فلاونوئیدها ترکیبات طبیعی موجود در گیاهان هستند که در غذاهایی مانند چای، بلوبری، توت‌فرنگی، پرتقال، سیب، انگور، و حتی در شراب قرمز و شکلات تلخ یافت می‌شوند.
این مطالعه که در نشریه “Nature Food” منتشر شده، بیش از ۱۲۰ هزار نفر بین سنین ۴۰ تا ۷۰ سال را به مدت بیش از یک دهه زیر نظر داشته است.
نتایج نشان داد که مصرف روزانه حدود ۵۰۰ میلی‌گرم فلاونوئید، با “کاهش ۱۶ درصدی خطر مرگ و میر” و کاهش تقریبی ۱۰ درصدی خطر بیماری‌های قلبی، دیابت نوع ۲ و بیماری‌های تنفسی همراه است. دو فنجان چای، تقریبا این مقدار فلاونوئید را به بدن می‌رساند.
یافته‌های این مطالعه با توصیه‌های رایج درباره خوردن غذاهای رنگارنگ برای حفظ سلامت، هم‌راستا هستند. مصرف میوه و سبزیجات با رنگ‌های گوناگون، به‌ویژه آن‌هایی که غنی از فلاونوئید هستند، به دریافت بهتر و متنوع‌تر ویتامین‌ها و مواد مغذی کمک می‌کنند.
فلاونوئیدها چه کار می‌کنند؟
فلاونوئیدها به تنظیم فعالیت سلولی کمک و با رادیکال‌های آزادی که باعث استرس اکسیداتیو در بدن می‌شوند، مقابله می‌کنند. به زبان ساده‌تر، آنها به بهبود عملکرد بدن کمک کرده و از آن در برابر سموم و عوامل استرس‌زا محافظت می‌کنند.
فلاونوئیدها همچنین خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارند. آنتی‌اکسیدان‌ها به بدن کمک می‌کنند تا با رادیکال‌های آزاد مبارزه کند. بدن انسان به‌طور طبیعی مقداری آنتی‌اکسیدان تولید می‌کند، اما این ترکیبات در موادی مانند شکلات تلخ، حبوبات، و بسیاری از میوه‌ها و سبزیجات نیز یافت می‌شوند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
التهاب یکی از واکنش‌های سیستم ایمنی بدن است. مواد آلرژی‌زا، میکروب‌ها، سموم و سایر محرک‌ها می‌توانند باعث بروز التهاب شوند. مصرف فلاونوئيدها به رفع التهاب بدن کمک می‌کند.
اثرات ضد التهابی و آنتی‌اکسیدانی فلاونوئیدها دانشمندان را به مطالعه پتانسیل آنها به عنوان “داروهای ضد سرطان” نیز تشویق کرده است. تحقیقات نشان داده است که برخی از فلاونوئیدها ممکن است به جلوگیری از تکثیر سلول‌های سرطانی کمک کنند.
آیا نوع کم ضررتر الکل وجود دارد؟
اگر شنیده‌اید که شراب قرمز بهتر از آبجو یا مشروبات سنگین است، یا الکل‌های شفاف مثل ودکا یا جین از انواع تیره‌تر مثل رام یا ویسکی ضرر کمتری دارند، باید بگوییم که خبر خوبی در این مورد وجود ندارد.
متخصصان تاکید می‌کنند که “الکل، الکل است” و نوشیدن هر الکلی به هر میزان برای سلامت مضر است.
با این حال، کارشناسان معتقدند که در زندگی واقعی، برای همه افراد ممکن نیست که به‌طور کامل از مصرف الکل پرهیز کنند. پس اگر قرار است بنوشید، راهکارهایی وجود دارد که می‌توانید از طریق آنها خطر مصرف الکل را کاهش دهید.
وقتی الکل می‌نوشید، بدن شما اتانول موجود در نوشیدنی را به ماده‌ای به نام “استالدهید” تبدیل می‌کند؛ ترکیبی بسیار سمی که می‌تواند به DNA آسیب برساند.
بافت‌های زیادی در بدن، از دهان و گلو گرفته تا کبد، روده بزرگ و سینه، در معرض آسیب ناشی از این ماده قرار دارند. زمانی که بدن تلاش می‌کند DNA آسیب‌دیده را ترمیم کند، ممکن است جهش‌هایی سرطانی به‌وجود آید. همین مسئله باعث می‌شود که نوشیدن الکل، خطر ابتلا به حداقل هفت نوع سرطان را افزایش دهد.
چطور انتخاب بهتری داشته باشیم؟
هر چه میزان “اتانول” در یک نوشیدنی بیشتر باشد، آسیب آن نیز بیشتر خواهد بود.
یکی از روش‌های بررسی میزان اتانول، نگاه کردن به میزان الکل بر حسب حجم (A.B.V) است که روی برچسب محصولات درج می‌شود.
مثلاً اگر بین دو نوع آبجو با میزان یکسان، یکی ۴ درصد و دیگری ۸ درصد “A.B.V” داشته باشد، نوع اول ۵۰ درصد کمتر از نوع دوم اتانول به بدن می‌رساند.
به‌طور کلی، آبجو کمتر از شراب و شراب کمتر از مشروبات سنگین مانند ودکا یا تکیلا الکل دارد، اما همیشه اینطور نیست.
برخی آبجوها حتی ممکن است میزان الکل‌شان از شراب یا حتی برخی مشروب‌های سنگین بیشتر باشد.
در این میان، کوکتل‌ها گاهی چند نوع الکل دارند و محاسبه‌میزان واقعی الکل در آنها سخت‌تر است. به همین دلیل محققان توصیه می‌کنند که در موقعیت‌هایی که می‌خواهید میزان مصرف اتانول را کاهش دهید، بهتر است به آبجو یا شراب بسنده کنید.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
بعضی نوشیدنی‌های الکلی به دلیل وجود نوشابه یا آبمیوه معمولا قند و کالری بسیار بالایی دارند، و مصرف زیاد آنها ممکن است باعث چاقی شود.
همچنین شما باید از مصرف مداوم نوشیدنی‌های الکلی که با کافئین ترکیب می‌شوند (مثل اسپرسو مارتینی یا ودکا ردبول) پرهیز کنید.
اگرچه شواهدی در دست نیست که مشروبات تیره‌تر برای سلامت خطرناک‌تر باشند، اما برخی مطالعات محدود نشان داده‌اند که آنها ممکن است خماری شدیدتری ایجاد کنند. مشروبات تیره مانند براندی، دارای ترکیباتی به نام “کانجنرها” هستند که در فرآیند تخمیر به‌وجود می‌آیند و به طعم، بو و رنگ نوشیدنی کمک می‌کنند. میزان بالاتر “کانجنرها” معمولا باعث خماری‌های شدیدتر می‌شود.
