نمایندگان کانادایی کفیل سیاسی متهمان زیست‌محیطی در ایران شدند

شش نماینده کانادایی در بیانیه مشترکی، حمایت و کفالت سیاسی هفت زندانی “پرونده زیست محیطی” در ایران را بر عهده گرفته‌اند. نمایندگان متعهد شده‌اند، صدای این زندانیان را که مجموعا ۵۸ سال حکم گرفته‌اند به گوش جهان برسانند.تونی ون بینن، نماینده پارلمان کانادا از حوزه انتاریو خبر داده که به همراه شش نماینده دیگر، کفالت سیاسی هفت کنشگر زندانی حیات وحش در ایران را تقبل کرده است. او در حساب توییتری‌اش اعلام کرد که شش نماینده این منطقه متعهد شده‌اند، تا می‌توانند صدای این فعالان محبوس را به گوش دیگران برسانند.

ون بینن، کفالت سپیده کاشانی و همسرش هومن جوکار را برعهده گرفته که از پنج سال قبل به اتهام “جاسوسی” زندانی هستند.

او در پیام توییتری خود نوشته است: «متعهد می‌شویم که اسامی بازداشت‌شدگان را بر زبان بیاوریم تا به جمهوری اسلامی بگوییم نقض مکرر حقوق بشر و ظلم مداوم رژیم را می‌بینیم و به شدت محکوم می‌کنیم.»

مجید جوهری کفالت سیاسی نیلوفر بیانی فرانسیسکو سوربارا کفالت سیاسی سام رجبی،‌ هلن جزیک کفالت سیاسی طاهر قادریان؛ لیا تیلور روی کفالت سیاسی مراد طاهباز و پل چیانگ کفالت سیاسی امیرحسین خالقی را عهده‌دار شده‌اند.

افزون بر فعالان یادشده، یک نماینده دیگر پارلمان کانادا هم کفالت سیاسی آذین سعیدی‌نسب، دانشجوی محیط زیست را عهده‌دار شده است.

این دانشجوی دانشگاه تهران ۳۱ شهریور در جریان اعتراضات سراسری بازداشت و به پنج سال زندان محکوم شد. خانم هلن ماری، کفالت و حمایت از او را تقبل کرده است.

شش کنشگر زیست محیطی یاد‌شده که همکاران موسسه حیات وحش پارسیان بودند، در بهمن و اسفند ۱۳۹۶ از سوی سازمان اطلاعات سپاه بازداشت شدند. کاووس سیدامامی، یکی از متهمان این پرونده طبق ادعای مقامات امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی در زندان اوین خودکشی کرد.

زندانیان یاد شده در بهمن ۱۳۹۸ پس از دو سال بلاتکلیفی و با وجود واکنش‌های بین‌المللی، مجموعا به ۵۸ سال حبس محکوم شدند. دادگاه انقلاب برای مراد طاهباز و نیلوفر بیانی ۱۰ سال ، هومن جوکار و طاهر قدیریان ۸سال، سام رجبی، سپیده کاشانی و امیرحسین خالقی ۴ سال حکم زندان صادر کرد.

عبدالرضا کوهپایه یکی دیگر از متهمان که به ۴ سال حبس محکوم شده بود در همین سال مورد عفو قرار گرفت.

استفاده آنها از تجهیزات پایش و مشاهده حیات وحش، مستمسک اتهام “جاسوسی” بوده است. ده‌ها دانشمند و استاد و محقق برجسته جهانی در طول سال‌های حبس آنها با نامه‌نگاری‌های متعدد، خواهان تبرئه و آزادی آنها شده‌اند.

نهادهای حقوق بشری نیز با تقبیح پرونده‌سازی علیه آنها پیوسته تاکید کرده‌اند که هیچ مدرکی دال بر اثبات اتهام آنها وجود ندارد.