پاسدار جنایتکار حسین نجات، معاون فرهنگی سپاه پاسداران گفته که “مدل براندازی غرب” ظرف ۴۰ سال اخیر تغییر کرده و مدل جدید “ناجنبش اجتماعی است که تکیه بر افراد فرودست جامعه دارد؛ افرادی که محصول حاشیه‌ نشینی و بی‌سواد هستند و در فضای مجازی آلوده شده‌اند”.

تخریب محل دفن کشیش حسین سودمند؛ اولین کشیش اعدام شده به اتهام ارتداد

خبرگزاری هرانا – محل دفن حسین سودمند، آذرماه امسال در بیست و نهمین سالگرد اعدام وی تخریب شده است. پیکر آقای سودمند پس از اعدام در حاشیه قبرستان بهشت رضای مشهد دفن شده بود و در تمام این سال‌ها تنها نشان مزارش سطحی سیمانی و بی نام و نشان بود؛ با این حال در آذرماه امسال این محل با خاکریزی به عمق حدود نیم متر در دل خاک پنهان شده است. به نظر می‌آید این تخریب برای از بین بردن نشان دفن آقای سودمند صورت گرفته باشد. حسین سودمند، کشیش جماعت ربانی مشهد در تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۶۹ به اتهام ارتداد اعدام شده بود.

به گزارش هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محل دفن کشیش حسین سودمند، آذرماه امسال در بیست و نهمین سالگرد اعدام او تخریب شده است.

پیکر حسین سودمند در حاشیه قبرستان بهشت رضای مشهد و در منطقه‌ای مخروبه دفن شده بود. در تمام این سال‌ها تنها نشان مزارش سطحی سیمانی و بی نام و نشان بود که آن هم در آذرماه امسال تخریب شده است؛ اکنون سطح مزار با خاکریزی به عمق نیم متر پنهان شده و نشان صلیب بر دیوار نیز کمرنگ شده است. به نظر می آید این تخریب برای از میان بردن آثار محل دفن کشیش سودمند صورت گرفته باشد.
تخریب و اهانت به مزار اقلیت‌های دینی و مخالفین سیاسی جمهوری اسلامی امری باسابقه است.

حسین سودمند در آبان ماه ۱۳۶۹ پس از اتمام مرخصی چند هفته ای به زندان وکیل آباد مشهد بازگشت و در تاریخ ۱۲ آذرماه ۱۳۶۹، بدون اطلاع قبلی و بدون فرصت دیدار قبل از اعدام با خانواده، در محوطه زندان وکیل آباد مشهد اعدام شد. در گواهی فوت، علت مرگ “خفگی با طناب” عنوان شده است. از برگزاری دادگاه و چگونگی صدور حکم برای این کشیش اطلاعی در دست نیست.

یک هفته پس از اعدام، افرادی که خود را از وزارت اطلاعات معرفی کرده بودند، به منزل خانواده سودمند رفته و از اجرای حکم اعدام او به اتهام “ارتداد” خبر داده و نشانی محل دفن را به آنها دادند. خانواده سودمند هیچ‌گاه موفق به دیدن پیکر ایشان نشدند و تنها سنگی بی نام و نشان به عنوان محل دفن به آنها نشان دادند. آنها همچنین طی این سال‌ها اجازه گذاشتن سنگ قبر بر مزار ایشان را نداشته‌اند. به علاوه اتهام مطروحه علیه وی نیز هرگز به صورت رسمی به خانواده‌اش اعلام نشد.

