رئیس جمهور با تاکید بر ضرورت و اهمیت اقدام دولت در افزایش نرخ بنزین و کمک به خانوارهای ضعیف و متوسط کشور از محل درآمد حاصل از آن، اظهار داشت: این کار به نفع مردم و اقشار تحت فشار جامعه بوده و می‌تواند در حل مشکلات آنان مفید و موثر باشد!

شکوه میرزادگی

کاوه موسوی و گذشتن از «چاردیواری اختیاری» حکومت اسلامی

این روزها، به همت یک حقوقدان برجسته ایرانی، نه تنها خواب خوش چهل ساله ی قضات و مسئولین دادگاه های قرون وسطایی حکومت اسلامی آشفته شده است، بلکه دریچه ای روشن به روی مردمان ایران نیز گشوده شد تا بتوانند پس از این صدای خفه شده ی خود را به گوش جهانیان رسانده، و خواستار حقوق خود، و حقوق قربانیان حکومت اسلامی در دادگاه های جهانی باشند.

روز گذشته دکتر کاوه موسوی، استاد حقوق دانشگاه و از داوران دادگاه لاهه، اجازه بازداشت مردی در بیرون از مرزهای ایران را گرفت، که، همراه با قضاتی دیگر، فرمان قتل عام هزاران ایرانی را در دهه شصت صادر کرده بود.

تا کنون حکومت اسلامی مسلط بر ایران و دستگاه بیدادگر قضایی اش، با خیال راحت در «چاردیواری» ایران رنج دیده ی ما هر کاری را که می خواستند انجام می دادند و خیالشان راحت بود، که براساس قوانینی کهنه، که متاسفانه هنوز در برخی از کشورهای جهان جاری ست، «چاردیواری اختیاری ست» و کسی حق دخالت در آن را ندارد.

در واقع تا قبل از آن که اعلامیه جهانی حقوق بشر منتشر شود، و بیشتر کشورهای جهان آن را امضا کنند، هر کشوری (از پیشرفته ترین گرفته تا عقب مانده ترین)، یک چاردیواری بود که جان و مال و بود و نبود مردمان را گردانندگان حاکم بر آن در دست داشتند.

اگر کشوری از تنگنای قرون وسطا بیرون آمده بود، و قوانینی انسان ساز، و پیشرفته داشت و کشور براساس دموکراسی اداره می شد، مردمان در چاردیواری آن نفسی به راحتی می کشیدند، و اگر گردانندگان و حاکمین آن واپسگرا و مستبد و انسان ستیز بودند، و یا قوانینی دیکتاتور مآبانه داشتند، مردمان آن کشور، وضعیت شان فلاکت بار بود و کسی هم از کشورهای دیگر نه تنها حق دخالت در امور آن ها را نداشت، بلکه مردمان آن کشور هم نمی توانستند از بیدادی که بر آن ها و عزیزانشان رفته، به کشورهای دیگر شکایت کنند. زیرا از کشورهای دموکرات و پیشرفته هم حتی پاسخی جز این نداشتند که: «ما حق دخالت در امور داخلی کشورهای دیگر را نداریم».

اعلامیه حقوق بشر که در سال 1948 به تصویب بسیاری از کشورها رسید، با مشخص کردن «حقوق بنیادی مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی تمامی انسان ها» در همه ی کشورهای جهان ، اولین قدم بود برای دادخواهی از حکومت هایی که به راحتی حقوق انسان ها را زیر پا می گذاشتند و حاضر نبودند پاسخگوی هیچ شخص یا سازمانی در بیرون از مرزهای خود باشند.

با این حال، تا سال ها، اجرای این اعلامیه نقشی پیشنهادی داشت. در سال ۱۹۷۶ هنگامی که لایحه جهانی حقوق بشر توسط اکثریت کشورها مورد تایید قرار گرفت، مفاد اعلامیه تبدیل به حقوقی بین المللی شد. همزمان بیشتر کشورهای پیشرفته قوانین خود را برپایه «مفاد اعلامیه حقوق بشر» بازسازی کردند و یا این مفاد را در قوانین تازه مملکتی خود گنجانده و در تصمیم گیری های قضایی و حقوقی به آن استناد کردند. و حتی از کشورهای دیگر نیز خواستند تا حقوق مردمان خود را ضایع نکنند.

