این سیاستمدار حزب لیبرال‌های آلمان در برلین گفت: «از قرار معلوم به کارمندان بیشتری نیاز است، اما باید دست آن‌ها را باز گذارد تا در صحنه رویدادها فعال‌تر عمل کنند.»
او افزود: «دانش و اطلاعات آن‌ها متکی بر اطلاعات سرویس‌های کشورهای دوست است، به طوری که اطلاعات خود را از آن استخراج می‌کنند تا تصویری از وضعیت حاکم در مناطق به دست آورند. آیا این بدان معناست که تحقیقات دیگر کشورها بسیار بیشتر و دقیق‌تر است؟»
بیشتر بخوانید: سرویس اطلاعات برون‌مرزی آلمان چگونه جاسوسی می‌کند؟
پس از قیام مسلحانه یوگنی پریگوژین، رئیس سازمان مزدور روسی واگنر، علیه رهبری نظامی مسکو، انتقاد از سرویس اطلاعاتی فدرال آلمان (BND) مطرح شد. اولاف شولتس، صدراعظم آلمان اذعان کرد که سرویس اطلاعات برون‌مرزی آلمان از این قیام غافلگیر شده است.
اشتراک سیمرمان چندین سال است که شاهد کمبودها و نارسایی‌هایی در این رابطه بوده است و از جمله با اشاره به قدرت گرفتن طالبان در افغانستان در سال ۲۰۲۱ می‌گوید: «در رابطه با موقعیت طالبان و افغانستان، ما هیچ اطلاعاتی در دست نداشتیم و تقریبا دست خالی ماندیم.»
او افزود: «در مورد حمله نظامی روسیه به اوکراین در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ نیز وضعیت به همین گونه بود. تا روز حمله به ما اطلاع دادند که ارتش روسیه در حال تقویت لجستیک و تدارک ذخایر خونی است، اما نه بیشتر.»
بیشتر بخوانید: جاسوسی یکی از کارکنان مهم‌ترین نهاد امنیتی آلمان برای روسیه
این رئیس کمیسیون دفاعی پارلمان آلمان می‌گوید، هنگام ارزیابی وضعیت کشور مالی در غرب آفریقا، یعنی جایی که ارتش آلمان در چارچوب عملیات کلاه آبی شرکت دارد، باید منتظر اطلاعات بیشتر می‌ماندیم که دولت انتقالی این کشور چه زمانی می‌خواهد به مأموریت سازمان ملل به طور کامل خاتمه دهد.
از نظر او، بدیهی است که همه چیز قابل پیش‌بینی نبوده، اما نگاه دقیق‌تری به مالی لازم بود، به‌ویژه که گروه مزدور واگنر از مدت‌ها پیش در آنجا حضور داشت و این مسئله “هم از نظر نظامی و هم به لحاظ سیاسی و استراتژیک اهمیت داشته است”.
آیا موانع حقوقی سد راه سرویس اطلاعاتی آلمان است؟
این سیاستمدار ارشد حزب لیبرال‌های آلمان وضعیت قیام گروه واگنر به رهبری پریگوژین در روسیه را هم در همین راستا می‌بیند و می‌گوید: «این رویداد نیز برای سرویس اطلاعاتی آلمان کاملا غافلگیرکننده بوده است. به این ترتیب با چهار رویداد مهم پیاپی روبرو هستیم که پیشاپیش در مورد آن‌ها کسب اطلاعات و روشنگری صورت نگرفت و یا به درستی طبقه‌بندی نشدند.»
رئیس کمیسیون دفاعی پارلمان بوندستاگ آلمان اعتقاد دارد که در دستگاه سرویس مخفی برون‌مرزی این کشور همچنین یک مشکل ذهنی ساختاری وجود دارد. یک دلیل آن می‌تواند این باشد که آلمان با پایان دوران جنگ سرد در دهه ۱۹۹۰، یک رشته خطرات معین را خیلی ساده نادیده گرفت. پیش از آن، جمهوری فدرال قدیمی آلمان نگرش واقع‌بینانه‌تری نسبت به سناریوهای خطرآفرین داشت و همچنین از یک سرویس مخفی قوی برخوردار بود.
بیشتر بخوانید: دادگاه قانون اساسی فدرال آلمان: شکایت از سرویس اطلاعاتی برون‌مرزی وارد است
این سیاستمدار حوزه دفاعی آلمان می‌گوید: «حتی در زمان صدراعظمی ویلی برانت که برنده جایزه نوبل صلح بود، آلمان ۳.۵ درصد از تولید ناخالص ملی خود را به امور دفاعی اختصاص می‌داد.»
حدود سه هفته پیش، گرهارد شیندلر، رئیس پیشین “سرویس اطلاعاتی فدرال” آلمان، حوزه سیاست را متهم کرد که در طول سالهای اخیر حوزه‌های عملیاتی و توانایی‌های سرویس اطلاعاتی فدرال را بیش از حد محدود کرده‌اند.
شیندلر ۷۰ ساله گفت: «وقتی مانع پس از مانع در مسیر فعالیت سرویس اطلاعتی آلمان گذارده می‌شود، دیگر نباید تعجب کرد که این موانع می‌توانند بر توانایی کسب اطلاعات تأثیر بگذارند.»
