ارتباط با ما

اطلاعیه و پیامها لینک ها

درباره آزادگی

مقالات

شماره جدید

 بایگانی

مسئله ملی  و فدرالیسم

ملا حسنی

شماره جدید

حقوق بشر

دانشجو

 

ذهنی و عینی رژیم حاکم آزاد شوند،بر قوت جنبش مردمسالار و نیز زمینه تحقق اهداف آن افزوده می شود.

لذ تعمیم موسع تحریم انتصابات فرمایشی نظام ، هم جان تازه ای به جنبش مردمسالار می بخشد و هم زمینه شکل گیری جدی اتحادی جبهه ای بین سازمانها و احزاب و افراد معتقد به موضع استقلال و آزادی و رشد برپایه عدالت اجتماعی و مدافع جنبش مردمسالار را بوجود می آورد. زمینه های نظری و عملی برای تولد و تحقق و موفقیت جبهه مردمسالار هم اکنون از هر نظر فراهم است .در طول سه دهه اخیر در زمینه نظری اندیشه های راهنمای قدرتمداری، از راست تا چپ بی اعتبار شده اند.در واقع تجربه مردم و ایجاد شناخت در آنها نسبت به تمایلهای قدرت مدار و کوشش پیگیر مدافعان اصول استقلال و آزادی و رشد برپایه عدالت اجتماعی، در نشان دادن ویژه گی ضد حیات و رشد بودن ولایت مطلقه فقیه وسایر ولایتها به نمایندگی از دین وانواع مرامها و ایدئولوژیها بر مردم ، سبب بی اعتبار شدن قیم و ولایت مابی گشته است و مهمتر از همه این تلاش با پیشنهاد بیان آزادی همراه شده است.نیروهای درون اپوزیسیون نظام حساسیتشان نسبت به نقض حقوق بشربطور نسبی بیشتر ازمقطع قبل از شروع جنبش گردیده است.

احزاب سیاسی بتدریج دریافته اند که دفاع ازحقوق شهروندی را با اغراض و منافع گروهی در نیامیزند و همین آگاهی، توانایی تحمل و مدارا و نیز قبول حق اختلاف را در بین آنان افزایش داده وخواهد داد.کسب این ویژه گیها و توانایی ها و احصاء آنها همراه با میل به مشارکت جمعی دربازگرداندن حق حاکمیت به ملت و نیز ارائه برنامه برای اداره آینده امور به مردم بعنوان تنها مرجع محق به تصمیم گیری و قضاوت وتنها متعهد بودن به ملت خود و نه قدرتهای خارجی بودن ،که فقدان آنها تا کنون از نقاط ضعف اپوزیسون محسوب می گردید ،آن را بدل به تکیه گاهی می کند که ابتر بودن وبی آیندگی نظام ولایت فقیه را عیان تر می سازد. تشکیل چنین جبهه ای ظرف و کیفیتهای گفته شده مظروف آن خواهد شد .

از نقطه نظر بی اعتباری آلترناتیو سازیهای قدرتهای بیگانه نیز در چند ماه اخیر که بحث احتمال حمله نظامی به ایران از سوی قدرتهای بیگانه گرم شده بود ، خوشبختانه مواضع اکثریت سازمانها و گروهها و افراد متعلق به اپوزیسیون در راستای تقبیح صریح حمله به ایران و مداخلات قدرتهای خارجی در سرنوشت ایران و همانند سازیهایی از نوع لیبی برای ایران بود و تا کنون اتفاق نظری به این وضوح در بین اپوزیسیون دیده نشده بود.

جبهه ای که مستظهر به جنبش مردمی است و نیز جنبشی که مستظهر به جبهه ای مقاوم از احزاب و سازمانهایی ایرانی و خودی است که محل عملشان درون ایران و بدور از نظام حاکم و قدرتهای خارجی ودست نشاندگی آنان است و نیز هدف از مبارزه را نه تعویض قدرت بلکه به ثمررساندن آزادی و کمک به اعمال حق حاکمیت مردم می داند ،کارش تنها به فراهم آوردن زمینه طی مراحل گذار از نظام ولایت فقیه به نظامی حقوقمدار و مردمسالار تقلیل نمی یابد ، بلکه می تواندچنانچه از خود قابلیت نشان دهد و مورد قبول آحاد ملت قرار گیرد، چشم بیدار و دیده بان تیز بینی باشد در راه استقرار و مهمتر از همه استمرار مردمسالاری در ایران.

در جریان گسترش جنبش هم اعضای جبهه و هم مردم با کوشش و عملی که می کنند تمرین حقوقمداری کرده و مزیت عمل به حقوق را و زیست بدون قیم و مقام پر اختیار ولی غیر مسئول را عملا تجربه می نمایند.از اینرو چنین جبهه ای از ابتدا بایستی واقف باشد که نه در موقعیت جانشین مردم قرار دارد ونه حکم قیم مردم را داراست بلکه در خدمت هدف بازگرداندن حاکمیت به مردم وملتزم به ملزومات این هدف است.

جبهه مردمسالار بر این امر واقف است که محل تجمع نیروها و سازمانها و افرادی با اهداف و روشهای متضاد نیست. هرچندجبهه مردمسالار می تواند متشکل از هویتهای متکثر و متعدد اجتماعی باشد اما خود را ملتزم به تحقق حاکمیت ملی و ارکان مردمسالاری همانا اصول آزادی و استقلال و رشد میداند .چرا که با بریدن از این اهداف و بدون تکیه به حاکمیت ملی می تواند بی پایه و خودعامل بی ثباتی جامعه ملی شود. در عین حال چنین جبهه ای به این نکته ظریف نیز اذعان دارد که آینده وطن بیشتر از آنکه به خاطرات تلخ قرنها جنگ و خصومت و خشونت طلبی ساخته فکر و عمل قدرت طلبان، نیازمند باشد، تشنه تکرار لحظات حماسی همبستگی ملی است که در ژرفای وجدان تاریخی ما نقش بسته است.

باشد که با استمرار جنبش مردمسالار آنهم با همیاری و عمل متحد نیروهای وفادار به ارکان و اصول مردمسالاری ،شاهد یافتن پاسخ به پرسش " مانعی که نظام حاکم است را با چه اسباب و وسیله ای میتوان برداشت ونظام جانشین آن چه مختصاتی را داراست ؟ " باشیم .

که به ترجیع بند اظهارنظرها پیرامون حال و آینده وطن بدل شده باشد.

پیچک

میترا درویشیان

نور زردچوبه‌ای رنگ خورشید با هزاران ترس و دلهره خود را به بام خانه‌ها و دیوارهای در غم نشسته می‌کشاند، با ترس خود را بر پنجره‌های یخ‌بسته می‌مالد و عرق شرم بر گونه‌هایشان روان می‌سازد.

چشمهایم را به روی هم می‌فشارم که مبادا این افسونگر مجنون مرا از خود بیرون کند و لاک تنهاییم ترک بردارد.

نه! او مرا یافته است و خود را با عشوه از کنار پرده نرم نرمک به صورتم نزدیک می‌کند و زمزمه‌وار در گوشم نجوا، که پاشو روز دیگری شروع شد و تو باید در این بودنها و نخواستن‌ها قدم بزنی.

لباس پوشیده و برای فرار از خود به جنگل آرام‌بخش می‌روم.
 

قبلی

برگشت

بعدی