اما همچنان کشورهایی بوده و هستند که نه تنها مفاد اعلامیه حقوق بشر را جدی نمی گیرند بلکه رسما اعلام می کنند که این مفاد را قبول ندارند. یکی از این کشورها، حکومت کنونی حاکم بر ایران است.

با این که ایران از اولین کشورهایی می باشد که «اعلامیه جهانی حقوق بشر» را امضا کرد اما بلافاصله پس از انقلاب، حکومت اسلامی اعلام کرد که: «حقوق بشر غربی ست و ما حقوق بشر اسلامی خودمان را می سازیم». و ظرف چهل سال زیر نظر «حقوق بشر اسلامی»شان فرمان دست و پا زدن، شلاق زدن، سنگسار کردن، به دار کشیدن هایی داده شد که از سوی قضاتی صادر می شد که هیچ تفاوتی با قضات قرون وسطا نداشتند. و خیالشان هم راحت بود که نه تنها ایران چاردیواری خودشان است و در آن اختیار هر کاری را دارند، بلکه وقتی هم که به کشورهای دیگر می روند باز کسی حق ندارد کاری به کار آن ها داشته باشد. و در تمام این سال های گذشته، حتی کشورهای اروپایی و کانادایی و آمریکایی جایگاه های خوشی بود برای آن ها تا تعطیلات شان را با آسودکی خیال بگذرانند، و خستگی اعدام کردن ها و شکنجه دادن هایشان را برطرف کنند.

خوشبختانه این آسودگی خیال دیروز 13 نوامبر 2019 (22 آبان 98) در مورد حکومت ایران نیز به پایان رسید. زیرا با بازداشت یکی از متهمین دست داشتن در کشتار بی رحمانه سال 1367 در خارج از مرزهای ایران فصل تازه ای از اجرایی شدن مفاد اعلامیه حقوق بشر در مورد ایران نیز آغاز شد.

این بازداشت که به همت دکتر کاوه موسوی، حقوقدان برجسته ایرانی، و آقای ایرج مصداقی، فعال حقوق بشر و یکی از زندانیان آن زمان صادر شد، اولین اقدام قانونی ست که علیه جنایات حکومت اسلامی حاکم در ایران در خارج از مرزهای ایران انجام شده است.

متهم بازداشت شده حمید نوری نام دارد که در دو زندان «اوین تهران» و «گوهر دشت کرج» با نام مستعار «حمید عباسی» به عنوان دادیار خدمت می کرده است و به شهادت آقای مصداقی، حمید نوری در کنار معاون قاضی، نقشی فعال در اعدام های 67 را داشته است.

تایید دبیرکل سازمان عفو بین الملل از این اقدام نیز نشانه روشنی ست برای امکان ادامه این نوع اقدام های مبتنی بر حقوق بشر در ارتباط با ایران. گفته ی کومی نایدو، دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به مساله این بود که: «بازداشت یک مرد ایرانی در سوئد به ظن جرایم علیه بشریت یک تحولی تاریخی علیه مصونیت از مجازات در خصوص کشتار زندانیان در سال 1368 در ایران است.

آمریکا از تصویب «قطعنامه کلیدی» در یک کمیته سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر ایران خبر داد

به گزارش صدای آمریکا، دفتر نمایندگی ایالات متحده در سازمان ملل از تصویب یک «قطعنامه کلیدی» در کمیته سوم مجمع عمومی در مورد «وضعیت وخیم» حقوق بشر ایران، خبر داد.

هیئت آمریکا در سازمان ملل متحد در پیامی در توئیتر نوشت، امروز کمیته سوم در سازمان ملل یک قطعنامه کلیدی را در مورد وضعیت وخیم حقوق بشر در ایران تصویب کرد.

