ارتباط با ما

اطلاعیه و پیامها

لینک ها

درباره آزادگی

مقالات

شماره جدید

 بایگانی


مسئله ملی  و فدرالیسم

ملا حسنی

شماره جدید

حقوق بشر

دانشجو

ج: یکی از موارد مهم نقض حقوق انسانی و بشر همین فیلتر کردن و سانسور در ایران است که به نظر می آید باید تلاش بیشتری از سوی فعالین حقوق بشر و سازمانهای بین المللی و دولتها برای رفع فیلترینگ در ایران به عمل آید. البته مردم ایران به هر وسیله ممکن و با استفاده از vpn ها در صدد رفع این محدودیت برآمده اند و فقط 17 میلیون نفر در ایران عضو فیسبوک هستند . ولی با بحث اینترنت حلال و ملی و کنترل کافی نتها ما شاهد ایجاد وضعیت بغرنجی هستیم. البته مردم ایران خود بر ماهیت ضد بشری این حکومت حاکم بر ایران آگاهی یافته اند و نشانه ی آن همان اتفاقات پس از انتخابات تقلب آمیز سال 88 می باشد. مردم ایران با گوشت و پوست خود ظلم حاکم بر خود و نقض حقوق انسانی و اولیه خود را درک و لمس میکنند و به دنبال احقاق حق خود هستند. اندک دقتی در اخبار واصل شده از ایران و دستگیریهای فعالان مدنی و کارگری و هنرمندان و زنان و روزنامه نگاران و وکلا و معلمان و اقلیتهای قومی و مذهبی خود گواه آن می باشد. نیاز است که فعالان حقوق بشری با نفوذ در میان دولتها و احزاب و نمایندگان مجلس از نظر سیاسی بر حکومت ایران فشار وارد بیاورند. طرح شکایت از سوی رضا پهلوی علیه خامنه ای از اقدامات لازم و موثر بود که نیاز به حمایت دارد و نیز فشار بر شرکتهای فروش تجهیزات سانسور و شنود مثل نوکیا و زیمنس و سایر شرکتها و کمپانیها از آن دسته اقدامات موثر و ضروریست.

همانطور که قبلا هم گفتیم، بعلت محدودیتهای موجود، امکان فعالیت آزاد اعضای سازمان حقوق بشر در ایران بسیار محدود می باشد، در این بین نقش سازمانها و نهادهای مستقل مدافع حقوق بشر در خارج از کشور پر رنگتر می شود، نقش آنها را چگونه ارزیابی کرده و تآثیر فعالیت آنها را چگونه می بینید؟

ج: نقش سازمانهای فعال در زمینه ی حقوق بشر بسیار مهم و پررنگ است در واقع به مانند وکلایی هستند که وضعیت وخیم موکلان خود و آثار شکنجه و محدودیتها و نقض حقوق انسانی موکلان خود را دریافته اند و باید مراتب دادخواهی و اطلاع رسانی را به مراجع مربوطه و مطبوعات و دولتمردان و افکار عمومی برسانند. اگر در دنیا، جمهوری اسلامی مرتبا محکوم به نقض حقوق بشر میشود و اگر برای آن گزارشگر ویژه منصوب میگردد همگی تحت تاثیر فعالیتهای سازمانهای حقوق بشری است. البته دستهایی در کار است تا نقش و سهم سازمانها و افراد مشغول به دفاع از حقوق بشر را کمرنگ نماید و ما شاهد هستیم که جمهوری اسلامی انواع اتهامات و توهین ها و تهدیدات را نثار فعالین در این زمینه ها میکند و حتی آنان را برانداز نرم و جاسوس بیگانه و وطن فروش و . نشان میدهد و معرفی میکند.

ارتباط و همدلی نهادهای حقوق بشر در خارج از کشور با یکدیگر چگونه بوده و چگونه مقاصد خود را به سمت کاهش فشار حکومت بر مردم به پیش می برند؟

ج: فعالیت و تلاش سازمانها و نهادهای حقوق بشر ایرانی و فعال در حوزه نقض حقوق بشر در ایران، در گزارشگری موارد نقض حقوق بشر، انتشار آمار و اطلاعات و اسناد مربوط به نقض حقوق بشر در سالهای اخیر به ویژه پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 88 به طرز چشمگیری باعث مطلع ساختن افکار عمومی مردم و حتی دولتها و احزاب سیاسی درون دولتها و اعمال فشار بر دولت جمهوری اسلامی ایران و سازمانهای بین المللی حقوق بشری مثل سازمان عفو بین الملل، سازمان دیده بان حقوق بشر و مجمع عمومی سازمان ملل متحد بسیار موثر بوده است نتیجه آن را میشود در تعیین گزارشگر ویژه جناب آقای احمد شهید از سوی کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد عنوان نمود. ضمن اینکه تلاش های سازمانهای مذکور باتوجه به فیلتر بودن و سانسور و سرعت پایین اینترنت و سایتهای اینترنتی در ایران توانسته است موضوع حقوق بشر را در راس مسایل چالش برانگیز برای دولت جمهوری اسلامی در کنار بحث انرژی هسته ای کماکان مطرح نگاه دارد. البته هماهنگ عمل کردن سازمانهای حقوق بشر ایرانی قطعا میتواند ضریب کارآمدی و نفوذ آن فعالیتها را بیشتر نموده به ویژه در زمانهای خاص مانند زمان تشکیل اجلاسهای سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد و کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد و نشست کشورهای 1+5 نمود و تاثیر بیشتری داشته باشد.

