به گزارش ایرنا، شب گذشته جلسه سران قوای سه‌گانه با موضوع مسائل اقتصادی به مدت دو ساعت و نیم در حضور خامنه ای برگزار شد.

خامنه‌ای در این جلسه گفته: هیچ بن‌بست و مشکل غیرقابل حلی در کشور وجود ندارد و ما به فضل الهی و با عزم و اراده مسئولان، و با استفاده از ظرفیت بی‌بدیل جوانان و نخبگان توانمند و با فعال کردن ظرفیت‌ها و منابع ممتاز کشور، یقیناً بر مشکلات درونی و تحمیلی فائق خواهیم آمد.

این در حالیست که روحانی به بن بست مرگباری که نظام در آن قرار گرفته اعتراف کرده و خواستار کمک برای حل مشکلات و احیای اعتماد مردم به حکومت شده است.

اعتراف صریح روحانی به درماندگی حاکمان ایران

گزارش رادیو فرانسه: محسن هاشمی، رئیس شورای اسلامی شهر تهران، در مصاحبه با ایرنا، خبرگزاری جمهوری اسلامی گفته است که رئیس جمهوری، حسن روحانی، در ملاقات اخیرش با “اصلاح طلبان معتدل” ضمن پذیرش نقش آنان در به قدرت رسیدن خود، مجدداً خواستار ادامۀ حمایت آنها از دولت “در این شرایط بحرانی” شده است.

محسن هاشمی افزوده است که در این ملاقات حسن روحانی تأکید کرده است که “امروز زمان اختلاف نیست” و طرح و حل اختلافات به آینده، یعنی به “بعد از عبور از بحران کنونی”، موکول شود.

رئیس شورای اسلامی تهران، افزوده است که حسن روحانی قصد دارد ملاقات مشابه ای با کسانی انجام دهد که محسن هاشمی از آنان به عنوان “محافظه‌کاران معتدل” یاد کرده است. او در توضیح علت ملاقات حسن روحانی با “اصلاح طلبان معتدل” گفته است : کشور دچار مشکل سیاسی و بی اعتمادی مردم نسبت به حاکمان است و در چنین شرایطی “گروه های مرجع و سیاسی…که با مردم ارتباط دارند، می توانند رابط خوبی بین دولت و مردم باشند” یا در حقیقت اعتماد از دست رفتۀ مردم را نسبت به حکومت احیاء کنند.

رئیس شورای اسلامی شهر تهران توضیحی در مورد این “گروه های مرجع” نداده که قادرند برای حل مشکلات کشور و احیای اعتمادی عمومی به حکومت یاری رسانند. او گفته است : دولت وقتی با مشکلات داخلی و فشارها و بحران های خارجی روبرو است ناگزیر است از ” نخبگان و مراجع سیاسی کشور” طلب کمک کرده و استفاده کند.

******************************

روحانی شریک یا گروگان خامنه ای؟

منصور امان: نمایش وحدت حُجت الاسلام حسن روحانی در مجلس شورای اسلامی، پروسه تدریجی خزیدن خفت بار جناح میانه حُکومت و زائده های “اصلاح طلب” آن به زیر عبای حمایتی باند حاکم را تکمیل کرد. برخورد مُحتاطانه و از سر ضعف وی به چالش مجلس اُصولگرا، به صورت مُوقت توازُن سیاسی شکل گرفته زیر خیمه “نظام” را به دوران پیش از “برجام” بازگردانده است.

آقای روحانی که به ظاهر برای توضیح علت بُحران اقتصادی و شرایط وخیم کشور به مجلس احضار شده بود، همه مهارت خود در شُعبده بازی با کلمات را برای فرار از این امر به کار گرفت. او گاه با انکار بُحران همه جا حاضر موجود و فرو کاستن آن به “آسیب” و گاه نیز با ارایه آمار و ارقام از پیشرفتهای نامرئی اقتصادی و دستاوردهای مُدیریتی موهوم دولت، به ماله کشی واقعیت پرداخت.

