به‌گزارش Everyday Health به نقل از وب‌سایت PHR (Physicians Human Rights) این سلاح‌ها که به‌عنوان «کم‌تر کشنده» شناخته می‌شوند، در واقع می‌توانند باعث صدمات شدید و حتی مرگ شوند. پزشکان به‌طور گسترده روی تأثیرات این سلاح‌ها بر سلامتی کار کرده‌اند و دستورالعمل‌های زیر را برای کمک به افرادی که به دنبال حق خود هستند، صادر کرده‌اند.
هنگام اعتراض برای محافظت از خود در برابر گاز اشک‌آور و سایر محرک‌های شیمیایی چه چیزهایی باید بپوشید؟
ماسک‌ها یا روسری‌هایی که به اندازه کافی بزرگ باشند تا صورت شما را از بینی تا چانه بپوشانند، می‌توانند گزینه خوبی باشند.
محافظت از چشم نیز بسیار مهم است. برای این کار باید از عینک آفتابی مقاوم در برابر شکستن یا حتی از عینک شنا استفاده کنید.
برای جلوگیری از اثرات مضر گاز اشک‌آور یا اسپری فلفل، لباسی انتخاب کنید که تا حد امکان تمام پوست شما را بپوشاند.
کفش‌های راحت، بسته و محافظ بپوشید.
از استفاده از لنزهای تماسی خودداری کنید، زیرا می‌توانند مواد شیمیایی تحریک‌کننده مانند پودر گاز اشک‌آور را به دام بیندازند. اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، همیشه یک ماسک ضد گاز یا عینکی که کامل صورت را بپوشاند، داشته باشید. دقیقا به‌همین دلیل از آرایش‌کردن مانند کشیدن خط چشم خودداری کنید.
برای اعتراض چه چیزی باید همراه داشت:
آب در بطری پلاستیکی برای نوشیدن و شستشوی پوست یا چشم به‌همراه داشته باشید.
اطلاعات تماس را روی پوست خود بنویسید.
یک دستبند هشدار پزشکی یا اطلاعاتی در مورد هر گونه بیماری مزمن به همراه داشته باشید.
عامل CS، رایج‌ترین شکل مورد استفاده گاز اشک‌آور، یک پودر کریستالی است که به اسپری تبدیل می‌شود. عامل OC که معمولاً به‌عنوان اسپری فلفل شناخته می‌شود، اساساً یک شکل بسیار غلیظ فلفل تند است. هنگامی که کپسول گاز اشک‌آور منفجر می‌شود، پودر CS به هوا پاشیده شده و به هر رطوبتی که می‌تواند پیدا کند می‌چسبد، از جمله اشک در چشمان شما، عرق روی پوست، چربی موجود در موهای شما، بزاق و مخاطی که دهان شما را پوشانده است و راه‌های تنفسی.
بر اساس اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده CDC، علائم قرار گرفتن در معرض گاز اشک‌آور می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
چشم: اشک، قرمزی، سوزش، تاری دید
پوست: سوختگی و بثورات
دهان: سوزش، تحریک، ترشح آب دهان، مشکل در بلع
بینی: آبریزش، سوزش و تورم
ریه‌ها: تنگی قفسه سینه، تنگی نفس، خس‌خس سینه، سرفه، احساس خفگی
معده: حالت تهوع و استفراغ
هرچه زودتر از ابر گاز اشک‌آور خارج شوید. به دنبال ارتفاعات باشید، زیرا بیشتر انواع گاز اشک‌آور سنگین هستند. هر چه به زمین نزدیک‌تر باشید، غلظت گاز بیشتر می‌شود.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
راه بروید. ندوید. دویدن ممکن است باعث شود که نفس سنگین‌تری داشته باشید و ریه‌های شما با گاز اشک‌آور بیشتری پر شود. سعی کنید تنفس خود را یکنواخت نگه دارید.
اگر چشمان شما می‌سوزد یا تار می‌شود، فوراً آنها را با آب بشویید. سعی کنید به چشم، بینی یا دهان خود دست نزنید. از آب بطری برای شستشو استفاده کنید. اگر می‌توانید، چشمان خود را به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه با آب بشویید.
هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد جوش شیرین یا شیر بهتر از آب خنک برای شستشوی چشم است. استفاده از دستمال مرطوب کودک یا دستمال مرطوب آرایشی در صورتی که آب در دسترس نباشد، ممکن است باعث تحریک بیشتر شود.
سعی نکنید کپسول‌های گاز اشک‌آور را بردارید، زیرا انجام این کار ممکن است شما را در معرض خطر بیشتر قرار دهد.
هرچه زودتر لباس خود را عوض کنید. به‌محض‌اینکه به مکانی با دوش رسیدید، بدن خود را بشویید. کفش‌های خود را بیرون از خانه در بیاورید تا از آوردن هرگونه پودر به داخل خانه جلوگیری کنید.
