سازمان امدادی دیاکونی که “کمک به انسان‌ها در فاجعه” محور فعالیت آن است در این رابطه گفته است که “از زمان بروز جنگ داخلی در سوریه هیچگاه چنین تعداد کثیری از شهروندان آن در ابهام و نگرانی نبوده‌اند که فردا چبزی برای خوردن دارند یا نه”. این سازمان نیمی از ۲۲ میلیون جمعیت سوریه را دچار ناامنی و فقدان امکان در مسئله تغذیه می‌داند.
سازمان‌های امدادی وابسته به سازمان ملل نیز اعلام کرده‌اند که برای اولین بار از دوازه سال پیش (آغاز جنگ داخلی) در اغلب نواحی این کشور وضعیت اضطراری انسانی حاکم است. به گفته این نهادها طرح کمک ۵ میلیاردی یورویی به آوارگان داخلی سوریه تنها یازده درصد تامین شده است. صندوقی که قرار بوده برای حمایت از پناهجویان سوری در کشورهای اطراف وارد عمل شود نیز تنها ده درصد از مبلغ قول‌داده شده را دریافت کرده است.
داده‌های نهادهای سازمان ملل همچنین حاکی است که کشورهای پناهجوپذیر از سوریه مانند اردن، مصر، عراق، لبنان و ترکیه به نمایندگی از جامعه جهانی و به رغم مشکلات اقتصادی‌اشان فشارهای بزرگی را در این رابطه تحمل می‌کنند و حالا “وقت آن است که از سوری‌ها حمایت شود و اقدامات لازم در جهت تخفیف رنج و محنت آنها به جریان بیفتد”.
برنامه بین‌المللی تغذیه وابسته به سازمان ملل (WFP) چند روز پیش اطلاع داد که به دلیل کسری پول و بودجه مجبور است حمایت غذایی خود از سوری‌ها را کاهش دهد. به این ترتیب تنها می‌توان به نیمی از ۵.۵ میلیون سوری نیازمند امکانات غذایی رساند.
ارائه کمک در شرایطی با مشکلات چند جانبه
سازمان کمک‌رسانی دیاکونی هم در بیانیه خود خواسته است که جامعه جهانی در کنفرانس بروکسل برای مقابله با وضعیت اضطراری در سوریه وارد عمل شود و در این رابطه امکانات مالی کافی در دسترس قرار دهد.
کنفرانس تازه برای کمک به سوریه هفتمین کنفرانس از این نوع است. در کنفرانس سال گذشته کشورهای شرکت‌کننده قول کمکی به مبلغ ۶.۴ میلیارد یورو را دادند.
دولت آلمان می‌گوید که در کنفرانس پیش رو آماده است “کمک‌های مالی فوق‌العاده اساسی” را طرح و تضمین کند.
دوازه سال پس از شروع جنگ داخلی بخش اعظم کشور دوباره زیر سلطه حکومت بشار اسد است. او با کمک وسیع روسیه و ایران و با اقداماتی مانند استفاده از بمب‌های بشکه‌ای که جنایت علیه بشریت شمرده می‌شود توانست دوباره قدرت خود را احیا کند.
تداوم حضور رژیم اسد در قدرت و عدم پیشرفت در مذاکرات مربوط به اجرای قطعنامه سازمان ملل برای تغییرات ساختاری سیاسی در این کشور از جمله عوامل احتیاط و امتناع برای کمک‌های گسترده بین‌المللی در مناطق تحت تسلط حکومت به شمار می‌روند. عوامل دیگری مانند تورم بالا که به کاهش شدید ارزش پوند سوریه منجر شده نیز مزید بر علت است و مردم را در تامین مایحتاج عمومی با مشکل روبرو کرده است. بنا بر داده‌های سازمان‌های بین‌المللی ۹۰ مردم در درون سوریه زیر خطر فقر زندگی می‌کنند.
زلزله‌ای که در فوریه (بهمن) امسال در مرز ترکیه و سوریه روی داد عمدتا در منطقه ادلب که تحت تسلط شورشیان مخالف حکومت اسد است خسارت و ویرانی به بار آورد. این فاجعه و نیاز به ارتباط‌گیری با حکومت اسد در جهت کمک‌رسانی به زلزله‌زدگان سبب شد که این رژیم تا حدودی از انزوای بین‌المللی بیرون بیاید و مناسبات خود به خصوص با شرکای سابق در جهان عرب را احیا کند.
