اما اگر علائم “سندرم پیش از قاعدگی” شما آنقدر شدید است که شما را از انجام کارهای عادی در محل کار یا خانه باز می‌دارد، یا اگر بر نحوه ارتباط شما با افراد زندگی‌تان تأثیر می‌گذارد، ممکن است به “اختلال دیسفوریک قبل از قاعدگی یا ملال قبل از قاعدگی” (PMDD) مبتلا باشید که نوع شدیدتری از “سندرم پیش از قاعدگی” است.
تا ۷۵ درصد از زنانی که پریود می‌شوند، ممکن است “سندرم پیش از قاعدگی” خفیفی داشته باشند، اما “PMDD” بسیار کمتر رایج است. این بیماری فقط بین ۳ تا ۸ درصد از زنان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. زنانی که “سندرم پیش از قاعدگی” خفیف دارند ممکن است برای مقابله با علائم به کمک پزشک نیاز نداشته باشند. اما زنانی که “PMDD” دارند، لازم است با پزشک خود در مورد راه‌های بهبود علائمشان صحبت کنند.
در نگاه اول، “سندرم پیش از قاعدگی” و “ملال قبل از قاعدگی” یکسان به نظر می‌رسند زیرا علائم مشابهی دارند، از جمله:
نفخ، پستان‌های دردناک، سردرد، درد و کوفتگی عضلات یا مفاصل، خستگی، مشکل در خوابیدن، هوس‌های غذایی و تغییرات خلق و خو.
اما “سندرم پیش از قاعدگی” و “ملال قبل از قاعدگی” از چندین جهت با هم متفاوت هستند. برای مثال اگر “PMS” دارید، ممکن است احساس افسردگی کنید. اما اگر “PMDD” دارید، غم و اندوه شما شاید آنقدر شدید باشد که احساس ناامیدی کنید. حتی ممکن است افکار “خودکشی” داشته باشید.
وقتی “سندرم پیش از قاعدگی” دارید، احساس اضطراب می‌کنید. اما در مورد “ملال قبل از قاعدگی”، اضطرابی که احساس می‌کنید احتمالاً در سطح بسیار متفاوتی است.
وقتی “PMS” دارید، ممکن است بدخُلق شوید. شما یک دقیقه احساس خوشحالی و دقیقه بعد احساس ناراحتی یا عصبانیت می‌کنید و احتمال گریه کردنتان بیشتر می‌شود. اما با “PMDD”، نوسانات خُلقی شما بسیار شدیدتر خواهد بود. ممکن است خیلی عصبانی شوید و چیزهایی شما را آزار دهند که در حالت عادی شما را آزار نمی‌دهند. ممکن است دعوا راه بیندازید، حتی اگر این سبک همیشگی شما نباشد. همچنین ممکن است برای چیزهایی گریه کنید که معمولاً شما را ناراحت نمی‌کنند. علاوه بر این، ممکن است احساس کنید که کنترل زندگی‌تان از دستتان خارج شده است.
اگر “سندرم پیش از قاعدگی” دارید و احساس افسردگی می‌کنید، احتمالا کمی از روال معمول خود جدا می‌شوید. اما اگر ملال قبل از قاعدگی داشته باشید، دیگر به شغل، سرگرمی‌ها، دوستان و خانواده‌تان، یا هر چیزی که ممکن است حال شما را خوب کند، اهمیتی نمی‌دهید.
هیچ کس علل دقیق “سندرم پیش از قاعدگی” و “ملال قبل از قاعدگی”را نمی‌داند، اما تصور می‌شود که “تغییرات در سطح هورمون‌ها” در این امر نقش دارند. “ژنتیک” نیز ممکن است نقشی داشته باشد. افسردگی نیز با “PMS” و “PMDD” مرتبط است.
هیچ آزمایش مشخصی برای تشخیص “سندرم پیش از قاعدگی” یا “ملال قبل از قاعدگی” وجود ندارد. متخصص زنان می‌تواند پس از صحبت با شما در مورد علائمتان، به شما بگوید که آیا “PMS” دارید یا “PMDD”.
اما اینکه آیا به درمان نیاز دارید یا خیر، بستگی به خفیف یا شدید بودن وضعیت شما دارد.
برخی از زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی خفیف می‌توانند علائم خود را با تغییرات سبک زندگی، از جمله ورزش، تغییر در رژیم غذایی، خواب باکیفیت و کاهش استرس مدیریت کنند. برخی دیگر ممکن است به داروهای بدون نسخه یا داروهایی که پزشکان تجویز می‌کنند، نیاز داشته باشند.
اگر “ملال قبل از قاعدگی” دارید، برخی تغییرات سبک زندگی ممکن است تا حدودی کمک کند، اما پزشک احتمالاً برای شما دارو نیز تجویز خواهد کرد.