با سه برابر کردن نرخ بنزین، گرانی نجومی کالا شتاب می گیرد

سه برابر شدن ناگهانی نرخ بنزین در ایران، که بزرگترین افزایش قیمت در دوران چهل ساله جمهوری اسلامی است در حالی اعلام می شود که نرخ تورم در ایران به رکورد باورنکردنی و تازه ای رسیده است.

این افزایش قیمت و سهمیه‌بندی بدون اعلام قبلی انجام شد. حکومت ایران مدت مدیدی ایستادگی کرد که به این اقدام دست نزند. زیرا بهای سوخت بر همه کالاهای تولیدی تاثیر عمده می گذارد و تورم را بالاتر می برد و دور باطلی را ایجاد می کند که متوقف کردن آن غیرممکن می شود.

تنها ساعاتی بعد از افزایش ناگهانی قیمت بنزین، تصاویر و گزارش‌های مردمی از حضور گسترده نیروهای انتظامی و پلیس ضدشورش در سطح کشور خبر می‌دهند.

بدنبال گرانی بنزین؛ از جمله در شهر اهواز جمع زیادی از مردم در پمپ بنزین ها دست به تجمع اعتراضی زدند. در حالیکه خودروها در مقابل پمپ بنزین صف بسته‌اند مردم از خرید بنزین خودداری می کنند.

همچنین بانويی در حیدرآباد کرج در مقابل یک پمپ بنزین فریاد می‌زند و از مردم می‌خواهد که خودروهایشان را در خیابان‌ خاموش کرده و دست به اعتراض بزنند. (فیلم زیر) :.. ماشین‌ها را وسط خیابان خاموش کنید…از چی میترسید….

فرماندار شهرستان زاهدان خودسوزی یک مرد مقابل فرمانداری این شهرستان را تشریح کرد. به گزارش ایلنا، ابوذر مهدی نخعی اظهار کرد: متاسفانه امروز یک شهروند زاهدانی با حالتی بسیار بهم ریخته و عصبانی به فرمانداری شهرستان زاهدان مراجعه و شکایت از عوامل یکی از شعب توزیع نفت را مطرح کرده است.

وی با بیان اینکه بررسی‌های اولیه حاکی از این بوده که فرد مجروح چند ظرف بنزین را از قبل با خود آماده داشته، خاطرنشان کرد: این فرد متاسفانه چند دقیقه بعد از خروج این فرد از فرمانداری با خودروی شخصی خود مقابل فرمانداری حاضر و خارج از سیستم و مجموعه اقدام به خودسوزی می‌کند.

اطلاع دقیقی از شدت جراحت وارد شده به این فرد هنوز اعلام نشده است.

خودسوزی دیشموک؛ ناله باد می‌پیچید در دل کوه

جمهوری اسلامی رتبه اول خودسوزی زنان در خاورمیانه را به خود اختصاص داده است

بیش‌ترین آمار خودکشی در ایران مربوط به مناطق حاشیه‌نشین است

رئیس انجمن روانپزشکان ایران می‌گوید، بر اساس آمار وزارت بهداشت ۷۳ درصد موارد اقدام به خودکشی در ایران در مناطق حاشیه‌نشین اتفاق می‌افتد که این نشان‌دهنده نقش مسائل اقتصادی در بروز آسیب‌های اجتماعی است.

روایت خودسوزی زنان دیشموکِ

«داستان همه زنان روستاهای اطراف همین است. حکایت همه یکی است؛ حکایت من وحکایت زنی که خودسوزی کرد. همه همین درد را دارند.» قاب عکس رنگ و رو رفته قرمز رنگی را از کومه تاریک بیرون می‌آورد و صدایم می‌کند: «این عکس دخترم «کافی» است» بوسه‌ای به قاب سرد می‌زند و به تنش می‌چسباند. ناله باد می‌پیچید در دل کوه و بی‌بی دامن خاکی‌اش‌ را جمع می‌کند و از سرازیری خانه راه می‌افتد سمت مزار.