آرین سودمند، دختر کشیش حسین سودمند، در آخرین شماره خط صلح در مصاحبه ای با این ماهنامه مصاحبه ‌ای داشته است. وی در این مصاحبه در خصوص فشارها و برخوردهای امنیتی با پدرش گفته بود: “ما در مشهد یک خانه ویلایی داشتیم که دو طبقه بود و یک زیر زمین داشت. پدرم این زیرزمین را با مجوز جمهوری اسلامی به یک کلیسا تبدیل کرد. این کلیسا که کلیسای “جماعت ربانی مشهد” نام داشت، توسط پدرم به طور کاملا قانونی و با مجوز تاسیس شد. و یک تابلو با عنوان “کلیسای جماعت ربانی مشهد” بر سر در خانه نصب کردیم. بعد از فوت آقای خمینی مجوز را از پدرم گرفتند، کلیسا را بستند و تابلو را از سر در خانه برداشتند. سپس پدرم را مدام بازداشت می کردند. تماسهای تلفنی ما کنترل می شد. یک بار که پدرم از زندان به مرخصی آمد، به همه ما گفت هیچ حرفی نزنید چون از خصوصی ترین حرف های ما حتی حرف های بسیار خصوصی با همسرم خبر دارند. آن ها در خانه ما شنود گذاشته‌اند. وقتی پدرم شهید شد بدون اجازه ما تلفن خانه که به اسم کلیسای جماعت ربانی مشهد بود فروختند و تلفن ما به طور کل قطع شد و به ما اجازه خریداری و داشتن تلفن نداشتیم”.

خانم سودمند در ادامه به خط صلح گفته بود: “تاریخ اولین بازداشت پدرم را به خاطر ندارم. اما خاطرم هست که بازداشت پدرم بعد از فوت آقای خمینی بسیار جدی شد و فشار ها افزایش یافت. تقریبا بعد از چهلم فوت وی، بازداشت و آزاد کردن پدرم به کرات اتفاق افتاد و بسیار شاکی بودند از این که چرا کلیسا برای چهلم آقای خمینی مراسم برگزار نکرده است. در نهایت پدرم را مجبور کردند برای سال خمینی مراسم برگزار کند. اما آخرین بازگشت پدرم به زندان بعد از اتمام مرخصی اوایل یا اواسط آبان ۱۳۶۹ بود که دیگر هرگز بر نگشت”.

۴۵ سال زندان برای نوکیشان مسیحی در ایران

دادگاه انقلاب تهران ۹ نوکیش مسیحی را مجموعا به ۴۵ سال زندان محکوم کرد

خبرگزاری هرانا – ۹ نوکیش مسیحی به نام‌های عبدالرضا علی حق نژاد، محمد اسلام دوست، بهنام اخلاقی، بابک حسین زاده، مهدی خطیبی، خلیل دهقان پور، حسین کدیور، کمال نعمانیان و محمد وفادار توسط دادگاه انقلاب تهران هر کدام به ۵ سال حبس و در مجموع به ۴۵ سال حبس تعزیری محکوم شدند. این حکم در تاریخ ۲۱ مهرماه امسال به این افراد ابلاغ شده است. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این شهروندان در تاریخ ۱ مهرماه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۹ نوکیش مسیحی توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران مجموعا به ۴۵ سال حبس تعزیری محکوم شدند.

رفتار غیرانسانی با فرزندان کشیش دربند

یوسف ندرخانی، کشیش زندانی و عضو کلیسای ایران، در اعتراض به ممانعت مدارس از ثبت‌نام فرزندانش دست به اعتصاب غذا زد.

یک منبع مطلع به صدای آمریکا گفت که یوسف ندرخانی، کشیش زندانی که در حال گذراندن دوران ۱۰ سال محکومیت خود در زندان اوین است، از روز دوشنبه ۱ مهر در اعترض به وضعیت تعلیقی تحصیل فرزندانش و ممانعت مدارس از ثبت‌نام آنها برای سال تحصیلی جدید، دست به اعتصاب غذا زده است.

به گفته این فرد مطلع، یوسف ندرخانی اعلام کرده است که «تا زمان رفع ممانعت‌های پیش روی فرزندانش برای ادامه تحصیل، به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.»

