تداوم اعتصاب غذای ۱۴ درویش زندانی و گزارشی از وضعیت وخیم جسمانی آنها؛ نامه پزشکان درویش خطاب به دراویش در اعتصاب غذا
۱۴ درویش گنابادی محبوس در زندان‌های ایران با خواسته‌‌هایی از قبیل “رفع کامل فشارها و محدودیت‌های امنیتی بر دراویش گنابادی و نورعلی تابنده سرسلسله دراویش گنابادی، بازگشایی دوباره حسینیه‌ها و اجازه برپایی مجالس درویشی” دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
این ۱۴ درویش گنابادی از شمار ۷۰ درویشی هستند که از روز یک‌شنبه ۱۲ آبان‌ماه ۹۸ اعتصاب غذای خود را آغاز کردند و با وجود آنکه برخی از آنها با دستور نهادهای امنیتی از زندان تهران بزرگ (فشافویه) به زندان‌های دیگری منتقل شده‌اند، کماکان در اعتصاب غذا هستند. “برخی از این افراد به قدری دچار ضعف جسمانی شده‌اند که دیگر قدرت حرکت ندارند و به سختی تکلم می‌کنند.”
رضا انتصاری، سینا انتصاری، مصطفی عبدی، مرتضی کنگرلو، سعید دوراندیش، احمد ایرانی‌خواه، جواد خمیس‌آبادی، مجید رشیدی، سخاوت سلیمی و محمد شریفی‌مقدم در زندان تهران بزرگ؛ محسن (شهرام) مقدسی، در زندان بروجرد؛ مصطفی میرمحمدی، در زندان قم؛ سعید سلطان‌پور، در زندان قزل‌حصار و صالح‌الدین مرادی، در زندان عادل‌آباد شیراز؛ ۱۴ درویشی هستند که کماکان در اعتصاب غذا هستند.
یک منبع آگاه در خصوص وضعیت دراویش در اعتصاب غذا به کمپین می‌گوید: «۱۴ درویش گنابادی که در زندان‌های تهران بزرگ، بروجرد، قم، قزل‌حصار و عادل‌آباد به‌سر می‌برند در وضعیت وخیمی هستند و بیشتر آنها به قدری دچار ضعف جسمانی شده‌اند که قادر به حرکت نیستند و به سختی تکلم می‌کنند. آنها به ضعف شدید جسمانی و افت فشار خون دچار شده‌اند و به شدت وزن کم کردهاند. برخی از این افراد به درد‌های کلیه و شکمی مبتلا شده‌اند.»
بر اساس این گزارش آخرین وضعیت دراویش زندانی در اعتصاب غذا به شرح زیر است:
رضا انتصاری، به دلیل سابقه ناراحتی قلبی حاصل از اعتصاب‌های قبلی در وضعیت خوبی نیست. او به تپش قلب شدید و درد کلیه دچار است.
سینا انتصاری، به ضعف و کاهش وزن شدید دچار شده.
مصطفی عبدی نیز کاهش وزن زیادی داشته و افت فشار شدید و ضعف جسمانی دارد.
مرتضی کنگرلو، خونریزی معده کرده و حال عمومی خوبی ندارد.
سعید دوراندیش ضعف جسمانی شدید دارد بی‌حالی و افت فشار شدید دارد.
احمد ایرانی‌خواه حالت تهوع شدید دارد و صفرا برگردانده‌است. به سختی حرکت می‌کند و اصلا دیگر قدرت تکلم ندارد.
جواد خمیس‌آبادی به دلیل خونریزی شدید معده و کلیه درد، حال او به شدت بد شده و روز گذشته (یک‌شنبه ۲۴ آذرماه) از هوش می‌رود.
مجید رشیدی، کاهش وزن شدید و افت فشار خون و ضعف شدید بدنی دارد.
سخاوت سلیمی به کلیه درد شدید دچار شده.
محسن (شهرام) مقدسی در زندان بروجرد، تا الان دو-سه بار خونریزی معده کرده.
مصطفی میرمحمدی، افت فشار خون و ضعف شدید جسمانی پیدا کرده‌است.
سعید سلطان‌پور خونریزی معده کرده و افت شدید فشار خون و دل‌درد شدید دارد.
صالح‌الدین مرادی کاهش وزن شدید و ضعف جسمانی دارد.
محمد شریفی‌مقدم، به درد شکمی و حالت تهوع و برگرداندن صفرا دچار شده و تاری دید پیدا کرده و دیگر حتی امکان تکلم ندارد.
