می گویند از پشت به آرشام شلیک کردند و سپس تن مجروحش را بردند. ۴روز بعد خانواده جسد گلوله خورده و شکنجه شده‌اش را به شرط عدم اطلاع‌رسانی و بدون برگزاری مراسم شبانه دفن می کند.

آرشام در ویدئوی زیر آخرین شمع تولدش را خاموش می‌کند.

نظر یکی از کاربران: امیدوارم هیولایی که شمع زندگیت را خاموش کرد به سرنوشتی بدتر از قذافی گرفتارشه پسر عزیز ایران…

تبحر و شهرت ویژه آن مرحوم در خواندن آواز هزاره‌ای باخرزی یکی از سبک‌های اصیل موسیقی مقامی شرق خراسان بود. او از اساتید معروف در حوزه موسیقی مقامی بود و در بیش از پنجاه جشنواره در این حوزه در سطح کشور و بین‌الملل شرکت داشت و نامش ماندگار شد.

استاد اعتصامی نوازندگی دوتار را نزد مرحوم غلامحسین سمندری و خوانندگی موسیقی مقامی را در محضر مرحوم محمد ابراهیم شریف‌زاده فرا گرفت و با تلاش در این حوزه شاگردان بنامی را نیز آموزش داد.

پیکر مرحوم اعتصامی در باخرز در مزار ابدیش در جوار اساتید مرحومش سمندری و شریف‌زاده به خاک سپرده می‌شود.

خبرگزاری هرانا – روز پنجشنبه ۲۸ آذرماه، بخشی از گورستان تاریخی مسیحیان در اصفهان توسط افرادی ناشناس تخریب شده است. تخریب آرامگاه‌‌ها و بناهای متعلق به مسیحیان، بهاییان و قبور دگر اندیشان در شهرهای مختلف ایران طی سالهای گذشته پرسابقه است و اغلب این تخریب‎ها با چراغ سبز مسئولان جمهوری اسلامی صورت گرفته است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، به نقل از محبت نیوز، روز پنجشنبه ۲۸ آذرماه ۱۳۹۸، بخشی از گورستان تاریخی مسیحیان در اصفهان تخریب شده است.

بر اساس این گزارش، شماری از سنگ‌ قبرها و صلیب‌ها در این گورستان شکسته شده است.

به گفته منابع آگاه، هنوز مشخص نیست این اقدام با چه انگیزه‌‌ای و از سوی چه کسانی صورت گرفته است.

بر اساس این گزارش آرامگاه ارامنه یکی از گورستان‌های قدیمی اصفهان است که قدمت آن به قرن پانزدهم میلادی می‌رسد، در جنوب شهر و در دامنه کوه صفه قرار دارد. به غیر از ارامنه اصفهان، مقبره بسیاری از اتباع خارجی که از زمان صفویه تاکنون در اصفهان زندگی می‌کرده‌اند در این گورستان قرار دارد.

تخریب آرامگاه‌‌ها و بناهای متعلق به مسیحیان در شهرهای مختلف ایران پرسابقه است. در سایه افراط گرایی و مسیحیت ستیزی که اتفاقا پروپاگاندای جمهوری اسلامی به آن دامن می‌زند همواره هستند افرادی که با انگیزه‌‌های ایدئولوژیک دست به تخریب نمادها و ساختمان‌‌های تاریخی غیراسلامی می‌‌زنند.

۶ مرداد ۱۳۹۰ کلیسای تاریخی کرمان که در لیست آثار ملی ایران نیز ثبت شده بود در کرمان به وسیله لودرها کاملن تخریب و به تلی از خاک تبدیل شد. خرداد سال ۱۳۹۶ گورستان تاریخی مسیحیان کرمانشاه نیز تخریب شده و به محلی برای دپوی زباله تبدیل شده است.

تعرض شهرداری به گورستان مسیحیان اهواز و تخریب و سرقت صلیب‌های قبرستان ارامنه و لهستانی‌های این شهر در سال‌های اخیر نمونه‎ای از این رخدادها است. حتی بخشی از گورستان ارامنه تهران در منطقه دولت که زیر نظر شورای شهر تهران قرار دارد آسیب جدی دیده است.