محمد معصومیان گزارش‌نویس روزنامه ایران در ادامه می‌نویسد: کمی آنطرف‌تر «کوکد» دختر کوچک کافی با چشمانی سیاه و مبهوت نگاه می‌کند. گل بانو اندازه تمام رود «لیراب» که پایین آرامگاه است اشک می‌ریزد. انگار قد همه بلوط‌های دورتا دور خانه محقرش غم دارد. کافی 12 سال پیش بعد از کتک‌هایی که از پدر و برادر شوهرش خورد دست به خودسوزی زد و بعد از 20روز در بیمارستان درگذشت.

دیشموک شهری است در استان کهگیلویه و بویراحمد و از توابع شهرستان دهدشت، واقع در غربی‌ترین نقطه استان، یعنی درست چسبیده به خوزستان؛ جایی که سال‌هاست به‌ خاطر فقر و محرومیت زبانزد است و حالا در کنار این محرومیت اتفاقی دردناک هم اگر نگوییم هر روزه اما هر ماه می‌افتد. آن‌طور که تحقیقات میدانی فعالان اجتماعی در دیشموک و روستاهای اطراف نشان می‌دهد در شش ماهه ابتدای سال 98 بیش از 11 مورد خودسوزی زنان اتفاق افتاده است.

کار صعود تیم ایران سخت شد؛ شادی سیاسی عراقی‌ها

شکست تلخ تیم ملی ایران مقابل عراق با انگیزه

مسابقۀ تیم‌های ملی فوتبال عراق و ایران در حالی برگزار شد که عراق همچنان درگیر ناآرامی و تظاهرات ضدحکومتی است. این بازی با نتیجۀ دو بر یک به نفع عراق پایان یافت.

این دیدار در مرحله دوم انتخابی جام جهانی و جام ملت های آسیا در شرایطی با برتری حریف به پایان رسید که شاگردان ویلموتس دومین شکست متوالی خود را متحمل شدند.

در جریان بازی عراق – ایران هنگام پخش سرود جمهوری اسلامی، تماشاچیان عراقی همانند بحرینی‌ها، سكوت نكرده و با سر و صدا عملا به آن بی حرمتی کردند.

خبرگزاری حکومتی مهر نوشت: بازیکنان تیم ملی فوتبال عراق پس از گلی که در نیمه اول به تیم ایران زدند، اقدام به شادی سیاسی کردند.

تیم ملی ایران حتی یك کرنر نداشت!

تیم ملی ایران در مصاف با عراق حتی یک کرنر هم روی دروازه حریف ارسال نکرد.

به گزارش “ورزش‌سه”، شکست تیم ملی مقابل عراق در لحظات پایانی مصاف سخت امان باعث شده تا بسیاری از فوتبالدوستان به انتقاد از عملکرد مارک ویلموتس بپردازند.

بسیاری از دوستداران تیم ملی اعتقاد دارند تیم ایران عملکرد خوبی مقابل عراق نداشته و برخی آمارها نیز این مساله را نشان می دهد.

یکی از مسائلی که نشان از ضعف تیم ملی مقابل عراق دارد، تعداد کرنرهای دو تیم است. نکته عجیب درباره بازی امروز این است که تیم ملی در طول 90 دقیقه صاحب یک ضربه کرنر نیز نشد!

به عبارت بهتر ضربات ایستگاهی مثل کرنر که یکی از نقاط قوت تیم ایران است از سوی عراقی ها آنالیز شده بود و آنها حتی یکبار هم اجازه ندادند توپ به کرنر برود.

جالب تر اینکه عراق در طول بازی 3 بار صاحب کرنر شد که از قضا گل دوم این تیم از روی آخرین ضربه کرنر آنهابه ثمر رسید و باعث یک برد شیرین برای عراقی ها شد.

