زنان این رده سنی بیش از مردان هم‌سن خود به احزاب سبزها، چپ و سوسیال دموکرات رأی می‌دهند. در مقابل، مردان حزب راستگرای آلترناتیو برای آلمان و حزب لیبرال “دموکرات‌های آزاد” را انتخاب می‌کنند.
جنسیت رأی‌دهندگان به دو حزب متحد سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی تقریبا با هم برابر است و این دو حزب تنها احزابی هستند که فاصله جنسیتی در میان رأی‌دهندگانشان وجود ندارد.
این تفاوت جنسیتی برای اولین بار در انتخابات سال ۲۰۱۷ خودش را نشان داد و بعد در انتخابات سال ۲۰۲۱ شدیدتر شد.
بیشتر بخوانید: حزب راست افراطی آلمان در مسیر پیروزی‌های انتخاباتی
انسگار هوده که رییس تیم تحقیقاتی این پژوهش بوده می‌گوید، از سال ۱۹۵۳ تا سال ۲۰۲۱ هرگز چنین شکاف بزرگ جنسیتی در میان رأی‌دهندگان ۱۸ تا ۲۴ ساله وجود نداشته است.
این شکاف در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۶۰ بر عکس بود و زنان به طور چشمگیری انتخاب محافظه‌کارانه‌تری از مردان داشتند. در ده‌های ۱۹۷۰ و ۸۰ این تفاوت جنسیتی کمتر شد و از سال ۲۰۰۰ این تفاوت دوباره شروع به رشد کرد.
در انتخابات مجلس آلمان در سال ۲۰۲۱، ۲۶/۲ درصد مردان جوان و ۱۴/۸ درصد زنان جوان به حزب لیبرال “دموکرات‌های آزاد” FDP رأی دادند.
۲۸/۳ درصد زنان این رده سنی به حزب سبزها رأی دادند در حالی که تنها ۱۹/۷ درصد مردان هم سنشان این حزب را انتخاب کردند.
دو حزب چپ‌ها و سوسیال دموکرات (SPD) نیز به طور محسوسی بیشتر از سوی زنان جوان انتخاب شده بودند تا مردان. و مردان بیش از همه به حزب راست گرای آلترناتیو برای آلمان AFD رأی داده بودند.
ترکیب جنسی رأی‌دهندگان دو حزب سوسیال مسیحی و دموکرات مسیحی تقریبا برابر بود.
بیشتر بخوانید: چرا انتخابات در غرب آلمان این اندازه پراهمیت است؟
انسگار هوده برای انجام این تحقیق از روش خاصی استفاده کرد. به جای آنکه به روش معمول اینگونه نظرسنجی‌ها پرسشنامه بین افراد توزیع کند و مستقیم از آنها بپرسد چه حزبی را انتخاب می‌کنند، او و تیمش سراغ برگه‌های رأی رفتند.
در برخی از مراکز رأی‌گیری، برگه‌های رآی دارای جایی برای پر کردن جنسیت و سن هستند. در انتخابات سال ۲۰۲۱ از میان ۶۱ میلیون و ۲۰۰ هزار برگه رأی اخذشده، یک میلیون و ۹۰۰ هزار تای آنها دارای مشخصات سن و جنسیت بودند.
این برگه‌ها به طور جدا شمارش شده و نتایج آنها از سوی کمیته انتخابات آلمان در آمار انتخابات منتشر شد.
به گفته هوده این اطلاعات خیلی بهتر از برگه‌های پرسشنامه معرف رفتار واقعی رأی‌دهندگان هستند. او می‌گوید: «این داده‌ها آنچه را که مردم می‌گویند اندازه نمی‌گیرد بلکه آنچه را که انجام می‌دهند، می‌سنجد.»