همین شیوه را او پیرامون دلایل شکست “برجام”، بُحران خارجی و تحریمها به کار بست. آقای روحانی آسمان و ریسمان را به هم بافت تا نقش “رهبر” و باند او در به شکست کشاندن توافُق وین و بُحران آفرینی بی وقفه آنها در مُناسبات خارجی را از این مُعادله پاک کند. شاهکار استدلالی این پایور سرگشته در این راستا زمانی بود که اعتراضات مردُم در دی ماه سال گذشته را علت “نماندن ترامپ در برجام” مُعرفی کرد. او به طور جدی مُدعی شد: “حادثه دی ماه آقای ترامپ را به طمع انداخت تا در اواخر دی ماه اعلام کند من در برجام نمی مانم.”

رازی که آقای روحانی تلاش کرد آن را سر به مُهر نگه دارد، دیرگاهی است که بر سر هر بامی جار زده می شود. شکست برجام و بُحران اقتصادی و خارجی در پی آن، تنها به پای آقای خامنه ای و همدستان نظامی و امنیتی اش نوشته شده و بس!

آنها بودند که با اشتباه مُحاسبه از مفهوم توافُق هسته ای، دُچار خبط دیگری شده و بی درنگ به کار صُدور جنگ و تجاوز نظامی در سوریه، مُداخله گری در عراق و لُبنان و راه انداختن جنگ نیابتی در یمن پرداختند. این مردُم دی ماه نبودند که پیاپی به “برجام” موشک بالستیک و “نُقطه زن” شلیک کردند، آنها نبودند که مانع پیوستن جمهوری اسلامی به مُعاهدات بین المللی و روند تنش زدایی شدند.

مردُمی که آقای روحانی امروز آنها را مُتهم به برهم زدن “برجام” می کند، هنوز از یاد نبرده اند که چگونه او خود در جریان کارزار فریبکارانه انتخاباتی اش هوار می کشید: “شهرهای زیر زمینی نشان دادند تا برجام را به هم بزنند. روی موشک شعار نوشتند تا برجام را به هم بزنند، برای اینکه ما نتوانیم صد درصد استفاده کنیم.”

آقای روحانی که در جامه وکیل مُدافع “رهبر” و سیاستهای خانه خراب کن وی سر به آستان می سایید، آگاهانه اشاره ای به مسوولیت حاکمیت و به ویژه باند حاکم در ویرانی اقتصادی و سیه روز شدن میلیونها نفر نکرد. او از سهم “دولت با تُفنگ” در درآمدها و ثروتهای کشور و نقش مُخربی که کارتلهای اقتصادی آقای خامنه ای و داروغه هایش و بُنیادهای خودمُختار ایفا می کنند، نگفت.

رییس جمهور مُلاها در مورد هدر دادن منابع عظیم مالی کشور در سوریه و یمن و راه انداختن صنعت پُر خرج مُزدور پروری با محصولاتی همچون حزب الله لُبنان، حشد الشعبی عراق و جهاد اسلامی غزه سرسختانه سُکوت کرد. او توضیح نداد که هزینه میلیتاریسم ابلهانه حُکومت از جیب چه کسانی پرداخت می شود و چه آثاری ویرانگری در پهنه کار و زندگی جامعه بر جای می گذارد.

پدیدار شدن آقای روحانی در این نقش – گذشته از گدایی قُدرت و ثروت – سود دیگری نیز دارد. او و دولتش جاده صاف کن باند حاکم برای پیشروی به سمت شرایط حاضر بوده اند. آقای روحانی و دوستان در شکل گرفتن تدریجی فاجعه کنونی شریک هستند، “رهبر” تحریک و خرابکاری کرد، اینان برایش پوشش دیپلُماتیک فراهم کردند و پیرامون تهدیدهای این نابخردی به چشم مردُم خاک پاشیدند.