باما همراه شوید زیراهداف ما:

 بررسی و بازتاب  نقض حقوق هموطنان در نظام جمهوری اسلامیایران است.

و این امر با همراهی و همکاری شما میسّر میشود.

شنبه ۱۶ نوامبر مصادف با ۲۵ آبان ماه ازساعت ۱۷بوقت اروپای مرکزی

در بخش اول:

احمد رضا ایران نژاد کلوعلیا

گزارش و تحلیل موارد نقض حقوق بشر در آبان ۱۳۹۸

علی احمدی ملک

بررسی ماده ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر

و مقایسه آن با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

در بخش دوم :

محسن عزیزی اشترکان

 ایران و دموکراسی

رضا چهرازی 

مدیریت سیاسی در ایران

تبادل نظر،پرسش وپاسخ شما در پایان هر بخش، ما رابه اهداف مشترکمان نزدیکترمی سازد.

بحث آزاد:

حقوق زن

مکان:آلمان، شهر برمن  Bremen 28203    خیابان   Eduard-Grunow-Straße. 24 a  Hamed Parnoosh 

این مراسم از طریق فضای مجازی  پالتاک اتاق کانون آدرس زیر برگزارخواهد بود.

paltalk
Social, Issuese and Politic
Human Rights
Kanoon Defa az Hoghogh Bashar dar Iran Hannover

مسئول جلسه : حامد پرنوش
منشی جلسه:احمد رضا ایران نژاد کلوعلیا
صدا بردار: محسن عزیزی اشترکان
ادمین:عاطفه خواجه نصیری

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

نمایندگی ایالت برمن

روزنامه فرانسوی فیگارو با عنوان اروپایی‌ها زنگ خطر را برای رژیم ایران به صدا درآوردند، نوشت:‌ رژیم تهران، به‌ نحوی برگشت‌ ناپذیر از توافق برجام فاصله می‌گیرد. به‌ گفته یک دیپلمات فرانسوی، وضعیت وخیم است.. تا این اواخر نقض موارد برجام نسبا کم دامنه و به‌ خصوص برگشت پذیر بود. اما از چند هفته قبل نقض تعهدات از مرحله تازه‌ ای عبور کرده است.

فیگارو با اشاره به شکست تلاش اروپایی‌ها و به‌ طور خاص فرانسه برای برگرداندن جمهوری اسلامی به میز مذاکره می‌نویسد: پنجره دیپلماتیک ممکن است در آغاز سال آینده چنان‌چه سطح غنی‌سازی اورانیوم به یک‌باره از ۵به ۲۰درصد افزایش یابد، ناگهان و با سر و صدا بسته شود.

گام چندُم در سرازیری جنگ و فلاکت؟

منصور امان: صحنه سیاست بین المللی شاهد یک اجرای یک سناریوی ترسناک با بازی حاکمان ایران است که در آن رژیم ولایت فقیه در اپیزودهای پی درپی، فعالیتهای مُناقشه برانگیز هسته ای خود را گام به گام از سر می گیرد. این نمایش که روز روشن و در برابر چشم همگان در حال اجراست، خیر مرحله ای یک رژیم مُستبد و شرور را به تصویر می کشد که به سمت فراهم آوردن امکان استفاده نظامی از انرژی هسته ای و دستیابی به بُمب اتُم در حرکت است.

پیشینه بحران هسته ای مُلاها به همراه سیاست و نقشه های اعلام شده آنها برای هیچیک از تماشاچیان جای سووتفاهُمی پیرامون این واقعیت باقی نمی گذارد. در ردیف اول نمایش، آمریکا و اسراییل جای گرفته اند که تاکید کرده اند به هر وسیله ای و از جمله توسُل به زور، مانع دستیابی رژیم مُلاها به بُمب اتُمی خواهند شد. در کنار این دو، کشورهای عربی منطقه خلیج فارس و خاورمیانه قرار دارند که پُشتیبانی شدن تمایُلات توسعه طلبانه و فرقه گرایانه مُلاها با جنگ افزار هسته ای را تهدیدی برای امنیت ملی خود می دانند. و سرانجام در همین ردیف اتحادیه اُروپا نشسته که ولایت فقیه هسته ای به منافع آن در این منطقه ثروتمند و – از نظر تامین انرژی – استراتژیک به سختی آسیب می رساند و تهدیدهایی پیش بینی پذیر را مُتوجه آن می سازد.