«قبرستان انگلیسی‎ها» یا قبرستان مسیحیان بوشهر که به عنوان یکی از محل‌های تدفین ارمنیان بوشهر نیز استفاده می‌شد نیز از تخریب‎ها در امان نماند و زمین‎های آن فروخته شد و ساخت و ساز در آن صورت گرفت.

لازم به‌ذکر است، طی سال های گذشته علاوه بر مسیحیان، پیروان آیین بهایی نیز در ایران بارها با تخریب و پلمب شدن آرامستان‌های خود در شهرهای مختلف مواجه شده اند. هرانا، پیشتر در گزارشات مختلف از تخریب قبور و تعطیلی گورستان‌های بهاییان توسط نهادهای قضایی و امنیتی خبر داده است.

تخریب محل دفن اولین کشیش اعدام شده به اتهام ارتداد

خبرگزاری هرانا – محل دفن حسین سودمند، آذرماه امسال در بیست و نهمین سالگرد اعدام وی تخریب شده است. پیکر آقای سودمند پس از اعدام در حاشیه قبرستان بهشت رضای مشهد دفن شده بود و در تمام این سال‌ها تنها نشان مزارش سطحی سیمانی و بی نام و نشان بود؛ با این حال در آذرماه امسال این محل با خاکریزی به عمق حدود نیم متر در دل خاک پنهان شده است. به نظر می‌آید این تخریب برای از بین بردن نشان دفن آقای سودمند صورت گرفته باشد. حسین سودمند، کشیش جماعت ربانی مشهد در تاریخ ۱۲ آذر ۱۳۶۹ به اتهام ارتداد اعدام شده بود.

به گزارش هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، محل دفن کشیش حسین سودمند، آذرماه امسال در بیست و نهمین سالگرد اعدام او تخریب شده است.

پیکر حسین سودمند در حاشیه قبرستان بهشت رضای مشهد و در منطقه‌ای مخروبه دفن شده بود. در تمام این سال‌ها تنها نشان مزارش سطحی سیمانی و بی نام و نشان بود که آن هم در آذرماه امسال تخریب شده است؛ اکنون سطح مزار با خاکریزی به عمق نیم متر پنهان شده و نشان صلیب بر دیوار نیز کمرنگ شده است. به نظر می آید این تخریب برای از میان بردن آثار محل دفن کشیش سودمند صورت گرفته باشد.
تخریب و اهانت به مزار اقلیت‌های دینی و مخالفین سیاسی جمهوری اسلامی امری باسابقه است.

حسین سودمند در آبان ماه ۱۳۶۹ پس از اتمام مرخصی چند هفته ای به زندان وکیل آباد مشهد بازگشت و در تاریخ ۱۲ آذرماه ۱۳۶۹، بدون اطلاع قبلی و بدون فرصت دیدار قبل از اعدام با خانواده، در محوطه زندان وکیل آباد مشهد اعدام شد. در گواهی فوت، علت مرگ “خفگی با طناب” عنوان شده است. از برگزاری دادگاه و چگونگی صدور حکم برای این کشیش اطلاعی در دست نیست.

یک هفته پس از اعدام، افرادی که خود را از وزارت اطلاعات معرفی کرده بودند، به منزل خانواده سودمند رفته و از اجرای حکم اعدام او به اتهام “ارتداد” خبر داده و نشانی محل دفن را به آنها دادند. خانواده سودمند هیچ‌گاه موفق به دیدن پیکر ایشان نشدند و تنها سنگی بی نام و نشان به عنوان محل دفن به آنها نشان دادند. آنها همچنین طی این سال‌ها اجازه گذاشتن سنگ قبر بر مزار ایشان را نداشته‌اند. به علاوه اتهام مطروحه علیه وی نیز هرگز به صورت رسمی به خانواده‌اش اعلام نشد.

