حزب دموکرات: ضرورت سرنگونی جمهوری اسلامی


حزب دمکرات ایران اعلام می دارد:

سرنگونی جمهوری اسلامی ضروری ترین گام برای نجات و رهایی مردم و کشور ایران است

هموطنان عزیز

تاریخ پر از ننگ و نفرت و پر از فساد جمهوری اسلامی در ۴۱ سال گذشته جامعه و کشور ما را در جایگاهی قرار داده است که در آمار جهانی فقیرترین مردم و عقب مانده ترین کشور و دارای فاسد ترین، آلوده ترین و دزدترین حکومت در جهان محسوب می شویم. خامنه ای این جرثومه فساد و تمامی دستگاه های عریض و طویل آن یعنی مجلس فاسد، دولت فاسد و قوه قضاییه فاسد و فرماندهان فاسد سپاه پاسداران نه برای اداره کشور و ایجاد رفاه در جامعه ایران، بلکه بعنوان یک فرقه مذهبی، کشور را فدا و قربانی دین شیعه فقاهتی، که ساخته و پرداخته اذهان فاسد آیت الله های بیماری چون خمینی و خامنه ای است کرده اند. غافل از اینکه مالکان اصلی این کشور مردمانی هستند که هزاران سال در کنار هم زیستند و درشادی و غم ازخود و از کشور دفاع کرده اند.

در طول تاریخ تنها حاکمان فاسد و ضعیف با قراردادهای ننگین در ازای بقای حکومت های بی ارزش خود کشور را تجزیه نموده و به بیگانگان فروختند و اکنون نوبت جمهوری اسلامی است که این عمل ننگین را با کشور چین تکرار کند.

اکنون اما خامنه ای خیانتکار و تمام دستگاههای فاسد آن به این نتیجه رسیده اند که دیگر قادر به جلوگیری از سرنگونی خود در مقابل مردم کشور نیستند و با استفاده از تجربیات خود و روسیه در جلوگیری از سرنگونی بشار اسد در سوریه و مادورو در ونزوئلا به این نتیجه رسیده اند در ازای واگذاری کشور به چین و روسیه بقای خود را تضمین کنند.

اگر به سرانجام ملت های سوریه و ونزوئلا توجه کنیم، ویرانی تمام زیرساختهای اقتصادی و اجتماعی و گسترش فقر و گرسنگی و بیماری و قتل و عام این دو ملت توسط جمهوری اسلامی و روسیه و خروج و مهاجرت بیش از هفت میلیون نفر از مردمان هر کشور را مشاهده می کنیم.

در بزنگاه وقوع چنین تراژدی مشابه و خطرناک برای کشور ما، ما مردم ایران چاره ای نداریم برای جلوگیری از وقوع از دست دادن تمام هستی خود یعنی ثروت و کشور، آبرو و حیثیت و اعتبار ملی خود در نزد جهانیان، خود را برای یک نبرد بزرگ آماده کنیم. فراموش نکنیم حکومت با انتشار عامدانه ویروس کرونا از ووهان چین در این تصور است که در مقابل اعتراضات مردمی خود را در حاشیه امنیت دوران کرونا و غیبت مردم از صحنه اعتراضات اجتماعی واکسینه کرده است.

ما مردم نباید فرصت نابود کردن خود و کشور را به جمهوری اسلامی بدهیم. ما هشتاد میلیون انسان هستیم، حکومت در مقابل ما ذره ای بیش نیست ، ما قدرتمند هستیم و حکومت ذلیل تر از آن است که بتواند هیمنه ملت ما را خرد کند.

با اتحاد بزرگ و سراسری و کمک غذایی به هموطنان فقیر در مبارزات و اعتصابات و سرپیچی و نافرمانی از دستورات خامنه ای و نهادهای حکومتی و دفاع از همدیگر در مقابل ماموران مزدور، دستگاه حکومت را خرد و طاعون جمهوری اسلامی را همراه با ویروس کرونا نابود خواهیم کرد. ما جمهوری اسلامی را به زباله دان تاریخ خواهیم سپرد.