از این رو نشانه ها خبر از وخامت بیشتر بُحران خارجی مُلاها می دهد که با مجموعه ای از انزوای تنگ تر بین المللی، فشارهای بیشتر اقتصادی و درگیری نظامی شاخص می شود. پیامدهای بی واسطه بُحران تاکُنون به گونه انحصاری مُتوجه مردُم ایران و سطح کار و زیست آنها بوده است، بنابراین شگفت آور نیست که خسارت تشدید تنش خارجی حاکمیت در مرحله کنونی نیز در انتظار آنها باشد.

این امر بیش از همه از آن رو ناگُزیر و بدیهی است که رژیم ج.ا چراغ گردان بُحران هسته ای را در یکی از وخیم ترین شرایط اقتصادی روشن کرده و تنها منابع درآمد کشور در حال خُشکیدن است. فُروش نفت که بیش از یک سوم درآمد بودجه را تشکیل می دهد و صادرات آن تا پیش از تحریمها آمریکا روزی دو و نیم بُشکه را دربرمی گرفت، در تابستان امسال به زیر سیصد هزار بُشکه در روز سُقوط کرد. یک نماینده مجلس مُلاها (حشمت الله فلاحت پیشه) حتی از اینهم فراتر رفته و کاهش ۲۰ برابری فُروش نفت را اطلاع داده که براساس این گفته، میزان فُروش نفت رقم ۱۲۵ هزار بُشکه را دربرمی گیرد.

ابعاد مُهلک این وضعیت برای مردُم را به وِیژه با نگاه به بودجه دولت آقای روحانی برای سال جاری می توان مُشاهده کرد که بر پایه فُروش روزانه یک و نیم میلیون بُشکه نفت تنظیم شده است. این به معنای یک کسری مالی کلان است که در اساس بودجه ۹۸ را به سندی از ادعاها و توهُمات بی مایه بدل می سازد. صندوق بین المللی پول که اغلب با نگاه دوستانه به اقتصاد و آمار رژیم ولایت فقیه می نگرد، کسری بودجه مُلاها در سال جاری را ۸درصد تخمین زده است که رقمی بیش از ۳۳ میلیارد دُلار را تشکیل می دهد.

همانگونه که پیداست، حتی بدون تجدید حیات بُحران هسته ای نیز تیغ ریاضت اقتصادی حاکمان ج.ا باید خون بیشتری از تن اکثریت جامعه می ریخت؛ اینک اضافه شدن یک فاکتور به مراتب خطرناک تر با آثار پُر دامنه تر، به سُقوط آزاد شرایط زیست و کار مردُم ایران شتاب و گُستره بی پیشینه ای خواهد داد. حاکمان کشور در همان حال که ریالی از مخارج توسعه طلبی، میلیتاریسم و سرکوب حذف نخواهند کرد، کسری درآمدها را گُستاخانه و عُریان تر به بخش جیب و سُفره مردُم مُنتقل می کنند. یک نمونه از آنچه که در انتظار جامعه است را آقای عباس پاپی زاده، عُضو کمیسیون کشاورزی مجلس مُلاها، ارایه کرده است: “در خوشبینانه ترین حالت، امسال ارز کافی برای واردات کالاهای اساسی نداریم.”

این اما پایان راهی که رژیم ولایت فقیه در آن گام می زند نیست، “خبر خوش”های دیگر “نظام” برای مردُم ایران در راه است.