آرین سودمند، دختر کشیش حسین سودمند، در آخرین شماره خط صلح در مصاحبه ای با این ماهنامه مصاحبه ‌ای داشته است. وی در این مصاحبه در خصوص فشارها و برخوردهای امنیتی با پدرش گفته بود: “ما در مشهد یک خانه ویلایی داشتیم که دو طبقه بود و یک زیر زمین داشت. پدرم این زیرزمین را با مجوز جمهوری اسلامی به یک کلیسا تبدیل کرد. این کلیسا که کلیسای “جماعت ربانی مشهد” نام داشت، توسط پدرم به طور کاملا قانونی و با مجوز تاسیس شد. و یک تابلو با عنوان “کلیسای جماعت ربانی مشهد” بر سر در خانه نصب کردیم. بعد از فوت آقای خمینی مجوز را از پدرم گرفتند، کلیسا را بستند و تابلو را از سر در خانه برداشتند. سپس پدرم را مدام بازداشت می کردند. تماسهای تلفنی ما کنترل می شد. یک بار که پدرم از زندان به مرخصی آمد، به همه ما گفت هیچ حرفی نزنید چون از خصوصی ترین حرف های ما حتی حرف های بسیار خصوصی با همسرم خبر دارند. آن ها در خانه ما شنود گذاشته‌اند. وقتی پدرم شهید شد بدون اجازه ما تلفن خانه که به اسم کلیسای جماعت ربانی مشهد بود فروختند و تلفن ما به طور کل قطع شد و به ما اجازه خریداری و داشتن تلفن نداشتیم”.

خانم سودمند در ادامه به خط صلح گفته بود: “تاریخ اولین بازداشت پدرم را به خاطر ندارم. اما خاطرم هست که بازداشت پدرم بعد از فوت آقای خمینی بسیار جدی شد و فشار ها افزایش یافت. تقریبا بعد از چهلم فوت وی، بازداشت و آزاد کردن پدرم به کرات اتفاق افتاد و بسیار شاکی بودند از این که چرا کلیسا برای چهلم آقای خمینی مراسم برگزار نکرده است. در نهایت پدرم را مجبور کردند برای سال خمینی مراسم برگزار کند. اما آخرین بازگشت پدرم به زندان بعد از اتمام مرخصی اوایل یا اواسط آبان ۱۳۶۹ بود که دیگر هرگز بر نگشت”.

۴۵ سال زندان برای نوکیشان مسیحی در ایران

دادگاه انقلاب تهران ۹ نوکیش مسیحی را مجموعا به ۴۵ سال زندان محکوم کرد

خبرگزاری هرانا – ۹ نوکیش مسیحی به نام‌های عبدالرضا علی حق نژاد، محمد اسلام دوست، بهنام اخلاقی، بابک حسین زاده، مهدی خطیبی، خلیل دهقان پور، حسین کدیور، کمال نعمانیان و محمد وفادار توسط دادگاه انقلاب تهران هر کدام به ۵ سال حبس و در مجموع به ۴۵ سال حبس تعزیری محکوم شدند. این حکم در تاریخ ۲۱ مهرماه امسال به این افراد ابلاغ شده است. جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات این شهروندان در تاریخ ۱ مهرماه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران برگزار شده بود.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۹ نوکیش مسیحی توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران مجموعا به ۴۵ سال حبس تعزیری محکوم شدند.

رفتار غیرانسانی با فرزندان کشیش دربند

یوسف ندرخانی، کشیش زندانی و عضو کلیسای ایران، در اعتراض به ممانعت مدارس از ثبت‌نام فرزندانش دست به اعتصاب غذا زد.

یک منبع مطلع به صدای آمریکا گفت که یوسف ندرخانی، کشیش زندانی که در حال گذراندن دوران ۱۰ سال محکومیت خود در زندان اوین است، از روز دوشنبه ۱ مهر در اعترض به وضعیت تعلیقی تحصیل فرزندانش و ممانعت مدارس از ثبت‌نام آنها برای سال تحصیلی جدید، دست به اعتصاب غذا زده است.

به گفته این فرد مطلع، یوسف ندرخانی اعلام کرده است که «تا زمان رفع ممانعت‌های پیش روی فرزندانش برای ادامه تحصیل، به اعتصاب غذای خود ادامه خواهد داد.»