همچنین جمعی از پزشکان و پیراپزشکان درویش خطاب به درویشان زندانی اعتصاب غذا کننده نامهای نوشته‌اند و از آنها خواسته‌اند که اعتصاب غذای خود را پایان دهند.
متن کامل نامه جمعی از پزشکان و پیراپزشکان که نسخه‌ای از آن به دست کمپین رسیده، عینا منتشر می‌شود:
“حضور برادران ایمانی دربند
ای عزیزان دلبند؛ اکنون که شما رها از بند تن از جان خود در راه آرمان خویش گذشتید و فریاد شما را نه تنها مسئولین بلکه ملت شریف ایران شنیده‌اند؛ رسالت خود را به اتمام رسانده‌اید و هم اینک باید سلامت خویش را بازیابید، جسم و حتی اراده شما تنها متعلق به شما نبوده جامعه نیازمند شماست که پاسخ به آن در گرو توجه به این تن خاکی است لذا ما پزشکان به حکم وظیفه اجتماعی و اخلاقی از شما می‌خواهیم که اعتصاب خود را پایان
دهید.
و من الله التوفیق.
جمعی از پزشکان و پیراپزشکان درویش”
مطالب مرتبط:
تداوم اعتصاب غذای ۷۰ درویش گنابادی در زندان‌های تهران بزرگ و اوین؛
افزایش فشار بر دراویش گنابادی زندانی و انتقال شماری از درویشان از زندان تهران بزرگ به زندان‌های دیگر
فشارها به دراویش در حکومت ایران عمدتا از شهر قم آغاز شد. قم مذهبی‌ترین شهر ایران است و با توجه به نزاع تاریخی صوفیه و اهل شریعت، فشار بر دراویش در این شهر سابقه طولانی دارد و به سالهای قبل از انقلاب می‌رسد؛ اما در سالهای اول دهه هشتاد خورشیدی با انتشار شماری از کتاب‌های ضدصوفی در قم که این سلسله را به ضدشیعی بودن متهم می‌کردند، رفته رفته جو سنگین‌تری علیه آنها شکل گرفت. تنش در مناسبات حکومت با دراویش نعمت‌اللهی با تخریب برخی از مکان‌های مذهبی‌شان و مخالفت حکومت با گردهمایی آنها به خصوص در قم وارد مرحله ای شد که یک دهه بعد در تهران به درگیری فیزیکی و خونریزی انجامید.
در سالهای گذشته اخبار و گزارش‌های پرشماری از احضار، تهدید، بازداشت و در نهایت محاکمه و صدور احکام سنگین برای دراویش – به ویژه دراویش سلسله گنابادی- منتشر شده است.
آخرین مورد به حادثه موسوم به گلستان هفتم بر می‌گردد که طی آن صدها درویش گنابادی بازداشت و زندانی شدند، مورد ضرب و جرح قرار گرفته و به احکام حبس، شلاق و تبعید محکوم شدند.
تجمع اعتراضی موسوم به گلستان هفتم روز دوشنبه ۳۰ بهمن ۹۶ در اعتراض به بازداشت نعمت‌الله ریاحی، از دراویش گنابادی ساکن شهرکرد که روز ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ از سوی مأموران امنیتی در تهران بازداشت شده بود صورت گرفته‌بود.
این درویش گنابادی ساکن شهرکرد، برای حمایت از قطب دراویش در جریانات گلستان هفتم به تهران آمده‌بود.
از پس از وقایع گلستان هفتم و حمله نیروهای امنیتی به آنها، شماری زیادی از درویش‌های گنابادی بازداشت شدند و با احکام زندان، شلاق یا تبعید مواجه شدند.
برخی منابع شمار بازداشت‌شده‌ها را ۴۰۰ تن اعلام کرده، در حالی که بسیاری از آنها در زمان بازداشت به شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفته‌بودند.
گزارش: «داریوش عدیم»
افزایش فشار بر دراویش گنابادی زندانی و انتقال شماری از درویشان از زندان تهران بزرگ به زندان‌های دیگر
شماری از درویشان گنابادی محبوس در زندان تهران بزرگ روز سه‌شنبه ۱۲ آذرماه با دستور نهادهای امنیتی به زندان‌های مختلف در سراسر کشور منتقل شدند.
