تعدادی از شهروندان و فعالان محیط زیست اهوازی در اعتراض به خشکاندن تالاب‌ها و رودخانه‌ها به‌ویژه تالاب «هورالعظیم» مقابل ساختمان سازمان آب و برق این شهرستان تجمع کردند. در این تجمع اعتراضی که امروز شنبه 12 تیر برگزار شد، معترضان با در دست داشتن پلاکاردهایی تالاب هور العظیم را «ریه تنفسی» استان خوزستان و استان‌های همجوار دانستند.
در یکی از پلاکاردها که نوشته شده بود «به کدامین گناه کشته شدند؟ کارون، نخیلات آبادان و خرمشهر، تالاب‌های خوزستان» به مشکل حقابه تالاب‌ها و رودخانه‌های استان اشاره شده است. معترضان با فاجعه‌بار خواندن قطع حقابه تالاب‌ها و رودخانه‌های استان، خواستار تجدیدنظر مسئولان در سهم آب هورالعظیم شدند.
گفتنی است که حتی در سالهای پر‌باران به دلیل طرح‌های انتقال آب و سدسازی در بالا دست رودخانه‌ها حقابه تالاب‌ها و رودخانه‌هایاستان به‌طور کامل تخصیص داده نمی‌شد.
تجمع کنندگان همچنین مشکل ریزگردها در استان را به‌دلیل خشک شدن تالاب هور العظیم و قطع حقابه این تالاب عنوان کردند. بخش‌های وسیعی از هور العظیم به دلیل کشف نفت خشکانده شد که این اقدام هور را به کانون تولید ریزگرد در خوزستان تبدیل کرد.
اخیرا انتشار تصاویر مرگ ماهیان و تشنگی گاومیش‌ها در تالاب خشک شده هورالعظیم در شبکه‌های اجتماعی واکنش‌های بسیاری رابرانگیخت. برخی فعالان اهوازی با انتقاد از سکوت سازمان محیط زیست کشور در رابطه با مشکل تالاب‌ها گفته‌اند که «سازمان حفاظت محیطزیست یک تشکیلات عریض و طویل دارد که خروجی آن صفر بوده و هیچ اقدامی برای هورالعظیم نکرده است.»
انتقال آب عامل خشک شدن تالاب‌ها
یکی از فعالان زیست محیطی اهوازی که به دلیل فعالیت هایش سابقه چند بار بازداشت و زندان دارد با انتقاد از مدیریت استان وطرح‌های انتقال آب گفت: «برخی از مدیران پرمدعا که در مسائل مختلف خود را صاحب نظر می‌دانند، با تصمیمات غیر علمی و غیرکارشناسی مثل طرح‌های انتقال آب بین حوضه‌‌ای و عدم توجه به اکوسیستم و مسائل زیست محیطی، برای استان خوزستان مشکلاتجدی به وجود آورده‌اند.»
این فعال با اشاره به قطع درآمد بسیاری از ساکنان اطراف تالاب هور العظیم افزود: «اکوسیستم تالاب هورالعظیم را بر هم زده‌اند. تصاویری که از مرگ ماهیان تالاب و گاومیش‌های هورالعظیم منتشر می‌شود، قلب هر انسانی را به درد می‌آورد.»
به گزارش العربیه، بررسی کارشناسان نشان می‌دهد موضوع آب در ایران بیش از آن که پیامد یک فرایند طبیعی باشد، بحرانی فرابخشی است که سیاست‌ها و برنامه‌های نامتوازن دولتی نقش انکارناپذیری در شکل‌گیری و گسترش آن در چند دهه اخیر داشته است.
طرح “نذر آب”؛ راه حل حکومتی غارتگر و ورشکسته
دیرکل جمعیت هلال‌احمر جمهوری اسلامی از طرح «نذر آب» در ۴ استان خبر داده است. وی گفت: ین چهار استان دچار خشکسالی شده و نیازمند حمایت خیرین و داوطلبان می‌باشند.
وبسایت ایران کارگر نوشت: نکته مهم در اینجا نامگذاری این آبرسانی با عنوان «نذر آب» است. معنای این نامگذاری این است که ای دریافت کنندگان آب، این چند تانکر آب و چند بطری آب آشامیدنی که برایتان ارسال شده، بخاطر لطف ما است. این آب، «نذر» است و نباید توقع و زیاده‌خواهی دیگری داشته باشید. یعنی بروید بجان ما دعا کنید که این مقدار آب را هم به شما رساندیم.
