این بزرگترین رزمایش هوایی در نوع خود از زمان بنیانگذاری پیمان نظامی ناتو است. از ۱۲ تا ۲۳ ژوئن (۲۲ خرداد تا ۲ تیرماه) آلمان گرانیگاه لجستیک هوایی خواهد بود.
هم‌اکنون در ۶ فرودگاه نظامی آلمان ۲۵۰ هواپیما مستقر هستند و قرار است ۲۵ کشور در این رزمایش شرکت کنند. ایالات متحده به تنهایی ۱۰۰ فروند هواپیما از آن سوی اقیانوس آتلانتیک به آلمان اعزام می‌کند.
در این رزمایش هوایی، وضعیت بحرانی در سه منطقه پروازی تمرین می‌شود: در آسمان شمال آلمان و دریای شمال، در شرق و در یک نوار کوچک‌تر در جنوب آلمان. حریم هوایی این مناطق به طور متناوب برای چندین ساعت در روز به روی ترافیک هوایی غیرنظامی بسته می‌شود.
پروازهای عادی بخشی از چالش این مانور هوایی است چرا که آسمان اروپا و آلمان در کانون آن، یکی از پرازدحام‌ترین ترافیک‌های هوایی جهان است. بنابراین کارشناسان هوانوردی می‌خواهند دریابند که آیا ترافیک هوایی غیرنظامی به موازات این رزمایش می‌تواند تا حد زیادی بدون اختلال به کار خود ادامه دهد. فرودگاه‌های آلمان باید در طول ده روز رزمایش هوایی ساعات کاری خود را در شب افزایش دهند.
اینگو گرهارتس، فرمانده نیروی هوایی آلمان می‌گوید: «امیدوارم اگر همه این اقدامات موثر واقع شوند، هیچ پروازی لغو نشود.» او اما تاخیر احتمالی در ورود و خروج هواپیماهای غیرنظامی را اجتناب‌ناپذیر می‌داند.
عملیات بازدارندگی به موازات فعالیت عادی هوایی
توربِن آرنولد از موسسه آلمانی امور بین‌الملل و امنیت (SWP) در مصاحبه با دویچه‌وله می‌گوید، ناتو می‌خواهد با رزمایش “ایر دیفندر۲۳” به موازات عملیات پروازی منظم هواپیماهای غیرنظامی، یک سیگنال سیاسی بازدارندگی ارسال کند.
آرنولد می‌گوید: «البته این یک سیگنال صریح است که می‌گوید، با وجود ترافیک هوایی سنگین، ما از هر سانتی‌متر قلمرو ناتو دفاع خواهیم کرد.»
بیش از ۱۰هزار سرباز زن و مرد از کشورهای ناتو سناریوهای از پیش تدارک‌شده متعددی را همچنین بر روی زمین تمرین خواهند کرد.
ژنرال اینگو گرهارتس، بازرس ارشد فرمانده نیروی هوایی آلمان می‌گوید، تمرین‌ها حتی روی زمین، از جمله “تخلیه از یک فرودگاه” نیز بخشی از این رزمایش است.
این رزمایش از قرار معلوم پس از روزهای پرآشوب فرودگاه کابل در سال ۲۰۲۱، زمانی که آمریکا و متحدانش مأموریت افغانستان را به سرعت پایان دادند، به برنامه مانور هوایی ناتو اضافه شد.
سناریوهای دیگر، پشتیبانی هوایی از نیروی زمینی، نبرد در آسمان با جت‌های دشمن و همچنین رهگیری موشک‌های میان‌برد توسط بمب‌افکن‌های جنگنده ناتو است.
نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا با ارسال با بمب‌افکن رادارگریز اف-۳۵، مدرن‌ترین جت جنگنده ناتو را به این سوی آتلانتیک می‌فرستند.
آرنولد، کارشناس انستیتوی امور بین‌الملل و امنیت می‌گوید، بر فراز آسمان دریای شمال دفاع در برابر زیردریایی‌ها یا کشتی‌های دشمن آزمایش می‌شود. آرنولد افزود: «دشمن می‌تواند از مناطقی زمینی حمله کند که خارج از قاره اروپا است.»