دولت بی وظیفه آقای روحانی در مدت باقیمانده از صدارتش، گروگان باند حاکم است و زیر تیغ دایمی آن قرار دارد. با این حال، صحنه رقت بار و رُسوایی که وی روز سه شنبه در مجلس بازی کرد، به معنای پایان شکاف در حاکمیت نیست، بلکه نزدیکی مصلحتی در هراس از امواج اعتراضات توده ای از یکطرف و فشار خارجی از طرف دیگر است. از این رو دوام آن نیز تابع بی قید و شرطی از این دو فاکتور و درجه و میزان آن می باشد. نفس کوتاه این وصلت را از همینجا نیز می توان شُماره کرد.

در جدیدترین رده بندی جهانی، گذرنامه ژاپنی توانست در صدر فهرست معتبرترین گذرنامه های جهان قرار بگیرد.

به گزارش عصرایران، با استفاده از گذرنامه ژاپنی می توان بدون ویزا به 190 کشور جهان سفر کرد. در این رتبه بندی 201 کشور لحاظ شده‌اند.

گذرنامه ایرانی در این فهرست، همراه با کشور آفریقايی کنگو در رتبه 98 قرار دارد. در این رتبه بندی 182 کشور قبل از ایران قرار گرفته اند.

این فهرست با استفاده از اطلاعات دریافتی از انجمن بین‌المللی حمل‌ونقل هوایی (یاتا) تهیه و توسط سایت اینترنتی موسسه “هنلی پاسپورت” منتشر شده است.

تا قبل از این، گذرنامه سنگاپوری در رتبه اول قرار داشت که با آن می توان به 189 کشور جهان سفر داشت اما هم اکنون گذرنامه سنگاپوری به رتبه دوم فهرست کاهش یافته است.

برتری گذرنامه ژاپنی بر گذرنامه سنگاپوری پس از آن صورت گرفت که در ماه گذشته میلادی، ژاپن توانست موافقت میانمار (برمه) را برای سفر بدون ویزای شهروندان به این کشور کسب کند.

در رتبه سوم هم به صورت مشترک سه کشور آلمان، فرانسه و کره جنوبی قرار دارند که دارنده گذرنامه هر کدام از این 3 کشور، می تواند بدون نیاز به ویزا به 188 کشور دنیا سفر داشته باشد.

همچنین به مانند گذشته، معتبرترین گذرنامه در میان کشورهای عربی، از آن امارات است که دارنده آن می تواند بدون نیاز به ویزا به 161 کشور جهان سفر کند.

امارات در سال گذشته طرحی را با عنوان “تقویت گذرنامه اماراتی” آغاز کرد که هدف از آن رسیدن به جمع 5 گذرنامه قوی جهان است.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، یک زندانی محبوس در بند ۱۵ زندان ارومیه شب گذشته ۱۸ مهرماه ۱۳۹۷ در پی اقدام به خودکشی جان خود را از دست داده است.

هویت این زندانی “محمد آهوپا، ۳۳ ساله، اهل ارومیه، از بند ۱۵ زندان ارومیه با اتهامات مربوط به مواد مخدر” توسط هرانا احراز شده است.
یک منبع مطلع در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “محمد آهوپا، ساعت ۸ شب گذشته در حمام بند ۱۵ زندان ارومیه خودکشی کرده است. او ۶ سال از محکومیت ۲۵ ساله خود را سپری کرده بود و حدود ۴ ماه پیش به درخواست خودش از زندان زنجان به زندان ارومیه منتقل شده بود. آقای آهوپا برای حل مشکلات خانوادگی چندین بار درخواست مرخصی داد اما هر بار رد شده بود و هم‌بندیان او گفته‌اند که به همین دلیل خودکشی کرده است. جنازه وی شب گذشته به پزشکی قانونی منتقل شده است”.
لازم به ذکر است محمد آهوپا متاهل و دارای ۲ فرزند بوده است.

