براساس گزارشات رسیده به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، صبح روز پنجشبه ۲۹ آبان ماه ۹۹ عوامل و کارگزاران زندان مرکزی ارومیه همراه با مأمورین گارد ضدشورش به بند زندانیان سیاسی یورش برده و زندانیان سیاسی این بند را پس از بازرسی، با ضرب و شتم و تخریب اموال زندانیان، به بند فوق امنیتی جدید به نام «خوابگاه ۱۰» منتقل کردند.
برای کنترل زندانیان در این بند، دهها دوربین کار گذاشته شده است. همچنین برای ممانعت از درز هرگونه خبری از این بند به خارج از زندان، در هر اتاق، دو دستگاه شنود و پارازیت نصب کرده‌اند.
خبرهای دریافتی حاکی است که از روز گذشته تاکنون، زندانیانی که به این بند منتقل گردیده‌اند بدلیل وجود دستگاههای پارازیت انداز، دچار سردردهای شدید و حالت تهوع هستند.
این دستگاهها سلامت زندانیان را در معرض خطر قرار داده است.
درباره بند فوق امنیتی در زندان مرکزی ارومیه:
این بند شرایطی بسیار بدتر از زندان گوانتانامو دارد
این بند دارای ۵ اتاق حدودا ۳*۵ است و قرار است در هر اتاق شش تخت سه طبقه بزنند. به این ترتیب در یک اتاق ۱۵ متر مربعی ۱۸ زندانی مستقر میشوند.
برای هر اتاق در راهرو و مقابل در ورودی اتاق یک دوربین نصب شده است.
سه دوربین روبروی در ورودی و سالن قرار داده شده است.
یک دوربین برای اندرزگاه
یک دوربین برای آرایشگاه
یک دوربین برای آشپزخانه
یک دوربین برای سرویس بهداشتی
دو دوربین در حیاط
نصب این تعداد دوربین در یک محوطه بسیار کوچک، بیانگر شدت کنترل و مراقبت روی زندانیان است.
به نسبت تعداد زندانیان برای هر پنج زندانی یک دوربین اختصاص داده شده است در حالی که در سایر بندهای این زندان که جمعیت آنها بیش از ۹۰۰ نفر است فقط ۹ دوربین نصب است.
علاوه بر این در هر اتاق دو دستگاه پارازیت‌انداز نصب شده است. این دستگاهها سرطان‌زا هستند و بر اعصاب و روان زندانیان اثرات بسیار منفی می گذارند.
هر اتاق تنها یک پنجره کوچک دارد که مشکل زندانیان برای تهویه و ورود و خروج هوای سالم را حل نمی کند.
این بند دارای یک حیاط کوچک ۱۰۰ متری است. گفتنی است که ارتفاع دیوارهای حیاط این بند ۸ متر است که مانع تابش نور خورشید بخصوص در زمستان میشود.
ورود و خروج از این بند که دارای دو درب ورودی پشت سر هم است، ممنوع می باشد. در هر بند دستگاه شنود نصب است و کلیه مکالمات زندانیان استراق سمع می شود.
