جام‌های ۱۹۸۲ تا ۱۹۹۸ • لوتار ماتئوس؛ موتور تیم ملی آلمان

لوتار ماتئوس، ملی‌پوش سابق آلمان رکوردهای متعددی بر جای گذاشته که از جمله می‌توان به حضور پر شمار در رقابت‌های جام جهانی و رکورد بازی ملی اشاره کرد. او در سال ۱۹۹۰ به همراه آلمان قهرمان فوتبال جهان شد. لوتار ماتئوس یکی از پرافتخارترین بازیکنان فوتبال در جهان محسوب می‌شود. او صاحب رکوردهای عجیبی است. ماتئوس در کنار آنتونیو کارباخال (مکزیک) و لوئیجی بوفون جزو سه بازیکنی است که در پنج دوره از مسابقات جام جهانی شرکت کرده‌اند. او افزون بر آن در مسابقات جام جهانی روی هم ۲۵ بار برای آلمان به میدان رفته است.

ماتئوس همچنین با ۱۵۰ بازی در لباس تیم ملی آلمان، در کشور خود نیز به رکوردی افسانه‌ای دست یافته که به نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها شکستنی باشد.

او همچنین در سال ۱۹۹۰ به عنوان بهترین بازیکن اروپا توپ طلایی را به دست آورد و در سال ۱۹۹۱ بطور غیررسمی به عنوان برترین بازیکن فوتبال جهان برگزیده شد.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

عنوان‌هایى که لوتار ماتئوس تا به حال کسب کرده، درخور توجه هستند: قهرمانى اروپا در سال ۱۹۸۰، قهرمانى جهان در سال ۱۹۹۰، شش بار قهرمانى بوندس‌لیگا با بایرن مونیخ و قهرمانى باشگاه‌هاى ایتالیا و هم‌چنین جام یوفا، به همراهى باشگاه ایتالیایى اینترمیلان.

تنها عنوانى که این ستاره بزرگ فوتبال آلمان از کسب آن محروم ماند، قهرمانى جام قهرمانان باشگاه‌هاى اروپا بود، اگر چه ماتئوس دوبار در سال‌هاى ۱۹۸۷ و ۱۹۹۹ به همراه بایرن مونیخ در فینال این جام در برابر اف.ث. پورتو و منچستر یونایتد بازی کرد.

ماتئوس اولین بازی خود در لیگ دسته‌ برتر فوتبال باشگاه‌های آلمان، بوندس‌لیگا، را در سن ۱۸ سالگى براى باشگاه بوروسیا مونشن‌گلادباخ انجام داد. او به سرعت به یکى از ستاره‌هاى محبوب و موفق لیگ آلمان و هم‌چنین تیم ملى فوتبال این کشور تبدیل شد.

لوتار ماتئوس بزرگترین موفقیت خود را در جام جهانى ۱۹۹۰ ایتالیا جشن گرفت؛ جایی که در بازى نخست‌اش با شوت از راه دور، دو بار دروازه‌ی یوگسلاوی را گشود. این جام با قهرمانی آلمان به پایان رسید.

اگر چه در آن زمان تیم ملى فوتبال آلمان بازیکنان میانی خلاقى چون توماس هسلر یا پیئر لیتبارسکى داشت، اما این ماتئوس بود که در میانه‌ی میدان ابتکار عمل را به دست گرفت.

جیوانی تراپاتونى، مربى پرآوازه‌ی ایتالیایى که در اواخر دهه هشتاد و اوایل دهه نود میلادى سرمربیگرى تیم اینترمیلان را برعهده داشت، در آن زمان مى‌گفت: «من پلاتینى را ستایش مى‌کنم، مارادونا را تحسین مى‌کنم، اما براى پیروزى و موفقیت به بازیکنى چون لوتار ماتئوس احتیاج دارم.»

و براستى آن زمان، دوران اوج این هافبک پرقدرت بود. ماتئوس در سال‌هاى ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱، نیز دو بار پیاپى، به‌عنوان بهترین فوتبالیست جهان انتخاب شد.

این ستاره معروف، اواخر دهه ۱۹۹۰ به بازی در تیم ملى آلمان و در سال ۲۰۰۰ به فعالیت در سطح باشگاهى خاتمه داد، اما هم‌چنان در دنیای فوتبال باقی ماند.

ماتئوس از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳، سرمربی‌گرى باشگاه‌هاى “راپید وین” و “پارتیزان بلگراد” را بر عهده داشت، سپس یک سال سرمربى تیم ملى فوتبال مجارستان بود و پس از آن (تا سال ۲۰۰۹) هم تیم‌های “اَتلتیکو پارائِنزا”، “اف.ث. رِدبول سالزبورگ” و “ماکابی نتانیا”، را هدایت کرد.

او همچنین در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ سرمربی تیم ملی بلغارستان بود، اما دوره‌ای ناموفق را تجربه کرد.

فوتبال در آلمان بدون نام لوتار ماتئوس قابل تصور نیست. او اگرچه در حال حاضر به‌عنوان مربى یا مشاور، نقشى در تیم ملى فوتبال آلمان بازى نمی‌کند، اما شکى نیست که در طول مسابقات جام جهانى به‌عنوان کارشناس در شبکه‌هاى مختلف در صحنه ظاهر خواهد شد.