کیوان صمیمی، کنشگر سیاسی و مدنی، که به تازگی از زندان اوین به زندان سمنان تبعید شد، در نامه‌ای از زندان روایتی از انتقالش از زندان اوین را شرح داده و نوشته است که مسئولان زندان با فریب و دروغ باعث «فشار روانی و قلبی زیادی» به او شده و احتمالا دنبال «پروژه‌ی فرسوده‌سازی و حتی قتل تدریجی» او هستند.

این زندانی ۷۳ ساله که پیش از انتقال به زندان سمنان، یک روز در زندان مرکزی کرج به سر برد، نوشته است که در این زندان «بازداشتگاه‌های کثیف و پراسترس» وجود دارد که از حداقل امکانات بهداشتی برخوردار بوده‌اند.

به نوشته آقای صمیمی که روز دوشنبه،‌ ۱۱ بهمن، منتشر شد، در این زندان تا سه برابر ظرفیت سالن، زندانی نگهداری می‌شود و وضعیت بد توالت‌ها، محدودیت ۱۰ دقیقه‌ای برای حمام و نبود امکانات باعث می‌شود که زندانیان مرتب با هم زد و خورد داشته باشند.

کیوان صمیمی، سردبیر نشریه ایران فردا و عضو کانون نویسندگان ایران، که اکنون ۷۳ ساله است، از آذر سال گذشته در اوج همه‌گیری کرونا در ایران، برای گذراندن محکومیت دو ساله خود به زندان اوین منتقل شد.

بر اساس گزارش کانون نویسندگان ایران، در روزهای اخیر، پس از آن که کیوان صمیمی در نامه‌ای درباره ماجرای جان باختن بکتاش آبتین، عضو دیگر کانون نویسندگان، این رخداد را «قتل شبه‌عمد» خواند، مسئولان زندان اوین تصمیم به تبعید او گرفتند.

پیش از این گزارش شده بود که مسئولان زندان کیوان صمیمی را با زور و خشونت از زندان اوین به قصد تبعید در یکی از زندان‌های استان البرز بیرون ردند ولی دادیار اجرای احکام کرج حاضر به پذیرفتن او در زندان‌های استان البرز نشد و آقای صمیمی یک روز را در زندان رجایی شهر کرج سپری کرد و سپس به زندان سمنان برده شد.

به گزارش رادیو فردا، او در بخشی از نوشته خود، وضعیت زندان را با وضعیت کلی جمهوری اسلامی مقایسه کرده و نوشته است که «مملکت خان خانی شده و هر مسئولی حرف خودش را می‌زند و منافع خودش را در نظر می‌گیرد، شیرازه‌ی امور از هم پاشیده» و «این تارهای سست عنکبوتی با ضرباتی چند فرو می‌ریزد».

به گفته وی به توجه به ثبت بیشترین افت سطح آب زیرزمینی در آب‌خوان‌های این منطقه با رشد ۲۲۴ درصد و نیز افزایش ۲۵ تا ۳۰ درصدی شوری آب آن، یک فاجعه زیست محیطی در منطقه در حال وقوع است.

به گزارش خبرگزاری ایسنا، آقای برزگری‌ با اشاره به افت بی‌اندازه آب‌های زیرزمینی درشهرستان بافق، گفت: بافق در منطقه گرم و خشک با متوسط بارش ۷۰ میلیمتر واقع شده است که این میزان بارش حتی نسبت به متوسط استان، حدود ۳۲ درصد کمتر است.

معلم با شرافت اندوه جامعه را به دوش می کشد

وزیر خارجه آمریکا در پیامی توئیتری، از ضرورت استحکام رابطه با اسرائیل در تقابل با رژیم ایران سخن گفت.

«آنتونی بلینکن» نوشت: رابطه دوجانبه مستحکم میان آمریکا-اسرائیل در مواجهه با چالش‌های مشترک از جمله مخاطرات تهاجم بیشتر روسیه علیه اوکراین و تهدید‌های ایران حائز اهمیت است.

اسرائیل دائما این موضوع را مطرح می‌کند که ملزم به رعایت توافق احتمالی حاصل از گفتگو‌های وین نیست و مستقل از آمریکا عمل می‌کند.

واشنگتن اگزمینر با اشاره به این موضوع به نقل از یک مقام آمریکايی نوشت: رژیم ایران در نقطه تصمیم‌گیری برای احیای برجام یا پذیرش فشار اقتصادی سیاسی بیشتر قرار دارد.

یکی از مقام‌های ارشد وزارت خارجه ایالات متحده روز گذشته در جمع خبرنگاران گفت راه به سوی رسیدن به توافق در مذاکرات وین وجود دارد، اما ایران باید «هم‌اکنون تصمیمات سیاسی سخت و مهمی» اتخاذ کند.