این کشیش زندانی، صاحب سه فرزند است که با توجه به گرایش خانوادگیشان به دین مسیحیت از شرکت در کلاس‌های دینی و قرآن در مدرسه امتناع کرده بودند و از این رو برای این دو درس نمره‌ای برای آن‌ها لحاظ نشده و با وجود حضور مرتب در سایر کلاس‌ها، از مقطع نهم به بالا برای آنها کارنامه قبولی صادر نشده است.

یوسف ندرخانی کشیشی که بارها توسط حکومت ایران دستگیر شده است از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق ترویج مسیحیت» به ۱۰ سال زندان و دو سال تبعید به شهرستان نیک شهر واقع در استان سیستان و بلوچستان محکوم شده است.

این کشیش زندانی و عضو کلیسای ایران در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۹۷ جهت اجرای حکم در منزل شخصی خود در رشت بازداشت و پس از انتقال به شعبه دو دادگاه انقلاب رشت به زندان اوین منتقل شده است.

یوسف ندرخانی که از ۱۹ سالگی به مسیحیت گروید، پیش از این نیز در سال ۸۸ به اتهام «ترک دین» و «دعوت سایر مسلمانان به مسیحیت»، «ایجاد یک کلیسای مخفی در خانه خود» و «ابراز مخالفت آشکار با اسلام» بازداشت و با جرم ارتداد به اعدام محکوم شد، اما در سال ۹۱ پس از گذراندن سه سال محکومیت سال ۹۱ از زندان آزاد شده بود.

اردیبهشت سال جاری، در جدیدترین گزارش کمیسیون بین‌المللی آزادی مذهبی آمریکا اعلام شده است که موارد بازداشت مسیحیان در ایران در سال ۲۰۱۸ به شدت افزایش یافته است و دست کم ۱۷۱ مسیحی در این سال بازداشت شدند، در حالی که در سال ۲۰۱۷ تنها شانزده مسیحی بازداشت شده بودند.

ایالات متحده بارها سرکوب پیروان اقلیت‌های دینی و مذهبی از جمله نوکیشان مسیحی، بهائیان، دراویش، و حتی مسلمانان سنی‌مذهب توسط رژیم جمهوری اسلامی را محکوم کرده است.

خبرگزاری هرانا – بابک آقازاده شهروند و رفتگر شهرداری ملکان در تاریخ ۲۵ آذرماه توسط نیروهای اداره اطلاعات این شهر در حین کار بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است. با گذشت بیش از ده روز از دستگیری آقای آقازاده کماکان از وضعیت او اطلاعی در دست نیست.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، شب دوشنبه ۲۵ آذرماه ۱۳۹۸، بابک آقازاده شهروند ملکان توسط نیروهای امنیتی این شهر بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شده است.

بازداشت آقای آقازاده ساعت ۱۰ شب دوشنبه توسط نیروهای اداره اطلاعات ملکان و در زمان کار و تمیز کردن خیابان صورت گرفته است.

این شهروند در شهرداری شهرستان ملکان به به عنوان رفتگر مشغول به کار بود.

علیرغم گذشت ده روز از زمان بازداشت این شهروند، کماکان از دلایل بازداشت، اتهامات مطروحه و محل نگهداری او اطلاعی در دست نیست.

سپیده قلیان دانشجو و فعال مدنی در جریان حمایت از کارگران نیشکر هفت‌تپه دستگیر و وادار به اعتراف اجباری شد. وی در توییتی نوشت که آمنه سادات ذبیح‌پور خبرنگار برنامه ۲۰:۳۰ صداوسیمای خامنه ای در جریان بازجویی و شکنجه او حضور و مشارکت داشته است.

این فعال مدنی نوشت: شخص خانوم آمنه سادات ذبیح‌پور، در اتاق بازجویی حضور داشت تا پس از ساعت‌ها شکنجه‌ی جسمی و روحی، متنی را از قبل آماده کرده بود، برای خواندن در مقابل دوربین، در اختیار ما بگذارد.

