در گزارشی که میزان در این باره منتشر کرده آمده که مدنی در سال ۱۳۹۹ به اتهام “جاسوسی و تحصیل مال نامشروع در قالب دریافت ارز خارجی نقد در اروپا و ارز دیجیتال” دستگیر شده است.
در این گزارش ذکر شده که مدنی که تا پیش از دستگیری به خارج از ایران و مشخصا کشور آلمان رفت‌وآمد داشته تلاش کرده تا “اطلاعات دارای طبقه‌بندی، از جمله مکان‌ها و ساختمان‌هایی که تجهیزات زیرساختی در آن مستقر بوده است را از طریق ارتباط امن” به سازمان اطلاعات خارجی اسرائيل (موساد) برساند.
در چند روز گذشته اخبار منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی حاکی از انتقال پدرام مدنی از زندان اوین به قزل‌حصار و نگرانی‌های فزاینده از خطر اعدام قریب‌الوقوع او بود.
مادر این زندانی سیاسی در ویدئویی با ابراز نگرانی عمیق خواستار بازنگری فوری در پرونده “پرابهام” فرزندش شده و از نبود اطلاعات شفاف در مورد وضعیت او گلایه کرده بود.
همچنین صدیقه وسمقی، نویسنده و اسلام‌پژوه و نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و برنده جایزه نوبل صلح خواستار توقف سریع اجرای حکم اعدام او شده بودند.
اولیویه گروندو، شهروند فرانسوی که پیش‌تر در ایران زندانی بود نیز از امکان اعدام این هم‌بندی سابق خود ابراز نگرانی عمیق کرده و جامعه جهانی را به اقدام برای توقف اجرای این حکم فراخوانده بود.
هانا نویمن، نماینده پارلمان اروپا نیز خواستار لغو فوری اعدام او شده بود و با اشاره به نگرانی‌های جدید در مورد روند دادرسی و استقلال قضایی پرونده این زندانی بر ضرورت توقف اجرای حکم اعدام او و سایر اعدام‌ها در ایران تأکید کرد.
هشدار دیدهبان حقوق بشر در مورد موج فزاینده اعدام‌ها
اعدام پدرام مدنی یک روز پس از آن صورت گرفت که سازمان دیدهبان حقوق بشر در گزارشی از موج فزاینده اعدام‌ها در ایران و خطر اعدام قریب‌الوقوع چند زندانی سیاسی، از جمله این مهندس ۴۱ ساله ابراز نگرانی کرد.
دیدهبان حقوق بشر در گزارش خود موج بی‌وقفه اعدام در ایران را “وحشتناک” خواند و از جامعه بین‌المللی خواست تا با اعمال فشار بر مقام‌های جمهوری اسلامی مانع از اعدام‌ها شوند.
بر اساس گزارش این سازمان غیردولتی حقوق بشری (مستقر در اسلو) که روز سه‌شنبه ۲۷ مه برابر با ششم خرداد منتشر شده است، تنها در ۲۵ روز اول ماه مه سال جاری در ایران ۱۱۳ تن به جوخه اعدام سپرده شده‌اند که شمار کل اعدام‌ها در این کشور در سال جاری را به ۴۷۸ نفر رسانده است.
طبق این گزارش شمار اعدام‌ها در ایران در چهار ماه اول سال ۲۰۲۵ در مقایسه با مدت مشابه سال قبل ۷۵ درصد افزایش یافته است.
دیدهبان حقوق بشر هشدار می‌دهد، اگر این روند ادامه یابد بیش از هزار نفر، از جمله از میان اقلیت‌های قومی، ناراضیان سیاسی و افراد مرتبط با جرایم مواد مخدر تا پیش از پایان سال جاری اعدام خواهند شد.
آمار گزارش‌شده همچنین حاکی از تشدید استفاده از این نوع مجازات علیه زنان و تمرکز اعدام‌ها بر جوامع حاشیه‌نشین، به‌ویژه اقلیت‌های قومی است.
از ۱۱۰ نفری که در ماه آوریل اعدام شده‌اند سه نفر زن، چهار تن تبعه افغانستان و ۳۶ نفر بلوچ بودند. همچنین شش تن از آنان کُرد و یک نفر عرب اهوازی و یک تن نیز ترکمن بود.
خطر اعدام قریب‌الوقوع چند زندانی سیاسی
سازمان دیدهبان حقوق بشر در گزارش روز سه‌شنبه خود با اشاره به این که خطر اعدام پدرام مدنی در روز چهارشنبه وجود دارد همچنین از امکان اعدام قریب‌الوقوع مهدی حسنی ۴۸ ساله و بهروز احسانی اسلاملو ۶۹ ساله که در زندان قزل‌حصار استان البرز به سر می‌برند ابراز نگرانی کرد.
دیدهبان حقوق بشر می‌گوید، این دو زندانی با اتهاماتی “مبهم و کلی” همچون “افساد فی‌الارض” در ارتباط با اتهام وابستگی به سازمان مجاهدین خلق ایران، “شورش مسلحانه” و “دشمنی با خدا” روبرو شده‌اند.
یک منبع آگاه به این سازمان گفته که حسنی پس از بازداشت در سپتامبر ۲۰۲۲ به مدت شش ماه در سلول انفرادی به سر برد و مورد شکنجه و سوء‌‌رفتار قرار گرفت. او و اسلاملو پس از دادگاهی اجمالی که تنها چند دقیقه به طول انجامید به اعدام محکوم شدند.
سازمان دیدهبان حقوق بشر به علاوه یادآور می‌شود که دست کم دو زندانی دیگر نیز در ماه جاری به اعدام محکوم شده‌اند که یکی از آن‌ها احسان فریدی، دانشجوی ۲۲ ساله دانشگاه تبریز با اتهام “افساد فی‌الارض” است و دیگری پیمان فرح‌آور، شاعر و فعال مدنی در زندان لاکان رشته با اتهام “محاربه.”
بیم اعدام مخالفان سیاسی با اعدام حمید حسین‌نژاد حیدرانلو، زندانی کرد ۴۰ ساله در ۲۱ آوریل بالا گرفت که متهم به “شورش مسلحانه” و “عضویت در حزب کارگران کردستان” بود.
سازمان‌های حقوق بشری همواره از اعدام‌ها در ایران انتقاد کرده و خواستار توقف فوری این مجازات شده‌اند.
از ژانویه ۲۰۲۴ زندانیان محکوم به اعدام در ایران کارزاری با عنوان “سه‌شنبه‌های نه به اعدام” راه‌اندازی کرده‌اند و هر هفته در اعتراض به موج اعدام‌ها و برای جلب توجه مجامع بین‌المللی برای جلوگیری از این موج دست به اعتصاب غذا زده‌اند، کارزاری که از حمایت فعالان حقوق بشر، همچون شیرین عبادی و نرگس محمدی برخوردار شده است.
