به گزارش وبسایت آلمانی Table.Media که در انتشار تحلیل‌ها و گزارش‌های امنیتی و سیاسی فعال است، در صد کیلومتری جنوب اسرائیل، در منطقه بئرشبع در وسط صحرای نقب، یک گروه واکنش به بحران سایبری (CERT) مستقر است که همه روز صدها گزارش در خصوص حملات اینترنتی را بررسی می کند. انتظار می‌رود که این مرکز محافظت از زیرساخت‌های حیاتی در برابر حملات سایبری، طی سالهای آینده به رشد و توسعه خود ادامه دهد.
بیشتر بخوانید: بنیاد شهید “حمله سایبری” به سرورهای خود را تأیید کرد
پورتنوی در گزارش Table.Media، از بئرشبع که در نزدیکی مرزهای اردن و مصر واقع شده است به عنوان “پایتخت سایبری اسرائیل” نام می‌برد. او بیش از ۳۰ سال در واحدهای اطلاعات نظامی نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) خدمت کرده و مسئولیت واحدهای ۸۲۰۰ و ۹۹۰۰ را بر عهده داشته است.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
واحدهای ویژه ارتش اسرائیل برای ارتباطات و شناسایی الکترونیکی، پر است از استعدادهای خاص که در صنعت سایبری داخلی این کشور مشغول به کارند. صنعتی که یکی از بزرگترین صنعت‌های سایبری در جهان محسوب می‌شود.
بر اساس آمارها، ۴۰ درصد از سرمایه‌گذاری‌های سایبری جهانی در سال ۲۰۲۱ در اسرائیل صورت گرفته و این میزان در سال ۲۰۲۲ در بخش فناوری‌‌های پیشرفته، در مجموع به ۱۷ میلیارد دلار رسیده است. تنها هند، بریتانیا، چین و ایالات متحده را می‌توان نام برد که سرمایه‌های خطرپذیری بیش از این به خود جذب کردند.
از گنبد آهنین تا گنبد سایبری
پورتنوی این واقعیت را پنهان نمی‌کند که دفاع سایبری اسرائیل بر شرکتهای تجاری از جمله شرکتهای اسراییلی “چک‌پوینت” و “سایبر آرک” متکی است. مدیران این شرکت‌ها، گیل شوید و اودی موکادی، هر یک زمانی در واحد ۸۲۰۰ خدمت کرده‌اند و اینک میلیاردها درآمد دارند. گفته می‌شود این واحد نخبه با فناوری پیشرفته خود، ویروس کامپیوتری استاکس‌نت را ساخته است.
بیشتر بخوانید: اسرائیل ایران را به حمله سایبری به دانشگاه حیفا متهم کرد
ویروسی که در سال ۲۰۱۰، سیستم‌های کنترل غنی‌سازی اورانیوم را در نیروگاه‌های هسته‌ای ایران تخریب کرد. حمله بدافزاری که اسرائیل هرگز مسئولیت آن را بر عهده نگرفت و در عین حال، آغاز دوران جنگ سایبری محسوب می‌شود.
پورتنوی در مقابل، وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی را عامل حملات سایبری بزرگ در اسرائیل – از جمله حمله به دانشگاه تکنیون در حیفا در فوریه و حمله به بیمارستانی در “خدرا” در سال ۲۰۲۱ می‌داند که هر روز به زندگی غیرنظامیان در سراسر جهان آسیب می‌رساند.
او می‌گوید علاوه بر مجتبی مصطفوی و فرزین کریمی در تهران، علی حیدری نیز یکی از این افراد که در بیروت، “هماهنگی همکاری ایران با حزب الله را برای آسیب رساندن به غیرنظامیان بی گناه لبنان در فضای مجازی برعهده دارد.”
“مادی واترز” نام گروهی است که متهم است اوایل سال جاری به تکنیون حمله کرده و از طریق گروه دارک‌بیت با وزارت اطلاعات در ایران در ارتباط است.
ارتش شش هزار نفره در مرکز دفاع سایبری اسرائیل
دفاع سایبری اسرائیل همچنین در قالب یک سیستم هوش مصنوعی مولد پیشرفته سازمان اطلاعات داخلی شین‌بت انجام می‌شود که “شابی” نام دارد.
امروزه علاوه بر مایکروسافت، گوگل، شرکت اسلحه‌سازی اسرائیلی البیت و دویچه تله‌کام، ۸۰ شرکت دیگر در بئرشبع مستقر شده‌اند – درست در کنار پایگاهی متشکل از ۱۰۰۰ سرباز که انتظار می رود تا سال ۲۰۲۶ تعداد آن‌ها به ۱۴ هزار نفر افزایش یابد.
۶هزار نفر از آن‌ها، هسته یک مرکز دفاع سایبری را تشکیل خواهند داد که برای تجهیز ارتش اسرائیل و به منظور شرکت در جنگ‌های سایبری آینده طراحی شده است.
پیمان ابراهیم؛ مبنای ساخت یک خاورمیانه جدید
پایه‌ریزی نهاد دفاع سایبری اسرائیل برای آمادگی جنگ‌های سایبری آینده، همچنین شامل همکاری نزدیک با امارات متحده عربی نیز می شود. کشوری که همچون مراکش و بحرین، از زمان انعقاد توافق‌نامه ابراهیم در سال ۲۰۲۰، با اسرائیل روابط دیپلماتیک برقرار کرده‌اند.
محمد الکویتی، همتای پورتنوی در ابوظبی این موضوع را تایید می کند که این کشور در حال پی‌ریزی یک “پلت‌فرم همکاری سایبری چند ملیتی” با اسرائیل است.
محمد الکویتی رئیس امنیت سایبری امارات، در ماه ژوئن مهمان “هفته سایبری” در تل آویو بود – و در یک میزگرد با “رونن بار”، مدیر سرویس اطلاعات داخلی اسرائیل، شرکت کرد. چنین رخدادی پیش از انعقاد قرارداد ابراهیم، به کلی غیرقابل تصور بود.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
علاقه امارات به اکوسیستم سایبری اسرائیل بی‌دلیل نیست. حملات سایبری به شرکتهای بزرگ نفتی منطقه در سال گذشته بیش از ۳۰ درصد افزایش یافته است و بهره‌گیری از توان و دانش سایبری اسرائیل نیز یکی از اهداف صریح حاکمیت ابوظبی است.
رئیس امنیت سایبری امارت، الکویتی می‌گوید که بحث بر سر توسعه توافق‌نامه ابراهیم، “فراتر از روابط بین دولت‌ها” است و هدف این است که به شکلی مشترک، به “تهدیدهای نوظهور علیه امارات و اسرائیل” پرداخته شود. رونن بار، رئیس شین‌بت نیز این توافق‌نامه‌ها را “پایه خوبی برای یک پیمان دفاع سایبری منطقه‌ای” توصیف می‌کند.