افشاي رسوايی بزرگ در صداوسیمای بازجویان

مستند صدا و سیمای خامنه ای با عنوان “مظنونین همیشگی” شامگاه یکشنبه چند دقیقه پس از آغاز پخش، به دلیل “نقص فنی” متوقف شد. ساخت این مستند با موضوع “پرونده متهمان محیط زیستی” صورت گرفته و تبلیغ گسترده برای پخش این فیلم تلاش تازه‌ای برای توجیه علت بازداشت این فعالان به نظر می‌رسد.

این در حالیست که به گفته برخی فعالان، خبرنگاری که در مستند صداوسیما حضور دارد، بازجو و شکنجه گر فعالان محیط زیست بوده است. نام این مزدور علی رضوانی است. فرزند کاووس سیدامامی از فعالان محیط زیست که زیر شکنجه کشته شد، می‌‌گوید این خبرنگار بازجوی مادرش بوده است.

علی رضوانی که فعالیت حرفه‌ای خود را از باشگاه خبرنگاران شروع کرد و با خبر‌های نیروی انتظامی وارد صدا و سیما شد، مجری برنامه “خارج از گود” بود. پس از پخش تصویر او در مستند “مظنونین همیشگی” رامین سیدامامی، فرزند کاووس سیدامامی، به “کمپین حقوق بشر در ایران” گفته است فردی که به عنوان گزارشگر در مستند حضور داشت، سال گذشته از مادر او بازجویی کرده است.

رامین سیدامامی گفته است مادرش پس از دیدن چند دقیقه مستندی که یکشنبه شب پخش شد، طوری آشفته و بدحال شده که به بیمارستان منتقل شده است.

کاووس سیدامامی، استاد دانشگاه و فعال محیط زیست، بهمن ماه ۹۶ پس از بازداشت، هنگام بازجويی در زندان اوین درگذشت. مرگ مشکوک این استاد ۶۴ ساله که یکی از شناخته‌شده‌ترین فعالان محیط‌‌ زیست در ایران بود، بازتاب بسیار گسترد‌ه‌ای در رسانه‌های بین‌المللی داشت.

ماموران امنیتی خامنه ای مدعی هستند که این استاد دانشگاه و دیگر فعالان محیط زیست که همزمان با او بازداشت شدند، جاسوس هستند. علی رضوانی متهم است که در پوشش خبرنگار، برای صدا و سیما برنامه‌هایی امنیتی مانند ۲۰:۳۰ اجرا می‌کند.

مسیح علی‌نژاد، گرداننده کمپین مبارزه با حجاب اجباری، می‌گوید علی رضوانی بازجو و همکار نهاد‌های امنیتی ‌است. او می‌گوید که “علی رضوانی سراغ مادرم رفته تا از او در یک گزارش تلویزیونی “اعتراف” بگیرد”.

فیلم زیر: بازجوی اطلاعات سپاه و ھمزمان خبرنگار

دادستان عمومی انقلاب اسلامی اصفهان گفت: با تلاش سربازان گمنام امام زمان محموله سلاح وارد شده از مرز‌های غربی به کشور در اصفهان کشف شد.

به گزارش تسنیم، علی اصفهانی با بیان اینکه پنج متهم وارد‌کننده این محموله دستگیر و تحویل مراجع قضایی شدند، افزود: بر پایه اعلام و نظر کارشناسان امنیتی اداره کل اطلاعات این استان این اسحله‌ها به منظور پروژه کشته‌سازی در اغتشاشات اخیر وارد کشور شده است.

دادستان عمومی انقلاب اسلامی اصفهان تصریح کرد: برپایه نظر کارشناسان امنیتی اداره کل اطلاعات استان اصفهان، بیشتر کلت‌های کمری وارد شده “ساخت کشور آمریکا” از نوع “سلاح‌های کمری امنیتی” با قابلیت “تروریستی” در آمریکا شناخته می‌شود که نشان “USA” روی آن حک شده است.

