو صنعت نفت و گاز از کیسه می خوریم .اطلاعاتی که در مقاله اخیرتان  در باره به بودجه تحقیقات و پژوهش در صنعت نفت و گازدادید و از آن بی خبر بودم  من را شوکه کرد . تقاضا دارم که در کنار بررسی سیاستهای گازی و نفتی کشور  ، بررسی  هم از وضعیت  پرسنل نفت و گاز کشور کنید ومساله زمزمه نگران کننده  اخراج نیروهای کار آمد نفتی و نیز وضعیت استخدامی و حقوقی آنها  را نیز ارائه فرمایید و نیز ضعفهای صنعت نفت و گاز کشور را در مقابل تهدید های خارجی برشمرید تا ما کارکنان نیز نگاهی استراتژیک به صنعتی که در آن کار میکنیم داشته باشیم  ....اکبر.ت.ص (نام کامل و ادرس ایمیل اینجانب نزد شما محفوظ بماند و اینجانب  در حوزه ...مدیر عاملم چنانچه در این زمینه خواهان اطلاعاتی هستید در خدمت هستم )

دو نفر دیگر از کا رکنان صنعت نفت نیز دو ایمیل ارسال کرده اند که حاوی 3 سوال بود1-  مگر خط لوله نیاز به تکنولژی ندارد که اشاره کرده اید ال ان جی تکنولژی پیچیده ای دارد . ایا یکی از علل روی آوری به صادرات گاز از طریق خط لوله تفاوت تکنولژی در دو نوع امکان صادرات گاز است ؟ در ضمن همان بودجه ای را که شما اشاره کردید نیز توسط مدیران پژوهشگاه ها هدر میرود .من سالها در پژوهشگاه صنعت  کار کرده ام و پژوهشگاه نفت علی رغم توان فنی کارشناسان مخزن تاکنون و پس از 10 سال سابقه مطالعه مخزن هنوز هم به بهانه انتقال تکنولوژی با یک شریک خارجی درجه 3 (شرکت هال اتریش) اقدام به انجام پروژه های مطالعاتی می کند. این درحالیست که بیش از 10 شرکت داخلی کوچک و بزرگ نظیر شبیه سازان، شاره ژرف، پترو آسماری، تهران انرژی، نفت کاو، کپس، کیش  و... به خوبی  بابکارگیری حتی دانشجویان  ، پروژه ها را خیلی با کیفیت تر از پژوهشگاه انجام میدهند.

2-دولتهای قبلی  چگونه تا به حال دست روی دست گذاشته اند و نیروهای کارآمد پرورش نداده اند که حالا با قصد دولت احمدی نژاد برای تجدید نظر و جایگزینی نیروهای کارکشته و متخصص نفت با بسیجی ها و کادرهای سپاه در سطح مدیریتی فاتحه شرکت نفت خوانده خواهد شد ؟

3-خط لوله صلح کی راه میافتد و عملا از آن برای صادرات گاز به پاکستان بهره بر داری خواهد شد ؟ و اصولا من از زمانی که در شرکت گاز کار می کنم تا به یاد دارم اسم از این خط لوله بوده ولی هنوز نشنیدم که مدت زمان کار بر روی این خط لوله چقدر بوده و تا کی ادامه خواهد یافت و اگر باز هم به تاخیر افتد میتوان محاسبه کرد ایران چقدر از این تاخیرها صدمه اقتصادی میخورد ؟"  نگارنده از فرصت استفاده کرد ضمن سپاس از این سه هموطن گرامی بابت سوالهای جالب و ارزنده ای که طرح کرده اند ، بخش مربوط به پرسنل و نیز پژوهش در صنعت نفت را به نوشتاری دیگر وا می نهم و به پاسخ سایر سوالات در حین بررسی موقعیت ایران در صادرات گاز از طریق خط لوله می پردازم .ابتدا مهمترین  چالش هایی که وزارت نفت  با آن در زمینه خارجی روبرو است را بترتیب  به این صورت میدانم : 

1-_محدودیت در دسترسی به منابع مالی بین المللی ( در دو نوشته قبلی توضیح داده شد )

2-محدودیت منابع مالی داخلی صنعت نفت و گاز برای سرمایه گذاری

3-آثار ناشی از تحریمها و فشارهای بین المللی

4-محدودیت در دسترسی به تکنولوژی های نوین

5-افزایش هزینه اجرای طرحها بعلت طولانی شدن  زمان اجرای طرحها و وقفه های عملیاتی فنی 

  6-مشارکت محدود بخش خصوصی و سلطه مافیای نظامی -سیاسی بر پروژه ها 

  7-الگوی نامناسب مصرف-( خاطر نشان میسازم که تنها در زمینه گاز، مصرف داخلی از  500 میلیون متر مکعب گاز  در سال گذشته، به روزانه  729 میلیون متر مکعب در امسال رسیده است و سال جاری با موازنه منفی بين توليد و مصرف اين فرآورده روبرو خواهيم شد) 

8-عدم تحولات ساختاری و مشکلات مدیریتی ومحدودیت در  منابع انسانی متخصص ( در نوشتاری دیگر بطور اختصاصی به این امر میپردازم )

9-موانع قانونی و وجود هرج و مرج در این زمینه 

10-عدم استفاده از روشهای نوین بازاریابی بعلت نبود تخصص و نیز عدم ثبات سیاسی