حسین طائب، رئیس سازمان اطلاعات سپاه در همایش سراسری هیات‌های نظارت بر انتخابات گفت که در کشور “جریان نفوذ” وجود دارد. او وظیفه نیروهای وفادار به نظام را جلوگیری از ورود افراد وابسته به این جریان به مجلس شورای اسلامی دانست.

به گفته طائب باید از انتخاب “افراد مفسد و ضدانقلاب” جلوگیری کرد. طائب شورای نگهبان را “مسئول جلوگیری از ورود شبکه نفوذ به درون نظام” خواند. طائب مدعی شد که حمله به شورای نگهبان و نظارت استصوابی از این زاویه صورت می‌گیرد.

بسیاری از منتقدان نظارت استصوابی را مانعی جدی در انتخابات آزاد می‌داند و شورای نگهبان را به گزینش‌های جناحی متهم می‌کنند.

رادیو آلمان در این باره گفت: در حالی که شورای نگهبان گفته از نظارت استصوابی کوتاه نمی‌آید، وزیر اطلاعات هم بر لزوم “احراز صلاحیت” توسط این شورا تأکید کرده است.

توصیه انتخاباتی آخوند داعشی به شورای نگهبان

علم‌الهدی: نگذاریم غیر خودی‌ها مسلط شوند/ دشمن از طریق “انتخابات” عوامل خود را وارد نظام می‌کند

نماینده خامنه ای در خراسان رضوی گفت: ولایت فقیه مانند دیوار‌های کشور است که کسی نمی‌تواند از آن بالا برود، اما انتخابات، مسیری است که دشمن می‌تواند به وسیله عوامل خود از طریق آن وارد نظام شود.

احمد علم الهدی سه شنبه شب در جمع تشکل ها، نخبگان و فعالان انقلابی در حسینیه قرآن و عترت مشهد افزود: مشکل ما این است که برخی از خودی‌های پای ستون انقلاب در درجه‌های خاصی با رهبری زاویه پیدا می‌کنند.

وی ادامه داد: دشمن در مقام استخدام نفوذی‌ها به دنبال افراد زاویه دار می‌رود و از این طریق وارد می‌شود. از این رو باید توجه کنیم و نگذاریم غیر خودی‌ها مسلط شوند و زاویه داران با رهبری را نیز باید از جمع خود جدا کنیم.

نماینده، ولی فقیه در خراسان رضوی گفت: ولایت فقیه مانند دیوار‌های کشور است که کسی نمی‌تواند از آن بالا برود، اما مردم سالاری مانند دروازه کشور است و انتخابات، مسیری است که دشمن می‌تواند به وسیله عوامل خود از طریق آن وارد نظام شود.

علم الهدی افزود: نباید بگذاریم که فضا برای غیر خودی‌ها مهیا شود، زیرا یک نفر از آن‌ها هم برای انقلاب سم مهلک است.

وی ادامه داد:۲۰ سال پیش دشمن به مهره‌های خود پول زیادی نمی‌داد، اما امروز به افرادی که هیچ ارزشی ندارند پول و امکانات فراوان می‌دهد و برای آن‌ها زیاد خرج می‌کند.

سخنان آخوند داعشی، کبریتی در انبار باروت!

برخی رسانه های داخل ایران نوشتند: ویدئویی از سخنان آیت‌الله احمد علم‌الهدی با زیر نویس عربی منتشر شده است که در آن امام جمعه مشهد بی پرده از دخالتهای جمهوری اسلامی در عراق و لبنان سخن می‌گوید. این ویدئو در شرایطی منتشر شده که عراق و لبنان اکنون هفته هاست صحنه اعتراضات ضد دولتی است. ویدئو منتشر شده از علم الهدی به عنوان سندی از دخالت جمهوری اسلامی به ویژه در عراق مورد توجه قرار گرفته و بازتاب منفی زیادی داشته است.