به گزارش سازمان دیده‌بان حقوق سوریه، در یک حمله هوایی به یکی از مواضع شبه‌نظامیان تحت حمایت سپاه پاسداران در سوریه پنج نفر کشته‌ شدند. این حمله در استان دیرالزور در شرق سوریه انجام شده است.

به گفته این منبع، این حمله احتمالا با پهپاد صورت گرفته و در اثر آن انفجارهای شدیدی در محل شنیده شده است.

دیده‌بان حقوق سوریه می گوید عامل این حمله هوایی مشخص نیست. اما اسرائیل تا کنون بارها مواضع سپاه پاسداران و متحدان آن در سوریه را هدف حمله قرار داده است.

وزیر جدید دفاع اسرائیل پیش تر به حکومت ایران هشدار نظامی داده و گفته بود بازوهای آن را در هر کجا قطع می کنیم.

وی در رابطه با حملات هوایی به مواضع سپاه قدس در خاک سوریه، به خبرنگاران گفت که این واکنش اسرائیل هشداری به حکومت ایران است که بداند از این پس قواعد بازی تغییر کرده و واکنش های اسرائیل بسیار کوبنده خواهد بود.

فیلم زیر: معترضان عراق دیگر کل نظام وابستە بە جمهوری اسلامی را نمی خواهند

در پی قتل یکی از فعالان عراقی به نام طاهر الطائب در شهر دیوانیه توسط مزدوران سپاه قدس پاسداران و همچنین حمله مسلحانه به اوس فاضل، طنزپرداز مشهور تلویزیونی عراق، اعتراضات علیه جمهوری اسلامی شدت گرفته است.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، دو موتورسوار با سلاح گرم به اوس فاضل در حین رانندگی حمله کرده‌و خودروی او را به گلوله بسته‌اند. این طنزپرداز تلویزیونی در شبکه‌های اجتماعی آثار حمله در خودرویش را به نمایش گذاشت و نوشت: کسانی را که از انقلاب حمایت می کنند هدف گلوله قرار می‌دهند تا آنها را به سکوت وادارند، اما ما انقلاب خود را ادامه می‌دهیم.

این منبع نوشت: معترضان در شهر دیوانیه در اعتراض به مرگ الطائب و سوءقصد به فاضل ابتدا مقر سپاه بدر را به آتش کشیدند و سپس با مواد آتش‌زا به دفتر “عصائب اهل الحق”، از بزرگ‌ترین گروه‌های شبه‌نظامی شیعه فعال در عراق حمله کردند. این دو جریان شیعی و شبه‌نظامی تحت حمایت مالی و تسلیحاتی جمهوری اسلامی و ساخته و پرداخته سپاه پاسداران هستند.

ناآرامی‌ همچنیندر شهر بصره هم ادامه داشت و معترضان با آتش‌زدن لاستیک خودرو شماری از خیابان‌های این شهر را بستند. آنها از جمله خواهان کناره‌گیری تمامی مقامات وابسته به رژیم جمهوری اسلامی هستند.

فیلم زیر: تظاهرات در بصرە علیە اسد العیدانی کە نامزد پست نخست وزیری عراق شدە است. معترضان می گویند العیدانی قاتل فرزندان عراقی است و در تظاهرات سال گذشتە هنگامی کە استاندار بصرە بود، دستور قتل معترضان را صادر کردە است.

به گزارش منابع حقوق بشری، نرگس محمدی، سخنگو و نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر از زندان اوین به زندان زنجان تبعید شده است. وی به‌همراه هفت زن زندانی سیاسی دیگراعلام کردند به مناسبت چهلمین روز درگذشت کشته شدگان اعتراض‌های‌ آبان و در حمایت از خانواده‌های آنها در زندان اوین به تحصن چند روزه دست خواهند زد.

روز گذشته نیز اعلام شد که مسئولان زندان اوین هشت زن زندانی سیاسی متحصن را ممنوع‌الملاقات کرده و اجازه تماس تلفنی به آنها نمی‌دهند. آنها تهدید شدند پرونده جدیدی برای‌شان باز می‌شود. این زندانیان در همبستگی قربانیان اعتراضات آبان تحصن کرده‌اند.

