مدیرکل آژانس در گفتوگو با رویترز اشاره کرد که عدم وجود گفتوگوی سیاسی میان ایران و دولت جدید آمریکا، پیشرفت قابلتوجه در این زمینه را با مانع مواجه کرده است. او همچنین اظهار داشت که قصد دارد انتشار گزارش جامع درباره فعالیتهای هستهای ایران را به بعد از ماه مارس موکول کند، زیرا معتقد است که این گزارش ارزش افزوده چندانی نخواهد داشت.
گروسی همچنین در سخنرانی خود در کنفرانس امنیتی مونیخ بر فوریت این موضوع تأکید کرد و گفت: «فکر میکنم که زمان در حال از دست رفتن است، اما این به این معنا نیست که نمیتوانیم بهسرعت به توافق برسیم.» وی همچنین خاطرنشان کرد که آژانس بینالمللی انرژی اتمی اطلاعات مورد نیاز را در اختیار دارد، اما اراده سیاسی کشورها نقش تعیینکنندهای در پیشبرد مذاکرات خواهد داشت.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
پیشتز نیز خبرگزاری بلومبرگ با استناد به گزارشهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی گزارش کرد که ایران توانسته است سطح غنیسازی اورانیوم خود را به ۶۰ درصد برساند؛ سطحی که از نظر فنی، تفاوت چندانی با سوخت مورد نیاز برای ساخت تسلیحات هستهای ندارد. طبق برآوردها، مهندسان ایرانی هر سه ماه، مقدار کافی اورانیوم غنیشده ۶۰ درصدی برای یک بمب هستهای تولید میکنند.
مهمترین مرحله برای تولید بمب هستهای، غنیسازی اورانیوم تا سطح ۹۰ درصد است که در سلاحهای هستهای مورد استفاده قرار میگیرد. در حال حاضر، ایران میتواند این فرآیند را در کمتر از یک هفته تکمیل کند. اما کارشناسان تأکید میکنند که داشتن مواد شکافتپذیر به تنهایی کافی نیست و ایران همچنان باید مراحل مهمی را برای ساخت یک سلاح هستهای واقعی طی کند.
ایران برای ساخت بمب اتمی به چه چیزهایی نیاز دارد؟
پس از تولید اورانیوم غنیشده ۹۰ درصدی، این ماده باید به مکانیزم انفجاری مناسب تبدیل شود. ساخت یک دستگاه انفجاری ابتدایی ممکن است برای ایران امکانپذیر باشد، اما توسعه یک کلاهک پیشرفته که بتواند روی موشک نصب شود، فرآیندی پیچیدهتر است.
ایران برای ساخت یک بمب کارآمد نیاز دارد که کلاهک هستهای را به اندازهای کوچک کند که روی یک موشک بالستیک نصب شود. تاکنون هیچ نشانهای از آزمایشهای ایران در این زمینه مشاهده نشده است.
تمام کشورهایی که دارای سلاح هستهای هستند، آزمایشهای هستهای انجام دادهاند تا از عملکرد و قابلیتهای تسلیحات خود مطمئن شوند. ایران تاکنون چنین آزمایشهایی انجام نداده است و مشخص نیست که آیا این کشور دانش کافی برای ساخت یک سلاح هستهای کاملاً عملیاتی را دارد یا خیر.
چالشهای ایران در مسیر تولید سلاح هستهای
دولت آمریکا دستور داده است که اجرای تحریمهای نفتی ایران شدیدتر شود تا صادرات نفت تهران به صفر برسد. کاهش درآمدهای نفتی میتواند فشار اقتصادی بیشتری به ایران وارد کند و توان مالی برنامههای هستهای را محدود نماید.
در واشنگتن، گروهی از قانونگذاران آمریکایی از تروئیکای اروپایی (بریتانیا، فرانسه و آلمان) خواستهاند که مکانیسم ماشه را فعال کنند و تحریمهای سازمان ملل را علیه ایران بازگردانند. این اقدام میتواند تجارت ایران را به شدت محدود کند و مسیر دستیابی این کشور به فناوریهای پیشرفته را دشوارتر نماید.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
بر اساس برآوردهای اطلاعاتی، ایران برای تکمیل تمامی مراحل لازم جهت ساخت یک بمب هستهای عملیاتی، بین چهار ماه تا دو سال زمان نیاز دارد. این یعنی حتی اگر ایران به مواد شکافتپذیر کافی دست پیدا کند، هنوز فاصله زیادی با تولید یک سلاح قابل استفاده دارد.
ایران به طور قابلتوجهی به تولید مواد مورد نیاز برای یک بمب هستهای نزدیک شده است، اما همچنان موانع مهمی برای ساخت یک سلاح هستهای کامل دارد. ساخت و آزمایش یک بمب واقعی نیازمند فناوریهای پیچیدهای است که مشخص نیست ایران در حال حاضر به آنها دسترسی داشته باشد.
با این حال، افزایش سطح غنیسازی ایران نگرانیهای بینالمللی را به شدت افزایش داده است. در حالی که برخی کشورها مانند آمریکا به دنبال اعمال فشار حداکثری برای متوقف کردن برنامه هستهای ایران هستند، هنوز مشخص نیست که این سیاست چقدر مؤثر خواهد بود. در همین حال، ایران نشان داده که در برابر فشارهای خارجی کوتاه نمیآید و ممکن است برنامه خود را به پیش ببرد.
سرنوشت برنامه هستهای ایران در ماههای آینده مشخص خواهد شد؛ آیا تهران به یک توافق جدید تن خواهد داد، یا به سمت ساخت سلاح هستهای حرکت خواهد کرد؟