در ماه‌های اخیر اقدام به خودکشی زندانیان در زندان به دلیل نیاز مبرم آنها برای ارتباط با خارج از زندان به دلایل مختلف و ممانعت مسئولین از مرخصی آنها بارها دیده شده است. به عنوان نمونه در تاریخ ۲۷ مردادماه در زندان سنندج ۵ زندانی به دلیل مشکلات خانوادگی و عدم موافقت قاضی ناظر زندان با مرخصی آنها اقدام به خودکشی کرده بودند که از این بین اقبال خسروی، ۳۶ ساله از بند ۶ زندان سنندج جان خود را از دست داد. در تاریخ ۲۴ مرداد نیز یک زندانی در زاهدان پس از عدم توجه مسولان به وضعیت خود و خط خوردن نام‌اش از لیستی که قرار بوده با دادستان در زندان ملاقات کنند، با خوردن قرص اقدام به خودکشی کرد.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از ایرنا، این گروه از عکاسان و مخاطبان آنها هنگام مراجعه به اینستاگرام خود با صفحه ای مواجه شدند که حاکی از فیلتر صفحه شخصی آنها بود.

در مراجعه به اینستاگرام این گروه از عکاسان که شمار آنها مشخص نیست، صفحه ای مشکی که پیامی با حروف قرمزرنگ روی آن درج شده به نمایش درآمده و نوشته است: “با دستور مقام محترم قضائی، بدلیل انتشار محتوای مجرمانه این نشانی اینترنتی توقیف شده و عوامل دخیل در جرائم موضوع پرونده، تحت تعقیب قضایی قرار گرفتند”.

رصد شبکه های اجتماعی نشان می دهد برخی از صفحات بسته شده، عکس های موسوم به مدلینگ را منتشر کرده بودند.

در همین حال برخی کاربرانی که حساب آنها بسته شده است گفتند که تنها یک یا دو عکس مرتبط با آقایان را به واسطه دوستی با آنها منتشر کرده بودند و در مدلینگ فعالیت نداشته اند.

خبرنگار ایرنا تا لحظه ارسال این خبر موفق به کسب اطلاع از مقام قضایی دراین باره نشد.

با این وجود، یک منبع مطلع به خبرنگار ایرنا گفت: “پلیس فتا (فضای تبادل اطلاعات) در این زمینه اقدامی انجام نداده است”.
اینستاگرام برعکس توییتر و تلگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی در ایران فیلتر نیست.

دو سال پیش قوه قضاییه ایران چند نفر را به دلیل فعالیت در زمینه مد و مدلینگ بازداشت کرد. دادسرای جرایم رایانه‌ای ایران آن زمان گفته بود که عملیات “عنکبوت ۲” برای شناسایی آن افراد دو سال طول کشیده است.

چندی قبل دختر ثروتمندی با پلیس تماس گرفت و از سرقت وسایل خانه‌اش خبر داد. دختر جوان در تحقیقات گفت: در سایت همسریابی با پسر جوانی به‌نام شهاب آشنا شدم. خودش را خلبان معرفی کرد ومدعی شد که قصد ازدواج با مرا دارد. وضع مالی خوب و شغل مناسب شهاب باعث شد تا به او پاسخ مثبت بدهم.تا اینکه چند روز قبل شهاب گفت خواهرش می‌خواهد مرا ببیند. به‌همین دلیل آنها را به خانه‌مان دعوت کردم. برای شهاب و خواهرش آبمیوه آوردم و اما خواهرش از من خواست یک لیوان آب به او بدهم. به درخواست دختر جوان برای او آب آوردم و چند لحظه بعد آبمیوه‌ام را خوردم که بیهوش شدم. زمانی که به هوش آمدم متوجه شدم که وسایل با ارزش و مقدار زیادی پول و دلار از خانه‌ام به سرقت رفته و از میهمانان نیز خبری نبود.

سرنخی در صحنه سرقت
با شکایت دختر جوان تحقیقات آغاز شد و در بازرسی از صحنه سرقت، مأموران موفق شدند یک کارت عضویت در باشگاه رزمی را پیدا کنند که متعلق به دختر جوان نبود. با این احتمال که کارت از کیف خواهر شهاب افتاده است، تحقیقات خود را ادامه داده و بدین ترتیب موفق به شناسایی خواهر شهاب شدند.

