علی شریعتی در خصوص حضور نیروی کار ایرانی در عراق گفت: در اقلیم کردستان بیشتر مردم استان‌های غربی به خصوص کردهای آذربایجان غربی حضور دارند اما در سلیمانیه اهالی کردستان و کرمانشاه حضور پررنگ‌تری دارند. در قسمت جنوب عراق یا عرب نشین نیز ساکنان استان لرستان و خوزستان بیشتر هستند.
وی ادامه داد: پدیده‌ای که در چند ماه اخیر روند به شدت روند صعودی داشته حضور دستفروشان ایرانی در عراق بوده است.معمولا این افراد ماشین خود را که محل خواب و اقامت آنها نیز محسوب می‌شود کاپوتاژ کرده و با سفر به نقاط مختلف عراق به خصوص مناطق توریستی اقلیم کردستان، شروع به فروش اجناس مختلف همچون صنایع دستی، آباژور، تابلوهای دیواری، لوازم جانبی موبایل می‌کنند و با توجه به افزایش روز افزون آنها به نظر می‌رسد که وضعیت درآمدی خوبی دارند.عضو اتاق بازرگانی تهران در خصوص وضعیت کارگرانی ایرانی گفت: در ماه‌های اخیر کارفرماهای این کشور تمایل کمتری به استخدام کارگر ساده ایرانی پیدا کردند که دلایل مختلفی دارد.
وی ادامه داد: کارگر ساده باید یکسری حداقل‌ها را دارا باشد و آن تسلط بر زبان، آداب و فرهنگ اجتماعی، طرز برخورد مناسب با توریست‌ها و به خصوص خانم‌ها است که متاسفانه تعداد کمی از افرادی که به عنوان کارگر ساده از ایران به اقلیم رفته‌اند این شاخص را داشته‌اند. ضمن آنکه با هجوم افراد متقاضی کار، کارفرماهای عراقی افرادی که تحصیلات دانشگاهی دارند را در اولویت قرار می‌دهند چون اکثرا این افراد مشخصات فوق را دارا هستند.
وی با انتقاد از عدم سازمان‌دهی مناسب این افراد گفت: اکنون کارگران بنگلادشی، فیلیپینی و اتیوپی که توانسته‌اند کارهای خدماتی را قبضه کنند علاوه بر اینکه به حداقل‌ها راضی هستند توسط شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی کشور متبوع خود ساماندهی می‌شوند. به طور مثال مدیر یک هتل ترجیح می‌دهد با یک شرکت فیلیپینی یا بنگلادشی در خصوص استخدام کارگر قرارداد ببندد تا در خیابان‌ها به دنبال افرادی باشد که ضامن مشخصی ندارند. ضمن آنکه این کارگران شرکتی کاملا آموزش دیده هستند.شریعتی ادامه داد: اکنون حداقل حقوق یک کارگر ساده به همراه غذا و جای خواب 500 دلار در ماه است.