موضوع حقوق بشر که مفهومی عام و سوای از تعلقات نژادی و مذهبی و جنسیتی و سیاسی میباشد میبایست تمامی اختلافات و نگرشهای سیاسی اعضای این سازمانهای حقوق بشری را تحت الشعاع خود قرار دهد منتهای مراتب بعضا ما شاهد تکرویها و عدم هماهنگی و دخیل کردن گرایشهای سیاسی و عقیدتی در فعالیت ها و برنامه های عملی و اعلام مواضع و پشتیبانیها ازسوی سازمانهای حقوق بشری هستیم . بعضی از موارد مربوط به نقض حقوق بشر به ویژه درخصوص مباحث مربوط به محیط زیست، حقوق همجنس بازها و …. کمتر بدان پرداخته میشود.ضرورت دارد که خواسته های حقوق بشری به سمت جنبه های عملی و کاربردی و توسل به ضمانت اجراهای مربوط به نقض قواعد حقوق بشر از جمله ضمانت اجرای ارتکاب جنایت علیه بشریت برود. به عنوان مثال طرح شکایت از سوی شاهزاده رضا پهلوی علیه آقای خامنه ای از آن دسته میباشد ولی متاسفانه از طرف همه گروههای سیاسی و حقوق بشری تایید و حمایت نشده است. البته در مورد اینکه آیا این تلاشها باعث کاستن از فشار حکومت بر مردم میشود یا خیر، باید عرض کنم متاسفانه حکومت جمهوری اسلامی هرگونه فعالیت و تلاش از سوی سازمانهای حقوق بشری و فعالین حقوق بشر را با در اختیار داشتن وسایل ارتباط جمعی نظیر تلویزیون، رادیو و مطبوعات داخلی ایران و جوسازی و سناریوسازی، به سرویس های جاسوسی بیگانه نظیر آمریکا و اسراییل و دولتهای غربی ارتباط میدهد. در طی چند سال اخیر موارد نقض حقوق بشر در ایران نه تنها رو به کاهش نداشته بلکه متاسفانه افزایش نیز پیدا کرده است. در واقع تلاش سازمانهای حقوق بشری نتوانسته است تاثیر بازدارنده چندانی بر عملکرد حکومت و دستگاههای قضایی و امنیتی داشته باشد بلکه حتی فشار حکومت بر فعالین حقوق بشری و فعالین عرصه اینترنت و وبلاگ نویسان فزونی یافته است. به نظر میرسد حقوق بشر هنوز نتوانسته است بر منافع اقتصادی و مبادلات میان دولتها برتری یابد و کماکان متاثر از منافع سیاسی و اقتصادی حکومتهاست.

نتیجتا جمهوری اسلامی که خود آگاه بر این مساله میباشد با شدت هر چه تمامتر به منظور حفظ بقای خویش به شدت حقوق و آزادی انسانی را سرکوب مینماید و تا زمانی که خطری متوجه حفظ و بقای حکومتش نگردد و احساس خطر جدی و تغییر رژیم را ننماید دست از ادامه این رویه خطرناک و ضد بشری بر نخواهد داشت.

در دو سه سال اخیر با توجه به افزایش سرکوب حکومت و افزایش خفقان سیاسی و اجتماعی، بسیاری از فعالان سیاسی و نیز مردمی که به خاطر فشار موجود در فضای امنیتی، کشور ایران را ترک نموده و به سایر نقاط جهان مهاجرت نموده اند، در کشورهای پناهنده پذیر، در بلاتکلیفی بسر می برند. بسیاری از آنان با خطر دیپورت و محاکمه های بعد از آن در ایران مواجه بوده و خیلی از افراد نیز مدتهای طولانی در انتظار پاسخ ادارۀ مهاجرت این کشورها می باشند و در شرایط اسفباری بسر می برند. آیا سازمانهای حقوق بشر برای دفاع از اینگونه افراد اقداماتی را در دستور کار خود دارند؟

صفحه قبل

برگشت

صفحه بعدی