این مقام آمریکايی گفت، «در حالی‌که چهار آمریکایی بی‌گناه پشت میله‌های زندان هستند و یا بازداشت شده‌اند، تصور بازگشت به توافق برجام خیلی سخت می‌باشد. بعید است واشنگتن در حالی‌که ایران آمریکایی‌ها را بازداشت کرده است به یک توافق برسد، هر چند این یک پیش‌شرط برای توافق نیست.

چین شاخک‌های خود را تا عمق نهاد‌های چند جانبه در جهان گسترش داده است. این کشور به سرعت در حال تلاش برای بازنویسی قواعد نظم بین‌المللی است. کار سانسور چینی به جایی رسیده که پکن از این نیز فراتر می‌رود و به طور مستقیم داستان یک فیلم را تغییر می‌دهد.

بندیکت راجرز؛ روزنامه نگار و فعال حقوق بشر بریتانیایی که فعالیت هایش بر مسائل آسیا از جمله کره شمالی و چین متمرکز است و به طور منظم در نشریاتی، چون «وال استریت ژورنال»، «نیویورک تایمز» و «هافینگتون پست» می‌نویسد و در برنامه‌های شبکه‌های خبری، چون «بی بی سی»، «سی ان ان»، «اسکای»، «الجزیره» و حضور دارد. او بنیانگذار و معاون کمیسیون حقوق بشر حزب محافظه کار بریتانیا و یکی از بنیانگذاران کارزار ائتلاف بین المللی برای توقف جنایات علیه بشریت در کره شمالی بوده است. او مدیر اجرایی دیده بان هنگ کنگ و مشاور پارلمان بریتانیا در امور چین است. کتاب تازه راجرز تحت عنوان «ارتباط چین: سی سال درون و پیرامون استبداد حزب کمونیست چین» اواخر سال جاری میلادی منتشر خواهد شد.

به گزارش فرارو به نقل از اسپکتیتر، رژیم سیاسی چین به رهبری حزب کمونیست آن کشور همواره سانسورچی بوده است. آن رژیم «دیوار آتش بزرگ» را علیه فیس بوک، توئیتر و گوگل ایجاد کرده و آن وب سایت‌ها را مسدود کرده است. بسیاری از فیلم‌های خارجی در چین ممنوع شده اند و حتی «وینی د پو» شخصیت خرس کارتونی که برخی کاربران از شباهت او با «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین گفته بودند را نیز ممنوع کرده است. فیلم «دزدان دریایی کارائیب: صندوقچه مرد مرده» به دلیل ارجاعاتی که به ارواح و آدم خواری دارد در چین سانسور شده است. هم چنین، دولت چین فیلم «سرزمین خانه به دوش ها» «یا نومالند» را به دلیل اظهارات «کلوئی ژائو» کارگردان چینی الاصل آن فیلم که چین را مکانی که سراسر آن مملو از دروغ است توصیف کرده بود به طور کامل ممنوع کرده است.

اکنون، اما کار به جایی رسیده که پکن از این نیز فراتر می‌رود و به طور مستقیم داستان یک فیلم را تغییر می‌دهد. این هفته مشخص شد که پلتفرم چینی پخش فیلم Tencent Video پایان فیلم فایت کلاب یا یا «باشگاه مشت زنی» ساخته سال ۱۹۹۹ میلادی به کارگردانی «دیوید فینچر»با بازی «برد پیت» را تغییر داده است. بنابراین، فیلم با یک پیروزی تبلیغاتی برای رژیم سیاسی چین به پایان می‌رسد. در نتیجه، حکومت چین دیگر تنها به سانسور سکانس‌هایی که دوست ندارد مبادرت نمی‌ورزد بلکه به فیلم‌های غربی پیچ و تاب تازه‌ای می‌دهد تا حکومت آن کشور را به مثابه یک قهرمان به نمایش بگذارند.

در «باشگاه مشت زنی» که با بازی برد پیت در نقش «تایلر داردن» به روی صحنه رفته او توسط «ادوارد نورتون» راوی داستان در حالی که در پس زمینه اش آسمان خراش‌ها منفجر می‌شوند جان اش را از دست می‌دهد چرا که راوی داستان متوجه شده که او و تایلر در واقع یک نفر هستند. راوی – تایلر پس از درک این موضوع سعی می‌کند جلوی آخرین برنامه تروریستی باشگاه مبارزه که منفجر کردن برج‌های تجاری است را بگیرد. او نزد پلیس می‌رود می‌کند، اما کسی حرف اش را باور نمی‌کند. راوی به ناچار به محل حادثه می‌رود جایی که بار دیگر تایلر را می‌بیند و سعی می‌کند او را از این کار منصرف کند. راوی که از این وضعیت به تنگ آمده اسلحه را در دهان خود می‌گذارد و شلیک می‌کند. لحظه‌ای بعد تایلر با سری خونی بر روی زمین می‌افتد. فیلم با مضمونی آنارشیستی و ضد سرمایه داری و با تلاشی برای فروپاشی تمدن مدرن به پایان می‌رسد.