این کشیش زندانی، صاحب سه فرزند است که با توجه به گرایش خانوادگیشان به دین مسیحیت از شرکت در کلاس‌های دینی و قرآن در مدرسه امتناع کرده بودند و از این رو برای این دو درس نمره‌ای برای آن‌ها لحاظ نشده و با وجود حضور مرتب در سایر کلاس‌ها، از مقطع نهم به بالا برای آنها کارنامه قبولی صادر نشده است.

یوسف ندرخانی کشیشی که بارها توسط حکومت ایران دستگیر شده است از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق ترویج مسیحیت» به ۱۰ سال زندان و دو سال تبعید به شهرستان نیک شهر واقع در استان سیستان و بلوچستان محکوم شده است.

این کشیش زندانی و عضو کلیسای ایران در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۹۷ جهت اجرای حکم در منزل شخصی خود در رشت بازداشت و پس از انتقال به شعبه دو دادگاه انقلاب رشت به زندان اوین منتقل شده است.

یوسف ندرخانی که از ۱۹ سالگی به مسیحیت گروید، پیش از این نیز در سال ۸۸ به اتهام «ترک دین» و «دعوت سایر مسلمانان به مسیحیت»، «ایجاد یک کلیسای مخفی در خانه خود» و «ابراز مخالفت آشکار با اسلام» بازداشت و با جرم ارتداد به اعدام محکوم شد، اما در سال ۹۱ پس از گذراندن سه سال محکومیت سال ۹۱ از زندان آزاد شده بود.

اردیبهشت سال جاری، در جدیدترین گزارش کمیسیون بین‌المللی آزادی مذهبی آمریکا اعلام شده است که موارد بازداشت مسیحیان در ایران در سال ۲۰۱۸ به شدت افزایش یافته است و دست کم ۱۷۱ مسیحی در این سال بازداشت شدند، در حالی که در سال ۲۰۱۷ تنها شانزده مسیحی بازداشت شده بودند.

ایالات متحده بارها سرکوب پیروان اقلیت‌های دینی و مذهبی از جمله نوکیشان مسیحی، بهائیان، دراویش، و حتی مسلمانان سنی‌مذهب توسط رژیم جمهوری اسلامی را محکوم کرده است.

آخوند حیدر مصلحی، وزیر سابق اطلاعات و از مهره های امنیتی نزدیک به خامنه ای با تایید تلویحی فرمان او برای کشتار معترضان گفت: رهبر معظم انقلاب اسلامی، با یک فرمان تمامی نقشه های دشمن را نقش بر آب کردند و با حمایت از تصمیم سران قوا، آتش فتنه را در نطفه خفه کردند.

این عضو ارشد سپاه پاسداران استان کرمانشاه نیز پیش تر گفته بود که دستوراتی از مقامات بالا برای سرکوب معترضان دریافت کرده اند که به آنها رحم نکنند زیرا حکومت در خطر است و باید اعتراضات را ریشه کن کنند.

برخی ناظران در واکنش به کشته شدن ۱۵۰۰ نفر از مردم معترض در ایران با فرمان خامنه‌ای می گویند: او دستور قتل ۱۵۰۰ نفر از مردم معترض را داده، در نتیجه یک جنایتکار جنگی است.

یک پژوهشگر ارشد مسائل خاورمیانه در موسسه هادسن گفت: گزارش تکاندهنده خبرگزاری رویترز مشخص می‌کند که این جنایت به صورت سازمان‌یافته بوده است.

از سوی دیگر جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران اعلام کرد خامنه‌ای باید مسئولیت کشتار ۱۵۰۰ تن را به عهده بگیرد. رئیس این نهاد خواستار تشکیل دادگاه بین‌المللی جزایی شده است.

عبدالکریم لاهیجی می‌گوید اعتراض اخیر مردم ایران در شرایطی صورت گرفت که آنها به مدت یک هفته با قطع کامل شبکه اینترنت روبرو بودند. رسانه‌های خبری اروپا و به ویژه فرانسه از آن به عنوان “کشتار پشت درهای بسته” یاد می‌کنند.

