اطلاعیه شماره 893 نمایندگی مالزی در خصوص برده داری مدرن
« برده داری مدرن »
مخفیانه، آرام، پنهانی اما مستمر و پر رنگ در ایران
سازمان ملل و سازمان بین المللی کار: بردگی یک پدیده جهانی است و به همان میزان که بر کشورهای فقیر تاثیر گذار است، در کشورهای ثروتمند نیز جریان دارد، بیش از ۲۷میلیون انسان اعم از مرد، زن و کودک در قرن 21 هر روز در نظام بردگی و در شرایط بردگی بسر می برند، بردگی سنتی یا مدرن با توجه به تقاضای بازار رو به افزایش است .
بیگاری، سوء استفاده از نیروی کارگران و کودکان در معادن، کوره های آجر پزی و کارگاههای قالیبافی، خرید و فروش کودکان، زنان و یا اعضای بدن انسان ها، اشتغال در کوره های آجر پزی ، کشاورزی، کسب درآمد از کودکان کار و اجاره ای، سوء استفاده و بهره برداری از نیروی کارگران مهاجر، بهره کشی جنسی، آموزشهای مسلحانه، اعزام و استفاده ابزاری از کودکان و نوجوانان در جنگ های مختلف عراق و سوریه، قاچاق انسان، بهره بری و استثمار کارگران توسط کارفرفرمایان زیاده خواه در سراسر ایران بدون پرداخت دستمزد، حق و حقوق آنان طی چندین ماه متوالی و… یعنی نظام فراگیر برده داری، که با توجه بحران اقتصادی کنونی ایران روز به روز در حال افزایش است.
«ناوی پیلای» کمیسر عالی سازمان ملل متحد در حوزه حقوق بشر:
« بردِگی مدرن« = « جنایت علیه بشریت »
اعضای نمایندگی مالزی ضمن گرامیداشت 23 آگوست روز جهانی یاد آوردن تجارت برده و لغو آن، بااستناد به ماده 4 اعلامیه جهانی حقوق بشرو محکوم نمودن انواع بردِگی مدرن نامبرده در دولت جمهوری اسلامی ایران،مخالفت خود را نسبت به هرگونه بردِگی و استثماراعلام میدارند .
893
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی مالزی
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
