در ارتباط با نگرانی‌های جامعه جهانی در مورد امکان تولید بمب اتمی در جمهوری اسلامی همه نگاه‌ها متوجه مذاکرات احیای توافق هسته‌ای در وین است.
یک موسسه تحقیقاتی آمریکایی به بررسی میزان به‌روز بودن و کارآمدی سازوکارهایی پرداخته که مطابق توافق هسته‌ای میان جمهوری اسلامی و شش قدرت جهانی قرار است از طریق آن فعالیت‌های هسته‌ای ایران راستی‌آزمایی و بر آن نظارت شود.
به نوشته روزنامه “فرانکفورتر روندشاو” نتیجه پژوهش‌های این موسسه که چهارشنبه ۲۷ مه (ششم خرداد) منتشر شد نشان می‌دهد که مکانیسم‌های نظارتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و شاخص‌های آن “به گونه خطرناکی قدیمی” است.
بر پایه این پژوهش شاخص‌های تعیین شده در آژانس برای سنجش احتمال دست‌یابی جمهوری اسلامی به بمب اتمی بر اساس معیارهایی تنظیم شده که متعلق به دوران جنگ جهانی دوم هستند.
به عبارت دیگر سازوکارهای پیش‌بینی شده در توافق هسته‌ای که تیرماه ۹۴ (ژوئیه ۲۰۱۵) میان نمایندگان جمهوری اسلامی و کشورهای موسوم به ۱+۵ امضاء و چند ماه بعد در قالب برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) اجرایی شد، برای جلوگیری از دست‌یابی تهران به بمب اتمی کارآیی لازم را ندارند.
به گزارش دویچه وله، نتیجه عملی این ارزیابی این خواهد بود که احیای توافق هسته‌ای به شکل قدیمی نمی‌تواند نگرانی‌های بین‌المللی درباره برنامه‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی را به گونه‌ای باورپذیر و موثر بر طرف کند.
غنی‌سازی ۶۰ درصدی اورانیوم مقدمه تولید بمب؟
مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی می گوید: رژیم ایران در حال غنی سازی اورانیوم در سطحی است که فقط کشورهای سازنده بمب در آن ابعاد فعالیت می‌کنند.
وی به روزنامه فایننشال تایمز چاپ لندن گفته است که وضعیت بسیار نگران کننده است زیرا فعالیت های هسته‌ای در ایران طی دو سال گذشته پیچیده‌تر شده است.
جمهوری اسلامی بیش از یک ماه است که شروع به غنی سازی ۶۰ درصدی کرده است. در یکی از گزارش های اخیر آژانس آمده بود که نوسان غنی سازی در ایران به ۶۳ درصد هم رسیده است.
مدیرکل آژانس گفته است که این میزان تقریبا درجه تسلیحاتی است در حالی که به گفته او غنی سازی تجاری اورانیوم ۲-۳ درصد است.
آقای گروسی گفته است که این درجه از فعالیت غنی سازی اورانیوم نیاز به یک چشم هوشیار دارد.
این در حالیست که نخست وزیر اسرائیل گفته لازم باشد با یا بدون موافقت آمریکا تأسیسات اتمی در ایران را نابود می‌کنیم.