سرقت به خاطر سفر اروپایی
دختر جوان به دستور بازپرس پرونده بازداشت شد و راز سرقت را برملا ساخت. او گفت: من خواهر شهاب نیستم او را مدت هاست که می‌شناسم، پسر همسایه‌مان بود، به خواستگاری‌ام آمد و با هم نامزد کردیم. از آرزوهایم گفتم و اینکه دلم می‌خواهد برای ماه عسل به ایتالیا برویم.همین آرزوی من باعث شد تا شهاب پیشنهاد دهد برای تأمین هزینه سفر باهم سرقت کنیم. اول مخالف بودم اما او گفت پولدارها هیچ نیازی به پولی که ما از آنها سرقت می‌کنیم ندارند. بالاخره راضی شدم و قرار شد نقش خواهر شهاب را در این سرقت‌ها اجرا کنم.در سایت همسریابی دختران دم بخت و ثروتمند را شناسایی می‌کردیم. شهاب خودش را خلبان معرفی و بعد از مدتی هم ماجرای ازدواج را مطرح می‌کرد. بعد به بهانه اینکه من خواهرش هستم و می‌خواهم دختر مورد علاقه برادرم را ببینم به خانه آنها می‌رفتیم و با ریختن داروی بیهوشی در آبمیوه و شربت، دختران جوان را بیهوش کرده و سرقت را انجام می‌دادیم.در این مدت موفق شدیم از دو دختر سرقت کنیم.با اعتراف دختر جوان، شهاب بازداشت شد و به جرم خود اعتراف کرد. تحقیقات در این خصوص ادامه دارد.

به گزارش خبرنگار مهر، خون گیری از دانش آموزان مدرسه دخترانه‌ی سماء به بهانه‌ی آزمایش قند توسط فردی ناشناس موجب تحصن خانواده های این دانش آموزان درشبکه بهداشت تاکستان شد.

این فرد که خودسرانه در پوشش نیروی هلال احمر اقدام به خونگیری از دانش آموزان کرده بود در حال حاضر دستگیر شده است.

طبق اظهارات دانش آموزان و اولیاء آنها با 2 تا 3 عدد سرنگ مشترک از همه خون گیری انجام شده است.

رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان قزوین گفت: این فرد به بهانه کنترل قند خون وارد مدرسه شده و اقدام به خونگیری از حدود ۴۰نفر از دانش آموزان کرده است.

منوچهر مهرام بیان کرد: هلال احمر عضویت یا همکاری با این فرد را تکذیب کرده است.

هم اکنون مرکز بهداشت تاکستان به والدین دانش آموزان اطمینان داده که آنان را واکسینه می کند.

تجمع کنندگان خواستار حضور نماینده وفرماندار برای پاسخگویی هستند.

طبق اخبار واصله روز گذشته شخصی با هویت «س. جلیلوند» با مراجعه به مدرسه دخترانه‌ سماء خود را کارمند هلال احمر معرفی و با ارائه نامه اداره هلال احمر و کارت شناسایی از مدیر مدرسه خواسته تا از همه دانش آموزان و پرسنل برای انجام آزمایشات خون گیری کند.

بعضی از دانش آموزان خون گیری انجام شده با سرنگ مشترک را به اولیاء خود اطلاع می دهند، با اعتراض و شکایت اولیا و هماهنگی نیروهای امنیتی و حراست فرد مذکور شناسایی و با دستور دادستان شهرستان بازداشت می شود وهم اکنون در زندان چوبیندر به سر می برد.

بگویید این جمله در گوش باد: چو ایران نباشد تن من مباد

تا وقتی رژیم ایران در سوریه بماند در بازسازی سوریه مشارکت نمی‌کنیم

وزیر خارجه آمریکا شامگاه چهارشنبه در اجتماع «بنیاد یهودیان برای امنیت ملی» با موضوع نقش رژیم ایران در جنگ سوریه به ایراد سخن پرداخت و گفت: باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق آمریکا تصور می کرد با دادن امتیاز به حکومت ایران می تواند رفتار آنها را تغییر دهد.