از آنجا که”ملال قبل از قاعدگی” بر خلق و خو تأثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث افسردگی شود، پزشکان اغلب “مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین” (SSRI) را تجویز می‌کنند. این داروها، “ضد افسردگی” هستند و می‌توانند بر یک ماده شیمیایی در مغز شما به نام “سروتونین” تأثیر بگذارند. مصرف این داروها احتمالاً می‌تواند به تسکین بسیاری از علائم ملال قبل از قاعدگی که بر خلق و خوی شما تأثیر می‌گذارند، کمک کند.
فایده شگفت‌انگیز گیلاس؛ از بهبود کیفیت خواب تا سلامت قلب
گیلاس میوه‌ای هسته‌دار و مغذی و سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات مفید گیاهی است. مصرف این میوه می‌تواند به بهبود سلامت قلب، کیفیت خواب و کاهش علائم آرتروز و نقرس کمک کند.
گیلاس بیش از ۹۰۰ نوع دارد. اما احتمالاً شما فقط با تعداد انگشت‌شماری از آنها آشنا هستید. برخی از رایج‌ترین انواع گیلاس عبارتند از “گیلاس آمریکایی” که یکی از محبوب‌ترین گیلاس‌های شیرین است. این نوع گیلاس قرمز تیره بوده و طعمی ترد و شیرین دارد.
پرورش گیلاس‌های آبدار، شیرین “رینر” که رنگ زرد طلایی و قرمز دارند، بسیار دشوار است. شما فقط می‌توانید آنها را از اواخر بهار تا اوایل تابستان تهیه کنید.
“گیلاس ناپلئونی یا رویال” شبیه گیلاس رینر است اما طعم ترش‌تری دارد. این گیلاس‌ها اغلب برای تهیه نوشیدنی‌های الکلی استفاده می شوند.
اما گیلاس از هر نوعی که باشد، دارای فواید شگفت انگیزی برای سلامت شماست:
سرشار از مواد مغذی
همه انواع گیلاس، چه شیرین و چه ترش، منبع خوبی از فیبر، ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. یک فنجان گیلاس (۱۵۴ گرم)، ۹۷ کالری دارد و ۳ گرم فیبر به بدن شما می‌رساند. مصرف این میزان گیلاس، ۱۲ درصد از نیاز روزانه شما به ویتامین سی و ۱۰ درصد از میزان نیاز به پتاسیم را تامین می‌کند.
سرشار از آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات ضدالتهاب
گیلاس‌ها حاوی مقادیر زیادی آنتی‌اکسیدان هستند که از بدن در برابر استرس اکسیداتیو محافظت می‌کنند. استرس اکسیداتیو با بیماری‌های مزمن و پیری زودرس مرتبط است. انواع گیلاس به‌ویژه سرشار از “پلی‌فنول‌ها” هستند؛ ترکیبات گیاهی که به کاهش آسیب‌های سلولی و التهاب کمک می‌کنند. بررسی‌ها نشان داده‌اند رژیم‌های غذایی سرشار از پلی‌فنول ممکن است از ابتلا به بیماری‌هایی مانند بیماری‌های قلبی، دیابت، اختلالات مغزی و برخی سرطان‌ها جلوگیری کنند.
کمک به بهبود ریکاوری پس از ورزش
مطالعات نشان داده‌اند که آنتی‌اکسیدان‌ها و ترکیبات ضدالتهابی موجود در گیلاس، به‌ویژه گیلاس ترش، می‌توانند ریکاوری بعد از ورزش را تسریع و عملکرد عضلات را حفظ کنند. حتی در افراد غیرورزشکار نیز نوشیدن آب گیلاس ترش می‌تواند به کاهش درد و آسیب عضلانی کمک کند.
مفید برای سلامت قلب
مطالعات نشان داده‌اند رژیم‌های غنی از میوه و سبزی با کاهش علائم آسیب قلبی در ارتباط هستند. پتاسیم موجود در گیلاس به کاهش فشار خون کمک کرده و پلی‌فنول‌های موجود در آن از آسیب سلولی جلوگیری می‌کنند.
کاهش علائم آرتروز و نقرس
خواص ضدالتهابی گیلاس می‌تواند به کاهش علائم آرتروز کمک کند. مصرف گیلاس همچنین می‌تواند سطح اسید اوریک را کاهش داده و دفعات حملات نقرس را کاهش دهد.
بهبود کیفیت خواب
گیلاس به‌طور طبیعی حاوی مقدار کمی “ملاتونین” است، هورمونی که چرخه خواب-بیداری را تنظیم می‌کند. آنتوسیانین‌های موجود در آن نیز می‌توانند با افزایش ملاتونین، الگوهای خواب را بهبود دهند.