آتنا دائمی، نرگس محمدی، منیره عربشاهی، یاسمن آریانی، صبا کردافشاری، مژگان کشاورز، سهیلا حجاب و سمانه نوروزمرادی، هشت زندانی سیاسی متحصن در زندان اوین هستند که گفته شده تا سه هفته ممنوع‌الملاقات شده‌اند.

تحصن این زندانیان سیاسی از روز شنبه ۳۰ آذر ماه آغاز شده و قرار است تا فردا پنجم دی ماه، همزمان با چهلمین روز کشتار قربانیان اعتراضات آبان ماه ادامه داشته باشد.

تحصن اعتراضی اوین با سرود “ای ایران

جمعی از زندانی سیاسی زن در حمایت از اعتراضات آبان ۹۸ و علیه سرکوب خونین معترضان، و همچنین همبستگی با خانواده‌های عزادار و خانواده‌هایی که به دلیل مشکلات اقتصادی جشن یلدا ندارند، در زندان اوین دست به تحصن زدند.

به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر ایران، چند خانم زندانی از ساعت ۹ صبح روز شنبه تحصن خود را در دفتر بند زنان سیاسی زندان اوین آغاز کردند. یاسمن آریانی، صبا کردافشاری، آتنا دائمی، منیره عربشاهی و نرگس محمدی تحصن خود را با خواندن سرود “ای ایران” شروع کردند.

برخی از فعالان حقوق بشر از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل خواستند که با تصویب یک قطعنامه به عنوان «جنایت علیه بشریت»، سرکوب مردم در ایران را محکوم کند.

به گزارش صدای آمریکا، این نامه سرگشاده خطاب به سفیر ایالات متحده در سازمان ملل که ریاست دوره‌ای شورای امنیت را برعهده دارد و چهار عضو دائم دیگر این شورا یعنی بریتانیا، فرانسه، روسیه و چین نوشته شده است.

در اعتراضات مسالمت آمیز مردم ایران در ماه گذشته، حدود ۱۵۰۰ نفر توسط رژیم ایران کشته شدند که بیش از ۴۰۰ نفر زنان و حدود ۲۰ نفر افراد زیر ۱۸ سال بودند.

نامه به شورای امنیت را افرادی چون «حسین دائمی» پدر «آتنا دائمی» فعال مدافع حقوق زنان که محکومیت هفت سال زندان را در ایران سپری می‌کند و «عبدالستار دوشوکی» رئیس مرکز مطالعات بلوچستان امضا کرده‌اند.

در بخشی از این نامه سرگشاده آمده است: «ما از شورای امنیت سازمان ملل می‌خواهیم که با تصویب قطعنامه‌ای: اولا، اقدامات بی‌شرمانه و ظالمانه جمهوری اسلامی که جنایت علیه بشریت است را محکوم و علیه آن اقدام کنند. دوما، همبستگی خود را با خواست مردم ایران برای آزادی بیان و آزادی انتخاب سیاسی اعلام کنند.»

آبان ماه گذشته مردم در شهرهای مختلف ایران تظاهرات برگزار کردند اما با سرکوب شدید توسط رژیم ایران مواجه شدند و اینترنت برای چند روز قطع شد. رویترز می‌گوید در این سرکوب توسط جمهوری اسلامی و به دستور علی خامنه‌ای حدود ۱۵۰۰ نفر کشته شدند.

منصور امان

مفهوم لو دادن علی خامنه ای به رویترز

فقط چند هفته پس از “جنگ جهانی” علیه گُرسنگان و جان به لب رسیده ها، رژیم ولایت فقیه با چشمان از حدقه درآمده باید شاهد آن باشد که هیچ صفی را نتوانسته بر هم بزند، هیچ سنگری را فتح نکرده و چونان موش طاعونی در مُحاصره خشم و برآشوبی جامعه به تله افتاده است.

