از آغاز تجاوز نظامیان روسی به اوکراین در ۲۴ فوریه سال پیش نشست‌های گروه ۲۰ زیر سایه مناقشه کشورهای غربی و روسیه قرار گرفته و ظاهرا این مسئله در اجلاس دو روزه دهلی‌نو نیز آشکارتر از پیش خواهد بود.
پایتخت هند، به عنوان کشوری که از چند ماه پیش جایگاه پرجمعیت‌ترین کشور جهان را کسب کرد، از مدتی پیش خود را آماده برگزاری هر چه باشکوه‌تر نخستین اجلاس گروه ۲۰ در جنوب آسیا می‌کند و مرکز جدیدی به نام “هارات مانداپام” را برای این مراسم تاسیس کرده است .
نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند بسیار امیدوار است اجلاس دهلی‌نو گام‌های موثری در مسیر همکاری‌های بین‌المللی در زمینه مسائل اقتصادی، اجتماعی و اقلیمی بردارد و بیانیه پایانی نشست تبلور این موفقیت باشد.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
نخست‌وزیر هند تاکید کرده که اجلاس دهلی فقط به اعضای گروه ۲۰ اختصاص ندارد، بلکه “برای همه” خواهد بود. بر همین اساس شعار اجلاس “یک زمین، یک خانواده، یک آینده” انتخاب شده و نمایندگان بیش از ۶۰ کشور و تعداد زیادی نهاد و مجمع بین‌المللی به آن دعوت شده‌اند.
با این حال به نظر می‌رسد جنگ اوکراین، به نسبت نشست قبلی گروه ۲۰ در بالی اندونزی سایه سنگین‌تری بر سر اجلاس دهلی‌نو بیفکند.
غیبت پوتین و اولویت‌های او
دمیتری پسکوف، سخنگوی کاخ کرملین به تازگی اعلام کرد ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه در اجلاس دهلی شرکت نمی‌کند، زیرا مشغله‌های فراوان و اولویت‌های دیگری دارد.
ظاهرا دیدار پوتین با شی جین‌پینگ، رهبر چین و دیگر غایب بزرگ اجلاس و دیدار احتمالی او با کیم جونگ اون، دیکتاتور کره شمالی از جمله این مشغله‌ها هستند.
وزارت خارجه چین می‌گوید هیئت نمایندگی این کشور به ریاست نخست‌وزیر، لی کیانگ در نشست دهلی‌نو حضور خواهد داشت. مسکو هم سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه را به هند اعزام می‌کند.
هند بسیار امیدوار است که بیانیه پایانی اجلاس دهلی تا حد ممکن شفاف، قاطع و مورد توافق همه اعضای گروه ۲۰ باشد اما احتمالا مناقشه کشورهای غربی حامی کی‌یف و مسکو این امیدواری را با چالش جدی روبرو می‌کند.
شرط مسکو برای امضای بیانیه پایانی
لاوروف تاکید کرده که روسیه پای بیانیه‌ای که دربرگیرنده مواضع این کشور در زمینه مناقشه اوکراین نباشد را امضاء نخواهد کرد.
دیپلمات ارشد روسی می‌گوید گروه ۲۰ برای حل معضلات اقتصادی و مالی جهانی پایه‌گذاری شد و مدتها موفق عمل می‌کرد تا این که کشورهای غربی تصمیم به “اوکراینی کردن” همه چیز گرفتند و فعالیت این گروه هم از آن متاثر شده است.
او افزود در اجلاس بالی به جای تمرکز بر دستورکارهای گروه ۲۰ وقت زیادی بر سر بیانیه پایانی مورد توافق همگانی هدر رفت.
به گفته لاوروف در بیانیه اجلاس بالی درباره جنگ اوکراین آمده است که برخی کشورها این جنگ را محکوم می‌کنند و برخی موضع دیگری دارند اما در عین حال همه کشورها اتفاق نظر داشتند که گروه ۲۰ محل بحث درباره مسائل مربوط به امنیت جهانی نیست.
وزیران خارجه کشورهای عضو گروه ۲۰ نیز در نشست ماه مارس امسال خود به دلیل اختلاف نظر بر سر جنگ اوکراین بر سر یک بیانیه پایانی مشترک به توافق نرسیدند.
اتهام روسیه به غرب درباره جنگ اوکراین
روسیه کشورهای غربی را متهم می‌کند که نه تنها مسئول اصلی جنگ اوکراین هستند که مسئولیت بی‌ثباتی اقتصاد جهانی، تنگناهای حوزه عرضه و فروپاشی زنجیره تامین مواد خام و قطعات را هم بر عهده دارند.
کشورهای غربی، به خصوص اعضای اتحادیه اروپا بخش بزرگی از انرژی مورد نیاز خود را از روسیه وارد می‌کردند که همه تحت شعاع تحریم‌های آمریکا و بسته‌های تحریم‌های این اتحادیهقرار گرفته است.
لاوروف به تازگی در یک نشست پارلمان روسیه (دوما) از یک “اتحاد غربی” صحبت کرد که به گفته او تلاش می‌کند به هر قیمتی اراده خود را بر جهان تحمل کند.
مقام‌های ارشد روسی در ماه‌های گذشته بارها از اصلاحاتی مانند “استعمار نو” و “امپریالیسم نو” برای کشورهای غربی استفاده کرده‌اند و مسکو تلاش می‌کند خود را پیشتاز مبارزه برای یک نظم نوین جهانی، مبتنی بر تعدد قطب‌ها و مراکز قدرت معرفی کند.
مسکو در پی متحدان علیه غرب
روسیه می‌کوشد در این مبارزه از طریق ارائه نفت و گاز با تخفیف‌های ویژه، کمک‌های نظامی و مبادلات تجاری با پول‌های ملی، متحدان بیشتری به دست آورد و بر نفوذ خود در نیمکره جنوبی بیفزاید.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
لاوروف ادعا می‌کند رغبت روزافزون کشورها برای پیوستن و همکاری با بریکس (گروهی به رهبری قدرت‌های اقتصادی نوظهور) و سازمان همکاری شانگهای نشانه تمایل به یافتن راه حل‌هایی برای معضلات مالی و اقتصادی جهانی و رهایی از سیطره ساختارهایی است که غرب ارائه می‌کند.
وزیر خارجه روسیه پیشاپیش اعلام کرده که در اجلاس دهلی‌نو برای پیوستن اتحادیه آفریقا به گروه ۲۰ تلاش می‌کند. هند به عنوان میزبان اجلاس امسال نیز از این طرح پشتیبانی می‌کند.
کشورهای گروه ۲۰ بیش از دو سوم جمعیت جهان را در خود جا داده‌اند و حدود ۷۵ درصد تجارت جهانی را در اختیار دارند. این گروه سال ۱۹۹۹ به عنوان مجموعه‌ای برای همکاری وزیران اقتصادی و مدیران بانک مرکزی کشورهای عضو تاسیس شد و از سال ۲۰۰۸ میلادی اجلاس‌های آن به سطح رهبران و سران ارتقاء یافت.