مسئولان زندان تهران بزرگ ادعا کردهاند که آنها را به زندان محل سکونت‌شان منتقل کردهاند، اما فعالان حقوق دراویش این ادعا را رد کرده و معتقدند: «این انتقال‌ها به دلیل در هم شکستن‌ها اعتصاب غذای دراویش زندانی و از میان برداشتن اتحاد بین آنها صورت گرفته‌است، تا به این نحو فشار بیشتری بر آنها وارد کنند.»
فائزه عبدی پور، فعال حقوق دراویش گنابادی در این خصوص گفته؛ “دراویش به صورت امنیتی به زندان‌های دیگر منتقل شده‌اند و این موضوع آنقدر برای آنها امنیتی بوده که رییس زندان تهران بزرگ و رییس زندان‌هایی که درویش‌ها را به آنجا منتقل کردهاند تا لحظه‌ی جابه‌جایی و رسیدن به زندان مورد نظر خبر از این انتقال نداشته‌اند.”
خانم عبدی‌پور که همسرش محمدرضا شریفی مقدم در زندان فشافویه زندانی‌است، می‌گوید؛ “برای انتقال هر زندانی به زندانی دیگر خود زندانی باید درخواستی ارائه بدهد، اما هیچکدام از این درویش‌ها درخواست انتقال به زندان‌های دیگر را ارائه نداده‌بودند.”
تراشیدن اجباری موی سر و سبیل دو درویش زندانی
خبرگزاری هرانا – مجید مرادی و حیدر تیموری دو تن از دراویش گنابادی زندانی، در تاریخ ۱۲ آذرماه امسال از زندان تهران بزرگ به زندان ایلام منتقل شده‌اند. پس از این انتقال مسئولان زندان ایلام با زور و اجبار اقدام به تراشیدن موی سر و سبیل این شهروندان کرده و آنها را با وضعیتی تحقیرآمیز به بند سلامت این زندان منتقل کردهاند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مسئولان زندان ایلام اقدام به تراشیدن سبیل دو تن از دراویش گنابادی زندانی کردهاند.
دو تن از دراویش گنابادی زندانی به نامهای مجید مرادی و حیدر تیموری در تاریخ ۱۲ آذرماه امسال از زندان تهران بزرگ به زندان ایلام منتقل شدند.
پس از انتقال این زندانیان به زندان ایلام، مسئولان زندان با زور و اجبار اقدام به تراشیدن موی سر و سبیل این شهروندان کردهاند.
این شهروندان پس از تراشیده شدن موی سر و سبیل خود، با وضعیتی تحقیرآمیز و بدون رعایت اصل تفکیک جرائم به بند سلامت این زندان منتقل شده و همراه با زندانیان جرائم عادی در یک مکان نگهداری می‌شوند.
یک منبع نزدیک به خانواده این دراویش گنابادی در خصوص به هرانا گفت: “مسئولان زندان ایلام علیرغم مخالفت این دراویش و برای تحقیر آنها موی سر و سبیل آنان را با زور و اجبار تراشیده و سپس به بند سلامت زندان ایلام منتقل کردهاند.
مجید مرادی و حیدر تیموری دو تن از دراویش گنابادی بازداشت شده در جریان حوادث موسوم به گلستان هفتم هستند.
اعتصاب غذای ۷۲ درویش وارد بیست و دومین روز خود شد
یک منبع آگاه به دویچه وله گفت که ۷۲ درویش زندانی ۲۲ روز است که در اعتصاب غذا به سر می‌برند. به گفته این منبع مطلع حال برخی از این زندانیان مساعد نیست.
اعتراض این دراویش به محدودیت‌هایی است که در خارج از زندان برای رفت و آمد به حسینیه امیرسلیمانی (محل گردهمایی دراویش) و همچنین ملاقات‌های منظم هفتگی در خانه نورعلی تابنده، قطب دراویش گنابادی وضع شده است.
گزارش قبلی: ۶۷ درویش زندانی در زندان تهران بزرگ و ۳ زن درویش در زندان اوین کماکان در اعتصاب غذا هستند و حال برخی از آن ها نامناسب گزارش شده است.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، دو تن از درویشان زندانی به صورت مشروط از زندان تهران بزرگ آزاد شدند و با احتساب آزادی این افراد شمار زندانیانی که کماکان در اعتصاب غذا هستند به ۷۰ نفر تقلیل یافته‌است.
