ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

شماره جدید

حقوق بشر

دانشجو

 الهام ابراهیم نژاد

در طول هفته اي که گذشت، احکام جديدي براي فعالان مدني صادر شد، بازداشتها ادامه يافت وبرخوردهاي فرا قانوني ‏با زندانيان اعتراضاتي به دنبال آورد.دادگاه تجديد نظرتهران "دلارام علي" را به اتهام شرکت در تجمع 22 خرداد فعالين زن به 30 ماه زندان و 10 ضربه ‏شلاق محکوم کرد.با وجود اينکه در جريان همان تجمع مسالمت آميز نيروي انتظامي دست دلارام را شکست وکار به ‏شکايت از نيروي انتظامي کشيد، اما در نهايت بازپرس مربوطه براي ضاربان قرار منع تعقيب صادر کرد و به قول ‏دلارام"ترازوي عدالت براي نيروي انتظامي، تبرئه آورد و براي من تحمل ۲ سال و 6 ماه حبس و ۱۰ ضربه شلاق‎‏". ‏در هر حال حکم قطعي است و روز اجرا، شنبه. تنها کسي هم که مي تواند مانع از اجراي آن شود، آيت الله شاهرودي ‏است.‏

در سنندج هم "هانا احمدي" فعال کمپين يک ميليون امضا و دوست "روناک صفا زاده" بازداشت شد. دليل بازداشت وي ‏اعلام نشده اما احتمالا او را به همان جرمي گرفته اند که روناک را سي روز پيش گرفتند و دلارام را چند روز ديگر ‏مي گيرند؛ همان جرمي که سارا لقايي روز يکم دي بايد به خاطرش در دادگاه حاضر باشد. به جرم "زن بودن" و ‏‏"برابري طلبي".‏از سوي ديگر، بازداشت دانشجويان و اعتراضات دانشجويي، در طول هفته کماکان در کانون خبرها بود. صدور ‏احکام سنگين حبس براي مجيد توکلي، احسان منصوري و احمد قصابان از يک سو و بازداشت آرمان صداقتي، بهنام ‏سپهروند و مازيار سميعي در ادامه، باز هم تجمع اعتراضي دانشجويان را در پي داشت و اين بار در دانشکده ي ‏مديريت دانشگاه تهران، نه فقط عکس 3 دانشجوي دربند، بلکه 6 اهورايي محبوس در دستان دوستانشان ديده مي شد.

‏در همين پيوند، انجمن هاي اسلامي 30 دانشگاه کشور با صدور بيانيه اي، به ادامه ي بازداشت دانشجويان اعتراض ‏کردند و نوشتند: دانشگاه را به مرداب اقتدارگرايان بدل مي نماييم و تا زمان پابرجاست قسم بر قلم که گره از مشت ‏هايمان باز نخواهيم کرد."‏برغم همه ي اين اعتراضات، خبر رسيد"علي عزيزي" عضو شوراي مرکزي دفتر تحکيم وحدت و "پدرام رفعتي" ‏دانشجوي دانشگاه امير کبير هم بازداشت شده اند و "بابک زمانيان" نيز با شکايت رييس دانشگاه امير کبير به دادگاه فرا ‏خوانده شده است. يک ماه از بازداشت ياسر گلي، دانشجوي ستاره دار سنندجي هم گذشت وهمچنان کسي از سرنوشت ‏وي اطلاع ندارد.

‏فعالان حقوق بشر زنداني هم در وضع نامطلوبي بسر مي برند. عمادالدين باقي در ملاقات کابيني با همسرش، در حالي ‏که ريش و مويي بلند داشته، عنوان کرده: "با روشهاي غير حقوقي مي خواهند پرونده سازي بکنند". وي همچنين در ‏اعتراض به ادامه ي بازجوييها، اعلام کرده که ديگر حاضر نيست در زندان بازجويي پس بدهد وتاکيد کرده: "تنها در ‏دادگاه قانوني، دادگاهي بر اساس اصل 168 قانون اساسي و با حضور هيئت منصفه از خود دفاع خواهد كرد."‏عفو بين الملل هم با انتشار بيانيه اي، نسبت به ادامه ي بازداشت"محمد صديق کبودوند" رييس سازمان دفاع از حقوق ‏بشر کردستان اعتراض و از احتمال دستگيري ديگر اعضاي فعال اين سازمان، ابراز نگراني کرد. کبودوند در بند ‏‏209 شديدا بيمار است و براي رفتن به توالت هم بايد نامه بنويسد و کتبا اجازه بگيرد.

