بانوی اول آلمان؛ از ریاست دادگاه تا همراهی رئیس‌جمهور

الکه بودنبندر به عنوان همسر رئیس جمهوری آلمان به طور رسمی هیچ شغلی ندارد به جز این که در کنار همسرش در مراسم رسمی حضور داشته باشد. اما او که قاضی دادگستری است، می‌گوید عاشق شغلش است و می‌خواهد به سر کار بازگردد.الکه بودنبندر، همسر رئیس جمهور آلمان که ۶۰ سال دارد، تحصیلات خود را در رشته حقوق به پایان رسانده و سال‌ها به عنوان قاضی دادگاه کار کرده است.

پس از انتخاب فرانک والتر اشتاین‌مایر به عنوان ‌رئیس جمهوری آلمان او همیشه در مقام همسر رئیس جمهوری در مراسم و مناسبت‌های گوناگون در کنار اشتاین‌مایر حضور داشته است.

به طور معمول در آلمان همسر رئیس جمهوری کار دیگری به جز حضور علنی و همراهی او ندارد، اما برای الکه بودنبندر این کافی نیست.

فرانک والتر اشتاین مایر روز یکشنبه ۱۳ فوریه در مجمع فدرال آلمان برای بار دوم انتخاب و برای ۵ سال دیگر در مقام خود ابقا شد. الکه بودنبندر اولین کسی بود که اشتاین مایر را در آغوش فشرد و به او تبریک گفت.

با شروع دور دوم ریاست جمهوری او اما بودنبندر می‌خواهد دوباره به عنوان قاضی کار خود را از سر گیرد. ب

بانوی اول آلمان پیشتر گفته بود، هنوز هیچ تعریف معینی از این نقش تا به امروز وجود ندارد و وقتی با شوهرش سوار هواپیمای دولتی می‌شود و به خارج از کشور پرواز می‌کند، از کابین خلبان به آن‌ها سلام می‌کند: «سلام آقای رئیس جمهور، سلام خانم بودنبندر!» او اما به دنبال نقش و یا هویت خود است.

برای الکه بودنبندر با ۶۰ سال سن این تقریبا آخرین فرصت برای ادامه کار به عنوان قاضی است. برای این منظور او تصمیم دارد که در آینده، نیمی از وقتش را به عنوان بانوی اول جمهوری و نیمی دیگر را به عنوان قاضی دادگاه اداری برلین صرف کند که در آنجا استخدام و در حال حاضر در مرخصی است.

الکه بودنبندر در مصاحبه‌ای با خبرگزاری آلمان گفته است: «من عاشق کارم هستم و دلم برای آن تنگ شده است.» اما همانطور که روزنامه زود دویچه تسایتونگ اخیرا نوشته، برای بودنبندر شغلش در کنار رئیس جمهوری نیز برای او بسیار مهم است. او گفته است: «من اکنون می‌توانم یک کار را انجام دهم و مجبور نیستم از کار دیگرم دست بکشم. این مطمئنا سخت خواهد بود اما اگر آدم بخواهد خیلی چیزها ممکن است.»

اشتاین مایر گفته است که تمایل همسرش برای کار و برای بازگشت به دادگاه را درک می‌کند.

پدر الکه بودنبندر نجار و مادرش خانه‌دار بود. بودنبندر ابتدا یک دوره آموزشی صنعتی را پشت سر گذاشت و سپس دیپلم گرفت و به تحصیلات خود ادامه داد. به همین جهت برای او امکان ایجاد فرصت‌های آموزشی برابر برای همه کودکان به موضوع محوری در دوره پنج سال اول زندگی در کاخ بلوو (کاخ ریاست جمهوری آلمان) تبدیل شد.

بودنبندر در این زمینه تلاش‌های زیادی کرده است، نه تنها در آلمان بلکه در خارج از کشور نیز در زمانی که همسرش را همراهی می‌کند یا به عنوان یکی از حامیان یونیسف زمانی که به تنهایی سفر می‌کند، فعالیت در این کمپین را ادامه داده است.

بودنبندر زنی است که بسیار سیاسی فکر و عمل می‌کند. او از مصاحبه‌ها و سخنرانی‌ها برای موضع‌گیری در برابر نفرت‌پراکنی در اینترنت، ترغیب زنان برای کسب پست‌های مدیریتی و یا بحث‌در باره راه‌های خروج از معضلات اپیدمی کرونا نقش فعال داشته است.

بودنبندر و اشتاین مایر در دوره تحصیل در شهر گیسن با هم آشنا شدند. آنها در سال ۱۹۹۵ ازدواج کردند و صاحب یک دختر شدند. در زمانی که الکه بودنبندر در سال ۲۰۱۰ به دلیل بیماری کارکرد کلیه‌های خود را از دست داد و به کلیه جدید نیاز داشت، اشتاین مایر یک کلیه خود را به او اهدا کرد. عمل پیوند کلیه نیز موفقیت‌آمیز بود.

الکه بودنبندر وظیفه در کنار رئیس جمهوری بودن را یک بار “امتیاز ویژه” و زمانی دیگر “فعالیت عجیب و غریب” نامیده بود. اکنون با این تصمیم در پنج سال آینده، او پیوسته میان کاخ بلوو و دادگاه در رفت و آمد خواهد بود.