“فشارهای امنیتی بر خانواده روزنامه‌نگاران ایرانی مقیم خارج”

ایران موج جدیدی از ارعاب و تهدید را علیه روزنامه‌نگاران ایرانی مقیم خارج و خانواده‌هایشان در داخل کشور آغاز کرده است. مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در حقوق بشر ایران، خواستار حمایت کشورها از روزنامه‌نگاران ایرانی شد.وبسایت “گزارش‌دهی پروژه جرایم سازمان یافته و فساد اداری” (OCCRP) گزارش داده است، حکومت ایران موج جدیدی از ارعاب علیه روزنامه‌نگاران ایرانی مقیم خارج و خانواده‌های آنها در داخل کشور را آغاز کرده است.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

مای ساتو، حقوقدان ژاپنی و گزارشگر ویژه سازمان ملل برای حقوق بشر ایران ضمن بازنشر این گزارش در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی اکس (توییتر سابق) نوشت: «این مقاله نشان می‌دهد که چگونه جمهوری اسلامی ایران خانواده‌های روزنامه‌نگاران تبعیدی مقیم خارج را هدف قرار داده تا صداهای منتقد را خاموش کند.»

مای ساتو در ادامه پیام خود گفته است که در گزارش قبلی او به شورای حقوق بشر سازمان ملل به موارد مشابهی اشاره شده بود و این موضوع نشان می‌دهد که “نقض حقوق بشر حکومت ایران از مرزهای ملی فراتر رفته و بر ایرانیان خارج از کشور در سراسر جهان تاثیر می‌گذارد”.

مای‌ ساتو خواستار حمایت کشورها از روزنامه‌نگاران ایرانی شد

گزارشگر سازمان ملل از کشورهای جهان خواسته است از روزنامه‌نگاران ایرانی در تبعید حمایت کنند و سازوکارهای مناسبی را برای محاف​​ظت از آنان فراهم کنند.

در مقاله “پروژه گزارش‌دهی جرایم سازمان‌یافته و فساد” هم به این موضوع اشاره شده است که بسیاری از روزنامه‌نگاران ایرانی مقیم خارج “با موج جدیدی از تهدیدها و آزار و اذیت‌ها، نه تنها علیه خودشان بلکه علیه خانواده‌هایشان در داخل کشور مواجه هستند”.

این وبسایت به آزارهای حکومت ایران علیه خانواده روزبه بوالهری، روزنامه‌نگار و همکار پیشین رادیو فردا اشاره کرده و نوشته است هنگامی که یکی از بستگان روزبه بوالهری ماه گذشته به یکی از دفاتر وزارت اطلاعات در تهران احضار شد، با یک “اولتیماتوم وحشتناک” روبرو شد.

مامور اطلاعات به او گفت: «به روزبه بگویید از رسانه‌های خصمانه کنار بکشد قبل از آنکه علیه او حکمی صادر کنیم و یا برای او حکم جلب اینترپل بفرستیم.»

بوالهری در آمریکا زندگی می‌کند و پیش‌تر برای بخش فارسی صدای آمریکا کار می‌کرد. او می‌دانست که ممکن است بابت فعالیت‌هایش با اقدامات تلافی‌جویانه روبرو شود. اما حتی پس از آن‌که متوجه شد خانواده خودش تحت فشار مستقیم قرار گرفته‌اند و حتی ماموران ایرانی تلاش کردند او را با “وعده عفو” به ایران بازگردانند همچنان بر مواضعش ایستاد.

وبسایت “پروژه گزارش‌دهی جرایم سازمان‌یافته و فساد” در گزارش خود یادآور شده که روزبه بوالهری تنها یکی از ده‌ها خبرنگار ایرانی تبعیدی مقیم خارج است که تحت فشار و ارعاب قرار گرفته و تهدید شده است.

پیش از این شبکه “بی‌بی‌سی” نیز دولت ایران را علنا متهم کرد که آزار خبرنگاران سرویس فارسی این رسانه را تشدید کرده است. این رسانه در بیانیه‌ای اعلام کرد خانواده کارکنانش در ایران با “بازجویی‌های خودسرانه، ممنوع‌الخروجی، توقیف گذرنامه و تهدید به مصادره اموال” روبرو شده‌اند.

سخنگوی دولت بریتانیا اعلام کرد که “تهدیدهای کشورهای خارجی علیه خبرنگاران در بریتانیا بسیار جدی گرفته می‌شود” و دولت این موضوع را با مقامات ایرانی در میان گذاشته است.

هشدار ولی‌زاده: فریب دستگاه امنیتی ایران را نخورید

رضا ولی‌زاده، روزنامه‌نگاران ایرانی-آمریکایی محبوس در زندان اوین و همکار سابق رادیو فردا است که میانه‌های اسفندماه سال ۱۴۰۲ پس ۱۵ سال‌ به ایران بازگشت. او که ماه‌ها تحت فشار نهادهای امنیتی قرار داشت، از سوی دادگاهی در جمهوری اسلامی به ۱۰ سال حبس محکوم شده است.

این روزنامه‌نگار ایرانی-آمریکایی اما در زندان نیز با انتشار نامه‌هایی خطاب به همکارانش درباره سیستم‌های فریب و دام‌های دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی علیه روزنامه‌نگاران خارج از کشور هشدار می‌دهد.

او از جمله هشدار داده است: «آن‌ها [سازمان‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی] از صمیمی‌ترین دوستان شما، همکاران قدیمی و حتی اعضای خانواده‌تان استفاده می‌کنند تا شما را متقاعد کنند که بهترین تصمیم، بازگشت به ایران است و هیچ خطری شما را تهدید نخواهد کرد.»

اینترپل: روزنامه‌نگاری جرم نیست

سخنگوی پلیس بین‌الملل “اینترپل” می‌گوید که این سازمان “در مورد موارد خاص اظهارنظر نمی‌کند”، اما دارای “فرآیندهای قدرتمندی است تا اطمینان حاصل کند که سامانه‌های این نهاد به درستی استفاده می‌شوند”.

او همچنین افزود: «اینترپل می‌داند که روزنامه‌نگاری جرم نیست.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

به گفته مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران این تهدیدها اثر بازدارنده‌ای بر روزنامه‌نگاران در تبعید دارد و روزنامه‌نگاران تحت فشار ممکن است مجبور شوند نحوه فعالیت خود در سازمان را تغییر دهند یا در بدترین حالت، کار خود را ترک کنند و حتی به خودسانسوری دست بزنند.

دولت جمهوری اسلامی ایران تا کنون واکنشی رسمی به این اتهامات تازه نشان نداده است.