در نسخه تازه دستکاری شده فیلم توسط حزب کمونیست چین، اما بر روی ساختمان‌های در حال انفجار بر روی یک صفحه سیاه عبارت «پلیس به سرعت کل نقشه را کشف کرد و همه جنایتکاران را بازداشت کرد و با موفقیت از انفجار بمب جلوگیری کرد» افزوده شده است و داردن روانه تیمارستان شده و بعدا مرخص می‌شود.

به عبارت دیگر، از دید حزب کمونیست چین پایان آنارشیستی فیلم بیش از اندازه شدید و غلیظ بوده و برای رژیمی که خود را بالاتر از همه چیز، قادر مطلق، کنترل کننده و حافظ ثبات و قدرت فراگیر دولتی می‌داند امری غیر قابل تحمل بوده است. بنابراین، حزب کمونیست چین فیلمنامه را تغییر داد و به فیلم را با پایانی خوش به نمایش گذاشت.

این مورد به ما درباره رابطه رژیم کمونیستی چین با هالیوود چه می‌گوید؟ چند سالی است که چین با تامین مالی فیلم‌ها و خرید سینما‌ها نفوذ چشمگیری بر تهیه کنندگان هالیوود پیدا کرده است. فشار دولت چین بر «ریچارد گیر» بازیگر امریکایی باعث ممنوعیت ورود او به کشور چین شد چرا که او در مراسم اسکار سال ۱۹۹۳ میلادی به اشغال تبت توسط دولت چین اعتراض کرده بود و همین موضوع سبب تحریم شدن اش در هالیوود نیز شده بود. او دوستی نزدیکی نیز با «دالایی لاما» داشته و در سال ۲۰۰۸ میلادی خواستار تحریم مراسم المپیک پکن شده بود. تسلط چین بر تهیه کنندگان هالیوودی را می‌توان در مورد فیلم «مولان» دید. منتقدان و بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی بر این نکته تاکید کرده بودند که در عنوان بندی پایانی فیلم از نهاد‌های حزب کمونیست چین مستقر در ایالت اویغور نشین «شین جیانگ» قدردانی به عمل آمده است این در حالی است که آن نهاد‌ها مسئولیت اردوگاه‌های ایدئولوژیک و کار اجباری را برعهده دارند که طبق اعلام سازمان ملل بیش از یک میلیون مسلمان از اقلیت هایی، چون اویغور و قزاق در آن تحت آزار و اذیت قرار گرفته اند. از چند ماه پیش از نمایش فیلم مولان، اعتراض‌های دیگری به این فیلم شروع شده بود چرا که «لیو ایفی» ستاره زن آن فیلم از نیرو‌های پلیس هنگ کنگ تقدیر به عمل آورده بود نیرو‌هایی که به علت سرکوب شدید معترضان آن کشور مورد انتقاد قرار گرفته اند.

ترکیبی از بی اعتمادی و احساس ناامنی سبب شده تا رژیم کمونیستی چین به جای سانسور و حذف سکانس‌ها به تغییر سکانس پایانی فیلم روی آورد. دولت چین می‌داند که به اندازه کافی اهرم لازم در چنته دارد تا بر هالیوود پیروز شود. در سال ۲۰۲۰ میلادی، چین به عنوان بزرگ‌ترین بازار باکس آفیس جهان از امریکای شمالی پیشی گرفت و سازندگان فیلم‌های هالیوودی نیز روح خود را به پکن فروخته اند. با این وجود، علیرغم این موفقیت حکومت چین احساس ناامنی می‌کند ترس از این که پایان یک فیلم تهدیدی برای اقتدار و تصویر همراه با «ثبات» چین باشد.

دیده بان حقوق بشر تغییر پایان فیلم «باشگاه مشت زنی» توسط دولت چین را «دیستوپیایی» (جامعه‌ای خیالی که پلیدی‌ها و رذایل آن با هدف عبرت آموزی اخلاقی یا سیاسی به تصویر کشیده می‌شوند) توصیف کرده است. افراد دیگری نیز در این باره اظهارنظر کرده اند از جمله «آی وی وی» هنرمند مخالف چینی که در این باره به کنایه و طنز نوشته است: «تایلر داردن چه خواهد گفت؟» «تد کروز» سناتور امریکایی نوشته است: قانون دوم باشگاه مبارزه این است: «ما هر آن چه سانسورچیان کمونیست چینی بگویند را انجام خواهیم داد و هر آن چه آنان بخواهند را خواهیم گفت». «جوردن پیترسون» نویسنده که کتاب هایش از پر فروش‌ترین‌ها هستند نیز در توئیتی نوشته است: «چین فیلم باشگاه مبارزه را تغییر می‌دهد تا مقام‌های آن کشور پیروز شوند».

