فیلم؛ سخنان یکی از حاضرین در مراسم علیرضا


فیلم زیر: سخنان یک از حاضرین بر مزار زندانی سیاسی به قتل رسیده در زندان علیرضا شیرمحمدعلی

این قتل در زندان، توسط چاقوکش ها و آدمکش ها انجام نشده، بلکه این دستگاه قضایی است که این جوان سیاسی را کشته! چرا باید یک جوان زندانی سیاسی را در میان زندانیان خطرناک جای دهند؟…

زندگی در لجنزار امام (ره) در شأن ما نیست

..۲۱ سال سن داشت، با اصلاحات به دنیا آمد. او را در زندان اصلاح کردند….. این یکی از واکنش‌های کاربران شبکه‌های اجتماعی به قتل علیرضا شیرمحمدعلی است که به اتهام توهین به خمینی و خامنه ای زندانی بود و به دست عوامل رژیم در زندان به قتل رسید.

یک کاربر ایرانی توئیتر در این باره نوشت: علیرضا چند ماه پیش پس از اعتصاب در یک نامه اعتراضی از زندان نوشته بود…ما ساکت نمی‌مانیم؛ زیرا زندگی در این لجنزار در شأن ما نیست….این بیرون، هر روز چیزی مثل همین عکس خانواده پویه نوریان با راننده اسنپ، به ما ثابت می‌کند که زندگی در لجنزار جمهوری اسلامی در شأن ما نیست. در شأن هیچ‌کس نیست…..

اعتراف به طرح جنایتکارانه خامنه ای در زندانها

علی مطهری، نائب رئیس مجلس ملاها در یک برنامه تلویزیونی اعتراف کرد که گاهی زندانیان سیاسی را به منظور تنبیه به بند مربوط به تبهکاران، دزدان و قاتلان و قاچاقچیان منتقل می‌کنند.

سازمان عفو بین‌الملل با «شوکه‌آور» خواندن خبر قتل زندانی عقیدتی ۲۱ ساله، علیرضا شیرمحمدعلی، در زندان فشافویه تهران خواستار انجام تحقیقات در این باره شد.

در ایران زندانیان سیاسی برای رسیدن به حقوق و خواسته خود، “تفکیک جرائم” که از ابتدایی ترین حقوق اولیه یک زندانی است، از راه های مختلف اعتراض خود را نسبت به عدم تفکیک جرائم، به گوش مسئولین میرسانند، از دوختن لباهایشان گرفته تا اعتصاب غذای طولانی مدت که منجر به وارد آمدن صدمات جبران ناپذیری بر جسم آنان می شود.

وحید صیادی نصیری یکی از بی‌شمار زندانیان سیاسی بود که در اعتراض به عدم تفکیک جرائم، دست به اعتصاب غذا زد، وحید ۲ ماه در اعتصاب غذا بود که دچار بیماری شده و در نهایت ۲۱ آذر ۹۷ جاودانه شد و داغ ننگی بر پیشانی حاکمیت نهاده شد.

پیکر علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی در حالی به خاک سپرده شد که مادر این زندانی تهدید شده‌ بود در صورت اطلاع رسانی و مصاحبه با رسانه‌ها، از دادن پیکر فرزندش به او خودداری خواهند کرد. (فیلم زیر)

زندانی سیاسی علیرضا شیرمحمدعلی ۲۱ساله، روز دوشنبه ۲۰خرداد در زندان فشافویه (زندان مرکزی تهران بزرگ) در یک طرح جنایتکارانه با ضربات چاقو به طرز فجیعی به‌قتل رسید. مهاجمان دو تن از مزدوران رژیم در میان مجرمان خطرناک بودند.

علیرضا شیرمحمدعلی از اهالی نازی‌آباد تهران از اواسط تیرماه گذشته دستگیر و به اتهامات مسخره‌ای مانند توهین به خمینی و خامنه‌ای و تبلیغ علیه نظام به ۸سال زندان محکوم شده بود.

وکیل علیرضا شیرمحمدعلی می‌گوید تعداد ضربات وارد شده به او بیش از ۳۰ ضربه بوده است.

محمدهادی عرفانیان کاسب، وکیل علیرضا شیرمحمدعلی درباره جزئیات حادثه قتل وی در زندان فشافویه اظهار می‌کند: علی‌الظاهر در بندی که ایشان حضور داشتند یک سلول انفرادی وجود داشته که دو قاتل در آن بودند. متأسفانه معلوم نیست آن شب چه اتفاقی افتاده که آنها بدون هیچ درگیری قبلی دفعتاً به ایشان حمله می‌کنند و با ضربات متعدد ایشان را به قتل می‌رسانند.

این وکیل دادگستری می‌گوید: گفته می‌شود تعداد ضربات بیش از ۳۰ ضربه بوده است. اما برای اطلاع از تعداد دقیق باید از خانواده پیگیر شوم. اما یک ضربه شدید به قلب و دیگری به شاهرگ بوده است. عرفانیان اظهار می‌کند: معمولاً وقتی درگیری می‌شود یکی دو ضربه می‌زنند، ولی وارد کردن ۳۰ یا ۴۰ ضربه عجیب است. او در پاسخ به این پرسش که چطور دو قاتلی که در سلول انفرادی بودند توانسته‌اند از سلول خارج شوند و شیرمحمدعلی را به قتل برسانند، می‌گوید: من از جزئیات به‌صورت دقیق خبر ندارم، ولی بر اساس اطلاعات موثقم در بندی که مرحوم شیرمحمدعلی حضور داشت یک سلول بوده که دو قاتل داخل آن بودند و همیشه در آن بسته بوده است، اما آن شب آن دو نفر آقای شیرمحمدعلی را به داخل سلول کشیدند و ایشان را به قتل رساندند.

او درباره علت انتقال این زندانی به زندان فشافویه اظهار می‌کند: جرم ایشان امنیتی-سیاسی است، چون قانون بر تفکیک زندانیان تأکید دارد، من نمی‌دانم چرا ایشان را به زندان فشافویه منتقل کردند.

دیدبان حقوق بشر خواستار تحقیق فوری درباره نقش مقامات قضائی جمهوری اسلامی در قتل علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی شد

یک مسئول سازمان دیدبان حقوق بشر به بخش فارسی صدای آمریکا گفت: اینکه یک جوان ۲۱ ساله با اتهاماتی واهی به زندان بیفتد و در زندان جانش را از دست بدهد، فاجعه‌بار است.

وی افزود: به نظر می‌رسد مقامات رژیم ایران از قرار دادن زندانیان سیاسی در کنار زندانیان متهم به جرائم خشن به عنوان تاکتیکی برای افزایش فشار بر زندانیان سیاسی استفاده می‌کنند.