شامگاه چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، صالح کمالی (دهکردی) و فرهاد نعیمی دو تن از درویشان گنابادی که اول اسفند۹۶، در پی حمله نیروهای امنیتی در گلستان هفتم بازداشت و زندانی شده بودند، از زندان تهران‌بزرگ آزاد شدند. با احتساب آزادی این دو درویش، شمار درویشانی که در اعتصاب غذا هستند، ۷۰ تن گزارش شده‌است.
شامگاه چهارشنبه ۲۲ آبان ۱۳۹۸، فرهاد نعیمی و صالح دهکردی از #درویشان_گنابادی که اول اسفند۹۶ و در پی حمله نیروهای امنیتی در #گلستان_هفتم بازداشت و زندانی شده بودند، با پایان دوره محکومیت از زندان تهران‌بزرگ آزاد شدند.
دست‌کم حال یک تن از آنها به نام علیرضا لک وخیم بوده و در زندان دچار خونریزی معده شده‌است.
نورعلی تابنده، سرسلسله دراویش گنابادی به دلیل وخامت حال ناشی از غذا نخوردن روز سه‌شنبه ۱۴ آبان‌ماه ۹۸، به بیمارستان مهر منتقل شد و یک‌هفته بعد در تاریخ ۲۱ آبان‌ماه از بیمارستان مرخص شد. آقای تابنده پس از ترخیص از بیمارستان به منزل خود در گلستان هفتم رفته، اما فعالان حقوق دراویش می‌گویند “هنوز امکان ملاقات هوادارانش با وی میسر نشده و نیروها و نهادهای امنیتی با این خواسته درویشان مخالفت می‌کنند.”
“یکی از خواسته‌های دروایش زندانی در اعتصاب غذا برداشته شدن همین نگاه‌های امنیتی به این موضوع است.”
پیش‌تر و در پی اعلام خبر امتناع از غذا خوردن نورعلی تابنده، شمار زیادی از دراویش گنابادی در زندان دست به اعتصاب غذا زدند. از جمله سه زن درویش محبوس در زندان اوین به نامهای سپیده مرادی سروستانی، شکوفه یداللهی و سیما انتصاری.
درویشان گنابادی از روز یک‌شنبه ۱۲ آبان‌ماه ۹۸ اعتصاب غذای خود را آغاز کردهاند و بنا به اطلاع منابع کمپین این اعتصاب همچنان ادامه دارد.
دروایش گنابادی زندانی که در اعتصاب غذا هستند طی روزهای گذشته با انتشار بیانیه‌هایی خواستار پایان محدودیت‌ها و برداشتن فشارهای امنیتی بر دراویش شدند. آنها می‌خواهند حسینیه‌های درویشان که در سراسر کشور بسته شده دوباره باز شود و حصر آقای تابنده شکسته شده و درب خانه او به روی درویشان، باز شود.
نسرین سدوده: ایران؛ زندانی بزرگ برای همه
نسرین ستوده، حقوقدان زندانی در ایران، در گفت‌وگو با هفته‌نامه فرانسوی لوبس L‘OBS، چاپ پاریس، گفته است که وقتی در سراسر جامعه بی‌عدالتی حاکم است، بیرون و داخل زندان تفاوتی ندارد.
مجله فرانسوی در معرفی نسرین ستوده می‌نویسد: «دشمن شماره یک جمهوری اسلامی یک زن ریزه‌اندام ۵۶ ساله است با موهای کوتاه. این زن لاغر بارها در اعتراض به وضعیت نابهنجار زندان به اعتصاب غذا دست زده است».
در این مصاحبه که به شکل کتبی از داخل زندان صورت گرفته، خانم ستوده می‌گوید: «در ایران، چه داخل زندان زندگی کنیم چه در خارج از آن، همیشه محبوس هستیم.» و تصریح می‌کند: «چنانچه دغدغه اصلی ما نبودن عدالت در جامعه باشد، دیگر داخل زندان بودن یا خارج از آن، اهمیتی ندارد».
نسرین ستوده درباره فعالیت خود به عنوان وکیل دادگستری و مدافع حقوق بشر گفته است: «کار کردن به عنوان یک وکیل زن در دادگاه‌های قضایی غیرمنصفانه، از تحمل زندان زجرآورتر است».
خانم ستوده در پایان مصاحبه می‌گوید که به آینده “عمیقا خوشبین” است: «گاهی ناامید می‌شوم، اما همیشه باز می‌گردم به کارم و به زندگی».
