روزنامه لوموند فرانسه، رسانه دولتی چین را متهم کرده که به دروغ یک روزنامه‌نگار فرانسوی ساخته تا بگوید حقوق مسلمانان اویغور نقض نمی‌شود.
روزنامه لوموند پس از تحقیقات مفصلی گفته است “هیچ سند و مدرکی” وجود ندارد تا نشان دهد خبرنگاری به نام لورین بیمون واقعا وجود دارد.
در زندگی‌نامه این فرد نوشته شده که او از دانشگاه پاریس-سوربن فارغ التحصیل شده و پیش از نقل مکان به چین برای هفت سال در روزنامه‌های فرانسوی کار کرده است.
لوموند می‌گوید در تحقیقاتش از انجمن‌های روزنامه‌نگاری فرانسه پی برده هیچ روزنامه‌نگاری با این نام وجود ندارد.
در سالهای اخیر اسناد و شواهد متعددی از تلاش دولت چین برای سرکوب مسلمانان اویغور منتشر شده است. اما شبکه تلویزیون جهانی چین (سی‌جی‌تی‌ان) مقاله‌هایی از این روزنامه نگار فرانسوی چاپ کرده که در آنها او ادعا کرده بر مبنای تجربیات زندگی‌اش در سین‌کیانگ، و سفرهایش به منطقه می‌داند که اویغورها از زندگی خود “راضی و خوشحال” هستند و حقوق آنها “نقض” نمی‌شود.
وی مدعی است که در شهر اورومچی مرکز استان سین کیانگ زندگی کرده و “مشاهدات دست اول” خود را از زندگی در این شهر بیان کرده که در آنها او ادعاهای غربی‌ها در مورد وضعیت اویغورها را رد می‌کند.
این در حالیست که بی‌بی‌سی در نوامبر ۲۰۱۹ به مدارکی دست پیدا کرد که نشان می‌داد چین به طور سیستماتیک صدها هزار نفر از مسلمانان اویغور را در اردوگاه‌هایی، واقع در غرب منطقه سین‌کیانگ، شستشوی مغزی می‌دهد.
رفتار سرکوبگرانه حکومت چین علیه مسلمانان
اسناد محرمانه‌ای که به تازگی منتشر شده نشانگر کنترل شدید امنیتی اردوگاه‌های محل نگهداری اویغورها و رفتار تحقیرآمیز با آنهاست. طبق برآوردها، صدها هزار مسلمان اویغور در اردوگاه‌های باصطلاح تربیتی چین نگهداری می‌شوند.
اخیرا سندی به دست رسانه‌ها رسیده که می‌دهد نهادهای امنیتی چین مسلمانان اویغور را تنها به خاطر اعتقادات دینی‌شان زندانی می‌کند.
خبرنگار دویچه وله آلمان هم با کسی که این سند را در اختیار رسانه‌ها، قرار داده دیدار کرده و هم با گروهی از اویغورهای چینی در ترکیه، در زیرزمین مسجدی در استانبول. آنها ده مرد هستند که موفق شده‌اند از چین فرار کنند و به ترکیه پناه برند. هر کدام از آنها در تلفن‌های همراه‌شان عکس افراد خانواده، دوستان و آشنایانی را نشان می‌دهند که ناپدید شده‌اند.
در استان سین کیانگ بیش از ده میلیون مسلمان اویغور زندگی می‌کنند. آنها ترک‌تبارند. رهبری کمونیست چین اویغورها را از بسیاری حقوق محروم کرده است. آنها تحت نظرند و به آنها توهین می‌شود.
دولت چین از پایان سال ۲۰۱۶ بر شدت سختگیری‌ها نسبت به مسلمانان اویغور افزود و برای تحت فشار قرار دادن اویغورها زندان و شبکه‌ای از “اردوگاه‌های کار” ساخت. تخمین زده می‌شود که حداقل یک میلیون اویغور در این مکان‌ها نگهداری می‌شوند و از بسیاری از آنها پس از ورود به این اردوگاه‌ها رد پایی دیگر نمی‌توان یافت.
بر اساس سندی که در اختیار دویچه‌وله قرار گرفته است بسیاری از آنها به کارخانه‌هایی برای کار اجباری فرستاده می‌شوند. اگر هم کسی از آنها از اردوگاه آزاد شود، در هر قدم زیر نظر دستگاه‌های امنیتی چین قرار می‌گیرد.
بنابر سندی که به دست رسانه‌ها رسیده حتی ساده‌ترین کار مثلا گذاشتن ریش یا استفاده از روسری یا عبادت از جمله اعمال “مشکوک” از نظر حکومت چین به شمار می‌رود.