مایک پامپئو گفت: آمریکا اکنون دو هدف را برای سوریه دنبال می‌کند: یافتن راه حل سیاسی برای بحران این کشور و خارج کردن تمامی نیروهای رژیم ایران از سوریه.

وزیر خارجه آمریکا اضافه کرد: نیروهای رژیم ایران و نیروهای نیابتی آن نباید اجازه ادامه حضور در سوریه را داشته باشند. بگذارید اینگونه بگویم در صورتی که نیروهای رژیم ایران در سوریه باقی بمانند، واشنگتن از برنامه‌های بازسازی سوریه حمایت مالی نخواهد کرد و حتی یک دلار هم برای آن نخواهد داد.

وی با اشاره به انتصاب برایان هوک به عنوان رئیس گروه اقدام ایران، گفت: ما یک کمپین بین المللی تاریخی را علیه رژیم ایران هدایت می کنیم تا فشارهای سیاسی و اقتصادی به آنها وارد سازند. هدف ما درباره ایران ساده است، رژیم حاکم به جای هزینه برای منطقه پول آن را باید صرف مردم ایران کند.

موقعیت رژیم ایران متزلزل شده است

بدنبال توافق روسیه و ترکیه در مورد عدم حمله به ادلب و ایجاد یک منطقه حائل، یک دیپلمات سابق جمهوری اسلامی به سران حکومت هشدار داد که پوتین اهل زدوبند است و هر جا منافعش ایجاب کند، می‌تواند علیه نظام با دیگر کشورها همراه شود.

علی خرم گفت: مثلا در ماجرای صادرات نفت این موضوع (با عربستان) دیده شد. گاهی با آمریکا گاهی با اسراییل و حالا هم ممکن است با ترکیه علیه نظام زدوبند کند.

این دیپلمات سابق رژیم همچنین به پوشالی بودن توافق صورت گرفته در تهران میان جمهوری اسلامی، روسیه و ترکیه اشاره کرد و افزود: پس، اجلاس تهران چه بود که ۱۰روز بعد، دو کشور حاضر در آن، توافقی برخلاف توافق قبلی می‌کنند؟ یا پوتین در تهران رودربایستی داشت؟ یا اردوغان امتیاز جدیدی به او داده است.

از سوی دیگر سپاه پاسداران نیز درباره توافق روسیه و ترکیه، غافلگیر شدنش را برملا کرد و با دغلکاری در روزنامه خود (جوان) نوشت: اردوغان نمی‌تواند شریک دزد و رفیق قافله باشد و هم از تروریسم دفاع کند و هم خود را شریک صلح و راه‌ حل سیاسی معرفی کند.

روزنامه جهان صنعت نزدیک به روحانی نیز نوشت: در این شرایط مهم‌ترین بازنده بحران سوریه، تهران است که زمینه آن به دست پوتین و اردوغان فراهم شده و شرایط ذهنی و ادراکی برای پذیرش در‌خواست اردوغان از سوی پوتین فراهم شده است.

این منبع نوشت: تحت این شرایط اگر پوتین به پذیرش کامل درخواست اردوغان تن دهد، این بحران سوریه است که وارد فاز جدید می‌شود. این شرایط دست بازیگران دیگر بحران سوریه از جمله آمریکا را در این بحران باز می‌کند و شرایط را برای سازماندهی مجدد نیرو‌های شورشی در بحرانی کردن بیشتر سوریه و حتی بر‌اندازی بشار اسد فراهم می‌کند.