هیچکس گویا تر و قانع کننده تر از خود دستگاه تبهکار بر شکست لشکر کشی پُر هزینه و خونبارش علیه مردُم مُعترض مُهر تایید نگذاشته؛ تمهیدات سراسیمه او برای جلوگیری از برگُزاری چهلُم شُهدای آبان، اعتراف چند زبانه به این واقعیت است که “نظام” صحنه را باخته و موقعیت خود را بیش از پیش مُتزلزل و آسیب پذیر ارزیابی می کند.

حاکمیت با دستگیری خانواده سوگوار شُهدای آبان و کاشتن نیروهای نظامی و امنیتی اش در خیابانها شواهد کافی برای این واقعیت ارائه کرده است. نیروی اجتماعی ای که حاکمان لاف می زدند “۴۸ ساعته” و گاهی “۷۲ ساعته” بر آن غلبه کرده اند، “نظام” را شلاق کشان جلو انداخته و دستور کارش را تعیین می کند. سردار اشرافها ساعت شان را دُرُست کوک نکرده اند و نمی توانند هم بکنند، چون عقربه های آن در میدان جاذبه خیزش و ایستادگی جامعه قرار دارد.

گُواه دیگر تضعیف موثر حاکمیت، درز دادن نقش مُستقیم آقای علی خامنه ای در کُشتار مُعترضان از جانب “حلقه نزدیکان” او است. گُزارش تکان دهنده رویترز، زیر آنچه که مردُم ایران پیرامون مسوول وضعیت وخیم خود و هُویت قاتل جوانان شان می دانند، خط تاکید گذاشته و برای نخُستین بار از زبان پایوران ارشد “نظام” به گوش آنها رسانده است.

باید توجُه داشت که هیچ تبهکاری داوطلبانه حاضر به نشانده شدن دستبند به دستانش نیست و تبهکارانی که بر ایران حُکم می رانند نیز از این قاعده مُستثنی نیستند. آنها با تمام توان تلاش می کنند آثار جنایت آبان را از بین ببرند یا از کشف آن جلوگیری کنند و با این حال با هر گامی که از صحنه جُرم فاصله می گیرند، پنهان ساختن آن برایشان دُشوارتر می شود. اینک افزون بر ایستادگی دلیرانه خانواده شُهدای آبان و شهامت مدنی قیام کنندگان و مردُم همبسته با آنها، درهم ریختگی دستگاه قُدرت نیز به فاکتورهای رُسوا کننده قاتلان اضافه شده است.

لو دادن “اسرار نظام” به رویترز، اقدامی از سر پریشانی و برای جُدا کردن حساب بخشی از حاکمیت از “رهبر” است که ضربه شکست راهکارهای نظامی و امنیتی در سرکوب اعتراضها را بر تن دارد و نتیجه رویاروییهای بعدی را تیره تر از اکنون می بیند. اینان یک گام به کنار گذاشته اند تا آقای خامنه ای که پُشت سرشان پنهان شده، با پلاک مسوولیت کُشتار بر گردن به جلوی صحنه پرتاب شود. این حرکت افشاگرانه اگرچه آدمکُشانی که به دستورات او گردن می نهند را تبرئه نمی کند، در مُقابل اما سند بی همتایی را از آب رفتن توان حاکمیت و تغییر تدریجی توازُن به نفع جامعه مُعترض به نمایش گذاشته است.

جامعه به عقب برنمی گردد، این واقعیت کوبنده از دی ماه ۹۶ تمامی تحوُلاتی که در مُناسبات “بالا” و “پایین” شکل گرفته را زیر تاثیر و نیروی جهت دهنده خود دارد. رژیم ولایت فقیه هراسان از این آرایش، در آبان از ترس مرگ دست به خودکشی زد و حال توده برخاسته او را بسا زودتر از آنچه که می پندارد، به گور خواهد سپرد.