رئیس جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران و رئیس افتخاری فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر می‌گوید کشتار و جنایتی که در ایران انجام گرفته در چارچوب ماده‌ ۷ اساسنامه‌‌رم دادگاه بین‌المللی جزایی قرار می‌گیرد. دادگاه بین‌المللی جزایی در موردی مشابه و در پی تصمیم سازمان ملل در سال ۲۰۱۱ حکم جلب معمر قذافی، رهبر سابق لیبی را صادر کرده بود، با وجود این‌که لیبی عضو اساسنامه‌ رم نبوده است.

طبق ماده‌‌۷ اساسنامه رم، اقدام یا حمله‌ گسترده یا نظام‌مند علیه مردم غیرنظامی “جنایت‌ ضد بشریت” شمرده می‌شود.

احتمال تحریم رهبر جمهوری اسلامی از سوی اروپا

سایت تابناک نوشت: وزرای خارجه بلوک اتحادیه اروپا، توافق کردند، این اتحادیه برای مجازات مجرمان حقوق بشری، رژیم تحریمی هدفمند شبیه به قانون مگنیتسکی را تنظیم کند. این مصوبه به اتحادیه اروپا اجازه خواهد داد، طبق استاندارد‌های حقوق بشری خود، دست به تحریم مقامات و افراد مختلف از سراسر دنیا بزند.

قانون مگنیتسکی سال ۲۰۱۲، لایحه دو حزبی است که توسط کنگره ایالات متحده به تصویب رسیده و در دسامبر ۲۰۱۲ توسط رئیس جمهور وقت آمریکا، باراک اوباما به شکل قانون درآمده است و هدف از آن مجازات مقامات روسی مسئول مرگ حسابدار روسی، سرگئی مگنیتسکی در زندان مسکو در سال ۲۰۰۹ بوده است.

از سال ۲۰۱۶ که این قانون در سطح جهانی اعمال می‌شود، به دولت ایالات متحده اجازه می‌دهد افرادی را که مجرمین حقوق بشر می‌خواند، مجازات، دارایی‌های آن‌ها را مسدود کرده و از ورود آن‌ها به ایالات متحده جلوگیری کند. اکنون اتحادیه اروپا و به ویژه مسئول جدید سیاست خارجی این بلوک یعنی جوزپ بورل، به دنبال تصویب قانونی مشابه آن و مختص این اتحادیه است.

آنچه به نظر میرسد این است که قانون جدید در کنار استاندارد‌های اروپایی و غربی حقوق بشر، می تواند احتمال موج جدید از تحریم‌های فردی را علیه جمهوری اسلامی ایران و مقامات نظام در پی داشته باشد. به ویژه آنکه به تصریح دیپلمات‌های اروپایی این رژیم جدید تحریمی مستقیم افراد و نه کشور‌ها را هدف قرار می دهد.

این موضوع می تواند چالش بسیار اساسی را در آینده روابط جمهوری اسلامی و اتحادیه اروپا ایجاد کند. آینده‌ای که با حضور مسئول جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپا که ظاهرا در مورد مسائل ایران رویکرد همدلانه‌ای ندارد، چندان روشن به نظر نمی رسد.

هشدار جایگزین موگرینی

مسئول جدید سیاست خارجی اتحادیه اروپا، مقامات رژیم ایران را به نقض حقوق بشر و برخورد خشونت‌آمیز با اعتراضات متهم کرد.

«جوزپ بورل» که جایگزین فدریکا موگرینی شده، با انتشار بیانیه ای گفته است که نیروهای امنیتی حکومت ایران بی‌توجه به درخواست‌های خارجی، در برخورد با ناآرامی‌ها از خود خویشتنداری نشان نداده‌اند و به استفاده نامتناسب از زور علیه معترضان غیرخشن روی آورده‌اند.

در این بیانیه آمده است: در هفته‌های گذشته مردم بسیاری در سراسر ایران از حق بنیادین خود برای تجمع و ابراز نارضایتی‌شان از وضعیت حکم استفاده کردند. شواهد و مدارک نشان می‌دهد که با وجود درخواستهای مکرر برای خوشتن‌داری، نیروهای امنیتی حکومت ایران پاسخی نامناسب به این اعتراضات داده‌اند که نتیجه آن تعداد بالای کشته‌ها و زخمی‌های این اعتراضات بوده است.

مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا همچنین نحوه مقابله با ناآرامی‌های اخیر در ایران را غیرقابل قبول توصیف کرده است و از حکومت ایران خواست تا شمار دقیق کشته شدگان در اعتراضات آبان‌ماه را اعلام کند.

فرزند جانباز جنگ را هم کشتند

فرزاد انصاری‌فر، سرامیک‌کار ۲۷ ساله اهل بهبهان، بود که در بحبوحه اعتراضات روز ۲۵ آبان ۹۸ در این شهر، بر اثر اصابت گلوله به سرش کشته شد.

امین انصاری‌فر، پدر فرزاد که خود از جانبازان جنگ ایران و عراق و از بازماندگان عملیات کربلای ۴ است، در گفت‌وگو با خبرنگار رادیو فردا می‌گوید که فرزاد حدود ساعت یک بعدازظهر، پس از تعطیلی کارش، در نزدیکی خانه از پشت تیر خورد.

یکی از دوستان فرزاد قبلاً به ایران‌وایر گفته بود که فرزاد انصاری‌فر و سه نفر دیگر در کوچه‌ای «کاملاً دور از محل درگیری» از پشت گلوله خوردند و بعداً معلوم شد «گلوله‌ها از اسلحه کلاشینکف شلیک شده‌اند».

پدر فرزاد به رادیو فردا می‌گوید خودش هم که شغلش سرامیک‌کار است، سر کار بوده که یکی از دوستانش تلفنی خبر تیر خوردن فرزاد را می‌دهد: «رفتیم بیمارستان. تیر خورده بود پشت سرش و از بالای ابروش آمده بود بیرون».

امین انصاری‌فر در این گفت‌وگو می‌گوید که «تقریباً ۸ یا ۹ نفر در منطقه آن‌ها کشته شده‌اند و اکثر مردم نگران و ناراحت‌اند».

پدر فرزاد می‌گوید مشکلی در تحویل گرفتن جنازه پسرش و تدفین او نداشته، اما با صدایی دردمندانه تأکید می‌کند که فرزندش بی‌گناه کشته شده و انتظار دارد خون او پایمال نشود.

نرگس محمدی، نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر که در زندان اوین تحصن کرده بود، با ضرب و شتم و اجبار به زندان زنجان تبعید شده است.

همسر او گفته: نرگس با تبعید اجباری و بدون ابلاغ حکم به زنجان مخالف بوده و ماموران امنیتی و رئیس زندان به اعتراض او با وحشی‌گری پاسخ داده‌اند: رئیس زندان چند بار نرگس را به دیوار کوبیده و در جریان درگیری ماموران، دست‌های نرگس زخمی و همراه خون‌ریزی بوده است.

نرگس محمدی پس از انتقال به زنجان نامه‌ای چهارصفحه‌ای نوشته و جزئیات ضرب و شتم خود توسط ضیایی، رئیس زندان اوین را شرح داده و آورده است: «برای بریدن صدای من نظام جمهوری اسلامی ایران از هیچ اقدام خشونت‌آمیز، از زندان و حبس‌های طولانی تا ندیدن فرزندانم و حتی قطع تماس‌های تلفنی و نشنیدن صدایشان و ضرب و شتم و تبعید و توهین و حتک حرمت دریغ نمی کند. سوم دی‌ماه [۱۳۹۸] برای من روز نکبت خشونت عریان مردان امنیتی و زندان علیه من بود.»

خانم محمدی نوشته: «آنچه در این بند عمومی در میان زنان متهم و مجرم عادی [غیرسیاسی] و با تن پر از کبودی و زخم و درد من را سرپانگه داشته عشقم به ملت سربلند و رنج کشیده سرزمینم و آرمان عدالت و آزادی است.»

این فعال حقوق بشر تاکید کرده “تا لحظه‌ دم فرو بستن ابدی از گفتن حق و از فریاد بر سر ظلم و حمایت از عدالت‌جویان و آزادی‌خواهان و تحقق صلح پایدار دست برنخواهم داشت”.