بهارنیوز: در هفته‌های اخیر خبر‌هایی مبنی بر اعتصاب رانندگان کامیون به گوش می‌رسد و در روزهای اخیر هم از برخی شهرها خبرهایی مبنی بر اعتصاب گروه‌هایی از بازاریان. واکنش مسئولان و رسانه‌های رسمی به این گونه خبرها تا الان به دو شکل بوده است. شکل نخست واکنش‌ها بی توجهی و سانسور است. به عنوان نمونه این خبرها جایی در صداوسیما و یا رسانه‌ها و‌ تریبون‌هایی که به نوعی عمومی تلقی می‌شوند ندارند و از طرف دیگر مسئولان دولت هم که بخشی از چنین اعتراضاتی حاصل عملکرد ضعیف و منفی آنان در حوزه‌های اقتصادی است، ‌ترجیح می‌دهند در سکوت مطلق باشند.

بخش دوم واکنش‌ها هم تهدیدات مرسومی است که معمولا همزمان با چنین اعتراضاتی از سوی برخی مقامات مطرح می‌شود. تهدیداتی که بر این پیشفرض استوار است که ضرورتا هر اعتراضی منشاء خارجی داشته و می‌باید با آن برخورد شود!

این دو رویکرد با همه تفاوت‌هایی که با یکدیگر دارند در یک نقطه به اشتراک می‌رسند و آن نگرانی است؛ نگرانی از بروز و ظهور آشکار اعتراضاتی که همه مسئولان کم و بیش از وجود آن در زیر پوست جامعه با خبر هستند و نمی‌توانند اصل وجود چنین اعتراضاتی در حوزه‌های مختلف را کتمان کنند اما آیا نگرانی‌هایی از این جنس منطبق بر منطق و واقعیت‌ها است؟

با نگاهی به تجارب سایر کشورها شاهد آن هستیم که هر چه کشورها از ثبات سیاسی بیشتری برخوردار هستند و نظام سیاسی حاکم بر آنان به بقاء خود اطمینان بیشتری دارد فضای سیاسی و رسانه‌ای آزادتر بوده و مسیر اعتراضات خیابانی و اعتصابات مسدود نیست. هفته‌ای نیست که بگذرد و خبرهایی از اعتراضات و یا اعتصاب در کشورهایی که دموکراسی در آنان قوام‌یافته است منتشر نشود.

نتیجه اینکه اگر تصمیم گیران کشور به واقع اعتقاد داشته باشند که نظام سیاسی مستقر استحکام لازمه را دارد (که بر اساس آنچه همواره می‌گویند چنین دیدگاهی دارند) قاعدتا می‌باید نه تنها از چنین پدیده‌های سیاسی و اجتماعی نگران نشوند بلکه باید از آن استقبال کرده و به جای سیاست سانسور و یا تهدید خود را در جایگاه حامی حق اعتراض شهروندان قرار دهند اما از زاویه‌ای دیگر چنین رخدادهایی نگران‌کننده است، نگران‌کننده برای دولت مستقر و حامیان آن که سعی در توجیه همه اقدامات دولت را دارند.

از این منظر باید گفت چنین اعتراضاتی بی توجهی دولت را به مردم و خواسته‌های آنان نشان می‌دهد. دولتی که با شعارهایی همچون رفع فقر بر سر کار آمده و رای کسب کرده است اما در عمل نه تنها در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی که حتی در موضوعات اقتصادی هم کارنامه‌ای ضعیف و غیرقابل قبول از خود به جای گذاشته است.

بی توجهی‌ها و یا حتی شاید بی خبری مقامات ارشد دولت از آنچه در جامعه می‌گذرد سبب آن می‌شود که روزی به خود بیایند که دیگر دیر شده باشد و فضایی برای اصلاح خطاهای گذشته فراهم نباشد. قطعا آنچه رخ داده است و سبب نارضایتی‌های گسترده شده تنها حاصل برنامه‌ها و عملکرد دولت به معنای قوه مجریه نیست اما از این واقعیت هم گریزی نیست که بخش‌های بزرگی از جامعه به دلایل تاریخی گوناگون نقش اول در هر اتفاق مثبت یا منفی را دولت منتخب خود می‌دانند و اگر اعتراضی است پیش و بیش از همه به دولت است.