علاوه بر کبودوند، فرزاد ‏کمانگر، معلم زنداني، پس از اينکه مدتي در بيمارستان بستري بود، مجددا به زندان انتقال داده شد. وضع بد جسماني او ‏همه را نگران کرده و چند زنداني سياسي و دانشجويي در زندان نامه نوشته و خواستار توجه فعالان به وضعيت فرزاد ‏کمانگر شده اند. زنداني ديگري به نام "عباس خرسندي" که بيمار است و در بند 209 زنداني، حدود دو ماه است که ‏تماس يا ملاقاتي با خانواده اش نداشته است.‏همچنين بهروز جاويد تهراني، زنداني سياسي که پيشتر به 4 سال زندان محکوم گرديده بود، در حکم ديگري به 3 سال ‏حبس تعزيري محکوم شد و کيوان رفيعي هم که ماههاست در بلاتکليفي بسر مي برد، در دادگاهي حاضر شد که پنج ‏دقيقه به طول انجاميد؛ دادگاهي غير علني، بدون حضور هيات منصفه و در غياب وکيل.‏

در ادامه ي برخورد با فعالان قومي، فعالان حقوق بشر از بازداشت وسيع فعالان آذري اطلاع دادند، بازداشت هايي که ‏در سکوت خبري اتفاق مي افتد. "يعقوب سالکي نيا" عضو کميته دفاع از زندانيان سياسي که در روزهاي گذشته ‏دستگير شده، از اين دست بازداشتها به شمار مي رود.‏

و در خاتمه، اعدام نوجوانان موضوع اعتراض سازمانهاي بين المللي مدافع حقوق بشر شد. ديده بان حقوق بشر از قوه ‏ي قضاييه ي جمهوري اسلامي خواست تا جلوي اعدام "ماکوان مولود زاده" را بگيرند، چرا که وي هنگام ارتکاب ‏عمل 13 سال سن داشته و دادگاه وي براساس مستندات شائبه دار و مخدوش برپا شده است.‏

  وحید رشادی

يكي از عجيبترين smsهايي كه به دستم رسيده اينه كه:اين جمله رو تو گوگل يا ياهو سرچ كن ميبيني فيلتره!!!!: سخنراني امام خميني در نوفل لوشاتو ,اوش فكر كردم كه اين حرف از اون دروغاي شاخداره كه بعضيا درست ميكنن ولي بعد كه به گوگل و ياهو و ام اس ان و اي او ال مراجمعه كردم ديدم بــــــــــــــله، فيلتره .بلاخره زير آب اين سانسور ديجيتال را زدم و ديدم امام خيمني در نوفل لوشاتو گفته:

در ايران اسلامي علما خودشان حكومت نخواهند كرد و فقط ناظر و هادي امور خواهند بود. خود من نيز هيچ مقام رهبري نخواهم داشت و از همان ابتدا به حجره تدريس خود در قم برخواهم گشت.مصاحبه با خبرگزاري رويتر، نوفل لوشاتو، 5 آبان 1357  در جمهوري اسلامي كمونيستها هم در بيان عقايد خود آزاد خواهند بود.

مصاحبه با سازمان عفو بين الملل، نوفل لوشاتو، 10 نوامبر 1978 در جمهوري اسلامي زنان در همه چيز حقوقي كاملاً مساوي با مردان خواهند بود.مصاحبه با روزنامه گاردين، نوفل لوشاتو، 1 آبان 1357   در حكومت اسلامي راديو، تلوزيون، و مطبوعات مطلقاً آزاد خواهند بود و دولت حق نظارت بر آنها را نخواهد داشت. مصاحبه با روزنامه پيزا سره، نوفل لوشاتو، 2 نوامبر 1978   در منطق اينها آزادي يعني به زندان كشيدن مخالفان، سانسور مطبوعات و اداره دستگاههاي تبليغاتي.در اين منطق تمدن و ترقي يعني تبعيت تمام شريانهاي مملكت از فر هنگ و اقتصاد و ارتش و دستگاههاي قانونگذاري و قضايي و اجرايي از يك مركز واحد. ما همه اينها را از بين خواهيم برد. سخنراني براي گروهي از دانشجويان ايراني در اروپا، نوفل لوشاتو، 8 آبان 1357  

ما همه مظاهر تمدن را با آغوش باز قبول داريم. سخنراني براي گروهي از ايرانيان، نوفل لوشاتو، 19 مهر 1357   براي همه اقليتهاي مذهبي آزادي بطور كامل خواهد بود و هر كس خواهد توانست اظهار عقيده خودش را بكند. كنفرانس مطبوعاتي، نوفل لوشاتو، 9 نوامبر 1978   نه رغبت شخصي من و نه نه وضع مزاجي من اجازه نميدهند كه بعد از سقوط رژيم فعلي شخصاً نقشي در اداره امور مملكت داشته باشنم.

مصاحبه با خبرگذاري اسوشيتد پرس، نوفل لوشاتو، 17 نوامبر 1975  دولت اسلامي ما يك دولت دموكراتيك به معني واقعي خواهد بود.من در داخل اين حكومت هيچ فعاليتي براي خودم نخواهم داشت. مصاحبه با تلوزيون NBC ، نوفل لوشاتو، 11 نوامبر 1978 من نميخواهم رهبر جمهوري اسلامي آينده باشم. نميخواهم حكومت يا قدرت را بدست بگيرم.

مصاحبه با تلوزيون اتريش،نوفل لوشاتو16 نوامبر 1978 در جمهوري اسلامي زنها آزاد خواهند بود. در تحصيل هم آزاد خواهند بود. در كارهاي ديگر هم آزاد خواهند بود.مصاحبه با هفته نامه گاردين، نوفل لوشاتو16 نوامبر 1978 پس از رفتن شاه من نه رئيس جمهور خواهم شد، نه هيچ مقام رهبري ديگري را به عهده خواهم گرفت.

 مصاحبه باروزنامه لموند، نوفل لوشاتو، 9 ژانويه 1979