در این سخنرانی علم‌الهدی می‌گوید: ..امروز حشد شعبی عراق، ایران است. حزب‌الله لبنان، ایران است. انصارالله یمن، ایران است. جبهه وطنی سوریه، ایران است. جهاد اسلامی فلسطین، ایران است. حماس، ایران است. اصلا شما نگاه می‌کنید ایران کجاست امروز؟ مگر جنوب لبنان، ایران نیست؟ مگر حزب الله، ایران نیست؟ مگر این پهپاد‌هایی که یمنی‌ها فرستادند و سعودی‌ها را به خاک سیاه کشاندند ایران نبود؟ میگویند این پهپاد‌ها از شمال امده. هم جنوبتان ایران است. هم شمالتان ایران است…

ویدئو سخنان علم الهدی در شبکه‌های اجتماعی کشور‌های عربی منطقه به ویژه در عراق بازتاب وسیعی داشته و احساسات ملی گرایانه را در این کشور تحریک کرده است. این ویدیو در ابعاد وسیع منتشر و برای خشمگین کردن مردم و تحریک کردن افکار عمومی عراقی و لبنانی استفاده شده است.

فیلم زیر: با زبان خودشان داد میزنند که همه جا دخالت کرده و با پول نفت مردم ایران در ان کشورها مزدور خریده اند و رهبر تروریست‌های منطقه خامنه ای است.

کشاورزان محروم روستا‌های ایران به دلیل خشکسالی، برای گذاران زندگی سراسر مشقت خود و خانواده‌های فقیرشان به کارگر روزمزد در شهرها تبدیل شده‌اند.

بعد از گذشت نزدیک به ۴۰ سال از حاکمیت فعلی، بحران بی‌آبی و روند رو به رشد خشکسالی در بخش‌های وسیعی از ایران تا آنجا ابعاد عمیق و هولناکی پیدا کرده است که مقامات به صراحت می‌گویند که در یک دهه اخیر بیش از ۸۵ درصد از مساحت ایران دچار خشکسالی شده است.

یکی از این کشاورزان محروم که برای لقمه‌ای نان، از تمین خاش، بیش از دو هزار کیلومتر را هر ماه می‌پیماید و به تهران می‌آید، می‌گوید: «چاره‌ای ندارم؛ مجبورم خانواده‌ام را در روستا بگذارم … به تهران بیایم و کارگر نظافتچی شرکت‌های خدماتی باشم؛ ماهی بیست روز، دور از خانواده و سه روز در مسیر رفت و برگشت؛ هر ماه نهایت یک هفته کنار همسر و دو فرزندم هستم؛ آنهم با جیب تقریباً خالی و با شرمساری…»

وی در یکی از صدها شرکت خدماتی پایتخت به صورت کارگر روزمزد کار می‌کند؛ روزانه صد هزار تومان مزد می‌گیرد.

او برای یک وجب جای خواب موقت، شرکت ۳۰ هزار تومان از حقوق او کسر می‌کند. با این حساب روزی ۷۰ هزار تومان دریافت می‌کند که بعد از بیست روز، درآمد ماهانه‌اش به زحمت به یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان می‌رسد.

این کشاورز محروم در ادامه می‌گوید:
«ما بیمه نیستیم؛ کارگر روزمزد که بیمه ندارد؛ تا روزی که کار کنیم، حقوق می‌گیریم؛ روزی هم که از کار بیفتیم و نتوانیم کار کنیم، هیچ منبع درآمدی نخواهیم داشت…»

وی اضافه می‌کند: «قدیم‌ها، دامداری در تمین حرف اول را می‌زد؛ شیر و دوغ و کشک تا دلتان بخواهد، بود؛ اما حالا نه علوفه‌ی چندانی باقی مانده و نه دامی؛ جوان‌ترها راه مهاجرت به شهرها را پیش گرفته‌اند؛ اما مصیبت اینجاست که تا چند صدکیلومتری محل سکونت ما نه کارخانه درست و حسابی هست و نه کاری؛ نه در خاش و زاهدان، نه در بیرجند و قاین در خراستان جنوبی؛ هیچ کجا کار نیست؛ بنابراین ناچاریم که برای کار روزمزدی به پایتخت بیاییم.»