دنیس راس، دیپلمات سابق آمریکایی در یادداشتی در بلومبرگ نوشت: حتی با وجود آمادگی رئیس جمهور منتخب آمریکا برای بازگشت به برجام، احیای آن با توجه به تحولات جدید هرگز آسان نخواهد بود.
وی نوشت: آیا این تحولات از جمله هلاکت فخری زاده و فرصت کوتاه تا انتخابات بهار آینده در ایران، روزنه کوچک دیپلماسی را خواهد بست؟ احتمالا نه، زیرا، رهبران جمهوری اسلامی می دانند که به رفع تحریم ها نیاز دارند اما آنها پیش از آنکه گامی بردارند، دولت بایدن را با برخی اقدامات برای کاهش تحریم ها زیر فشار قرار خواهند داد.
این دیپلمات سابق آمریکايی نوشت: این مسئله برای هر دو طرف مشکل ساز است، زیرا بایدن به دنبال بازسازی همکاری دو حزبی در روابط خارجی است و جمهوری خواهان هرگونه اقدامی در مسیر کاستن فشار بر رژیم ایران را از پایه غلط می دانند.
وی افزود: از سوی دیگر اتحادیه اروپا خواستار بازگشت دولت بایدن به برجام است حال آنکه اکثریت جمهوری خواهان کنگره مخالف هرگونه بازگشت به توافق هسته ای بدون در نظر گرفتن مسئله موشک های بالستیک و رویکرد رژیم ایران در خاورمیانه هستند.
دنیس راس افزود: به این مسئله باید موضع اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی را نیز اضافه کرد که نگرانند بایدن تهدیدهای رژیم ایران را در منطقه نادیده بگیرد و بی موقع از اهرم های فشار دست بردارد.
رونمایی از تاکتیک برجامی بایدن
“نورنیوز” وابسته به سپاه پاسداران در مطلبی نوشت: پس از مشخص شدن نتایج انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، موضوع چگونگی مواجهه تیم بایدن با جمهوری اسلامی ایران یکی از مهمترین موضوعاتی بوده که در صدر اخبار و تحلیل‌های رسانه‌ای در دنیا قرار گرفته است.
این منبع افزود: رویکردها و تحلیل‌های متفاوت از فضای ایجاد شده اما؛ عمدتا در یک نقطه اشتراک نظر داشته‌اند و آن اینکه کاخ سفید حتی با مدیریت دموکرات‌ها نیز به دنبال تشدید فشارها بر جمهوری اسلامی ایران برای عقب نشینی از مواضع و رویکردهای خود در داخل و در فضای منطقه‌ای و بین‌المللی است.
بر این اساس؛ مشاورین و اتاق فکرهای مرتبط با دموکرات‌ها و شخص جو بایدن دائما در حال بررسی شرایط برای اتخاذ تصمیم نهایی در قبال ایران هستند. در همین خصوص «برت استفنز» در یادداشتی در «نیوریورک تایمز» با بررسی جوانب مختلف، از تاکتیک برجامی بایدن رونمایی کرده است.
در این یادداشت آمده است: گرچه جو بایدن به صراحت گفته بود روش مطلوب او در مقابله با ایران، به شرط بازگشت تهران به تعهداتش وفق برجام، یافتن راهی برای بازگشت به توافق هسته‌ای امضا شده توسط دولت اوباما در سال ۲۰۱۵ و چانه‌زنی بر سر تمدید برخی از مفاد اصلی آن است، اما تصمیم ایران به افزایش سطح تولید اورانیوم غنی شده بایدن را با بن‌بست مواجه کرده است.
نویسنده ادامه داده است: در چنین شرایطی شاید تنها یک راه برای دولت جدید بایدن در خروج از این بن‌بست وجود داشته باشد، اینکه؛ رئیس جمهوری منتخب می‌تواند در بازگشت به توافق برجام تعلل کرده و از اهرم زمان در برابر ایران استفاده کند.
این یادداشت در ادامه با برشمردن برخی اتفاقات اخیر و تکرار تهدیدات محور آمریکایی ـاسرائیلی، مدعی شده که حکومت ایران توان مقابله با آمریکا را نخواهد داشت و اگر تصمیم درستی از سوی بایدن اتخاذ شود، فشارها جواب داده و موضع تهران در نهایت تغییر خواهد کرد.
“نورنیوز” در پایان نوشت: بر این اساس؛ به نظر می‌رسد ماشین رسانه‌ای دموکرات‌ها ضمن رونمایی از تاکتیک بایدن در خصوص ایران، در حال تلاش برای اثرگذاری در حوزه تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری مسئولین جمهوری اسلامی است تا با یک عملیات روانی از پیش طراحی شده، بستر را برای اعمال تاکتیک‌های جدید کاخ سفید در راستای راهبرد «فشار هوشمند» آماده کند.
اگر تغییر نکنیم، تغییرمان خواهند داد!
روزنامه آرمان نزدیک به جناح میانه حکومت پیش تر با اشاره به پیروزی بایدن و شرایط جدید نوشته بود: با روشن شدن نتایج انتخابات آمریکا باید از شعار و ادبیات سلحشوری که جای در سیاست ندارد، فاصله گرفت. نباید با تأکید بر عدم تفاوت ترامپ با بایدن، با حماسه سرایی کشور را تا پای جنگ یا ادامه تحریم‌های بدتر از جنگ کشاند. شرایط داخلی، منطقه ای و بین‌المللی بیانگر آن است که باید رویکردها و سیاست‌ها را تغییر دهیم. با همین فرمان دیگر نمی‌شود پیش رفت.
این منبع نوشت: باید در کنار تلاش برای احیای برجام، روابط با همسایگان را نیز احیا کنیم. جغرافیای مشترک فارغ از هر دلایلی این مهم را یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر کرده است. نه می‌توان ماهیت وهابی عربستان را انکار کرد و تغییر داد و آن کشور را با خاک یکسان کرد و نه بحرین و… را تهدید کرد. در منطقه خاورمیانه نیز باید واقعیت ها را درک (موجودیت اسرائیل) و حوزه‌های نفوذ را به‌رسمیت شناخت و در تعاملی مثبت به سوی صلح و ثبات حرکت کرد.
این روزنامه افزود: بدانیم در نظام بین‌الملل دیگر قامت کشورها چندان اهمیت ندارد. سیاست و ادبیاتی که دیروز کویت و امروز امارات را مهره‌ای نمی‌دانست، نه آن روز و نه امروز و نه فردا کاربرد نداشته و ندارد. ما نیز باید نشانه‌های تغییر را بروز دهیم که اگر تغییر نکنیم تغییرمان خواهند داد. تغییرات را خود مدیریت کنیم قبل از آنکه از سر اجبار تغییر کنیم یا تغییرمان دهند. سخن آخر اینکه همه چیز روشن است و چندان به نوشتن و گفتن نیازی نیست، نگذاریم دیر شود.
