مارک ویلموتس مدیر ورزشی باشگاه شالکه آلمان شد
مارک ویلموتس، سرمربی سابق تیم ملی فوتبال ایران به سمت مدیر ورزشی باشگاه “شالکه ۰۴” آلمان منصوب شد. او پیشتر نیز در این باشگاه به عنوان بازیکن و مربی حضور داشت.رسانه‌های آلمانی گزارش داده‌اند که مارک ویلموتس مدیریت ورزشی باشگاه شالکه ۰۴ را عهده‌دار شده است.
ویلموتس بلژیکی برای علاقمندان به فوتبال در ایران عمدتا بابت دوران سرمربی‌گری‌اش در تیم ملی فوتبال ایران شناخته می‌شود.
شالکه ۰۴ در حال حاضر در رتبه چهاردهم بوندس‌لیگا ۲ آلمان قرار دارد و مدیران این تیم امیدوارند با مدیریت ویلموتس، شالکه از سقوط به دسته پایین‌تر نجات یابد. بنا بر اعلام رسمی مدیران شالکه ۰۴، این باشگاه یک “قرارداد بلند مدت” با ویلموتس امضا کرده است.
ویلموتس پیشتر به عنوان بازیکن و مربی در این تیم فعالیت کرده بود.
او در نخستین اظهارنظر پس از قبول این مسئولیت گفت: «من واقعا منتظر کار جدیدم هستم؛ شالکه یک باشگاه بسیار ویژه برای من است که در آن موفقیت‌های بزرگی را جشن گرفته‌ام.»
ویلموتس که پس از کارلوس کی‌روش، در خرداد ۱۳۹۸ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شده بود، کمتر از شش ماه در این سمت حضور داشت و با کسب نتایج ضعیف بویژه باخت مقابل عراق و بحرین به کار خود پایان داد.
بیشتر بخوانید: ایران به پرداخت بیش از سه میلیون یورو به ویلموتس محکوم شد
قرارداد ویلموتس از همان ابتدا با ابهام‌ها و پرسش‌های فراوانی از سوی افکار عمومی مواجه شده بود. سرانجام با رای دادگاه بین‌المللی حکمیت ورزش (CAS) در خصوص شکایت مارک ویلموتس، ایران به پرداخت سه میلیون و ٣٢۵ هزار یورو به این مربی بلژیکی محکوم شد.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