این منبع نوشت: به جرأت می‌توان گفت در تمام دنیا تنها ایران آخوند زده است که این چنین مورد چپاول و غارت قرار گفته است. آب شرب مصرفی آنها و آب‌های کشاورزی‌شان را غارتگران دولتی دزدیده و بصورت قطره چکانی آب صدقه می‌دهند.
باید پرسید چرا این مناطق کشور بی‌آب مانده‌اند؟ چرا این مناطق کشور فاقد آب لوله‌کشی هستند و باید با تانکر آبرسانی شوند؟ همچنین باید پرسید دولت و وزارت نیرو کجا هستند و چرا هلال احمر موضوع آبرسانی را برعهده گرفته است؟
به فرض که خشکسالی موجود در کشور واقعی و آثاری جدی در زیست بوم کشور داشته باشد. (که البته اینطور نیست). اما در صورت واقعیت خشکسالی، مگر آب زاینده رود، رود کارون، و دیگر رودخانه‌ها و تالاب‌های کشور بدلیل خشکسالی، خشک شده‌اند؟ مگر دریاچه‌های ارومیه، بختگان، جازموریان، بهارلو، بزنگان، پریشان و هامون بدلیل خشکسالی مورد ادعایی اخیر نابود شده‌اند؟
واقعیت این است که رئيس جمعیت هلال احمر، فقط درصدد پوشاندن جنایات و غارت‌های صورت گرفته است. غارت و چپاول بزرگی که توسط سپاه پاسداران در حال انجام است. بعد از نفت و گاز و پتروشیمی که در ابعاد کلان به غارت می‌رود.
آب و برق نیز که سرمایه کل مردم ایران است توسط سپاه پاسداران و بیت خامنه‌ای در حال چپاول حداکثری است. کمبود برق و خاموشی‌های نوبت بندی شده شهرها، نتیجه غارت برق کشور توسط سپاه پاسداران و همدستان چینی آنها است. کمبود آب نیز نتیجه ساختن سد‌های انحرافی و انتقال آب به پروژه‌های صنعتی سپاه پاسداران و صنایع مخفی آن است.
سیاست‌های غلط و «ورشکستگی آبی»
تجارت‌نیوز هفته پیش به نقل از یک شهروند کرمانی نوشته بود: «در شهر کرمان 10 روز است آب جیره‌بندی شده و فقط شبها که کسی نیاز به آب ندارد، آب وصل است. یعنی از ساعت 12 شب تا 6 صبح. درست موقعی که از خواب بیدار میشی دیگه خبری از آب نیست.»
در ادامه این گزارش به سیاست‌های غلط کشاورزی و استفاده بی‌رویه از سفره‌های زیر زمینی نیز اشاره شده و آمده است: «در جنوب فارس در یک روستا بیش از 100 تلمبه وجود دارد که شبانه روز از زیر زمین آب می‌کشد جهت کشاورزی غرقابی و در 2 کیلومتری همین روستا مردم آب خوردن ندارند، آیا این عدالت است که منابع ملی را یک نفر به اندازه هزار نفر استفاده میکند؟ دولت باید از آب‌های زیرزمینی محافظت کند و این کشاورزی غیر اصولی را باید حذف کند.»
پیش تر عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ضمن تاکید بر کاهش ذخایر آب تجدیدپذیر از ورود ایران به مرحله «ورشکستگی آبی» خبر داد.
کلانتری گفته بود که «امسال سرانه آب تجدیدپذیر برای هر نفر هزار متر مکعب خواهد بود که این یعنی بحران آب، در واقع 70درصد جمعیت کشور زیر 700متر مکعب آب تجدیدپذیر خواهد داشت این یعنی اینکه کشور به مرحله ورشکستگی آب رسیده است.»
بحران بی‌آبی و خشکسالی کنونی در ایران حاصل انباشت و همزمانی چندین دلیل است که نمی‌توان آن را به دلایل زیست‌محیطی خلاصه کرد.
به گفته کارشناسان محیط زیست، حفر هزاران چاه به طور بی‌رویه و کارشناسی نشده در سراسر کشور، برداشت بی‌رویه آب از منابع زیرزمینی، سدسازی‌های غیراصولی و ضد اکولوژیکی، ورود آلودگی‌های جدید با مواد رادیواکتیو و انرژی‌های اتمی به آب‌های جاری یا ذخیره، تخریب جنگل‌ها و این دست اقدامات دولت در چهل سال اخیر منجر به نابودی محیط زیست ایران و سوق دادن آن به بیابانی به نام ایران خواهد شد.