در آستانه افتتاح بازی‌های المپیک زمستانی در پکن علیرغم اعتراضات گسترده و تحریم دیپلماتیک از سوی ایالات متحده، بریتانیا، کانادا، استرالیا، ژاپن، دانمارک، لیتوانی و سایر کشور‌ها رژیم کمونیستی چین به ورزشکاران هشدار داده در صورت انتقاد از حکومت چین و وضعیت آن کشور مجازات خواهند شد. چین کارزار نفوذ خطرناکی شامل مداخله و ارعاب مخالفان سیاسی در دموکراسی‌های غربی را به راه انداخته است. هم چنین، حکومت چین از طریق اعمال فشار اقتصادی تلاش می‌کند مخالفان را متوقف سازد. در مورد شخص من این تجربه به طور مستقیم مشاهده شده است. همان گونه که مورد «کریستین لی» جاسوس زن چینی که به سیاستمداران بریتانیایی نزدیک شده بود نشان داد پکن شاخک‌های خود را تا عمق وال استریت و شهر لندن و همچنین سازمان ملل متحد، سازمان بهداشت جهانی و سایر نهاد‌های چند جانبه گسترش داده است. این کشور به سرعت در حال تلاش برای بازنویسی قواعد نظم بین‌المللی است همان گونه که اکنون فیلم نامه فیلم‌هایی را که دوست ندارد بازنویسی می‌کند.

انعکاس همزمان پرچم های جمهوری اسلامی و چین به روی برج آزادی تهران خبرساز شده است.

این اقدام به مناسبت سال نوی چینی و همزمان با دهه منتهی به سالگرد انقلاب بهمن ۵۷ و با حضور سفیر چین در تهران انجام گرفته است.

کاربران شبکه های اجتماعی از کنار هم قرار گرفتن پرچم چین در برج آزادی کنار پرچم جمهوری اسلامی ابراز شگفتی کرده و آن را به سیاست‌های رژیم خامنه ای در نزدیک کردن خود به چین مرتبط دانسته اند.

رژیم ایران قصد دارد تولید دستگاه‌های سانتریفیوژ پیشرفته را از مجتمع “تسا” در کرج به مجتمع جدیدی در اصفهان منتقل کند. دوربین‌های نظارتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم به اصفهان منتقل شده‌اند اما آژانس به آنها دسترسی ندارد.

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز دوشنبه ۳۱ ژانویه (۱۱ بهمن) اعلام کرد که رژیم ایران اطلاع داده که تولید بخشی از سانتریفیوژهای پیشرفته برای غنی‌سازی اورانیوم را از مجتمع شرکت تکنولوژی سانتریفیوژ (تسا) در کرج به مجتمع دیگری منتقل می‌کند.

این اقدام رژیم ایران یک ماه پس از موافقت با نصب دوربین‌های نظارتی در تأسیسات کرج صورت می‌گیرد.

خبرگزاری رویترز به نقل از دیپلمات‌ها می‌گوید، از آنجا که فعالیت‌های مجتمع کرج مدت‌ها از چشم آژانس پنهان بوده و رژیم ایران اجازه نصب دوربین‌ها را نمی‌داده است، این تجهیزات می‌توانسته‌اند برای تولید سلاح هسته‌ای به کار گرفته شده و به مکانی نامعلوم منتقل شده باشند.

رویترز افزود: در حالی که مذاکرات غیرمستقیم بین تهران و واشنگتن برای نجات توافق برجام در مرحله حساسی است، این اقدام به عدم اطمینان در مورد فعالیت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی می‌افزاید.

نماینده دائم جمهوری اسلامی در وین گفته: آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تا احیای برجام به اطلاعات نظارتی درباره تاسیسات جدید اتمی اصفهان دسترسی نخواهد داشت.

این در حالیست که قدرت های غربی می‌گویند تنها چند هفته باقی مانده تا پیشرفت‌های اتمی رژیم ایران برجام را به‌طور کامل باطل کند.

یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا امروز گفت: ما در مرحله نهایی مذاکرات هستیم چون همان‌طور که از چند وقت پیش گفته‌اند مذاکرات به دلیل پیشروی‌های هسته‌ای رژیم ایران نمی‌توانند تا ابد ادامه پیدا کنند.

ولید فارس، کارشناس امور خاورمیانه می گوید: تهدیدات و اقدامات رژیم ایران به‌ معنی باجگیری از دولت آمریکا است. تهران این تهدیدات را افزایش می‌دهد تا چیزی از دولت کنونی به‌ دست بیاورد.