گلر از سرمایه‌گذاران در خرید و فروش صنایع دفاعی و ماشین‌سازی به شمار می‌رود.
روزنامه یاد شده می‌نویسد، بخش ضدجاسوسی میت پی برده بود که نهادهای اطلاعاتی ایران با ایجاد شبکهای در تعقیب گلر بوده و قصد داشتند او را به انتقام کشته شدن محسن فخری‌زاده به قتل برسانند.
فخری‌زاده، معاون سابق وزارت دفاع ایران که آذر ۱۳۹۹ در تهران کشته شد، از ارشدترین محققان اتمی و نطامی ایران به شمار می‌رفت. طراحی و اجرای این ترور به اسرائیل نسبت داده می‌شود و برخی از مقام‌های امنیتی سابق این کشور نیز تلویحا این موضوع را تایید کرده‌اند.
صباح در گزارش خود به نقل از محافل امنیتی ترکیه نوشته است که میت ماه‌ها شبکه ایرانی را تحت رصد و تعقیب خود داشت و دستگیری اعضای آن اخیراً صورت گرفته است.
این شبکه گلر ۷۵ ساله را همه جا، از شرکتش در منطقه کاتلکای استانبول تا خانه‌اش در منطقه بشیک‌تاش تحت نظر داشته است. میت در جریان تعقیب و رصد اعضای شبکه ایرانی پی برده است که آنها شهروندان ترک را هم به خدمت گرفته‌‌اند تا فعالیت‌شان پوششی عادی‌تر داشته باشد و کمتر مشکوک به نظر برسد.
وقتی که میت به این نتیجه می‌رسد که شبکه ایرانی کار تجسسی خود را به پایان برده، موساد، سازمان اطلاعات اسرائیل را مطلع می‌کند و این ارزیابی را به دست می‌دهد که گام بعدی شبکه کشتن گلر است.
مآموران میت و موساد در دیداری محرمانه در آنکارا تصمیم می‌گیرند که گلر را به خانه‌ای امن منتقل کنند و مآموران موساد حفاظت از او را به عهده بگیرند.
به نوشته صباح، گلر با این پیشنهاد موساد که برای تضمین امنیتش بهتر است به اسرائیل برود مخالفت می‌کند؛ با این استدلال که “عاشق استانبول است” و حاضر به ترک این شهر نیست.
بعد از آن گلر به خانه امن منتقل می‌شود، اعضای شبکه جمهوری اسلامی بدون آن که از این موضوع مطلع باشند به تعقیب و و تکمیل طرح خود برای کشتن او ادامه میدهند. در این شرایط میت موقعیت را برای بازداشت این اعضا مناسب دانسته و وارد عمل می‌شود.
۸ نفر دستگیر شده به هدایت و عضویت در یک شبکه جنایی متهم شده‌اند. همه دستگیرشدگان شهروندان ترکیه هستند و یکی از آنها از اعضای بلندپایه دستگاه اطلاعاتی ترکیه است. تنها یک نفر از دستگیرشدگان فردی ۴۴ ساله ایرانی با نام اختصاری “س م ب” است که هدایت شبکه را به عهده داشته است. فرد دیگری که دستگیر نشده نیز با نام مخفف “ی ت” به مظنون به داشتن رابطه با نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی و هدایت شبکه یادشده از ایران است.
صباح در ادامه گزارش خود نوشته است، تحقیقات نشان میدهند که شبکه ایرانی به شدت مراقب بوده که شناسایی و کشف نشود. اعضای آن دائم شمار تلفن خود را عوض می‌کرده‌اند و تنها در مواقع ضروری به صورت آنلاین و استفاده از واتس اپ با یکدیگر تماس داشته‌اند.
دست بازی که محدود شده است؟
در سالهای گذشته نهادهای امنیتی ایران اغلب با دست باز و با کمترین موانع در خاک ترکیه دست به اقدام و از جمله ربودن مخالفان می‌زدند. آخرین عملیات از این نوع، ربودن حبیب اسیود رهبر سابق “حرکه النضال” بود که جمهوری اسلامی او را به “ترور” و “خرابکاری” متهم کرده و محاکمه او هم اکنون در جریان است. اسیود را مآموران جمهوری ا سلامی در مهر ۱۳۹۹ از ترکیه ربودند و به ایران بردند.
در یکی دو سال اخیر با سمت‌گیری ترکیه به سوی عادی‌سازی مناسبات با همه بازیگران اصلی منطقه، از عربستان و امارات گرفته تا اسرائیل و در پی برخی فعل و انفعالات در مناسبات تهران و آنکارا، حساسیت نسبت به فعالیت شبکه‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی در خاک ترکیه بیشتر شده است. صباح هم تلویحا اشاره کرده است که به رغم مناسبات کماکان دوستانه ایران و ترکیه، گرم‌شدن مجدد مناسبات ترکیه و اسرائیلدر رویکردها و تحولات امنیتی اخیر بی‌تاثیر نیست.
سال گذشته رسانه‌های ترکیه از اقدام میت در شناسایی و بازداشت اعضای شبکهای از ایران خبر دادند که قرار بود یک نظامی سابق ایران را برباید. در فوریه همین سال نیز یک شهروند ایرانی در ترکیه به ظن شرکت در طراحی قتل مسعود مولوی بازداشت شد.
مسعود مولوی وردنجانی که گفته می‌شود یکی از عوامل امنیتی در وزارت دفاع ایران در حوزه امنیت سایبری و اطلاعات سپاه بود در سالهای آخر زندگی از منتقدان حکومت ایران شد و در ترکیه اقامت داشت. او در آبان ۱۳۹۸ در استانبول به ضرب گلوله کشته شد. مقام‌های امنیتی ترکیه بعدتر گفتند که تحقیقاتشان نشان می‌دهد که دو دیپلمات ایرانی با هدایت کنسولگری ایران در استانبول در این ترور دست داشته‌اند.