زنده باد آزادی و رهایی
برقرار باد دموکراسی و عدالت در ایران

حزب دمکرات ایران

*************************************

اظهارات یک کارشناس در تهران در باره سقوط نظام

“نظام ایران از نابودی محتوم خود آگاه است، فقط می خواهد آن را کمی عقب باندازد”

گزارش رادیو بین المللی فرانسه: سعید معیدفر، جامعه شناس مقیم ایران، در گفتگو با “اعتمادآنلاین” گفته است که حکومت اسلامی ایران از سرنوشت محتوم خود آگاه است. می داند چیزی جز نابودی در انتظار آن نیست و تنها می کوشد با ادامۀ مسیراشتباه خود، نابودی خویش را به تأخیر باندازد.

جامعه شناس ایرانی فروپاشی سیستم حاکم بر ایران را به دلیل انباشت مشکلات و تناقض ها اجتناب ناپذیر دانسته و با اشاره به فروپاشی ساختمان پلاسکو گفته است که فروپاشی نظام ایران نیز در انفعال عمومی حکومت و جامعه، در عدم امکان کنشگری سیاسی چه در داخل و چه در خارج از حکومت یا حتی در بین خودی ها و غیرخودی ها روی خواهد داد. جامعه شناس ایرانی گفته است : “مدیریت حادثۀ ساختمان پلاسکو نماد مدیریت کشور است.”

در این مصاحبه سعید معیدفر گفته است : “تصور سیستم بر این است که اگر کوچکترین ضعفی نشان بدهد و کمترین تغییری در خود ایجاد کند، عملاً نمی تواند با این تغییر سازگار شود.” به همین خاطر، نظام حاکم بر کشور حاضر و قادر به تغییر رویه های خود نیست. نه به این خاطر که، به گفتۀ سعید معیدفر، نظام حاکم از ماهیت و عمق مشکلات خود و کشور آگاه نیست. بالعکس، به گفتۀ جامعه شناس ایرانی، از آنجا که رهبران کشور متوجه مشکلات هستند و “می دانند چه شرایطی پیش رویشان قرار دارد” در مسیر خطا و پرشتاب جاری پیش می رانند، زیرا، اگر یک لحظه بخواهند از مسیر اشتباه بازگردند، “سرعت در این مسیر آنقدر زیاد شده که ممکن است نابودی [سیستم] زودتر اتفاق بیفتد.” به همین خاطر نظام ایران در مسیر خطای خود با شتاب پیش می رود به این امید که “این نابودی یک مقدار عقب تر بیفتد.”

به گفتۀ سعید معیدفر “نتیجۀ این روند غلط بی اعتمادی و همچنین گسترش فساد و ناکارآمدی” و البته تعمیق شکاف بزرگ میان حکومت و جامعه است و هر اتفاقی به ویژه از آبان ماه گذشته به این سو “شکاف و ناکارآمدی [سیستم] را عمیق تر می کند.” آخرین نمونۀ این امر به گفتۀ سعید معیدفر بحران ناشی از کرونا در کشور است که “به خاطر کوتاهی ها یا فرصت طلبی های جدی در نبستن مرزها خصوصاً با چین که متحد کشور است” روی داد و در نتیجۀ آن “ایران به دومین کشوری تبدیل شد که این بیماری را در منطقه گسترش داد و این بلا به سر مردم آمد.”

جامعه شناس ایرانی در جای دیگری از اظهاراتش افزوده است که “شکاف بزرگ بین مردم و سیستم آنچنان هویدا شده و آنقدر در اعماق جامعه فرو رفته است که دیگر نیازی به پنهانکاری احساس نمی شود.” سعید معیدفر در ادامه افزوده است که اینک حتی شکاف و بی اعتمادی “به لایه های درونی حاکمیت” سرایت کرده است. اما، “امروز امکان کنشگری هم از خودی ها و هم از غیرخودی ها سلب شده است؛ یعنی در شرایطی هستیم که عملاً همه به یک سمت پیش می رویم و همه به این سمت کشیده می شویم” و این سمت به گفتۀ جامعه شناس ایرانی فروپاشی گریزناپذیر سیستم است بی آنکه نیرویی در آن دخل و تصرف داشته باشد یعنی بتواند آن را برانگیخته یا مانع از وقوع آن بشود.