او در بخش دیگری از نامه‌اش می‌نویسد: «جمهوری اسلامی ایران هرآنچه من داشته‌ام از من ربوده و غارت کرده است. اما قلبم در سینه به یغمای مردان قدرت‌پرست ظالم درنخواهد آمد و با فریاد مادران جگرسوخته و مردان آزادی‌خواه و جوانان پرشور سرزمینم خواهد تپید و فریادم را قدرت خواهد بخشید.»

تحصن اعتراضی اوین با سرود “ای ایران

گزارش قبلی: جمعی از زندانی سیاسی زن در حمایت از اعتراضات آبان ۹۸ و علیه سرکوب خونین معترضان، و همچنین همبستگی با خانواده‌های عزادار و خانواده‌هایی که به دلیل مشکلات اقتصادی جشن یلدا ندارند، در زندان اوین دست به تحصن زدند.

به گزارش کانون مدافعان حقوق بشر ایران، چند خانم زندانی از ساعت ۹ صبح روز شنبه تحصن خود را در دفتر بند زنان سیاسی زندان اوین آغاز کردند. یاسمن آریانی، صبا کردافشاری، آتنا دائمی، منیره عربشاهی و نرگس محمدی تحصن خود را با خواندن سرود “ای ایران” شروع کردند.

در جمهوری اسلامی نوجوانان و جوانانند که قربانی دسیسه و قدرت طلبی میشوند!

۲۴ آبان ۹۸، درتقویم ایران جاودانه شد، روزی که شهروندان بیش از ۱۰۰ شهر کوچک و بزرگ ایران بعلت گرانی بنزین، وضعیت معیشتی، گرانی بی رویه و بی کفایتی مسئولان شاهد اعتراضات ملت بودند، فرمانی که به دستور«شورای هماهنگی عالی اقتصادی سران سه قوه» صادر شد وبوسیله رهبر جمهوری اسلامی تائید گردید و به یکباره قیمت بنزین آزاد سه برابر افزایش یافت، دولت نیز به جای پاسخگویی،  با محدودکردن وقطع دسترسی به اینترنت و تهدید در رابطه با ارسال فیلم و عکس از اعتراضات به خارج از ایران، خط ارتباط بین افراد را گسسته، با تکیه بر بیخبری کامل رسانه ها و سایر جوامع و ارگان های خبری، به کشتار، بازداشت، و مجروح ساختن آنان پرداخت، بگفته سید امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی، عضو هیئت رییسه مجلس شورای اسلامی:

تعداد زیادی را کُشتیم، حق داشتیم بِکُشیم!

رویترز در گزارشی اختصاصی به نقل از منابعی در وزارت کشور می نویسد: خامنه‌ای دستور داد «هر کار لازم است بکنید»، «۱۵۰۰» نفر کشته شدند، سازمان عفو بین الملل پیشتر آمار۳۶۶ نفر را گزارش کرده بود که در بین آنان چندین کودک و نوجوان از۹ تا ۱۷ ساله نیزوجود دارد، اما با توجه به کشف اجساد در رودخانه ها و سدها و نیزارها و … این آمار لحظه به لحظه تغییر می کند، حسین نقوی حسینی، رئیس فراکسیون فرهنگیان، نمایندهٔ اصولگرای حوزهٔ انتخابیهٔ ورامین، قرچک، رئیس مجمع نمایندگان شهرستان‌های استان تهران و عضو فراکسیون رهروان ولایت،نیز شمار”بازداشتی‌های ناآرامی ایران را حدود۷ هزار نفر اعلام کرد ه بود.

بیشتر بدانیم خالد غزلاوی ۱۶ساله در خرمشهر، احمد جعاوله ۱۷ ساله از ساکنان شهرک اندیشه شهرستان شوشتر، رضا نیسی ۱۶ ساله از ساکنان منطقه پاستوریزه شهر اهواز، محمد بریهی جوان ۱۷ ساله ساکن کوی خزعلیه اهواز، محمدرضا احمدی، ۱۷ ساله محله فیض‌آباد سنندج، آرین رجبی ۱۷ ساله مریوان،  آرمین قادری ۱۵ ساله کرمانشاه، ساسان عیدی‌وند، ۱۷ ساله و امیرحسین دادوند، ۱۷ساله که همکلاسی بوده‌اند در  نجف آباد اصفهان، نیکتا اسفندانی ۱۴ ساله در ستارخان و امیر رضا عبداللهی نوجوان ۱۳ساله‌ در تهران، پژمان (علی) قلی‌پور ملاتی زیر ۱۸ سال  و پدرام جعفری ۱۸ ساله در کرج، از جملۀ جان باخته گانند.