تمام لباس‌هایی را که پوشیدید، بیرون بریزید و حداقل ۴۸ ساعت قبل از شستن، آنها را در فضای باز و دارای تهویه آویزان کنید. اگر نمی‌توانید آنها را در یک مکان باز نگهداری کنید، آنها را در یک کیسه در بسته قرار دهید تا زمانی که برای شستشو آماده شوند. آنها را با لباس‌های آلوده دیگر مخلوط نکنید، زیرا پودر CS می‌تواند تا پنج روز پس از آزاد شدن فعال باشد.
حداقل ۲۰ دقیقه دوش آب سرد بگیرید تا از تحریک بیشتر پوست توسط مواد شیمیایی جلوگیری کنید. تمام تلاش خود را بکنید که در حین دوش‌گرفتن چشمان خود را بسته نگه دارید. موهای خود را به‌خصوص خوب بشویید.
اگر پس از ۳۰ دقیقه یا بیشتر پس از انجام همه این کارها همچنان علائمی مانند مشکلات چشمی یا ریوی دارید، به‌دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید.
راه‌هایی برای مقابله با اختلال استرس پس از سانحه
اختلال استرس پس از سانحه به‌دلیل مشاهده یک رویداد ترسناک یا تکان‌دهنده ایجاد می‌شود و می‌تواند بر زندگی روزمره تأثیر منفی بگذارد.
به‌گزارش Medical News Today اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بیشتر به‌عنوان وضعیتی شناخته می‌شود که بیشتر بر نظامیان یا کسانی که به‌‌احتمال‌زیاد شاهد یک رویداد نگران‌کننده در میدان جنگ بوده‌اند تاثیر می‌گذارد. با اینحال PTSD می‌تواند پاسخی به هر تعداد از تجربیات ناراحت کننده مانند سوء‌استفاده جنسی، تجاوز فیزیکی، تصادفات یا هر نوع خشونت باشد.
بیشتر بخوانید:چطور دچار اختلال استرس پس از سانحه نشویم؟
این اختلال می‌تواند سال‌ها ادامه داشته باشد و علائم آن می‌توانند به‌شدت بر کیفیت کلی زندگی تأثیر بگذارند. در این بین، گاهی اوقات استفاده از راهبردهای مقابله‌ای منفی برای مقابله با علائم PTSD مانند توسل به الکل یا دارو شاید وسوسه‌انگیز باشد اما این راهکارها در درازمدت ویرانگر هستند.
با اینحال برای مقابله با این اختلال متخصصان راهکارهای سالم‌تری پیشنهاد کرده‌اند:
ذهن‌آگاهی
درمان‌های مبتنی بر ذهن آگاهی برای PTSD به چند روش درمانی اشاره می‌کند که در کاهش سرزنش خود در افراد مبتلا به این اختلال مؤثر بوده است:
کاهش استرس مبتنی بر ذهن‌آگاهی (MBSR)، که یک برنامه فشرده ۸ هفته‌ای متمرکز بر تمرین مراقبه ذهن‌آگاهی است و هدف آن آموزش افراد است تا توجه‌شان را بر نفس خود متمرکز کنند و بیاموزند که تحت تأثیر افکار مزاحم قرار نگیرند.
درمان‌شناختی مبتنی بر ذهن‌آگاهی (MBCT)، ساختار بسیار مشابهی دارد اما برای هدف قرار دادن افکار منفی، به‌طور خاص طراحی شده است.
مدیتیشن همچنین در کاهش علائم افسردگی مرتبط با PTSD موثر تلقی می‌شود.
تمرین تکرار مانترا، که به‌نظر می‌رسد در هدف قرار دادن خشم، برانگیختگی بیش‌از‌حد، یا کنترل علائم اضطراب و افسردگی موثر باشد.
فعالیت بدنی
بسیاری از افرادی که مبتلا به PTSD تشخیص داده شده‌اند می‌گویند دویدن به آنها کمک کرده است تا سطح استرس‌شان را کاهش دهند و با علائم خود کنار بیایند. محققان دانشگاه آنگلیا راسکین در کمبریج در بریتانیا نیز دریافتند که موج‌سواری می‌تواند یک استراتژی مقابله‌ای موثر برای افراد مبتلا به PTSD باشد. به‌گفته آنها، این ورزش به بیماران کمک می‌کند تا آنها چنان در فعالیتی که انجام می‌دهند جذب شوند که همه افکار و احساسات دیگر را کنار بگذارند. دنبال‌کردن فعالیت‌هایی در فضای باز مانند پیاده‌روی، کمپینگ، دوچرخه‌سواری در کوهستان، صخره‌نوردی، رفتینگ و اسکی به بیماران کمک می‌کند تا با علائم PTSD کنار بیایند.
رایحه‌درمانی
برخی مطالعات نشان داده که اسانس پرتقال ممکن است در کاهش علائم استرس مزمن و اضطراب مرتبط با PTSD موثر باشد. در این میان آروماتراپی می‌تواند از طریق حس لامسه (ماساژ)، حس بویایی (روغن‌های معطر)، حس بینایی (محیط دلپذیر) به ایجاد شرایط مطلوب در بدن و ذهن برای بهبودی بیماران کمک کند.