در تضاد با اصول مندرج در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران از جمله: اصل20برابری قانون برای همه، اصل22امنیت اجتماعی، اصل23تفتیش عقاید ممنوع اصل 27حق تجمع و اعتراض اصل 38 شکنجه ممنوع البته به شرط همخوانی با موازین اسلامی، اشاره شده است

ما اعضای کمیته دفاع از حقوق کودک و نوجوان با استناد به اعلامیه جهانی حقوق بشر بویژه ماده ۳: (حق حیات برای همه) ماده۵: (شکنجه ممنوع) ماده ۹: (عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی) ماده ۱۹: (حق آزادی بیان) و همچنین هدف شانزدهم: (ترویج جوامع صلح طلب و فراگیر برای توسعه پایدار، دسترسی به عدالت برای همه و ایجاد نهادهای موثر، پاسخگو و فراگیر در تمام سطوح)از سند ۲۰۳۰ یونسکو، برقراری عدالت اجتماعی را حق مردم می دانیم و ضمن محکوم کردن جمهوری اسلامی ایران بعنوان ناقض حقوق بشر،خواهان آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و رهایی همه دستگیر شدگان اعتراضات اخیر و همچنین محاکمه عاملان این جنایت هستیم.

1200

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران 

کمیته دفاع ازحقوق کودک و نوجوان

مادربزرگ پویا بختیاری در پیامی گفت: ماموران به او اجازه حضور بر سر مزار نوه‌اش در قطعه ۲۶ بهشت سکینه کرج را ندادند و در ادامه گفت: ملت آمده بودند، هیچ کس را راه ندادند. من هم هر قدر گریه کردم، التماس کردم که بگذارید یک دقیقه بروم فاتحه بدهم، نگذاشتند. خیلی اذیت‌مان کردند. ماموران مردم را می‌زدند و نمی‌گذاشتند کسی به مزار پویا بختیاری نزدیک شود. (فیلم زیر)

سایت انصاف‌نیوز در داخل کشور با اشاره به استقرار گسترده ماموران امنیتی و انتظامی، خودروهای یگان ویژه و خودروهایی با ماموران لباس شخصی در بهشت ‌سکینه و برقراری چند حلقه امنیتی و ایست بازرسی پیرامون این گورستان و به ویژه قطعه ۲۶ بهشت سکینه که مزار پویا مختاری در آن قرار دارد، از « فضای امنیتی عجیب» و حضور سنگین ماموران خبر داد و نوشت: « دور تا دور قطعه را پلیس گرفته است. بین قطعه‌ ۲۸ و ۳۰ حدود شصت پلیس ایستاده‌اند. بالای یک تپه و همین‌طور یک ساختمان کوچک در این مسیر نیز نیروهای پلیس نگهبانی می‌دهند».

این سایت به بازداشت مردم و به ویژه جوانان در قطعات همجوار با قطعه ۲۶ بهشت سکینه کرج نیز اشاره کرد و نوشت: « یک مامور، دختری را گرفت و کشید؛ چند نیروی دیگر هم در دستگیری دختر به مامور کمک کردند» و «در انتهای قطعه‌ ۳۰ پلیس دیگری پسر جوانی را گرفت و با همان حالتی که دختر را برده ‌بودند او را هم برد. زن جوانی جیغ زد: ولش کن بی‌شرف.»

به گفته شاهدان عینی شمار ماموران لباس شخصی روز پنج‌شنبه در بهشت سکینه کرج از تعداد ماموران با لباس فرم بیشتر بود و آنها علاه بر بازداشت افرادی که برای شرکت در مراسم چهلم آمده بودند، اقدام به ربودن گوشی کسانی می‌کردند که از خشونت و حضور گسترده ماموران تصویربرداری می‌کردند.