نگهداری حیوانات خانگی
یکی دیگر از روش‌هایی که گزارش شده در کمک به افراد برای مقابله با علائم مخرب PTSD مؤثر است، پذیرش حیوان خانگی است. تعدادی از مطالعات معتبر نشان داده‌اند که پذیرش یک حیوان آموزش‌دیده، حداقل در کوتاه‌مدت، برای کمک به افراد در مدیریت افسردگی و اضطراب مرتبط با PTSD و همچنین علائم دیگر مانند کابوس، تاثیر مثبتی دارد.
رژیم غذایی سالم
برای دور ماندن از علائم این اختلال، روز خود را با صبحانه کامل شروع کنید و انرژی‌تان را بالا نگه دارید. امگا ۳ نقش حیاتی در سلامت عاطفی ایفا می‌کند، بنابراین غذاهایی مانند ماهی چرب، دانه کتان و گردو را در رژیم غذایی خود بگنجانید. غذاهای فرآوری‌شده، غذاهای سرخ‌شده، نشاسته‌های تصفیه‌شده و قندها را محدود کنید، چون می‌توانند نوسانات خلقی را تشدید کنند و باعث نوسانات انرژی شما شوند.
در نهایت، شما می‌توانید از پزشک یا سایر بازماندگان تروما درخواست کمک کنید یا با یک کلینیک بهداشت روان، بیمارستان روانپزشکی یا مرکز مشاوره تماس بگیرید.
آنچه چربی بدن درباره خطر ابتلا به قاتلان خاموش می‌گوید
متخصصان هشدار می‌دهند که اگرچه چربی اضافی بدن خطرناک است، اما محل تجمع چربی‌ها بسیار مهم‌تر از میزان چربی انباشته شده در بدن است.
به‌گزارش نشریه بریتانیایی سان این مقاله به این موضوع می‌پردازد که وقتی صحبت از ذخایر چربی در بدن به میان می‌آید، باید در مورد کدام قسمت‌های بدن نگران باشیم:
گردن و صورت
ذخیره چربی در گردن و صورت می‌تواند نشانه‌ای از خطر ابتلا به بیماری قلبی باشد. یک مطالعه در ایالات متحده نشان داد که هرچه گردن شما بزرگ‌تر باشد، احتمال ابتلا به سطوح بالای LDL یا کلسترول بد بیشتر است. محققان بر این باورند که دور گردن بیش از ۳۵.۵ سانتی‌متر برای زنان و ۴۳ سانتی‌متر برای مردان نشان‌دهنده خطر بیشتر بیماری قلبی و حمله قلبی است. چربی گردن همچنین می‌تواند خطر آپنه خواب، سکته مغزی و افسردگی را افزایش دهد.
پستان‌ها
برای مردان و زنان، افزایش اندازه پستان ناشی از ذخیره چربی، یک علامت هشدار برای خطر ابتلا به سرطان در آینده است. سلول‌های چربی هورمون استروژن را تولید می‌کنند و افزایش استروژن می‌تواند شانس ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. سلول‌های چربی اضافی در پستان همچنین می‌توانند باعث التهاب در بدن شوند که می‌تواند به افزایش خطر ابتلا به سرطان کمک کند.
بازوها
افزایش چربی در بالای بازوها نشانه وجود چربی اضافی در کل بدن و یک علامت هشدار است. چربی اضافی روی بازوها معمولاً نشان‌دهنده چاقی و BMI بسیار بالا است. چاقی شانس ابتلا به افسردگی، حمله قلبی، دیابت نوع ۲، سکته مغزی، درد مفاصل، بیماری قلبی، سرطان و مرگ زودهنگام را افزایش می‌دهد، بنابراین این یک علامت هشدار برای تلاش برای تغییر سبک زندگی است.
شکم
چربی شکم اغلب به کبد شما راه پیدا می‌کند، جایی که به کلسترول تبدیل می‌شود. کلسترول به راحتی وارد جریان خون می‌شود، رگ‌ها را مسدود می‌کند و باعث افزایش خطر بیماری قلبی، حمله قلبی، سکته مغزی و فشار خون بالا می‌شود. چربی شکم همچنین می‌تواند منجر به التهاب، مقاومت به انسولین و دیابت نوع ۲ شود و شما را در برابر برخی سرطان‌ها از جمله پستان و روده بزرگ آسیب‌پذیرتر کند.
هدف قرار دادن مناطق خاصی از بدن برای کاهش چربی تقریبا غیرممکن است، اما می‌توانید بدون مداخله پزشکی، چربی بدن را کاهش دهید.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
با خوردن انواع بیشتری از میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات و پروتئین‌های کامل، باکتری‌های روده خود را تغذیه کرده و مصرف مواد مغذی را افزایش دهید.
مصرف غذاهای فرآوری‌شده مانند غذاهای آماده، چیپس، شیرینی، بیسکویت و سوسیس را کاهش دهید. آنها ارزش غذایی بسیار پایینی دارند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که ما را به خوردن بیشتر از آنها وادار کنند.
از استرس دور شوید. زمانی که استرس داریم، بدن ما هورمون کورتیزول را ترشح می‌کند که نه تنها باعث می‌شود بیشتر غذا بخوریم، بلکه می‌تواند بر توانایی ما برای تجزیه چربی در بدن نیز تأثیر بگذارد.
